Mukaddes Kitabın Görüşü

Tapınmada Nesneler Kullanılmasına Tanrı Ne Gözle Bakar?

Budacılık, Hinduizm, İslam, Yahudilik, Katoliklik ve Doğu Ortodoksluğunda dua ederken yardımcı nesneler kullanmak yaygın bir uygulamadır. Bu yüzden dünyanın neredeyse her ülkesindeki insanlar bu tür nesnelerin Tanrı’ya yaklaşmalarına, O’nun onayını ve bereketini kazanmalarına yardımcı olduğuna inanıyor. Peki Kutsal Kitap ne öğretiyor?

DUA ederken yardımcı nesnelerin kullanılması binlerce yıl önceye dayanır. Örneğin eski Nineve şehrinin bulunduğu yerde, arkeologlar “kutsal ağacın önünde, duruşlarından dua ettikleri anlaşılan, . . . . sol [ellerinde] bir çelenk ya da bir tespih tutan iki tane kanatlı kadın” heykeli buldular (The Catholic Encyclopedia).

Tespihlerin kullanılmasının amacı nedir? Aynı ansiklopedi buna cevap veriyor: “Bir duanın çok kere tekrar edilmesi gerektiğinde, parmakla saymaktansa mekanik bir araçla saymanın daha kolay olduğu düşünülüyor.”

Dua çarkları duanın tekrar edilmesini daha da kolaylaştırıyor. Çarkın elle veya rüzgârla, suyla ve elektrikle döndüğü her sefer bir duaya eşit olarak görülüyor. Dua çarkları döndürülürken genellikle mantralar, yani mistik söz ya da dizeler söylenir. Tanrı’nın bu tür şeylere ne gözle baktığını görelim.

“Aynı Sözleri Tekrar Tekrar Söyleme”

Hıristiyan olmayan milyonlarca kişinin bile Tanrı’nın peygamberi olarak kabul ettiği İsa Mesih, Yaratıcı’nın tekrarlanan dualarla ilgili görüşünü şu sözlerle açıkladı: “Dua ederken aynı sözleri tekrar tekrar söyleme. Diğer milletlerin insanları böyle yapıyor, çünkü onlar çok söz söyleyerek işitileceklerini sanıyorlar” * (Matta 6:7).

Tanrı ‘aynı sözleri tekrar tekrar söylememizi’ onaylamıyorsa, sürekli tekrarlanan bu tür dualarda kullanılan nesneleri de onaylamayacağı sonucuna varmak mantıklı değil  mi? Evet, bununla uyumlu olarak Tanrı’nın sadık hizmetçilerinin tespihler, dua çarkları veya bu tür başka nesneleri tapınmada kullandıklarına dair Kutsal Kitapta tek bir kayıt bile bulunmaz. Duanın aslında ne olduğunu ve amacını anlarsak bunun nedenini kavrayabileceğiz.

Tanrı’yı Memnun Eden Dualar

İsa örnek duasında Tanrı’dan bahsederken açık bir şekilde “Babamız” ifadesini kullandı. Evet, Yaratıcımız büyülerle, ayinlerle veya mantralarla yatıştırılacak gizemli bir güç veya bizi umursamayan bir varlık değildir. Tam tersine O sevgi dolu bir Babadır ve bizim Onu böyle görmemizi ve sevmemizi ister. İsa ‘Babasını sevdiğini’ söylemişti (Yuhanna 14:31). Eski İsrail’deki bir peygamber de şöyle demişti: “Ey Yehova, Sen bizim Babamızsın” (İşaya 64:8).

Göklerdeki Babamız olan Yehova Tanrı’ya nasıl yaklaşabiliriz? (Yakup 4:8). Her ilişkide olduğu gibi Tanrı’yla olan ilişkimizde de O’na yaklaşmak için karşılıklı bir iletişim kurmalıyız. Tanrı Kendi yazılı Sözü olan Kutsal Kitaptaki sayfalar yoluyla bizimle “konuşur.” Orada, yaptığı şeyleri, kişiliğini ve bizimle ilgili amacını açıklar (2. Timoteos 3:16). Biz de O’nunla saygılı şekilde dua yoluyla konuşuruz. Tabii ki bu tür bir dua, resmi ve ezberlenmiş değil, içten ve samimi olmalıdır.

Şunu düşünün: Birbirine yakın ve sıcak bir ailede, aklı başında ve normal çocuklar anne babalarıyla nasıl iletişim kurarlar? Sürekli olarak aynı sözcükleri veya cümleleri söyler ve hatta bunu yaparken kaç kere tekrar ettiklerini saymak için bir araç kullanırlar mı? Tabii ki hayır! Mantıklı ve saygılı şekilde, içtenlikle konuşurlar.

Tanrı’ya ettiğimiz dualar da aynı şekilde olmalı. Aslında kaygı duyduğumuz hemen hemen her şey hakkında Tanrı’yla konuşabiliriz. Filipililer 4:6, 7 şöyle der: “Hiçbir konuda kaygı çekmeyin, her dileğinizi Tanrı’ya dua ve yakarışla, şükrederek bildirin. Tanrı’nın . . . . barışı, . . . . yüreğinizi ve zihninizi koruyacaktır.” Endişe ettiğimiz bir konu varsa doğal olarak onun hakkında sık sık dua ederiz. Fakat bu, aynı kelimeleri tekrarlamak anlamına gelmez (Matta 7:7-11).

Kutsal Kitapta Tanrı’yı memnun eden dualarla ilgili birçok örnek vardır. Bunların arasında mezmurlar ya da ilahiler ve bizzat İsa’nın duaları vardır * (Mezmur 17 ve 86, üst yazılar; Luka 10:21, 22; 22:40-44). İsa’nın dualarından birini Yuhanna’nın 17. bölümünde bulabilirsiniz. Birkaç dakikanızı ayırarak bu bölümü okuyun. Bunu yaparken İsa’nın Tanrı’ya nasıl yüreğini açtığını görmeye çalışın. Duasının bencillikten ne kadar uzak olduğunu ve takipçilerine olan derin sevgisini nasıl yansıttığını da gözlemleyin. O şöyle demişti: ‘Kutsal Baba, onları kötü olandan [Şeytan’dan] ötürü gözet’ (Yuhanna 17:11, 15).

İsa’nın sözlerinde, resmi ve mekanik şekilde konuştuğunu hissettiren en ufak bir şey görebiliyor musunuz? Kesinlikle hayır! O bizim için çok iyi bir örnek bıraktı. Evet, gerçek Tanrı’ya yaklaşmak isteyen herkes, O’nun hakkında tam bilgi edinmelidir. Sonra da bu bilgiden kaynaklanan sevgiyle harekete geçerek Tanrı’nın hoşlanmadığı dinsel âdetleri ve uygulamaları reddetmelidir. Yehova bunu yapanlara şöyle diyor: “Ben size baba olacağım, siz Benim oğullarım ve kızlarım olacaksınız” (2. Korintoslular 6:17, 18).

[Dipnotlar]

ŞUNLARI MERAK ETTİNİZ Mİ?

▪ İsa’nın tekrarlanan dualarla ilgili söyledikleri, tespih ve dua çarklarının kullanımı için de geçerli midir? (Matta 6:7).

▪ Dualarımız Tanrı’yla ilgili görüşümüz hakkında neyi göstermeli? (İşaya 64:8).

▪ Dinsel yalanları reddedersek Tanrı bize ne gözle bakacak? (2. Korintoslular 6:17, 18).