Yehova’nın Şahitleri ‘Kutsal Yazıların tümünün Tanrı ilhamı’ olduğuna inanırlar (2. Timoteos 3:16). Bir üniversitenin ilahiyat bölümünde doçent olan Jason D. BeDuhn, Yehova’nın Şahitleri hakkında şöyle yazdı: “Kutsal Kitabın içeriğiyle ilgili önceden herhangi bir varsayımda bulunmadan inanç ve ibadetlerini tamamen Kutsal Kitaba [dayandırırlar].” Onlar Kutsal Kitabı inançlarına uydurmaya çalışmazlar, bunun yerine inançlarını Kutsal Kitapla uyumlu hale getirirler. Aynı zamanda Kutsal Kitaptaki her şeyin sözcük anlamıyla anlaşılmaması gerektiğinin farkındalar. Örneğin yedi yaratılış “günü” aslında semboliktir ve çok uzun dönemlere işaret eder (Başlangıç 1:31; 2:4).

Gerçek Tanrı Kendine, O’nu sahte tanrılardan ayıran özel bir isim seçmiştir: Yehova * (Mezmur 83:18). (Bazı bilginler ve çeviriler bu ismi Yahve olarak yazmayı tercih eder.) Tanrı’nın isminin İbranicesi, Kutsal Yazıların orijinal metninde yaklaşık 7.000 kez geçer. İsa örnek duasında bu ismin önemine dikkat çekerek şöyle dedi: “İsmin kutsal kılınsın” (Matta 6:9). Tanrı haklı olarak, yalnızca O’na tapınmamızı ister. Bu nedenle Şahitler Tanrı’ya tapınırken dinsel resim, heykel ya da başka bir nesne kullanmaz (1. Yuhanna 5:21).

İsa “Kurtarıcı”dır ve “tüm yaratılanların ilki” olduğundan “Tanrı’nın Oğlu” olarak adlandırılır (Elçiler 5:31; Koloseliler 1:15; Yuhanna 1:34). O, Tanrı’nın yarattığı bir varlıktır, Hıristiyan Âleminin öğrettiği gibi Tanrı değildir. İsa “Baba benden büyüktür” demişti (Yuhanna 14:28). O, yeryüzüne gelmeden önce gökte yaşıyordu, yaşamını kurban olarak  verdikten ve diriltildikten sonra da göğe geri döndü. ‘Onun aracılığı olmadan Babaya kimse gelemez’ (Yuhanna 14:6).

Bu, gökte bulunan gerçek bir yönetimdir. Kralı İsa Mesih’tir ve “yeryüzünden satın alınmış” 144.000 kişi onunla birlikte yeryüzü üzerinde hüküm sürecektir (Vahiy 5:9, 10; 14:1, 3, 4; Daniel 2:44; 7:13, 14). O zaman dünya tüm kötülerden temizlenecek ve Tanrı’ya sadık milyonlarca kişi orada yaşayacak (Özdeyişler 2:21, 22).

Vaiz 1:4 şöyle der: “Yeryüzü . . . . sonsuza dek duruyor.” Kötüler yok edildikten sonra yeryüzü cennete dönüştürülecek ve doğru kişiler orada sonsuza dek yaşayacak (Mezmur 37:10, 11, 29). Böylece İsa’nın duasında söylediği “yerde de Senin isteğin gerçekleşsin” sözleri gerçekleşmiş olacak (Matta 6:10).

‘Tanrı yalan söyleyemez’ (Titus 1:2). Dolayısıyla Tanrı’nın Kutsal Kitapta bu kötü ortamın sonuyla ilgili bildirdikleri de dahil söylediği her şey mutlaka yerine gelir (İşaya 55:11; Matta 24:3-14). Peki bu ortamın sonu geldiğinde kimler hayatta kalacak? 1. Yuhanna 2:17 “Tanrı’nın isteğini yerine getiren sonsuza dek kalacaktır” der.

İsa, “Sezar’a ait olanı Sezar’a, Tanrı’ya ait olanı Tanrı’ya ödeyin” dedi (Markos 12:17). Yehova’nın Şahitleri buna uygun olarak, yaşadıkları ülkenin kanunlarına Tanrı’nın kanunlarıyla çelişmediği sürece uyarlar (Elçiler 5:29; Romalılar 13:1-3).

İsa, bu ortamın sonu gelmeden önce ‘Krallığın iyi haberinin’ dünya çapında duyurulacağını söyledi (Matta 24:14). Yehova’nın Şahitleri hayat kurtaran bu işe katılmaktan onur duyarlar. Elbette dinleyip dinlememek herkesin kendi seçimidir. Kutsal Kitap şöyle der: “Dileyen ücretsiz olarak hayat suyu alsın” (Vahiy 22:17).

Yehova’nın Şahitleri sadece, Kutsal Kitabı ayrıntılı olarak inceleyip Tanrı’ya O’nun bir Şahidi olarak hizmet etmek isteyen kişileri vaftiz ederler (İbraniler 12:1). Bu kişiler, kendilerini Tanrı’ya adamanın sembolü olarak suya daldırılarak vaftiz edilirler (Matta 3:13, 16; 28:19).

İsa, takipçilerine “hepiniz kardeşsiniz” dedi (Matta 23:8). İsa’nın ilk takipçileri arasında ruhban sınıfı yoktu; Kutsal Kitabın kısımlarını kaleme alanlar bile bir üstünlüğe sahip değildi. Kutsal Kitaptaki bu örneği izleyen Yehova’nın Şahitleri arasında da kimse diğerinden üstün değildir.