Kutsal Kitabın Görüşü

Manevi İhtiyaçlarınızı Karşılayabilirsiniz

İNSANIN yiyecek kadar temel bir ihtiyacı da manevi ihtiyacıdır. Yaşamamız için gerekli yiyecekler o kadar çeşitlidir ki beslenme ihtiyacımızı gereği gibi karşılamak üzere bol bol seçeneğimiz vardır. Peki manevi ihtiyaçlarımız için de aynı şey söylenebilir mi? Her kültürde ve dinde manevi doyum sağladığı söylenen sayısız âdet ve uygulama bulunuyor.

Birçok kişi, manevi açıdan kendini iyi hissedecek şeyler yaptığı sürece neye inandığının ya da nasıl ibadet ettiğinin bir önemi olmadığını düşünüyor. Siz ne düşünüyorsunuz? Manevi ihtiyaçlarınızı nasıl karşıladığınız önemli mi? Bu konuda Kutsal Kitap ne der?

Maneviyat Aslında Neler İçerir?

Kutsal Kitap manevi ihtiyacımızın nedenini şöyle gösterir: “Tanrı insanı Kendi yansıması, Kendi benzeri olarak yarattı; Tanrı onları erkek ve kadın olarak yarattı” (Başlangıç 1:27). Yehova Tanrı ruh olduğundan buradaki sözler fiziksel bir benzerliğe değil, sahip olduğumuz ortak niteliklerden kaynaklanan bir benzerliğe değinir. İlk insan Âdem, Yaratıcısında bulunan çıkarsız sevgi, iyilik, şefkat, adalet ve özdenetim gibi niteliklere değer verebilir ve bunları kendisi de gösterebilirdi. Aynı zamanda özgür iradesini Tanrı’nın kanunlarıyla uyumlu şekilde kullanabilmesini sağlayacak bir vicdana, yani içinde bir ahlak duygusuna da sahipti. Bu özellikler onu, hayvanlardan farklı kılarak Yaratıcısının isteğini yerine getirmek üzere eşsiz şekilde donatıyordu (Başlangıç 1:28; Romalılar 2:14).

Kutsal Kitap ayrıca, insanın manevi yönünün temel bir kısmını açıklar. 1. Korintoslular 2:12-15 ayetleri “ruhi düşünüşlü” insanı tanımlar. Ve bu insanın “Tanrı’dan gelen ruhu” aldığını söyler.  Bu ruh, Tanrı’nın etkin gücüdür ve insanın ruhi şeyleri anlaması için onun kişide etkisini göstermesi şarttır. Ancak o zaman kişi meseleleri Tanrı’nın bakış açısından değerlendirip anlayabilir. Bunun tam tersine Tanrı’nın ruhundan yoksun biri “bedensel düşünüşlü insan” olarak adlandırılır; o, Tanrı’yla ilgili konuları akılsızca bulur. Dolayısıyla, bu kişinin değerlendirmeleri, yalnızca insan aklının açıklayabildikleriyle sınırlıdır.

Tanrı’nın yansıması olarak yaratıldığımızdan manevi bir yönümüz varsa da, manevi ihtiyacımızı benlik bilinci, insan aklı ya da kişisel başarı yoluyla gerçek anlamda karşılayabilmemiz mümkün değildir. Yukarıda da gördüğümüz gibi bunu ancak Tanrı’nın kutsal ruhunun etkisiyle başarabiliriz. Öte yandan, Tanrı’nın kutsal ruhundan etkilenmek istemeyen, bunun yerine kendi isteklerinin peşinden gidip Tanrı’yı hesaba katmadan yaşamayı tercih edenler, “manevi değerlerden yoksun” kişiler olarak tanımlanır. Onları bedensel arzuları ve içgüdüleri yönlendirir (1. Korintoslular 2:14; Yahuda 18, 19).

Manevi İhtiyaçlarımızın Karşılanması

Gerçek manevi doyum Yehova Tanrı’yı Yaratıcımız olarak kabul etmekle ve varlığımızı O’na borçlu olduğumuzun farkında olmakla başlar (Vahiy 4:11). Böylece yaşamımızın sadece O’nun isteğini yaparak bir anlam kazanabileceğini kabul ederiz (Mezmur 115:1). Tanrı’nın isteğini yapmak yaşamımıza bir amaç kazandırır. Fiziksel ihtiyacımızı karşılamak için gıda ne kadar önemliyse, manevi ihtiyacımızı karşılamak için de bu amaç o kadar önemlidir. İşte bu yüzden, Tanrı’ya bağlılığıyla tanınan İsa peygamber, ‘Benim yiyeceğim, beni gönderenin isteğini yapmaktır’ demişti (Yuhanna 4:34). Tanrı’nın isteğini yapmak İsa’yı güçlendirdi, ona canlılık ve doyum verdi.

Tanrı’nın yansıması olarak yaratıldığımızdan, gerçek manevi doyumu elde etmemiz aynı zamanda kişiliğimizi O’nunkiyle uyumlu hale getirmemize bağlıdır (Koloseliler 3:10). Böyle yapmakla, bizi küçük düşüren ve başkalarıyla ilişkilerimize zarar veren davranışlardan kaçınmış oluruz (Efesoslular 4:24-32). Yehova Tanrı’nın standartlarına göre yaşamak, yaşam kalitemizi artırır ve bizi vicdan azabından koruyarak gerçek bir iç huzuru duymamızı sağlar (Romalılar 2:15).

İsa peygamber manevi ihtiyaçlarımızı karşılamakla ilgili başka temel bir gerçeği şu sözlerle dile getirdi: “İnsan yalnız ekmekle yaşamaz, Yehova’nın ağzından çıkan her sözle yaşar” (Matta 4:4). Dolayısıyla Tanrı’yla ilişkimiz sürekli dikkat gerektiren bir şeydir. Yehova Tanrı her insanın sorabileceği, yaşamla ilgili önemli sorulara Kutsal Kitap aracılığıyla cevap sağlar (2. Timoteos 3:16, 17).

Gerçek Mutluluğun Kaynağı

Bir kişi abur cubur yiyerek açlığını yatıştırabilir. Benzer şekilde biz de manevi açlığımızı doyurabilecek gibi gözüken uygulamalarla ya da felsefelerle “doyabiliriz.” Ancak sağlıksız bir diyetin yetersiz beslenmeye, hastalığa ya da daha kötü sonuçlara sebep olacağı ne kadar kesinse, manevi ihtiyaçlarımızı doğru şekilde doyurmamanın da eninde sonunda zararımıza olacağı o kadar kesindir.

Ancak Yehova Tanrı’yla iyi bir ilişki geliştirirsek, O’nun isteğini yapmak için çaba gösterirsek ve O’nun rehberliğine uyarsak, Kutsal Kitaptaki şu sözlerin ne kadar gerçek olduğunu anlayacağız: “Ne mutlu ruhi ihtiyacının farkında olanlara”! (Matta 5:3).

MERAK ETTİNİZ Mİ?

▪ Manevi ihtiyacınız nereden kaynaklanıyor? (Başlangıç 1:27).

▪ Manevi ihtiyacımızı kendi kendimize karşılayabilir miyiz? (1. Korintoslular 2:12-15).

▪ Manevi açlığımızı doyurmak için ne yapmalıyız? (Matta 4:4; Yuhanna 4:34; Koloseliler 3:10).

[Sayfa 13’teki pasaj]

Manevi ihtiyaçlarımızı doğru şekilde doyurmamak eninde sonunda zararımıza olur