DÜNYANIN her yerinde, ihtiyarlar Tanrı’nın toplumunda sahip oldukları hizmet ayrıcalıklarına çok değer verir. Onlar hepimiz için birer nimettir! Ancak kısa süre önce onları etkileyen bir değişiklik yapıldı. Yaşı ilerlemiş olan ihtiyarlardan taşıdıkları bazı ağır sorumlulukları daha genç ihtiyarlara vermeleri istendi.

Bu yeni düzenlemeye göre 70 yaşına gelen çevre gözetmenleri ve saha kursu eğitmenleri artık bu görevlerine devam etmeyecek. Ayrıca 80 yaşını dolduran Temsil Heyeti koordinatörleri ya da ihtiyarlar kurulu koordinatörleri görevlerini daha genç ihtiyarlara verecek. Yaşı ilerlemiş değerli ihtiyarlar bu düzenlemeye nasıl karşılık verdi? Yehova’ya ve teşkilatına tam olarak vefa gösterdiler.

Yaklaşık 49 yıl Temsil Heyeti koordinatörü olarak hizmet etmiş olan Ken şöyle diyor: “Karara tüm yüreğimle katıldım. Aslına bakacak olursanız, o günün sabahında daha genç bir biraderin bu hizmeti yerine getirmesi için Yehova’ya dua etmiştim.” Ken’in sergilediği bu tutum dünya çapındaki diğer sadık ihtiyarların duygularını yansıtıyor. Elbette bu ihtiyarlar  kardeşlerine hizmet etmeyi çok seviyorlardı. Bu yüzden başlarda biraz hayal kırıklığı yaşadılar.

Cemaatinde ihtiyarlar kurulu koordinatörü olarak hizmet etmiş olan Esperandio “Bu beni biraz üzdü” diyor. Ama aynı zamanda şunları dile getiriyor: “Kötüye giden sağlığım sebebiyle kendime biraz daha zaman ayırmalıydım.” Tahmin edeceğiniz gibi Esperandio Yehova’ya sadakatle hizmet etmeye ve cemaati için bir nimet olmaya devam ediyor.

Peki ya uzun süre gezici gözetmen olarak hizmet ettikten sonra başka hizmet alanlarına geçen ihtiyarlar için ne denebilir? 38 yıl boyunca gezici gözetmenlik yapmış olan Allan şunları söylüyor: “Bunu duyduğumda büyük bir şok yaşadım.” Yine de o, gençleri eğitmenin ne kadar yararlı olduğunun farkında ve vefayla hizmet etmeye devam ediyor.

Gezici gözetmen ve saha kursu eğitmeni olarak toplam 40 yıl hizmet etmiş olan Russell, başlarda hem kendisinin hem de eşinin hayal kırıklığına uğradığını söylüyor. “Yaptığımız hizmete çok değer veriyorduk ve devam edecek güce sahip olduğumuzu düşünüyorduk.” Russell ve eşi aldıkları eğitimi ve sahip oldukları deneyimi artık kendi cemaatlerinde kullanıyor. Böylece kardeşleri için sevinç kaynağı oluyorlar.

Siz belki bu tür duygular yaşamamış olabilirsiniz. Fakat 2. Samuel kitabındaki bir olay böyle duygular yaşayan kişileri anlamanıza yardım edebilir.

Abşalom’un, babası Kral Davut’a başkaldırdığı zamana gidelim. Davut Yeruşalim’den, Ürdün Irmağı’nın doğusunda bulunan Mahanaim’e kaçmıştı. O ve adamları bazı temel ihtiyaçlarından yoksundular. Sonra neler olduğunu hatırlıyor musunuz?

O bölgede yaşayan üç cömert adam onlara yiyecek, kap kacak ve yatmaları için döşek getirdi. Bu adamlardan biri Barzillay’dı (2. Sam. 17:27-29). Abşalom’un isyanı bastırıldıktan sonra Davut Yeruşalim’e dönmek üzere yola çıktı ve Barzillay ona Ürdün Irmağı’na kadar eşlik etti. Davut Barzillay’a kendisiyle birlikte Yeruşalim’e gelmesi için ısrar etti. Hatta gelirse ona yiyecek sağlamayı teklif etti. Aslında Barzillay “çok varlıklı biriydi” ve kendisine sunulacak yiyeceklere ihtiyacı yoktu (2. Sam. 19:31-33). Fakat Davut Barzillay’ın niteliklerine ve onun verebileceği öğütlere çok değer veriyordu. Muhtemelen bu yüzden onun kendisiyle gelmesini çok istiyordu. Sarayda yaşamak ve orada hizmet etmek Barzillay için de kuşkusuz çok büyük bir ayrıcalık olacaktı.

Barzillay artık 80 yaşına gelmişti. Gerçekçi ve haddini bilir biri olarak Davut’a bunu hatırlattı. Ardından şunu söyledi: “Artık iyiyle kötüyü ayırt edemiyorum” (2. Sam. 19:35). O ne demek istiyordu? Barzillay o yaşına kadar mutlaka büyük bir hikmet kazanmıştı. Tıpkı daha sonra Rehoboam’a danışmanlık  eden ‘yaşlı adamların’ yaptığı gibi, hâlâ yararlı öğütlerde bulunabilirdi (1. Kral. 12:6, 7; Mezm. 92:12-14; Özd. 16:31). Dolayısıyla, Barzillay “iyiyle kötüyü ayırt edemiyorum” derken, ilerlemiş yaşının getirdiği sınırları kastediyor olmalıydı. Yaşlılığın etkilerini hissetmeye başlamıştı. Örneğin artık yediğinden içtiğinden tat alamıyor ve kulakları ağır işitiyordu (Vaiz 12:4, 5). Bu yüzden, Davut’a kendisinin yerine daha genç olan Kimham’ı Yeruşalim’e götürmesini önerdi. Kimham muhtemelen Barzillay’ın oğluydu (2. Sam. 19:36-40).

Yaşı ilerlemiş olan Barzillay bu ayrıcalığı geri çevirerek gerçekçi davrandı. Makalenin başında değindiğimiz değişikliği teşkilat da benzer bir nedenden ötürü yaptı. Tabii günümüzde Barzillay’ın durumunda olduğu gibi tek bir kişinin değil, pek çok kişinin koşulları ve yapabilecekleri göz önünde tutulmalıydı. Dünya çapında sadakatle hizmet eden ihtiyarlar için neyin en iyisi olacağı gerçekçi şekilde düşünülmeliydi.

Sınırlarının farkında olan bu yaşlı biraderlerimiz, uzun zamandır özenle yerine getirdikleri sorumlulukları daha genç biraderlere vermenin faydalı olacağını açıkça görebiliyorlardı. Bu düzenleme Yehova’nın teşkilatını güçlendirip geleceğe hazırlayacaktı. Tıpkı Pavlus’un Timoteos’u, Barzillay’ın da muhtemelen oğlu olan Kimham’ı eğittiği gibi, bu yaşlı biraderler de daha genç biraderleri eğitti (1. Kor. 4:17; Filip. 2:20-22). Eğitilen genç biraderler, ‘Mesih’in bedeninin gelişmesine’ yardım eden ‘hediye olarak verilen insanlar’ olduklarını gösteriyorlar (Efes. 4:8-13; ayrıca Sayılar 11:16, 17, 29 ile karşılaştırın).

Dünya çapındaki cemaatlerde, sahip oldukları bazı sorumlulukları başkalarına bırakan birçok kardeşimiz var. Onlar yeni ve farklı yollarla hizmetteki paylarını artırmaya devam ediyor.

19 yıl gezici gözetmen olarak hizmet etmiş olan Marco, “Yeni koşullarım sayesinde, cemaatimdeki hemşirelerin hakikatte olmayan eşlerine yardım edebiliyorum” diyor.

28 yıl çevre hizmetinde çalışmış olan Geraldo şöyle diyor: “Yeni hedeflerimizin arasında faaliyetsiz kişilere yardım etmek ve daha çok Kutsal Kitap tetkiki idare etmek var.” Geraldo ve eşi şu anda 15 tetkik idare ediyor ve yardım ettikleri faaliyetsiz kişilerden bazıları ibadetlere katılmaya başladı.

Daha önce söz ettiğimiz Allan şunları anlatıyor: “Artık duyuru işinin farklı alanlarında hizmet etmek için daha çok fırsatımız var. Halka açık yerlerde, iş sahasında ve komşularımıza şahitlik etmenin sevincini tadıyoruz. Komşularımızdan ikisi ibadetlerimize katıldı.”

Göreviniz değiştiyse, deneyimli ve vefalı bir birader olarak Yehova’nın işini özel bir yolla daha destekleyebilirsiniz. Değerli tecrübelerinizi cemaatteki genç kardeşleri eğitmek için kullanabilirsiniz. Daha önce sözleri alıntılanan Russell şunları diyor: “Yehova yetenekli ve pırıl pırıl gençleri eğitiyor ve işinde kullanıyor. Kardeşler onların coşkulu öğretim tarzından ve yaptıkları çobanlıktan çok yarar görüyor.” (“ Yeteneklerini Kullanmaları İçin Gençlere Yardım Edin” başlıklı çerçeveye bakın.)

Kısa süre önce hizmetin farklı bir alanında çalışmaya başladıysanız olumlu tutumunuzu koruyun. Şu ana kadar tüm yürekle yerine getirdiğiniz hizmetle sayısız kişinin hayatında önemli bir yere sahip oldunuz. Bundan sonra da pek çok kişinin hayatını etkilemeye devam edebilirsiniz. Çok sevilen birisiniz ve öyle olmaya da devam edeceksiniz.

Daha da önemlisi Yehova’nın yüreğinde kalıcı bir yere sahipsiniz. O, ‘geçmişte ve şimdi kutsal kişilere hizmet ederek Kendi ismine  gösterdiğiniz sevgiyi ve yaptığınız işleri unutmayacak’ (İbr. 6:10). Bu ayet şunu gösteriyor: Yehova sadece geçmişteki işlerinizi değil, şimdi yaptıklarınızı da unutmayacak. Kendisini memnun etmek için gösterdiğiniz çabalar O’nun gözünde çok değerli. Siz de öyle!

Belki siz teşkilatın yaptığı bu değişiklikten şahsen etkilenmediniz. Yine de bu düzenlemeden siz de yararlanabilirsiniz. Peki nasıl?

Eğer sizin çevrenizde görevi değişen yaşlı bir birader varsa onun ruhi birikiminden ve tecrübelerinden yararlanabilirsiniz. Ona danışın. Öğüt isteyin. Şimdiki görevini sadakatle yerine getirirken, sahip olduğu deneyimden nasıl yararlandığını gözlemleyin.

İster görevi değişen yaşı ilerlemiş bir birader, isterse de böyle sadık bir kardeşin tecrübesinden yararlanabilecek biri olun şunu hep aklınızda tutun: Yehova Kendisine yıllarca gayretle hizmet etmiş olan ve böyle yapmaya devam eden kişilerin vefasına çok değer verir.