Gençler Soruyor . . .

Annemle Babam Tartıştıklarında Ne Yapabilirim?

ANA BABAN tartıştığında doğal olarak etkilenirsin. Çünkü onları seviyorsun ve onların desteğine ihtiyacın var. Bu yüzden anlaşmazlık yaşadıklarında birçok yönden endişeye kapılabilirsin. Peki neden annenle baban bazen anlaşmazlıklar yaşar?

Fikir Ayrılıkları

İsa kadın ile erkeğin evlendiklerinde “bir beden” olacaklarını söyledi (Matta 19:5). Fakat bu, annenle babanın olaylara her zaman aynı açıdan bakacakları anlamına mı gelir? Tabii ki hayır. Herhangi iki kişinin –tam anlamıyla uyuşan çiftlerin bile– zaman zaman farklı görüşleri olacaktır.

Eğer ana babanın farklı görüşleri varsa bu onların evliliklerinin iyi gitmediği anlamına gelmez. Her ne kadar bazen birbirlerine sinirleniyor olsalar da, ana baban birbirini hâlâ seviyor olmalı. O zaman neden tartışıyorlar? Onların belli konulara yaklaşım tarzları birbirinden farklı olabilir. Bu, ne her zaman yanlıştır ne de ana babanın evliliğinin son bulacağının bir işaretidir.

Şunu düşün: Yakın arkadaşlarınla bir film izlediğinde, film hakkında diğerlerinin görüşlerinin seninkiyle aynı olmadığını hiç fark ettin mi? Bazen böyle olur. Birbirine çok yakın olan insanlar bile olaylara farklı açıdan bakabilirler.

Benzer durum ana baban için de geçerlidir. Belki her ikisi de aile bütçesine önem veriyor fakat bütçe yapmak konusunda fikirleri farklı; her ikisi de ailece bir tatil planlamak istiyor fakat eğlence tercihleri farklı; ya da her ikisi de senin okulda başarılı olmanı istiyor fakat bunu sağlamak konusunda fikirleri farklı. Aslında birlik sağlamak için, tıpatıp aynı olmak gerekmez. “Bir beden” olan iki insanın bile fikirleri farklı olabilir.

Peki ana baban niçin bazen fikir ayrılıkları nedeniyle tartışıyorlar? Önemsiz bir konu hakkında yapılan sohbet, neden farklı bir bakış açısı yüzünden tartışmaya dönüşebiliyor?

Kusurluluğun Etkisi

Ana babaların yaptığı çoğu tartışma kusurluluktan kaynaklanır. Mukaddes Kitap şunu der: “Hepimiz birçok kez hata yaparız. Konuşurken hataya düşmeyen kimse, . . . . kusursuz biridir” (Yakub 3:2). Ana baban gibi sen de  kusurlusun. Zaman zaman hepimiz istemediğimiz şeyler söyleriz ve bazen de söylediğimiz sözler “kılıç saplanır gibi” başkalarını incitebilir (Süleyman’ın Meselleri 12:18).

Muhtemelen sen de buna benzer olaylar yaşamışsındır. Örneğin, yakın olduğun biriyle sinirlenmene neden olan bir anlaşmazlık yaşadığın oldu mu? Herhalde olmuştur. Ezgi * adındaki bir genç şunları diyor: “Herkes anlaşmazlık yaşar. Aslında beni en çok incitenler sevdiğim insanlar olmuştur; muhtemelen bunun nedeni onlarla ilgili beklentilerimin yüksek olması.” İsa’nın takipçisi çiftler, Mukaddes Kitabın talep ettiği yüksek standart nedeniyle birbirlerinden çok şey beklerler (Efesoslular 5:24, 25). Kusurluluk yüzünden eşlerden birinin ya da her ikisinin de hata yapması kaçınılmazdır. Mukaddes Kitap “Hepsi günah işledi ve hiç kimse Tanrı’nın yüce niteliklerini yansıtamadı” der (Romalılar 3:23; 5:12).

Dolayısıyla ana babanın birbirlerine en azından birkaç incitici söz söylemesi şaşırtıcı değildir. Aslında elçi Pavlus evli çiftlerin “içlerinde birtakım sıkıntılar” yaşayacaklarını ya da İncil–Çağdaş Türkçe Çeviri’ye göre “acılarla karşılaşacak”larını yazmıştı (1. Korintoslular 7:28). Talepkâr bir patron, trafik sıkışıklığı, beklenmedik bir fatura; tüm bunlar strese ve evde gerginliğe yol açan etkenlerdir.

Ana babanın kusurlu olduğunu ve zaman zaman büyük baskı altında olduklarını bilmen, yaptıkları tartışmalara gerçekçi bir açıdan bakmana yardım edebilir. Ezgi bunun faydasını gördü. Şunları diyor: “Sanki ana babam eskisine göre şimdi daha fazla tartışıyor, bazen birbirlerinden sıkılmaya mı başladılar diye merak ediyorum. Fakat sonra şöyle düşünüyorum: ‘Gerçekçi ol; bir evliliği 25 yıl sürdürmek ve beş çocuk yetiştirmek hiç de kolay değil.’” Belki sen de ana babanın göğüs germek zorunda kaldıkları birçok şeyi düşünerek onlara ‘duygudaş olabilirsin’ (1. Petrus 3:8).

Başa Çıkmak

Ana babanın kusurlu olduklarını ve her gün çeşitli baskılarla yüz yüze geldiklerini biliyorsun. Fakat yine de onlar tartıştıklarında ne yapabileceğini merak edebilirsin. Şu önerileri deneyebilirsin:

▪ Araya girme (Süleyman’ın Meselleri 26:17). Evlilik danışmanı rolünü üstlenmek ya da ana babanın yaşadığı anlaşmazlıkları çözmek senin sorumluluğun değil. Bu yöndeki her girişimin muhtemelen geri tepecektir. 18 yaşındaki Başak şunu diyor: “Daha önce ana babam arasında hakemlik yapmaya çalışırdım ve genellikle bana karışmamamı söylerlerdi.” Ana baban kendi sorunlarını kendileri çözmelidir.

▪ Olaylara bütün olarak bak (Koloseliler 3:13). Daha önce de sözü edildiği gibi ana babanın ara sıra tartışıyor olması, ayrılmanın eşiğinde oldukları anlamına gelmez. Bu yüzden onların arasında bazen patlak veren tartışmalar seni aşırı kaygılandırmasın. 20  yaşındaki Dilek ana babası hakkında şunları diyor: “Onlar tartışsalar bile birbirlerini ve bizi sevdiklerini biliyorum. Sorunu çözeceklerdir.” Aynı şey senin ana babanın anlaşmazlıkları için de geçerli olabilir.

▪ Kaygıların hakkında dua et. Seni endişelendiren konuları içine atmak zorunda değilsin. Mukaddes Kitap, “Yükünü RABBE bırak, ve o sana destek olur” der (Mezmur 55:22). Bu açıdan duanın büyük yararı olabilir. Elçi Pavlus Filipililere şunları yazmıştı: “Hiçbir konuda kaygı çekmeyin, her dileğinizi Tanrı’ya dua ve yakarışla, şükrederek bildirin. Tanrı’nın, her düşünüşün çok üstünde olan barışı, Mesih İsa aracılığıyla yüreğinizi ve zihninizi koruyacaktır” (Filipililer 4:6, 7).

▪ Kendi ihtiyaçlarını göz ardı etme. Kontrol edemeyeceğin bir şey hakkında kaygılanman pek akıllıca bir davranış olmayacaktır. Bu, sağlığını bile etkileyebilir. Mukaddes Kitap şunu der: “Yüreğindeki kaygı insanı çöktürür” (Süleyman’ın Meselleri 12:25). Seni olumlu yönde teşvik eden arkadaşlarınla vakit geçirerek ve yararlı faaliyetlere katılarak endişelerini gidermeye çalış.

▪ Ana babanla konuş. Ana babanın yaptığı tartışmalara karışman gerekmiyorsa da, kavgalarının seni nasıl etkilediği hakkında elbette onlarla konuşabilirsin. Onlardan biriyle bunu konuşmak için uygun bir zaman seç (Süleyman’ın Meselleri 25:11). “Yumuşak başlı bir tutumla ve derin saygıyla” konuş (1. Petrus 3:15). Ana babanı suçlama. Sadece nasıl etkilendiğini anlat.

Bu önerileri neden uygulamayasın? Ana babanın davranışlarını yönlendiremesen de onlar bu çabalarına olumlu karşılık verebilir. Vermeseler bile tartıştıkları zaman kendi tepkilerin konusunda bir şeyler yapabileceğini bilmek seni rahatlatacak.

Başka “Gençler Soruyor . . . ” makalelerini www.watchtower.org/ype adresinde İngilizce olarak bulabilirsiniz.

[Dipnot]

ŞUNLARI DÜŞÜN

▪ Ana babalar bazen neden anlaşmakta zorluk çekerler?

▪ Ana babanın tartışmalarından olumsuz yönde etkilenen kardeşine neler söylerdin?

[Sayfa 20’deki çerçeve]

ANA BABALARA BİR NOT

Evlilikte anlaşmazlıkların yaşanması kaçınılmazdır. Ancak bunları nasıl ele alacağınız tamamen size bağlıdır. Gençler ana babaları tartıştıklarında derinden etkilenirler. Aslında çocuğunuz ileride evlenirse muhtemelen sizin evliliğinizi örnek alacağından, bu ciddi bir konudur (Süleyman’ın Meselleri 22:6). O halde anlaşmazlıklar çıktığında, sorunların nasıl etkili bir şekilde çözülebileceğini çocuğunuza göstermek üzere neden bunu bir fırsat olarak kullanmayasınız? Şu önerileri deneyin:

Dinleyin. Mukaddes Kitap ‘dinlemeye hevesli olun, fakat konuşmakta ve gazaplanmakta acele etmeyin’ der (Yakub 1:19). Bu yüzden ‘kötülüğe kötülükle karşılık vererek’ yangına körükle gitmeyin (Romalılar 12:17). Eşiniz sizi dinlemeye istekli görünmese de bunu siz yapabilirsiniz.

Eleştirmektense açıklamaya çalışın. Sakin bir tutumla eşinize, davranışının sizi nasıl etkilediğini anlatın. (“Şunu yaptığın zaman üzülüyorum.”) Suçlama ve eleştirme eğilimine karşı koyun. (“Beni umursamıyorsun.” “Beni hiç dinlemiyorsun.”)

Ara verin. Bazen en iyisi, konu hakkında konuşmayı bırakıp iki taraf da sakinleştiği zaman devam etmektir. Mukaddes Kitap şunu der: “Bir kavganın başlangıcı adamın suları salması gibidir; bundan dolayı kavgaya atılmadan çekişmeyi bırak” (Süleyman’ın Meselleri 17:14).

Birbirinizden, gerekirse çocuğunuzdan da özür dileyin. 14 yaşındaki Berna şunu diyor: “Ana babam tartıştıktan sonra bazen benden ve ağabeyimden özür diliyorlar çünkü bundan etkilendiğimizi biliyorlar.” Çocuklarınıza verebileceğiniz en değerli derslerden biri alçakgönüllü şekilde “özür dilerim” demenizdir.

Bu konuda daha fazla bilgi almak için, Ocak 2001 tarihli Uyan! dergisinin 8-14. sayfalarına ve 22 Ocak 1994 tarihli Awake! dergisinin 3-12. sayfalarına bakın.

[Sayfa 19’daki resim]

Ana babanı suçlama. Sadece neler hissettiğini anlat