İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

‘Keşke Bunu Daha Önce Yapsaydım’

‘Keşke Bunu Daha Önce Yapsaydım’

‘Keşke Bunu Daha Önce Yapsaydım’

Buna bağımlılık deniyor ve böyle demek için geçerli bir sebep var. Amerika Birleşik Devletleri’nde yapılan bir araştırmaya göre, sekizinci sınıfa giden, 13 yaşlarındaki çocuklar haftada ortalama 23 saatlerini video oyunlarına ayırıyorlar. Birçok yetişkin de bu oyunların bağımlısı. İsa’nın bir takipçisi olan Can’ın örneğine bakalım. * O şöyle anlatıyor: “Benim için video oyunları bir kaçış, rahatlamak ve her şeyden uzaklaşmak anlamına geliyordu. Ancak bağımlı olmuştum. Tıpkı uyuşturucu ya da alkol bağımlıları gibi ben de video oyunlarının bağımlısı oldum.”

Can yaklaşık 11 yaşındayken “tüm zamanını” oyun oynayarak geçirmeye başladığını söylüyor. “Kötü ruhlarla ilgili ya da şiddet içerikli oyunlar oynamazdım. Ancak oyunlara aşırı ölçüde zaman harcıyordum. Bazen hafta boyunca, ister okuldayken isterse de ibadette veya tarla hizmetindeyken olsun, bir oyunda karşılaştığım sorunu nasıl çözeceğimi düşünürdüm.”

Ancak “Elektronik Oyunların Tehlikesi Var mı?” kapak konulu Ocak 2003 tarihli Uyan! dergisi Can’ı etkiledi. Şöyle anlatıyor: “Makaleleri okuduktan sonra oyun oynadığım zamanı sınırlamaya çalıştım. Ancak bir süre sonra yine eskisi kadar çok oynamaya başladım.”

Flört döneminde ve evliliğinin ilk zamanlarında Can oyun oynadığı süreyi azaltabildi. Şöyle anlatıyor: “Ancak sonra piyasaya uzun zamandır beklediğim bir oyun çıktı. Bu oyunu oynayabileceğim kapasitede yeni bir bilgisayar almak için borç aldım. Bu, en çok zamanımı alan video oyunu oldu. Yehova için harcamam gereken vakitten çaldım. Karımı da ihmal ettim.” Can bir süre sonra hayatında köklü bir değişiklik yapması gerektiğinin farkına vardı. “Tüm video oyunlarımı yok etmeye karar verdim. Hepsini bilgisayarımdan sildim ve geri kalan her şeyi şehir çöplüğüne attım” diyor.

Can kararından pişman oldu mu? Hayır! Şöyle söylüyor: “Bunu yaptıktan sonra hissettiğim rahatlığı kelimelerle anlatamam. Sanki omuzlarımdan koskocaman bir yük kalktı. Şimdi kendimi Yehova’ya her zamankinden daha yakın hissediyorum ve onunla dua yoluyla düzenli olarak konuşuyorum. Ayrıca eşime de daha fazla zaman ayırıyorum. Bu bağımlılığın üstesinden gelebildiğim için çok minnettarım. Pişman olduğum tek şey bunu daha önce yapmamış olmamdır.”

[Dipnot]

^ p. 2 İsim değiştirilmiştir.