Mukaddes Kitabın Görüşü

İsa’nın Takipçileri Yılbaşı Kutlamalarına Katılmalı Mı?

BREZİLYA’DAN doktor Fernando “Yılbaşı gecesinden önceki öğleden sonra çok sakindir” diyor. “Sonra gece saat 11 civarında hastalar gelmeye başlar; bıçak ya da kurşun yarası almış olanlar, otomobil kazasında yaralanmış gençler ve dayak yemiş kadınlar akın ederler. Bu olaylardaki etken hemen her zaman alkoldür.”

Yukarıda söylenenler göz önüne alındığında, Brezilya’daki bir gazetenin yılın ilk gününün dünya çapında “akşamdan kalma günü” olduğunu söylemesine pek şaşmamalı. Avrupa’da bir haber ajansı “Yılbaşı tatilinde sıradan insanlar, birden bire hazcı kesiliyorlar” diyor ve bunun “insan ile alkol arasındaki ezeli mücadelede yeni bir raunt” olduğunu ekliyor.

Elbette yeni yılı herkes çok fazla içki içerek ve şiddet içeren davranışlarda bulunarak kutlamaz. Aslında birçok kişinin bu güne ilişkin güzel hatıraları vardır. Yukarıda sözü edilen Fernando “çocukken yılbaşı gecesini dört gözle beklerdik” diyor. “Her zaman bol bol oyun, yiyecek ve içecek olurdu. Gece yarısı birbirimize sarılır, öper ve ‘Mutlu Yıllar!’ dilerdik.”

Benzer şekilde, bugün birçok kişi aşırılığa kaçmadan yılbaşı kutlamalarına katıldığını düşünüyor. Bununla birlikte, İsa’nın takipçileri bu yaygın kutlamanın kökenini ve anlamını dikkatle gözden geçirmelidir. Acaba yılbaşı kutlamaları Mukaddes Kitabın öğretileriyle çelişiyor mu?

Geçmişe Dayanan Gerçekler

Yılbaşı kutlaması yeni bir uygulama değildir. Eski yazıtlar, Babil’de MÖ üçüncü binyıl gibi eski devirlerde bile bu kutlamaların düzenlendiğini gösteriyor. O zaman Mart ayının ortalarında yapılan bu kutlama çok önemliydi. The World Book Encyclopedia “bu dönemde tanrı Marduk ülkenin gelecek yılki kaderini belirlerdi” diyor. Babillilerin yılbaşı kutlaması 11 gün sürerdi ve kurbanları, tören alaylarını ve bereket ayinlerini içerirdi.

 Bir süre, Romalılar da yılı mart ayında başlattılar. Fakat MÖ 46’da İmparator Julius Caesar yılın 1 Ocak’ta başlamasını emretti. O gün zaten başlangıçların tanrısı Ianus’a adanmıştı ve artık Roma yılının ilk gününü de simgeleyecekti. Kutlandığı gün değişti; ancak o güne özgü karnaval ortamı aynı şekilde devam etti. McClintock ve Strong’un Cyclopedia adlı eseri ocak ayının ilk gününde insanlar “kendilerini aşırı taşkınlıklara ve çeşitli putperest boş inançlara teslim ediyorlardı” diyor.

Bugün bile, boş inançlara dayanan kalıplaşmış âdetler yılbaşı kutlamalarında rol oynar. Örneğin Güney Amerika’nın bazı bölgelerinde birçok kişi yeni yılı sağ ayağının üzerinde durarak karşılar. Başkaları ise korna çalar ve çatapat patlatır. Bir Slovak geleneğine göre yılbaşı gecesi insanlar masa örtüsünün altına para ya da balık pulları koyarken, bir Çek geleneğine göre o gece mercimek çorbası içilmelidir. Kötü yazgıyı tersine çevirmek ve refaha ulaşmak için uygulanan bu tür âdetler sadece, yılın başlangıcının kaderlerin belirlendiği bir zaman olduğu yönündeki eski bir inanışın devamıdır.

Mukaddes Kitabın Görüşü

Mukaddes Kitap İsa’nın takipçilerine ‘çılgınca eğlenceye ve sarhoşluğa kapılmadan, saygın bir yaşam sürmelerini’ tembihler. * (Romalılar 13:12-14, Yeni Çeviri; Galatyalılar 5:19-21; I. Petrus 4:3) Çoğu kez yılbaşı kutlamalarının belirgin özelliği olan aşırı taşkınlıkları Mukaddes Kitap mahkûm ettiğinden, İsa’nın takipçileri bunlara katılmazlar. Bu, İsa’nın takipçilerinin eğlenmeyi sevmeyen soğuk kimseler oldukları anlamına gelmez. Aksine onlar, Mukaddes Kitabın hakiki Tanrı’ya tapınan kişilere birçok nedenden dolayı sevinç duymalarını defalarca söylediğini bilirler. (Tesniye 26:10, 11; Mezmur 32:11; Süleymanın Meselleri 5:15-19; Vaiz 3:22; 11:9) Mukaddes Kitap yiyecek ve içeceğin çoğu kez beraberinde sevinci de getirdiğini kabul eder.—Mezmur 104:15; Vaiz 9:7a.

Ancak görüldüğü gibi, yılbaşı kutlamalarının kökeni putperest geleneklere dayanmaktadır. Yehova Tanrı’nın gözünde sahte tapınma kirli ve tiksindiricidir; bu nedenle İsa’nın takipçileri bu tür kökeni olan uygulamaları reddederler. (Tesniye 18:9-12; Hezekiel 22:3, 4) Resul Pavlus şöyle yazdı: “Salâh ile fesadın ne ortaklığı olur? yahut nur ile karanlığın ne iştiraki olur? Ve Mesih ile Belial arasında ne ittifak olur?” Pavlus yerinde olarak, sözlerine şöyle devam etti: “Murdara dokunmayın.”—II. Korintoslular 6:14-17a.

İsa’nın takipçileri boş inançlara dayanan kalıplaşmış âdetlere katılmanın, –özellikle, bu tür kutlamalara katılmak Tanrı’nın onayını kaybetmekle sonuçlanabildiğinden– mutluluk ve refahın güvencesi olmadığının da farkındadırlar. (Vaiz 9:11; İşaya 65:11, 12) Ayrıca Mukaddes Kitap İsa’nın takipçilerine davranışlarında ölçülü olmalarını ve özdenetim göstermelerini tembihler. (I. Timoteos 3:2, 11) İsa’nın öğretilerini izlediğini iddia eden bir kişinin, aşırı taşkınlıklarıyla öne çıkan bir kutlamaya katılmasının uygunsuz olacağı açıktır.

Yılbaşı kutlamaları göz alıcı olabilir ve duyulara hitap edebilirse de, Mukaddes Kitap ‘murdara dokunmamamızı’ ve ‘kendimizi bedenin ve ruhun her murdarlığından temiz etmemizi’ söylüyor. Yehova bu sözlere itaat edenlere şu sevindirici güvenceyi veriyor: “Ben sizi kabul edeceğim . . . . Size Baba olacağım, ve siz bana oğullar ve kızlar olacaksınız.” (II. Korintoslular 6:17b–7:1) Gerçekten de, O, Kendisine vefalı olanlara sonsuz nimetler ve refah vaat ediyor.—Mezmur 37:18, 28; Vahiy 21:3, 4, 7.

[Dipnot]