Gençler Soruyor . . .

Evlat Edinilmiş Olmanın Zorluklarıyla Nasıl Başa Çıkabilirim?

“Aslında öz ana babamla ilgili hiçbir şey bilmemek beni çok üzüyor.”—Barbara, 16 yaşında.

“Gerçekte nerede doğduğum ve ana babamın kim olduğuyla ilgili en ufak bir fikrim yok. Bazen geceleri bunu düşünüyorum.”—Matt, 9 yaşında.

“Üvey ana babamla tartıştığımızda, ‘belki de “gerçek” ana babam daha anlayışlı olurdu’ diye düşünüyorum. Böyle düşünmenin hiç doğru olmadığını biliyorum; bu yüzden onlara bu düşüncemden hiç bahsetmedim.”—Quintana, 16 yaşında.

KUŞKUSUZ evlat edinilmiş bir çocuk olarak yaşamanın zorlukları vardır. Çok sayıda genç, yukarıda tarif edilenlere benzer duygularla mücadele ediyor. Birçoğu, öz ana babalarını bulmalarının gerekip gerekmediğini veya onlarla yaşasalardı daha mutlu olup olmayacaklarını merak ediyor. Fakat zorluklar bununla da kalmıyor.

Bir önceki “Gençler Soruyor. . . .” makalesinde, evlat edinilmiş bazı gençlerin kendileri hakkında kapılabilecekleri bazı yanlış kanılardan bahsettik. * Evlat edinilmiş bir çocuk olarak sevinçli bir yaşam sürdürebilmek için böyle cesaret kırıcı düşüncelere karşı koyman gereklidir. Bununla beraber, ortaya çıkabilecek başka ne gibi zorluklar vardır ve bunlarla başa çıkmak için hangi pratik adımları atabilirsin?

Onlar Benim “Gerçek” Ana Babam mı?

On üç yaşındaki Jake, eskiden öz annesi hakkında uzun uzun düşündüğünü söylüyor. Fakat bu yüzden ana babasıyla sorunlar yaşadı. O şöyle söyledi: “Ne zaman  çok sinirlensem ‘Sen benim gerçek annem değilsin, beni bu şekilde cezalandıramazsın!’ derdim.”

Gördüğün gibi Jake çok önemli bir soruya cevap bulmak zorundaydı: Aslında onun “gerçek” annesi kimdi? Eğer evlat edinilmişsen, özellikle de ‘Acaba öz ana babam bana daha iyi davranır mıydı?’ diye düşünmeye başladıysan, sen de aynı sorunla mücadele ediyor olabilirsin. Ancak bir çiftin, sadece dünyaya çocuk getirmesi onları “gerçek” ana baba yapar mı?

Jake’i evlat edinen annesi böyle düşünmüyordu. Jake şöyle diyor: “Annem bana hep ‘Evet, öyleyim, ben senin gerçek annenim. Seni başka biri doğurduysa da, artık senin gerçek annen benim’ diye cevap verirdi.” Yetişkin kişiler bir çocuğu evlerine alıp onun barınma, beslenme, yetiştirilme ve ihtiyaçlarıyla ilgilenme sorumluluğunu kabul ettiklerinde aslında çocuğun “gerçek” ana babası olurlar. (I. Timoteos 5:8) Muhtemelen yaşadığın ülkedeki hukuk otoritelerinin gözünde de durum böyledir. Peki Tanrı’nın gözünde gerçek ana baban kimdir?

Tarihteki en bilinen evlat edinme olayı olarak İsa Mesih’in örneğini ele alalım. İsa, marangoz olan Yusuf’un öz oğlu değildi, ama Yusuf onu kendi oğlu olarak benimsedi. (Matta 1:24, 25) İsa büyüdüğünde Yusuf’un otoritesine karşı geldi mi? Tam tersine üvey babasına itaat etmesinin Tanrı’nın isteği olduğunun farkındaydı. O, Yehova’nın eski İsrail’deki çocuklara vermiş olduğu bir kanunu çok iyi biliyordu. Bu hangi kanundu?

Ana Babana Saygı Göster

Kutsal Yazılar gençlere şöyle der: “Babana ve anana hürmet et.” (Tesniye 5:16) Mukaddes Kitapta “hürmet et” ifadesi sık sık onur vermeye, saygılı ve düşünceli olmaya işaret etmek amacıyla kullanılır. Seni evlat edinen ana babana iyi davranarak, konumlarına saygı göstererek, onları dikkate alarak ve senden istedikleri her makul isteği yerine getirmeye hazır olarak böyle bir ‘hürmet’ gösterebilirsin.

Peki ya üvey ana baban mantıksız davranıyormuş gibi göründüğünde ne olacak? Bu mutlaka olacaktır. Üvey de olsa öz ana baban da olsa bütün ana babalar gibi onlar da kusurludur. Kusurlu olmaları onlara itaat etmeni zorlaştırabilir. Ayrıca böyle zamanlarda onların senin gerçek ana baban olmadığını düşünmen ve bu durumun senin itaat etme sorumluluğunu azalttığına inanman şaşırtıcı değildir. Ancak bu düşünceler doğru mu?

İsa’nın durumunu düşünmen sana yardımcı olabilir. Onun kusursuz olduğunu hatırla. (İbraniler 4:15; I. Petrus 2:22) Ancak onun üvey babası da öz annesi de kusursuz değildi. Öyleyse muhtemelen İsa, ana babasının haksız olduğu durumlarla karşılaşmıştı. Bu durumda İsa, Yusuf’un kusurlu reisliğine veya Meryem’in anne olarak yaptığı kusurlu yönlendirmelere karşı geldi mi? Hayır. Mukaddes Kitap İsa’nın büyürken ana babasına ‘itaat ettiğini’ söylüyor.—Luka 2:51.

Ana babanla farklı görüşlere sahip olduğun durumlarda onların kesinlikle haksız olduğunu düşünebilirsin. Ancak sen de kusurlu olduğunu kabul etmelisin. Dolayısıyla senin de haksız olma ihtimalin her zaman olacaktır. Kim haksız olursa olsun, İsa’nın örneğini izlemek en iyi hareket tarzı değil midir? (I. Petrus 2:21) Böyle yapmak itaat etmene yardımcı olacak. Ancak ana babana itaat etmen için çok daha önemli bir neden var.

Mukaddes Kitap şöyle diyor: “Ey çocuklar, her konuda anne babalarınızın sözünü dinleyin. Çünkü bu Rab’bi hoşnut eder.” (Koloseliler 3:20, YÇ) Evet, ana babana itaat etmen gökteki Babanı mutlu eder. (Süleymanın Meselleri 27:11) Ayrıca O senin itaat etmeyi öğrenmeni istiyor, çünkü Kendisi gibi senin de mutlu olmanı istiyor. Kendi Sözü gençleri itaat etmeye teşvik ettikten sonra şöyle diyor: “Ta ki sana iyilik olsun, ve dünyada uzun ömürlü olasın.”—Efesoslular 6:3.

Üvey Ana Babanla Bağlarını Güçlendir

Ana babanla iyi bir ilişkiye sahip olman, saygı ve itaatten çok daha fazlasını içerir. Muhtemelen sen de sıcak ve sevgi dolu bir ev ortamını arzu edersin. Üvey ana babanın böyle bir ortam oluşturma sorumluluğu var. Ancak bu ortamın oluşmasında sen de önemli bir rol oynayabilirsin. Bunu nasıl yapabilirsin?

Öncelikle ana babana yakınlaşmak için fırsatlar ara. Onlara kendileri, hayatları, ilgi alanları  hakkında sorular sor. Dinlenmiş ve uygun oldukları bir zamanı seçerek seni rahatsız eden bazı sorunlar hakkında onlardan öğüt iste. (Süleymanın Meselleri 20:5) Ayrıca, eve katkıda bulunmanın yollarını ara; mesela ev işlerine ve başka işlere senden istenmeden yardım edebilirsin.

Peki ya öz ana baban için ne denebilir? Eğer onları aramaya karar verirsen veya onlar seni aramaya karar verirse, bu mutlaka şimdiki ana babanla aranızdaki ilişkiyi tehlikeye sokar mı? Geçmişte evlat edinme merkezleri, öz ana babalara, terk ettikleri çocuklarını bulmaları için veya çocuklara ana babalarını bulmaları için bilgi vermeyi genelde reddediyordu. Günümüzde ise bazı ülkelerde izlenen politika daha serbesttir ve evlat edinilen birçok çocuğun hiç tanımadıkları öz ana babalarıyla buluşmaları sağlanmaktadır. Tabii ki yaşadığınız ülkede evlat edinme ile ilgili kurallar daha farklı olabilir.

Ne olursa olsun, öz ana babanı arayıp aramamak senin kişisel kararındır ve kolay bir karar olmayabilir. Evlat edinilen gençler bu konuda oldukça karışık duygulara sahipler. Bazıları öz ana babasını bulmayı çok istiyor; diğerleri ise bunu yapmamaya karar veriyor. Bununla birlikte evlat edinilmiş birçok gencin, üvey ana babalarıyla sahip oldukları sağlam ilişkiyi kaybetmeden öz ana babalarıyla görüştüklerini bilmek seni rahatlatabilir.

Üvey ana babandan veya İsa’nın takipçilerinin cemaatindeki olgun kardeşlerinden öğüt iste. (Süleymanın Meselleri 15:22) Seçeneklerini dikkatle değerlendir ve harekete geçmeden önce iyice düşünmek için zaman ayır. Süleymanın Meselleri 14:15’in [YÇ] dediği gibi ‘ihtiyatlı olan attığı her adımı hesaplar.’

Eğer öz ana babanla irtibat kurmaya karar verirsen, üvey ana babana duyduğun sevginin ve gösterdiğin saygının devam edeceğine dair onlara güven vermeye çalış. Bu şekilde, hem seni dünyaya getirip uzun süre önce evlatlık veren kişileri tanımış, hem de seni yetiştirip eğiten ana babanla sahip olduğun sağlam ilişkiyi korumuş olursun.

Gökteki Babanla Bağlarını Güçlendir

Evlat edinilen birçok genç terk edilme korkusuyla mücadele ediyor. Bir zamanlar öz ana babalarını kaybettikleri gibi, onları evlat edinen ailelerini de kaybetme kaygısı çekiyorlar. Böyle korkuların olması doğal. Yine de şu hikmetli sözleri hatırla: “Sevgide korku yoktur; ancak kâmil sevgi korkuyu dışarı atar.” (I. Yuhanna 4:18) Sevdiklerini kaybedeceğine dair sağlıksız korkuların sana hâkim olmasına izin verme. Bunun yerine tüm ev halkın da dahil başkalarına karşı sevgi geliştir. Hepsinden de önemlisi gökteki Baban Yehova Tanrı’ya karşı sevgi geliştir. Güvenilirlik konusunda kusursuz olan Yehova, sadık çocuklarını asla terk etmez. O, korkularını hafifletebilir.—Filipililer 4:6, 7.

Çocukken evlatlık verilen Catrina, Mukaddes Kitabı okumanın Tanrı’ya yaklaşmasına ve mutlu, verimli bir hayat sürmesine çok yardımcı olduğunu söylüyor. Yehova’yla sahip olduğu yakın ilişkinin “çok önemli olduğunu, çünkü gökteki Babamızın neler hissettiğimizi bildiğini” söylüyor. Catrina’nın en sevdiği ayet Mezmur 27:10; orada şöyle diyor: “Anam ve babam beni bıraktıkları zaman, Rab beni kayırır.”

[Dipnot]

[Sayfa 20’deki resim]

Üvey ana babana yakınlaşmanın yollarını ara