Mukaddes Kitabın Görüşü

Maddecilik Ne Demektir?

İNSANLAR manevi değerler geliştirme kapasitesiyle ve Tanrı’ya tapınma ihtiyacıyla doğarlar. Bununla birlikte insan fiziksel maddelerden yaratılmıştır; fiziksel ihtiyaçları vardır ve maddi şeylerden zevk alma kapasitesine sahiptir. İsa’nın bazı takipçileri zengindir. Sadece bu durum, maddeci bir tutumun ve ruhi düşünüş eksikliğinin bir göstergesi sayılabilir mi? Buna karşılık, fakir olanların daha az maddeci ve daha fazla ruhi düşünüşlü olduğunu söyleyebilir miyiz?

Maddeciliğin, çok zengin veya mal mülk sahibi olmaktan daha geniş kapsamlı olduğunu herhalde siz de kabul edersiniz. Maddeciliğin gerçekten ne anlama geldiğini ve ruhi düşünüşümüze yönelik tehlikelerinden nasıl kaçınabileceğimizi görmek üzere, Mukaddes Kitaptan alınan aşağıdaki örneklere bakalım.

Servet ve Üne Sahiplerdi

Mukaddes Kitap devirlerindeki Tanrı’nın sadık hizmetçileri arasında servet ve üne sahip olanlar vardı. Örneğin İbrahim “sürülerde, gümüşte ve altında çok zengindi.” (Tekvin 13:2) Eyub çok sayıdaki hayvanları ve hizmetçileri nedeniyle “doğudaki insanların en zengini” olarak tanınırdı. (Eyub 1:3, YÇ) Davud ve Süleyman gibi İsrail kralları da büyük servetlere sahip olmuşlardı.—I. Tarihler 29:1-5; II. Tarihler 1:11, 12; Vaiz 2:4-9.

İlk yüzyılda İsa’nın takipçilerinin cemaatinde de zengin kişiler vardı. (I. Timoteos 6:17) Lidya’dan, “Tiyatira şehrinden erguvanî [mor kumaş, YÇ] satıcısı, ve Allaha tapan” biri olarak söz edildi. (Resullerin İşleri 16:14) Mor renkli boya ve onunla boyanmış giysiler pahalıydı ve genellikle yüksek mevkide ya da zengin olan kişiler için saklanırdı. Bu nedenle Lidya herhalde bir derecede zengin biriydi.

Buna karşılık Mukaddes Kitabın yazıldığı devirlerde Yehova’ya tapınan bazı sadık kişiler de çok fakirdi. Doğal afetler, kazalar ve ölümler bazı aileleri yoksulluğa sürüklemişti. (Vaiz 9:11, 12) İhtiyaçta olan bu kişilere, zenginliklerinin veya maddi servetlerinin keyfini sürenleri görmek ne kadar zor gelmiş olmalı! Öyle olsa bile bu kişilerin, zenginleri maddecilikle suçlamaları veya zengin olmayanların Tanrı’ya daha iyi hizmet ettikleri sonucuna varmaları yanlış olurdu. Neden? Bunu öğrenmek için maddeciliğin kökünde neyin yattığını görelim.

Para Sevgisi

Bir sözlük maddeciliği “zihinsel veya manevi şeyler yerine maddi doyuma öncelik verme” olarak tanımlıyor. Dolayısıyla maddeciliğin  kökleri, arzularımızda, önceliklerimizde ve hayattaki hedeflerimizde bulunur. Bu durumu, Mukaddes Kitaptan alınan iki örnekle netleştirebiliriz.

Yehova, Yeremya peygamberin yazıcısı olan Baruk’a ciddi öğütler verdi. Baruk Yeruşalim’deki şartlardan ve pek sevilmeyen Yeremya’yla olan yakın ilişkisinden dolayı büyük olasılıkla fakirdi. Yine de Yehova ona şunları söyledi: “Sen kendin için büyük şeyler mi arıyorsun? Arama.” Baruk belki de başkalarının sahip olduğu maddi güvenlik ve zenginlikle zihnini meşgul ederek maddeci bir tutum göstermeye başlamıştı. Yehova Baruk’a onu Yeruşalim’in başına gelen yıkımdan kurtaracağını, fakat mallarını korumayacağını hatırlattı.—Yeremya 45:4, 5.

İsa da, benzer şekilde maddi şeylere öncelik veren bir adamı örnek olarak vermişti. Bu adam, sahip olduklarını Tanrı’ya hizmetini artırmak için kullanmak yerine, bütün dikkatini serveti üzerinde toplamıştı. Zengin adam şöyle dedi: “Ambarlarımı yıkarım, daha büyüklerini bina ederim . . . . ve canıma derim: Ey can, çok yıllar için toplanmış çok malın var; rahatına bak, ye, iç, safa sür.” Daha sonra İsa şöyle söyledi: “Fakat Allah ona dedi: Ey akılsız, bu gece canın senden isteniliyor; hazırladığın şeyler kimin olacak? Kendisi için hazine toplıyan, ve Allahın indinde zengin olmıyan kimse böyledir.”—Luka 12:16-21.

Bu iki örnekten ne öğrenebiliriz? Bu örnekler bir kişinin maddeci olmasının, ne kadar çok şeye sahip olduğuna değil, maddi şeylere öncelik verip vermemesine bağlı olduğunu anlamamıza yardımcı olur. Resul Pavlus şunu söyledi: “Fakat zengin olmak istiyenler imtihana ve tuzağa ve insanları helâke ve harabiyete batıran çok manasız ve muzır arzulara düşerler. Çünkü her türlü fenalığın bir kökü para sevgisidir; bazıları bunu arzu ederek imandan saptılar, ve bir çok eziyetlerle kendilerine işkence ettiler.” (I. Timoteos 6:9, 10) Sorunların nedeni, zengin olmaya azmetmek ve maddi şeyleri sevmektir.

Kendimizi İnceleme İhtiyacı

İsa’nın takipçileri ekonomik durumları ne olursa olsun maddecilik tuzağından kaçınmaya dikkat ederler. Zenginliğin gücü aldatıcıdır ve ruhi düşünüşümüzü boğabilir. (Matta 13:22) İlgi odağımızın ruhi şeylerden maddi şeylere kayma tehlikesi, biz farkında olmadan üzücü sonuçlarla karşımıza çıkabilir.—Süleymanın Meselleri 28:20; Vaiz 5:10.

Bu nedenle İsa’nın takipçileri önceliklerini ve yaşamdaki ilgi odaklarını dikkatlice gözden geçirirler. Ruhi düşünüşlü kişiler maddi açıdan ister az ister çok şeye sahip olsunlar Pavlus’un şu öğüdünü tutmaya çalışırlar: ‘Zenginliğin kararsızlığına değil, fakat zevk için bize her şeyi zengince ihsan eden Tanrı’ya ümit bağlayın.’—I. Timoteos 6:17-19.