Gençler Soruyor

Anne Babamla Nasıl Konuşabilirim?

“Anne babama neler hissettiğimi anlatabilmek için gerçekten çok çabaladım ama kendimi bir türlü ifade edemedim. Zaten cesaretimi zar zor toplamıştım, onlar ise konuşmama fırsat vermediler” (Rosa). *

KÜÇÜKKEN herhalde her şeyini anne babana sorardın. Önemli ya da önemsiz olsun yaşadığın her şeyi onlara anlatırdın. Onlarla düşüncelerini ve duygularını rahatça paylaşırdın ve her dediklerine güvenirdin.

Fakat şimdi sanki anne baban seni artık anlayamıyor. Edie isimli bir kız “Bir akşam yemekte ağlamaya başladım ve anne babama içimi döktüm” diyor. “Beni dinlediler ama pek anlamadılar. Ben de odama kapanıp ağlamaya devam ettim.”

Öte yandan bazen anne babana her şeyi anlatmamayı tercih edebilirsin. Christopher adında bir çocuk şöyle diyor: “Anne babamla birçok konuda konuşuruz. Fakat bazen zihnimdeki her şeyi bilmemeleri hoşuma gidiyor.”

Peki bazı düşüncelerini kendine saklaman yanlış mı? Her zaman değil, tabii anne babanı kandırmadığın sürece (Özdeyişler 3:32). İster anne baban seni anlamıyor gibi görünsün, isterse de sen bazı şeyleri kendine saklamayı tercih et, kesin olan bir şey var: Anne babanla konuşman gerekiyor, onların senden bazı şeyleri duymaya hakkı var.

Konuş!

Anne babanla konuşman bir bakıma araba sürmeye benzer. Yolda arabayla giderken bir barikatla karşılaşırsan herhalde geri dönmezsin, hedeflediğin yere gitmek için başka bir yol bulursun. Şimdi bu konuda birkaç örneğe bakalım.

 1. Barikat: Konuşman gerekiyor, fakat anne baban seni dinliyor gibi görünmüyor. Leyla isimli bir kız şunları diyor: “Babamla konuşmak benim için çok zor. Bazen ona bir şeyler anlattıktan sonra bana şöyle der: ‘Affedersin kızım bir şey mi dedin?’”

SORU: Leyla’nın gerçekten konuşması gereken bir sorunu varsa ne yapabilir? En az üç seçeneği var.

A B C

Babasına bağırabilir. Babasıyla konuşmaktan Daha uygun bir zamanda

“Ya baba, bu önemli vazgeçebilir. Artık konuyu tekrar açabilir.

bir konu! Niye beni anne babasına Babasıyla yüz yüze

dinlemiyorsun?” sorunlarını konuşabilir, hatta

diyerek ona anlatmamaya karar ona sorununu bir

çıkışabilir. verebilir. mektup yazarak

anlatabilir.

Sence Leyla hangi şıkkı seçmeli? ․․․․․

Şimdi her seçeneğin olası sonuçlarına bakalım. Leyla’nın babası başka şeylerle meşgul olduğundan kızının halinden habersiz. Bu yüzden Leyla  A şıkkını seçerse yok yere bağırmaya başlamış gibi görünebilir. Böyle yapması büyük ihtimalle babasının onu dinlemesini sağlamaz. Üstelik babasına saygısızlık da etmiş olur (Efesoslular 6:2). Dolayısıyla bu seçeneğin Leyla’ya hiçbir faydası olmaz.

B şıkkı en kolay yol gibi görünebilir, ama en akıllıcası değildir. Neden? Çünkü “baş başa verilip konuşulmazsa tasarılar boşa çıkar; çok kişiye danışılması da başarı getirir” (Özdeyişler 15:22). Leyla’nın sorunlarını çözmek için anne babasıyla konuşması gerekiyor, onların da yardımcı olabilmek için kızlarının hayatında neler olup bittiğini bilmeleri gerekiyor. Fakat Leyla konuşmaktan vazgeçerse bunların hiçbiri olmaz.

Ancak C şıkkını seçerse, önündeki barikat yüzünden hedefinden vazgeçmemiş olur. Konuyu başka bir zaman tekrar konuşmaya çalışır. Hatta babasına mektup yazarsa o anda bile kendini daha iyi hissedebilir. Ayrıca ona söylemek istediği şeyler bu sayede zihninde netleşir. Babası mektubu okuduğunda Leyla’nın ona ne anlatmak istediğini öğrenebilir ve kızının sıkıntısını daha iyi anlayabilir. Dolayısıyla C şıkkının hem Leyla’ya hem de babasına yararı olur.

Leyla’nın başka hangi seçenekleri olabilir? Aklına gelen bir tanesini aşağıya yaz. Sonra da olası sonuçlarını yaz.

․․․․․

 2. Barikat: Anne baban konuşmak istiyor, ama sen istemiyorsun. Sara isimli bir kız “Okulda zor bir günün ardından eve gelir gelmez soru bombardımanına tutulmak kadar kötü bir şey olamaz” diyor. “O anda tek istediğim okulu unutmak, ama annemler ‘Günün nasıl geçti? Her şey yolunda mı?’ gibi sorularla bana nefes bile aldırmıyor.” Tabii ki Sara’nın anne babası böyle soruları iyi niyetle soruyor. Yine de o, “Yorgun ve stresliyken okuldan konuşmak çok zor” diye yakınıyor.

SORU: Sara bu durumda ne yapabilir? Önceki örnekte olduğu gibi en az üç seçeneği var.

A B C

Konuşmayı reddebilir. İstemeye istemeye Okul konusunu başka

“Beni rahat bırakın. konuşabilir. Stresli zamana erteleyip

Şimdi konuşmak olsa da, anne anne babasıyla farklı

istemiyorum!” babasının sorularına bir konuda sohbet

diyebilir. zoraki cevaplar edebilir. Sara okul

verebilir. konusunu kendini daha

iyi hissettiği bir

zaman konuşmayı

teklif edebilir.

Sonra içten bir

ilgiyle “Sizin

gününüz nasıl geçti?

Neler yaptınız?”

diye sorabilir.

Sence Sara hangi şıkkı seçmeli? ․․․․․

Şimdi yine her seçeneğin olası sonuçlarına bakalım.

Sara A şıkkını seçmeden önce kendini gergin hissediyordu ve konuşmak istemiyordu. Bu şıkkı seçerse gerginliği devam edecek, aynı zamanda anne babasına bağırdığı için kendini suçlu hissedecek (Özdeyişler 29:11).

Bu arada bu öfke patlaması ya da ardından gelen sessizlik Sara’nın anne babasının pek hoşuna gitmeyecek. Belki onun bir şey sakladığından şüphelenecekler. Hatta onu konuşmaya daha da zorlayabilirler. Elbette bu Sara’yı daha da bunaltacak. Sonuçta bu seçeneğin Sara’ya hiçbir faydası olmayacak.

B şıkkının A şıkkından çok daha iyi bir seçenek olduğu besbelli. Çünkü en azından bu seçenekte Sara ile anne babası konuşuyor. Fakat Sara zoraki konuştuğu için, o da anne babası da istedikleri gibi rahat ve açık bir iletişim kuramayacak.

Fakat Sara C şıkkını seçerse, okul konusu şimdilik ertelendiğinden kendini daha iyi hissedecek. Onun sohbeti sürdürme çabasını görünce anne babası da mutlu olacak. Bu şık muhtemelen işe yarama olasılığı en yüksek seçenektir, çünkü iki taraf da Filipililer 2:4’teki şu ilkeyi uygulamış olur: “Sadece kendinizle ilgilenmeyin, başkalarıyla da ilgilenmeye dikkat edin.”

Başka “Gençler Soruyor” makalelerini www.watchtower.org/ype adresinde İngilizce olarak bulabilirsin.

[Dipnot]

ŞUNLARI DÜŞÜN

▪ İyi bir iletişimde zamanlamanın rolü nedir? (Özdeyişler 25:11).

▪ Anne babanla konuşmak için çaba göstermene neden değer? (Eyüp 12:12).

[Sayfa 18’deki çerçeve/resim]

YANLIŞ ANLAŞILMALAR

Anne babanla iletişim kurmakta zorlanıyor musun? Belki de senin söylediklerini onlar farklı anlıyor.

Sen şöyle diyorsun:

“Bu konuda konuşmak istemiyorum.”

Anne baban şöyle anlıyor:

“Duygu ve düşüncelerimi sizinle değil, arkadaşlarımla paylaşırım. Onlar benim için daha önemli.”

Sen şöyle diyorsun:

“Siz anlamazsınız.”

Anne baban şöyle anlıyor:

“Çok yaşlı ve eski kafalısınız. Benim dünyamı anlamaya çalışmayın bile!”

 [Sayfa 21’deki çerçeve/resimler]

YAŞITLARIN ŞUNLARI DİYOR

“Okulda yaşadığım bir sorunu annemlere anlattım ve seve seve dinlediklerini görmek beni çok şaşırttı. Onların yardımıyla sorunum kolayca çözüldü” (Natalie).

“Anne babamla konuşmak her zaman kolay değil, ama onlara içimi döktüğümde üzerimden büyük bir yük kalkmış gibi hissediyorum” (Devenye).

[Sayfa 21’deki çerçeve]

ANA BABALARA BİR NOT

Çocuğuyla ilgilenen bir anne veya baba olarak belki onun sizinle konuşmakta zorlanıp zorlanmadığını merak ediyorsunuz. Bazı gençler anne babalarıyla konuşmaktan neden çekindiklerini Uyanış! dergisine anlattılar. Onların sözlerine bir göz atın ve kendinize aşağıdaki soruları sorup adı geçen ayetleri Kutsal Kitabınızdan okuyun.

“Babamın zihni hem işle hem de cemaat meseleleriyle öyle meşgul ki, onunla kolay kolay konuşamıyorum. Sanki bana ayıracak hiç vakti yok” (Andrew).

‘Farkında olmadan çocuklarımda onlarla konuşamayacak kadar meşgul olduğum izlenimi uyandırıyor muyum? Eğer öyleyse, benimle rahat iletişim kurabilmeleri için neler yapabilirim? Çocuklarımla konuşmak için nasıl düzenli zaman ayırabilirim?’ (Tekrar 6:7).

“Okulda biriyle tartışmıştım. Ağlaya ağlaya bunu anneme anlattım. Beni rahatlatmasını istiyordum, oysa tek yaptığı şey azarlamak oldu. O zamandan beri hiçbir önemli konuda onunla konuşmuyorum” (Kenji).

‘Çocuklarım bana sorunlarını anlattığında tepkim ne oluyor? Hatalı olsalar bile, öğüt vermeden önce onları duygudaşça dinlemeyi öğrenebilir miyim?’ (Yakup 1:19).

“Anne babalar ne zaman olan biteni anlatmamızı isteseler ve kızmayacaklarını söyleseler, yine de kızıyorlar. Biz gençlerin de doğal olarak onlara güveni sarsılıyor” (Rachel).

‘Çocuğum beni kızdıracak bir şey söylerse kendimi nasıl tutabilirim?’ (Özdeyişler 10:19).

“Anneme kendimle ilgili çok özel şeyler anlattığımda birçok kez gidip bunları arkadaşlarına söyledi. Ona tekrar güvenebilmem için çok uzun zaman geçmesi gerekti” (Chantelle).

‘Çocuğumun benimle paylaştığı özel meseleleri başkalarına anlatmayarak onun duygularına saygı gösteriyor muyum?’ (Özdeyişler 25:9).

“Anne babamla konuşmak istediğim o kadar çok şey var ki. Ama söze başlamak için yardımlarına ihtiyacım var” (Courtney).

‘Çocuğumla konuşmak için ilk adımı ben atabilir miyim? Konuşmak için en iyi zaman hangisi?’ (Vaiz 3:7).

[Sayfa 19’daki resim]

İletişim konusunda karşına bir barikat çıktığında pes etme! Anne babanla konuşmanın bir yolunu bulabilirsin.