Elçi Pavlus, kendisi gibi ihtiyar olan Timoteos’a şunları yazdı: “Bu talimatları önyargısız şekilde uygulaman ve hiçbir zaman taraflı davranmaman için, Tanrı’nın, Mesih İsa’nın ve seçilmiş meleklerin önünde seni uyarıyorum” (1. Tim. 5:21).

Öncelikle bu meleklerin kimler olamayacağına bakalım. 144.000’ler değil. Pavlus Timoteos’a bu sözleri yazarken meshedilmiş Hıristiyanların gökte diriltilmesi henüz başlamamıştı. Elçiler ve diğer meshedilmişler henüz ruhi varlıklar haline gelmemişlerdi. Bu yüzden “seçilmiş melekler” ifadesi onlara atfediyor olamaz (1. Kor. 15:50-54; 1. Sel. 4:13-17; 1. Yuhn. 3:2).

Ayrıca “seçilmiş melekler” ifadesiyle kastedilen, Tufan’da isyan eden melekler de olamaz. Onlar Şeytan’ın tarafında yer aldı ve cinler haline geldi. İsa’nın düşmanı oldular (Başl. 6:2; Luka 8:30, 31; 2. Pet. 2:4). Gelecekte onlar 1.000 yıllığına dipsiz derinliklere atılacak ve ardından Şeytan’la birlikte yok edilecekler (Yahd. 6; Vah. 20:1-3, 10).

Pavlus’un bahsettiği “seçilmiş melekler”, aynı ayette adı geçen ‘Tanrı’yı ve Mesih İsa’yı’ destekleyen gökteki melekler olmalı.

Gökte on binlerce sadık melek var (İbr. 12:22, 23). Onların her birinin aynı anda aynı işleri yerine getirdiğini düşünmemeliyiz (Vah. 14:17, 18). Hatırlayacağımız gibi bir keresinde tek bir melek 185.000 Asur askerini öldürmekle görevlendirilmişti (2. Kral. 19:35). Birçok melek ‘[İsa’nın] krallığında günaha yol açan her şeyi ve kötülük yapan herkesi toplamakla’ görevlendirilmiş olabilir (Mat. 13:39-41). Bazıları “[Yehova’nın] seçtiklerini” göğe topluyor olabilir (Mat. 24:31). Bazıları da ‘attığımız her adımı gözetmekle’ sorumlu (Mezm. 91:11; Matta 18:10; 4:11 ile karşılaştırın; Luka 22:43).

1. Timoteos 5:21’de bahsedilen “seçilmiş melekler”, muhtemelen cemaatle ilgili özel görevleri yerine getirmekle sorumlu meleklerdi. Bağlama baktığımızda, Pavlus’un cemaatin saygısını hak eden ihtiyarlara verdiği öğütleri görüyoruz. İhtiyarlar görevlerini yerine getirirken “önyargısız” olmalıydı ve ‘taraflı davranmamalıydı.’ Ayrıca aceleyle bir karar ya da hüküm vermemeliydiler. Pavlus, öğütlerine itaat etmeleri için önemli bir nedenden de bahsetti. Onlar görevlerini “Tanrı’nın, Mesih İsa’nın ve seçilmiş meleklerin önünde” yerine getiriyordu. Dolayısıyla bazı meleklerin cemaatle ilgili görevleri yerine getirmek için seçildiğini söyleyebiliriz. Yehova’nın hizmetçilerini korumak, duyuru işinde onlara destek olmak ve gözlemledikleri şeyleri Yehova’ya bildirmek meleklerin görevleri arasında sayılabilir (Mat. 18:10; Vah. 14:6).