Bir Çocuğun İmanı

DUSTIN, Yehova’nın Şahitlerinden biriyle Mukaddes Kitabı inceleyen annesinin tetkiklerine katılmaya başladı. Henüz 11 yaşında olmasına rağmen, derin düşünen ve mantıklı sorular soran bir çocuktu. Annesiyle inceleme yapan hemşireyle birlikte o da Mukaddes Kitabı incelemek istedi. Ayrıca öğrendiklerini okul arkadaşlarıyla da paylaşmaya başladı.

Dustin yerel cemaatin ibadetlerine katılmaya ve sorulu cevaplı müzakerelerde cevap vermeye başladı. O ve küçük kardeşleri babalarını ziyarete gittiklerinde babaları ısrarla onların kiliseye gitmelerini istiyordu. Dustin İbadet Salonuna gitmeyi tercih etmesinin nedenini açıkladığında, babası ikna oldu ve Dustin’e engel olmadı.

Bir akşam ibadetten sonra annesi Dustin’i bulamadı. O, annesine haber vermeden, programda yer almak istediğini söylemek için Vaizlik İbadeti gözetmeninin yanına gitmişti. Annesi buna izin verdi. İlk konuşma görevini yapmayı sabırsızlıkla bekliyordu. Ancak o dönemde, kalçasında şiddetli ağrılar hissetmeye başladı ve çeşitli doktorlara götürüldü. Sonunda Dustin’in İbadet Salonunda konuşmasını yapacağı büyük akşam geldi. O sıralarda Dustin koltuk değnekleri kullanıyordu. Ağrı çektiği belliydi ama o buna rağmen kürsüye koltuk değneklerini kullanmadan çıktı.

 Kısa bir süre sonra Dustin’e nadir görülen bir kemik kanseri türü olan Ewing sarkomu teşhisi kondu. O, sonraki yılın büyük kısmını San Diego’daki (California) bir çocuk hastanesinde geçirdi. Gördüğü kemoterapi ve radyasyon tedavisi, ayrıca sonunda sağ bacağının ve kalça kemiğinin kesilip alınması onun imanını ve Yehova’ya olan sevgisini asla azaltmadı. Bir şey okuyamayacak kadar güçsüz olduğu günlerde, yanı başından ayrılmayan annesi onun için yüksek sesle okurdu.

Dustin’in durumu gittikçe kötüleşse de o durumundan asla şikâyet etmedi. Tekerlekli sandalyesiyle gezerek, içlerinde biri Şahit olan diğer hastaları ve onların ana babalarını teşvik ediyordu. Hastane personeli Dustin’in ve o genç Şahidin farklı olduğunu, imanlarının onları ayakta tuttuğunu görebiliyordu.

Dustin vaftiz edilmek istiyordu. Oturamayacak kadar güçsüz olduğundan, bir kanepeye uzanmış haldeyken, İsa’nın takipçisi ihtiyarlar ona Yehova’nın Şahitlerinin vaftiz adaylarıyla müzakere ettikleri soruları sordular. Dustin 16 Ekim 2004’te yapılan bir çevre ibadetinde 12 buçuk yaşında vaftiz edildi.

Vaftiz konuşması başladığında onu, vaftiz adaylarının arasına tekerlekli sandalyeyle getirdiler. Adaylardan ayağa kalkmaları istendiğinde, en şık takımını giymiş olan Dustin sandalyesinin kolundan destek alarak tek ayağının üzerine kalktı. Ve vaftiz sorularını yüksek ve net bir sesle cevapladı. Dustin’in gerçek babası ve üvey annesi de dahil olmak üzere tüm ailesi orada hazır bulundu. Orada bulunanlar arasında hastane personeli ve kanser hastası olan diğer çocukların ana babaları da vardı.

Dustin vaftizinin ertesi günü hastaneye geri döndü. Kanser, vücudundaki bütün kemiklere yayılmıştı. Güçsüzleştiğini ve öleceğini hissettiği bir zamanda annesine ‘gerçekten ölüyor muyum?’ diye sordu. Annesi de ona “Neden böyle soruyorsun? Ölmekten korkuyor musun?” diye cevap verdi.

Dustin “hayır” dedi ve şunları söyledi: “Ben sadece gözlerimi kapatacağım ve dirilmede açacağım. O zaman gözlerimi sanki bir an kapamış gibi olacağım. Artık acı çekmeyeceğim. Ben sadece ailem için endişeleniyorum.”

Dustin sonraki ay öldü. Cenaze törenine doktorlar, hemşireler, hastane personelinin yakınları, öğretmenler, komşular ve tabii ki Dustin’in, Şahit olan ve olmayan aile fertleri de katıldı. Dustin cenaze törenine katılacak olanlara inançları hakkında iyi bir şahitlikte bulunulmasını vasiyet etmişti. Yapabildiği tek konuşma görevini ona veren Vaizlik İbadeti gözetmeni, çoğu ayakta kalan büyük bir kalabalığa imanı güçlendiren güzel bir konuşma yaptı.

Cenazesine katılanlara, Dustin’in en sevdiği iki ayet basılıp dağıtıldı: Matta 24:14 ve 2. Timoteos 4:7. Güçlü imanı ve Tanrı’ya sadakati onu tanıyan herkesi teşvik etti. Dirilmede onu yeniden selamlamayı büyük bir özlemle bekliyoruz. (Dustin’le Mukaddes Kitabı inceleyen Şahit tarafından anlatılmıştır.)

[Sayfa 27’deki pasaj]

“Bu değerli mücadeleyi sürdürdüm, koşuyu tamamladım ve iman yolundan ayrılmadım” (2. Timoteos 4:7).

[Sayfa 26’daki resim]

Üstte: Dustin, sağlıklıyken

[Sayfa 26’daki resim]

Altta: Dustin on iki buçuk yaşında vaftiz edilirken