Kutsal Kitabın Görüşü

Kötü İnsanlar Cehennemde Yanacak mı?

GERTRUDE, Pentekostalist kilisenin bir vaiziydi ve cehenneme olan inancı çok güçlüydü. Böyle bir yerin olmadığı düşüncesi bile onun adalet duygusuna ters geliyordu. Çünkü cehennem ateşi olmazsa tüm korkunç suçların cezasız kalacağını düşünüyordu. Gertrude inancında son derece kararlıydı ve şöyle söyledi: “Sanırım, kötüleri cehennem ateşinde yakmayacak bir Tanrı’ya ibadet etmek istemezdim.”

Birçok dinin öğrettiği gibi, kötü insanlar cehennemde yanacak mı? Peki, yanmayacaksa, cezaları ne olacak?

Tanrı’nın İnsana Verdiği İlk Ceza

Kutsal Kitaba göre Tanrı ilk insan çifti Âdem ve Havva’yı kusursuz yarattı (Başlangıç 1:27; Tekrar 32:4). Onları cennet bahçesine koydu ve sonsuza dek yaşama fırsatı verdi. Ancak bir sınırlama getirdi. Tanrı onları şöyle uyardı: “Bahçenin her ağacının meyvesinden dilediğin gibi yiyebilirsin. Fakat iyiyi kötüyü bilme ağacının meyvesinden kesinlikle yemeyeceksin, çünkü ondan yediğin gün mutlaka ölürsün” (Başlangıç 2:16, 17).

Ne yazık ki, ilk ana babamız vefa ve itaate dayalı bu basit sınavı geçemedi ve Yaratıcı onlara ölüm cezası vermek zorunda kaldı. Bunu şöyle bildirdi: “Alın teri dökerek ekmek yiyip sonunda toprağa döneceksin, çünkü ondan alındın. Topraksın, yine toprağa döneceksin” (Başlangıç 3:19).

Âdem ve Havva için cehennemde yanmak söz konusu olsaydı, Tanrı onları böyle bir ceza hakkında uyarmaz mıydı? Gerçek şu ki, O, ölümden sonra çekilecek bir azaptan söz  etmedi. Onların öldükten sonra acı çekmeleri mümkün değildi çünkü ölümsüz canlara sahip değillerdi. Kutsal Kitap bunu çok açık bir şekilde anlatır; “Günah işleyen can ölecektir” der (Hezekiel 18:4). *

Bize hayat veren olarak, Yaratıcımız hayat ve ölüm hakkında her şeyi bilir. Kendi Sözünde ‘Ölüler hiçbir şeyin farkında değildir’ der (Vaiz 9:5). İşte bu yüzden Âdem ve Havva öldükten sonra cehennemde acı çekmiş olamazlar. Onlar sadece toprağa döndü ve varlıkları sona erdi; dolayısıyla ‘hiçbir şeyin farkında değildiler.’

Biz Ölümden Sonra Acı Çekebilir miyiz?

Kutsal Kitap Romalılar 5:12 ayetinde şöyle der: “Nasıl ki günah bir insan aracılığıyla ve ölüm günah aracılığıyla dünyaya girdi, ölüm de tüm insanlara geçti.” Âdem tüm insanların başına ölümü getiren kişi olmasına rağmen, yalnızca toprak olup ölmekle cezalandırılmıştı. O halde diğer insanların işledikleri günahlar yüzünden cehennemde azap çekeceğine inanmak makul müdür? (1. Korintoslular 15:22).

Şu kanun tıpkı Âdem gibi bizim için de geçerlidir: “Günahın ödediği ücret ölümdür.” Ayrıca, “Ölen kişi günahından beraat etmiştir” (Romalılar 6:7, 23). Peki, hem iyi hem de kötü insanlar ölüyorsa ve hiç kimse öldükten sonra acı çekmiyorsa Tanrı’nın adaleti nasıl gerçekleşecek?

Tanrı’nın Adaleti

Tanrı ilk insan çiftini yarattığında onlara çocuk sahibi olup yeryüzüyle ilgilenmelerini söyledi. O, Kendisine itaat eden insanlarla ilgili amacını değiştirmedi (Başlangıç 1:28). Daha sonra söylediği şu sözlerden amacının hâlâ bu olduğu açıktır: “Doğrular yeryüzünü mülk edinir, orada sonsuza dek otururlar” (Mezmur 37:29).

Doğru kişilerin yeryüzünde yaşayacağına dikkat edin. Onlar, kusursuz bir sağlığa ve mutluluğa sahip olacaklar. Tanrı’nın başlangıçtaki amacı yeryüzünün doğru insanlarla dolmasıydı ve bu amaç ‘mutlaka yerine gelecek.’ Bunu, şimdiki kötü ortama son verip yerine yeni bir dünya getirerek yapacak (İşaya 55:11; Daniel 2:44; Vahiy 21:4).

Tanrı’nın istekleriyle ilgili bilgi sahibi olmadan ölen milyonlarca insan diriltilecek ve O’nun yeni dünyasında yaşayabilmek için ne yapmaları gerektiğini öğrenecekler (İşaya 11:9; Yuhanna 5:28, 29). Ancak, Tanrı’nın kanunlarına uymayı reddeden herkes “ikinci ölüm” cezasını alacak. Bu da onların ölüm uykusundan bir daha uyanmayacakları anlamına gelecek (Vahiy 21:8; Yeremya 51:57).

Yehova, sevgi dolu Tanrı olduğundan insanlara cehennem ateşinde işkence etmez (1. Yuhanna 4:8). Fakat kötülüğe de sonsuza dek göz yummaz. Mezmur 145:20 ayeti bize şu güvenceyi verir: “Yehova Kendisini sevenlerin hepsini korur, fakat bütün kötüleri yok edecektir.” Gerçekten sevgi dolu ve adaletli bir davranış değil mi?

[Dipnot]

MERAK ETTİNİZ Mİ?

▪ Ölünce bize ne oluyor? (Başlangıç 3:19).

▪ Ölüler ne durumdadır? (Vaiz 9:5).

▪ Tanrı kötüleri nasıl cezalandıracak? (Mezmur 145:20).

[Sayfa 11’deki pasaj]

‘Ölüler hiçbir şeyin farkında değildir’ (Vaiz 9:5).

[Sayfa 10’daki resim tanıtım notu]

Photo: www.comstock.com