Ben Bir Müsrif Oğuldum

Anlatan Meros William Sunday

Bebekliğimden beri bana Yehova’yı sevmem öğretildi; ancak 18 yaşındayken isyan edip evden ayrıldım. 13 yıl boyunca İsa’nın meselindeki müsrif oğul gibi yaşadım (Luka 15:11-24). Uyuşturucu satıcılığı yaptım ve hayatımı mahvetme noktasına geldim. Yaşam tarzımı değiştirip hakikate geri dönmeme neyin yol açtığını anlatayım.

İSA’NIN TAKİPÇİSİ bir ailede 1956’da dünyaya geldim. Dokuz çocuktan ikincisiydim. Nijerya’nın güneybatısındaki Ilesha kentinde yaşıyorduk. Babam Katolik olarak yetiştirilmiş, ancak 1945’te amcası ona The Harp of God * kitabını vermiş. Babam kitabı okuduktan sonra Yehova’nın Şahitleriyle temasa geçmiş. 1946’da babam, kısa süre sonra da annem vaftiz edilmiş.

Çocukken Yehova’nın benim için ne kadar gerçek olduğunu ve iyi haberi duyurma işine ana babamla ne kadar büyük gayretle katıldığımı hâlâ hatırlarım. Babamla birlikte Mukaddes Kitabı incelerdik. Kocası yaşadığımız bölgede gezici gözetmen olan Alice Obarah da ara sıra benimle tetkik yapardı. Ana babam tamgün hizmete başlamamı istiyorlardı. Ancak annem önce liseyi bitirmemi önerdi.

Ancak 16 yaşında liseye başlar başlamaz hikmetsizce davranarak Mukaddes Kitap ilkelerine saygı duymayan kişilerle arkadaşlık kurdum. Bu çok büyük bir akılsızlıktı! Çok geçmeden sigara içmeye ve ahlaksız davranışlarda bulunmaya başladım. Yeni yaşam tarzımın İsa’nın takipçilerinin ibadetlerinde aldığım bilgilerle uyuşmadığını fark ettim, bu yüzden ibadetlere ve evden eve hizmetine katılmayı bıraktım. Ana babam büyük acı duydu, ancak başkalarının ne hissettiği artık umurumda değildi.

Evi Terk Ediyorum

Lisenin ikinci yılından sonra evden ayrıldım ve arkadaşlarımla civardaki başka bir evde yaşamaya başladım. Bazen eve gizlice girip yiyecek ne bulursam alıp kaçıyordum. Durumuma çok üzülen babam değişirim umuduyla okul masraflarımı karşılamayı kesti.

Ancak aynı dönemde burs kazandım. Okul masraflarım İskoçya’dan karşılanıyordu ve bazen para da içeren hediyeler alıyordum. Bu arada kardeşlerimden ikisi de Yehova’nın Şahitleriyle görüşmeyi bıraktı. Tüm bunlar annemle babama tarif edilemez acılar yaşattı. Annem birkaç kere bana gözyaşları içinde yalvardı. Bu beni üzse de yaşamımda herhangi bir değişiklik yapmadım.

Büyük Şehirlerde

Okulu 1977’de bitirdikten sonra Lagos’a gittim ve çalışmaya başladım. Kısa süre sonra yasadışı yollarla para kazandım ve bir taksi satın aldım. Artık daha çok param olduğundan uyuşturucu kullanmaya ve gece kulüpleri ile genelevlerde  vakit geçirmeye başladım. Çok geçmeden Lagos’taki yaşamımdan sıkıldım ve 1981’de Londra’ya taşındım. Sonra Belçika’ya geçtim; orada Fransızca kursuna gittim ve bir restoranda yarım günlük işe girdim. Ancak zamanımın büyük kısmını Nijerya’ya araba ve elektronik eşya göndermekle harcıyordum.

Babam Yehova’nın Şahitlerinin Belçika’daki bürosuna yazarak, benimle temasa geçip bir Mukaddes Kitap tetkiki başlatmayı denemelerini istemiş. Ancak Şahitler ne zaman evime gelse onları geri çevirdim. Vaaz verildikten sonra yemek yiyip çeşitli spor oyunları oynadığımız bir kiliseye gitmeye başladım.

Uyuşturucu Satıcısı Olarak Yaşamım

1982’de Nijerya’ya lüks ve pahalı bir araba gönderdim ve arabanın gümrükten geçtiğinden emin olmak için limana gittim. Nijerya Gümrüğü, gümrük vergisi belgesinin sahte olduğunu fark edince yaklaşık 40 gün gözaltında tutuldum. Babam kefaletimi ödeyerek beni hapisten çıkardı. Davayı sonuçlandırmak için paraya ihtiyacım olduğundan, birkaç kilogram esrar ve bazı mallarla birlikte Belçika’ya geri döndüm. Sahte gümrük vergisi belgesi düzenleme suçundan beraat ettikten sonra uyuşturucu ticaretine başladım.

Bir seyahatim sırasında Hollanda’da tutuklandım. Göçmen bürosu görevlileri beni Nijerya’ya giden bir uçağa bindirerek sınır dışı ettiler. Yolculuk sırasında başka uyuşturucu satıcılarıyla tanıştım ve bir ortaklık kurduk. Ocak 1984’te bir başka Afrika ülkesine taşındım. Orada konuşulan dil olan Fransızcayı bildiğimden polisler, askerler ve göçmen bürosu görevlileriyle kısa süre içinde arkadaş oldum. Bu sayede o ülkeye binlerce kilo esrar soktuk.

Tutuklanıp Hapse Atılıyorum

Daha sonra yine başım derde girdi. Elimdeki malı bulunduğum ülkenin havaalanından geçirmeme yardım etmesi için bir yüzbaşıyla anlaşmıştım. Ama o gecikince tutuklandım. Jandarmalar beni o kadar kötü dövdüler ve işkence ettiler ki bilincimi kaybettim. Öleceğimi düşünerek beni bir hastaneye götürdüler ve orada bıraktılar. Fakat ölmedim, sonrasında suçlandım, hüküm giydim ve hapse atıldım.

Hapisten çıktığımda, evime göz kulak olmasını istediğim bir arkadaşım tüm malımı mülkümü satıp ortadan kaybolmuştu. Geçimimi sağlayabilmek için hemen esrar satmaya başladım. Ancak 10 gün sonra yeniden tutuklandım ve üç ay hapse mahkûm edildim. Çıktığımda o kadar hastaydım ki yine neredeyse ölecek hale geldim. Bir yolunu bulup Lagos’a geri dönebildim.

“İşime” Geri Dönüyorum

Lagos’ta birkaç ortağımla görüştüm ve birlikte Hindistan’a gidip yaklaşık 600.000 dolar değerinde eroin satın aldık. Bombay’dan (şimdiki adı Mumbai) İsviçre’ye, sonra Portekiz’e, son olarak da İspanya’ya gittik. Her birimiz büyük miktarda para kazandık ve farklı rotalardan Lagos’a geri döndük. 1984’ün sonlarında bir başka uyuşturucu sevkıyatı yaptım. Hayalim bir milyon dolar kazanıp ABD’ye yerleşmekti.

Yaklaşık 2 yıl sonra, kazandığım tüm parayla Lagos’ta bir miktar saf eroin aldım. Eroini başka bir ülkeye götürdüm, ancak orada elimdeki mal açgözlü bir satıcının eline geçti ve o bana hiç para ödemedi. Öldürülürüm korkusuyla, olan biten hakkında kimseye tek kelime etmeden Lagos’a geri döndüm. Hem maddi hem de duygusal yönden tükenmiştim. İlk defa oturup hayatın amacı hakkında düşündüm. Kendime ‘Hayatım neden bu kadar çok iniş çıkışla dolu?’ diye sordum.

Tanrı’ya Geri Dönüyorum

Kısa süre sonra bir akşam Yehova’ya bana yardım etmesi için dua ettim. Ertesi sabah yaşlı bir adam ve karısı kapımı çaldı. Onlar Yehova’nın Şahidiydi. Sakince onları dinledim ve bir dergi aldım. Onlara “Annemle babam Yehova’nın Şahidi. Alice Obarah benimle Mukaddes Kitabı incelerdi” dedim.

P. K. Ogbanefe adındaki yaşlı adam şöyle karşılık verdi: “Obarahları çok iyi tanırız. Şimdi Lagos’taki Nijerya bürosunda hizmet ediyorlar.” Onları görmem için ısrar ettiler. Obarahlarla  görüşmem beni çok cesaretlendirdi. Ondan sonra Ogbanefe biraderle Mukaddes Kitabı incelemeye başladım; kısa süre sonra ahlaksız yaşam tarzımda da değişiklikler yapmaya başladım. Ancak uzun süredir kullandığım uyuşturucuyu bırakmak oldukça zor olduğundan bu değişiklikleri yapmak kolay değildi. Yine de yaşamıma çeki düzen verip ahlaken temiz bir hayat sürmeye kararlıydım.

Ancak birçok ayartma ve baskıyla karşılaşıyordum! Sözde arkadaşlarım evime gelip ayartıcı tekliflerde bulunuyorlardı. Bir ara tekrar sigara içtim ve ahlaksız davranışlarda bulundum. Dua ederek yüreğimi Yehova’ya açtım. Çok geçmeden, beni doğru yoldan saptırdıkları için dünyayla dost olan arkadaşlarımın artık bana yardım edemeyeceğini fark ettim. Ruhen ilerleyebilmek için Lagos’u terk etmem gerektiğini anladım. Fakat Ilesha’daki evime geri dönmeye utanıyordum. Ancak en sonunda babama ve ağabeyime mektup yazıp eve gelip gelemeyeceğimi sordum.

Babam geri dönersem sevinçle karşılanacağımı söyleyerek bana güven verdi, ağabeyim de maddi yönden bana destek olacağını söyledi. Böylece ana babamı terk ettikten on yıl sonra eve geri döndüm. Çok sıcak karşılandım. Annem “Şükürler olsun Yehova!” diye haykırdı. Babam o akşam eve gelince “Yehova sana yardım edecek” dedi. Tüm aile bir aradayken Yehova’ya dua etti ve artık O’nun isteğini yapmak için geri dönmüş olan bana yardım etmesini istedi.

Boşa Geçen Zamanın Telafisi

Mukaddes Kitabı incelemeye yeniden başladım ve hızla ilerledim. 24 Nisan 1988’de vaftiz edildim. Vakit geçirmeden faal şekilde hizmete katılmaya başladım. 1 Kasım 1989’da öncü olarak iyi haberi tamgün duyurmaya başladım. 1995’te Nijerya’daki Vaizlik Eğitim Kursu’nun onuncu sınıfına katılma daveti aldım. Daha sonra Temmuz 1998’de gezici gözetmen olarak tayin edildim ve Yehova’nın Şahitlerinin cemaatlerini ziyaret etmeye başladım. Bir yıl sonra, benim için büyük bir nimet olan Ruth’la tanıştım; o, hem eşim hem de gezici gözetmenlik hizmetimde yol arkadaşım oldu.

Ailemin diğer bireyleri de ruhen ilerlediler. Daha önce benim gibi Yehova’ya hizmet etmeyi bırakmış olan kardeşlerimden biri pak tapınmaya tekrar döndü ve vaftiz edildi. Babamın bizim hakikate geri döndüğümüzü görmüş olmasına seviniyorum. O 1993’te 75 yaşında ölene dek cemaatte hizmet görevlisi olarak sevinçle hizmet etti. Annem de Ilesha’da Yehova’ya gayretle hizmet etmeye devam ediyor.

Zengin olma umuduyla Avrupa, Asya ve Afrika’daki toplam 16 ülkeye gittim. Bunun sonucunda büyük acılarla kendimi yaraladım (1. Timoteos 6:9, 10). Geçmişe dönüp baktığımda, gençlik yıllarımın büyük kısmını uyuşturucu ve ahlaksızlıkla boşa harcadığım için büyük üzüntü duyuyorum. Yehova Tanrı ve aileme verdiğim acı yüzünden çok pişmanım. Fakat aklımı başıma toplayabileceğim kadar uzun yaşadığım için de minnettarım. Yehova’ya sadık kalmaya ve O’na sonsuza dek hizmet etmeye kararlıyım.

[Dipnot]

[Sayfa 13’teki resim]

İsyankâr bir gençken

[Sayfa 15’teki resim]

Vaftiz edildiğim gün

[Sayfa 15’teki resim]

Karım Ruth ile