İNSANLAR çağlardan beri ölülerin yaşayanlara yol gösterebileceğine inanmıştır. Bu inanca rastladığımız en eski kayıtlardan biri Egeli ozan Homeros’un, efsanevi kahramanı Odysseus’u (ya da Ulysses) konu alan destanıdır. Hikâyeye göre memleketi İthake Adası’na nasıl döneceğini bilemeyen Odysseus, ölüler ülkesine giderek ölü bir kâhine danışır.

Bugün de pek çok insan, kafasını kurcalayan sorulara yanıt bulma umuduyla medyumlara danışıyor, mezar ziyaretleri yapıyor ya da ruhçulukla bağlantılı şeylere başvuruyor. Peki ölülerin bize yol göstermesi gerçekten mümkün mü?

Yaygın Bir Uygulama

Dünyadaki dinlerin birçoğu ölülerle iletişim kurmanın mümkün olduğunu öğretir. Bir ansiklopedi, “Nekromansi, yani ölülerin ruhlarını çağırma ilmi ya da uygulaması, aslında bir tür falcılıktır” diyor ve bunun çok “yaygın” olduğunu söylüyor (Encyclopedia of Religion). Bir başka ansiklopedi de “Nekromansinin çeşitli türleri tüm dünyada yaygındır” diyerek bunu doğruluyor (New Catholic Encyclopedia). Dolayısıyla pek çok dinde, bazı dindar kişilerin ruhlar âleminden bilgi almaya çalışmasına şaşmamak gerek!

Yukarıda değinilen Katolik ansiklopedisine göre, ölülerle bu şekilde temas kurmak “Kilise tarafından kesinlikle yasaklandı”, fakat “ortaçağ ve Rönesans boyunca bu uygulamanın devam ettiğini gösteren pek çok kaynak var.” Peki Kutsal Kitap bu konuda ne der?

Yardım İçin Ölülere Danışmak Doğru mu?

Yehova Tanrı geçmişte şu emri vermişti: ‘Aranızda ölülere danışan bulunmayacak’ (Tekrar 18:9-13). Acaba Yaratıcımız bunu neden yasakladı? Yaşayanlar ölülerle konuşabilseydi sevgi dolu Tanrımız ölmüş olan sevdiklerimizle konuşmamıza herhalde izin verirdi. Ancak böyle bir iletişim imkânsızdır. Peki bunu nereden biliyoruz?

Kutsal Yazılar ölülerin bilinçsiz olduğunu defalarca belirtir. Vaiz 9:5’teki şu sözleri düşünün: “Yaşayanlar öleceklerinin farkındadır; ölüler ise hiçbir şeyin farkında değildir.” Mezmur 146:3, 4 şöyle der: “Soylulara, sizi kurtaramayacak olan insanoğluna güvenmeyin. Onun ruhu çıkar, kendisi toprağa döner; ve bütün düşünceleri o gün biter.” Ayrıca İşaya peygamber de ölülerin “ölümün tutsağı” olduğunu söylemişti (İşaya 26:14).

Ancak pek çok kişi ruhçulukla bağlantılı şeyler yaparak ölmüş olan sevdikleriyle iletişim kurabildiğini düşünüyor. Böyle şeyler çok yaygın olduğuna göre birçok kişinin birileriyle konuştuğu ortada. Fakat yukarıdaki ayetlerde de gördüğümüz gibi onlar ölülerle konuşmuyor. O halde konuştukları kim?

Kiminle Konuşuyorlar?

Kutsal Kitap bazı meleklerin Yaratıcılarına isyan edip cinler haline geldiğini anlatır  (Başlangıç 6:1-5; Yahuda 6, 7). Onlar insanların öldükten sonra yaşamaya devam ettiği fikrini yayıyorlar. İnsanların bu yalana inanmaya devam etmesi için de onlarla konuşup ölüler konuşuyormuş gibi bir izlenim yaratıyorlar.

Kutsal Kitabın, Kral Saul hakkında anlattığı bir olaya bakalım. Yehova Tanrı onu itaatsizliğinden dolayı reddedince Saul bir medyum aracılığıyla, ölmüş olan Samuel peygambere danışmak istedi. Saul gerçekten de bir mesaj aldı, ama Samuel’den değil. Aslında Samuel ölmeden önce kralla görüşmeyi reddetmişti ve medyumlara karşıydı. Gerçek şu ki Saul, kendini Samuel gibi gösteren bir cinden bilgi aldı (1. Samuel 28:3-20).

Cinler Tanrı’nın düşmanıdır ve onlarla iletişim kurmak tehlikelidir. Bu yüzden Kutsal Yazılarda şu emir bulunur: “Medyumlara başvurmayacaksınız ve bilicilere danışmayacaksınız; bunlarla kendinizi kirletmeyeceksiniz” (Levioğulları 19:31). Kutsal Kitap ‘ölülere danışan herkesin Yehova için iğrenç’ bir şey yaptığını söyleyerek de bizi uyarır (Tekrar 18:11, 12). Aslında Kral Saul’un Yehova’dan hüküm alıp ölmesine neden olan sadakatsizliklerinden biri, ‘medyum bir kadına danışmasıydı’ (1. Tarihler 10:13, 14).

Öyleyse kafanızı kurcalayan sorulara yanıt bulmak istediğinizde ya da zor bir karar vermeniz gerektiğinde üstün bir rehberlik için kime danışmalısınız? Kutsal Yazılar Yehova Tanrı’nın “Yüce Eğitmen” olduğunu söyler. Siz ve sevdikleriniz O’nun Sözü olan Kutsal Kitaba danışır ve öğrendiklerinizi gerçekten uygularsanız adeta ‘arkanızdan “Yol budur. Bu yoldan gidin” diyen sesi kendi kulağınızla işiteceksiniz’ (İşaya 30:20, 21). Bugün Yaratıcımızın sesini gerçek anlamda duymayı beklemiyorsak da O bize Kutsal Kitap aracılığıyla yol gösterebilir. Evet, Yehova bize adeta şöyle diyor: ‘Bırakın size ben yol göstereyim.’

MERAK ETTİNİZ Mİ?

● Tanrı insanların ölülerle iletişim kurmaya çalışması hakkında ne düşünür? (Tekrar 18:9-13).

● Ölüler yaşayanlara bilgi verebilir mi? Neden böyle düşünüyorsunuz? (Vaiz 9:5).

● Doğru yolu göstermesi için kime güvenebiliriz? (İşaya 30:20, 21).