Mukaddes Kitabın Görüşü

İsa’nın Takipçileri Yoksul Mu Olmalı?

İSA bir keresinde genç ve zengin bir yöneticiye, sahip olduğu her şeyi gidip satması ve fakirlere vermesi gerektiğini söyledi. Kayıt, bu sözler üzerine adamın yüzünü astığını ve üzüntü içinde oradan uzaklaştığını belirtir; “çünkü çok malı” vardır. Sonra İsa öğrencilerine şöyle dedi: “Serveti olanlar Allahın melekûtuna [krallığına] ne kadar güçlükle gireceklerdir!” Ve şunları ekledi: “Devenin iğne deliğinden geçmesi, zengin adamın Allahın melekûtuna girmesinden daha kolaydır.”—Markos 10:21-23; Matta 19:24.

İsa ne demek istedi? Zenginlik ve gerçek tapınma birbiriyle bağdaşmaz mı? İsa’nın takipçileri eğer paraları varsa kendilerini suçlu mu hissetmeli? Tanrı onlardan çileci bir hayat sürmelerini mi ister?

Tanrı ‘Bütün İnsanları’ Kabul Ediyor

Eski zamanlarda, Tanrı İsrailoğullarından yoksulluk içinde yaşamalarını talep etmemişti. Şu durumu ele alalım: Halk, onlara verilen diyara yerleştikten sonra, kendilerine ve sevdiklerine bakmak için çiftçilik ve ticaretle uğraştı. İşle ilgili beceriler, ekonomik şartlar, havanın durumu ya da sağlık gibi etkenler, çabalarının sonucunu etkileyecekti. Musa Kanunu İsrailoğullarına, eğer birinin maddi durumu bozulur ve fakir düşerse ona karşı merhametli olmayı emretmişti. (Levililer 25:35-40) Öte yandan bazıları zengin oldu. İsa  Mesih’in atalarından olan imanlı ve dürüst Boaz “kudretli, zengin bir adam” olarak tarif ediliyor.—Rut 2:1.

İsa’nın yeryüzündeki yaşamı sırasında da durum aynıydı. İsa, makalenin başında sözü edilen zengin adamla konuşurken, amacı onu çileci bir yaşama teşvik etmek değildi. Aslında, önemli bir ders veriyordu. İnsan açısından bakıldığında, zengin kişilerin alçakgönüllü olması ve Tanrı’nın kurtuluş aracını kabul etmesi imkânsız görünebilirdi. Fakat İsa şöyle dedi: “İnsanlar indinde bu imkânsızdır, fakat Allah indinde her şey mümkündür.”—Matta 19:26.

İsa’nın takipçilerinden oluşan ilk yüzyıldaki cemaat ‘bütün insanları’ kabul etti. (I. Timoteos 2:4) Bu insanlardan bazıları zengindi, diğerlerinin rahat yaşama olanakları vardı, fakat çoğu yoksuldu. Bazı kişiler İsa’nın takipçisi olmadan önce servet edinmiş olabilirlerdi. Başka durumlarda ise, uygun şartlar ve iş alanında verilen akıllıca kararlar bazılarına zenginlik getirmiş olabilirdi.

Benzer şekilde, bugün de İsa’nın takipçisi kardeşler arasında, ekonomik durumları farklı farklı insanlar var. Maddecilik herkesi etkileyebileceğinden, onların hepsi de parasal konularda Mukaddes Kitabın rehberliğine uymaya çabalıyor. İsa’nın genç ve zengin yöneticiyle ilgili verdiği ders, onun takipçisi olan herkesi, para ve mal mülkün kişiyi ne kadar güçlü bir şekilde etkileyebileceği konusunda uyarıyor.—Markos 4:19.

Zenginler İçin Uyarı

Mukaddes Kitapta zenginliğin kendisi değil, para sevgisi mahkûm edilir. Mukaddes Kitap yazarı Pavlus şöyle dedi: “Her türlü kötülüğün bir kökü de para sevgisidir.” Zengin olma arzusu yüzünden ruhi kazançlarını kaybedenler hakkında şöyle devam etti: “Kimileri zengin olma hevesiyle imandan saptılar, kendi kendilerine çok acı çektirdiler.”—I. Timoteos 6:10, YÇ.

Pavlus’un zenginlik hakkında belirli talimatlar vermesi ilginçtir. Şöyle diyor: “Şimdiki çağda zengin olanlara gururlanmamalarını, gelip geçici zenginliğe umut bağlamamalarını buyur. Zevk almamız için bize her şeyi bol bol veren Tanrı’ya umut bağlasınlar.” (I. Timoteos 6:17, YÇ) Bu sözlerden zengin kişiler için gururlanma ve kendilerini diğerlerinden üstün görme tehlikesi olabileceği anlaşılıyor. Ayrıca, sadece Tanrı’nın tamamen sağlayabileceği gerçek güvenliği, paranın sağlayabileceğini düşünme ayartmasına da düşebilirler.

İsa’nın zengin takipçileri “iyi işlerde zengin” olmakla bu tehlikelerden korunabilirler. Bu işlerin arasında “dağıtmağa hazır ve cömert” olmak, ihtiyaç içinde olanlara istekli bir şekilde yardım etmek vardır. (I. Timoteos 6:19) İster zengin ister yoksul olsun İsa’nın takipçileri, maddi kaynaklarının bir kısmını, Gökteki Krallığın iyi haberinin duyurulması için de kullanabilir. Onlar bugün bu işle yakından ilgilenirler. Bu cömert ruh, maddi şeylerle ilgili uygun bir tutum ortaya koyar ve sevinçle verenlerden hoşlanan Yehova ve İsa Mesih’in o kişiyi sevmesine neden olur.—Matta 24:14; Luka 16:9; II. Korintoslular 9:7.

Daha Önemli Şeyler

Açıkça görüldüğü gibi, İsa’nın takipçilerinin yoksul olmaları talep edilmez. Ne de ‘zengin olmayı istemelidirler.’ (I. Timoteos 6:9) Onlar makul standartlarda geçinmeye gayret eden çalışkan işçilerdir. Çeşitli etkenlere ve yaşadıkları ülkenin ekonomik sistemine bağlı olarak, çabalarının karşılıkları farklı olur.—Vaiz 11:6.

Ekonomik koşulları ne olursa olsun İsa’nın takipçileri daha önemli şeyleri ‘ayırt edebilmek’ için çaba harcamalıdırlar. (Filipililer 1:10, YÇ) Onlar manevi değerlere yaşamlarında ilk yeri vererek, “gerçek yaşama kavuşmak üzere gelecek için kendilerine sağlam temel olacak bir hazine biriktirmiş olurlar.”—I. Timoteos 6:19, YÇ.