1. Birçok kişinin kafası neden karışık?

KENDİLERİNİ Hıristiyan olarak adlandırıp Tanrı’ya doğru şekilde ibadet ettiğini iddia eden on binlerce mezhep var. Bu nedenle, birçok insanın kafasının karışık olması hiç de şaşırtıcı değil. Onlar “Tek bir hakiki din var mı, yoksa tüm dinler Tanrı’yı memnun ediyor mu?” diye merak ediyor. Peki bizler Yehova’nın Şahitleri olarak, öğrettiklerimizin hakikat olduğuna ve Yehova’ya tapınırken izlediğimiz yolun O’nun onayladığı tek yol olduğuna tam olarak ikna olduk mu? Buna ikna olmak gerçekten mümkün mü? Şimdi bazı kanıtlara bakalım.

2. Pavlus inandıklarının hakikat olduğundan neden emindi? (1. Selanikliler 1:5).

² Elçi Pavlus inandıklarının hakikat olduğuna tam olarak ikna olmuştu (1. Selanikliler 1:5’i okuyun). Onun bu inancı duygularına dayanmıyordu. Pavlus, Tanrı’nın Sözünü gayretle inceleyen biriydi. O ‘Kutsal Yazıların tümünün Tanrı ilhamı’ olduğuna inanıyordu (2. Tim. 3:16). Peki, o bu incelemeler neticesinde hangi sonuca vardı? Pavlus, Kutsal Yazılarda vaat edilen Mesih’in İsa olduğuna dair inkâr edilemez kanıtlar buldu. Oysa Yahudi din adamları bu kanıtları görmezden gelmişti. Bu ikiyüzlü adamlar Tanrı’yı temsil ettiklerini iddia ediyor, fakat yaptıklarıyla O’nu inkâr ediyorlardı (Tit. 1:16). Pavlus, o adamlar gibi değildi; Tanrı’nın Sözünden işine gelen kısımları kabul edip işine gelmeyenleri reddetmedi. Tanrı’nın Sözünün tümünü öğretmeye ve uygulamaya hazırdı (Elçi. 20:27).

3. Hakikati bulduğumuza ikna olmak için tüm sorularımızın cevabını almamız gerekir mi? (“ Yehova’nın Olağanüstü İşlerinin ve Düşüncelerinin Derinliği” başlıklı çerçeveye de bakın.)

 ³ Bazıları, gerçek dinin Kutsal Kitapta cevabı olmayan sorular da dahil her soruyu yanıtlayabilmesi gerektiğini düşünüyor. Peki bu gerçekçi bir beklenti mi? Pavlus’u düşünelim. O, iman kardeşlerini ‘her şeyin doğruluğunu araştırmaya’ teşvik etmişti (1. Sel. 5:21). Fakat kendisinin de anlamadığı birçok şey olduğunu dile getirdi. Örneğin, Korintoslulara ‘bilgimiz sınırlıdır’ diye yazdıktan sonra “Metal bir aynayla bulanık bir görüntü elde ediyoruz” dedi (1. Kor. 13:9, 12). Pavlus her şeyi anlamamıştı, biz de anlamıyoruz. Fakat o, Yehova ve amaçları hakkındaki temel hakikatleri anlamıştı. Hakikate sahip olduğuna ikna olacak kadar bilgisi vardı.

4. Hakikati bulduğumuza dair inancımızı nasıl güçlendirebiliriz? Gerçek Hıristiyanlar hakkında neleri ele alacağız?

⁴ Hakikati bulduğumuza dair inancımızı güçlendirmenin bir yolu, İsa’nın tapınma konusunda ortaya koyduğu örnekle bugün Yehova’nın Şahitlerinin yaptıklarını karşılaştırmaktır. Bu makalede, gerçek Hıristiyanların (1) putperestliği reddettiklerini, (2) Yehova’nın ismine saygı gösterdiklerini, (3) hakikati sevdiklerini ve (4) birbirlerine güçlü bir sevgi duyduklarını ele alacağız.

5. İsa’dan Yehova’ya doğru şekilde tapınmak hakkında ne öğreniyoruz ve onun öğrettiklerini nasıl uygulayabiliriz?

⁵ İsa, Tanrı’yı çok sevdiği için hem gökteyken hem de yeryüzündeyken sadece O’na tapındı (Luka 4:8). Takipçilerine de sadece Yehova’ya tapınmayı öğretti.  İsa da, sadık takipçileri de tapınmalarında asla dinsel nesneler kullanmadılar. Tanrı ruhi bir varlık olduğundan hiç kimse O’nun yüceliğini yansıtacak bir şey tasarlayamaz (İşa. 46:5). Peki, sözde aziz diye adlandırılan kişilerin tasvirlerini yapmak ve bunlara dua etmek hakkında ne denebilir? Yehova’nın verdiği On Emirden ikincisi şöyle der: “Kendine oyma put yapmayacaksın; yukarıda göklerde, aşağıda yerde . . . . olanlara benzer bir şekil yapmayacaksın. Onların önünde eğilmeyeceksin” (Çık. 20:4, 5). Tanrı’yı memnun etmek isteyen kişiler için bu sözler gayet açık ve nettir.

6. Yehova’nın Şahitleri bugün tapınma konusunda hangi örneği izliyor?

⁶ Tarihçiler ilk Hıristiyanların sadece Tanrı’ya tapındığını doğruluyor. Örneğin, bir başvuru kaynağına göre birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar için ibadet yerlerine “herhangi bir nesne koyma düşüncesi bile korkunçtu” (History of the Christian Church). Bugün Yehova’nın Şahitleri bu konuda birinci yüzyıldaki Hıristiyanları örnek alır. Sözde azizlerin tasvirlerine veya meleklere dua etmiyoruz, hatta İsa’ya bile dua etmiyoruz. Ayrıca bayrağı selamlamıyoruz ve devlete ya da onu temsil eden sembollere tapınmak anlamına gelebilecek hiçbir şey yapmıyoruz. Her ne olursa olsun İsa’nın şu sözlerine itaat etmeye kararlıyız: “Tanrın Yehova’ya tapınacak ve yalnız O’na ibadet edeceksin” (Mat. 4:10).

7. Yehova’nın Şahitleriyle diğer dinler arasında hangi büyük fark var?

⁷ Bugün birçok insan popüler din adamlarını takip ediyor. Bu kişilere duyulan hayranlık bazen putperestliğin sınırlarına kadar dayanıyor. İnsanlar onların kiliselerine gidiyor, kitaplarını alıyor ve bu kişilere ya da onların desteklediği kuruluşlara yüksek miktarda bağışlarda bulunuyor. Bazıları bu din adamlarının ağzından çıkan her şeye kayıtsız şartsız inanıyorlar. Onlara öylesine büyük bir sevgi ve hayranlık duyuyorlar ki, belki İsa’yı karşılarında görseler bu kadar heyecanlanmazlar. Bunun tersine, Yehova’nın Şahitleri hiçbir insanı takip etmez. Cemaate önderlik edenlere saygı duysak da İsa’nın şu net öğretisini kabul ederiz: “Hepiniz kardeşsiniz” (Mat. 23:8-10). İster din adamı isterse de siyasi bir lider olsun, hiç kimseyi putlaştırmıyoruz ve onların dini ya da politik çıkarlarına hizmet etmiyoruz. Bunun yerine, tarafsızlığımızı koruyoruz ve bu dünyadan ayrı kalıyoruz. Hıristiyan olduğunu iddia eden gruplarla aramızda bu alanlarda gözle görülür bir fark var (Yuhn. 18:36).

8. Yehova’nın, isminin yüceltilmesini ve herkesçe bilinmesini istediğini nereden biliyoruz?

⁸ İsa bir defasında “Baba, adını yücelt” diye dua etti. Yehova, göklerden güçlü bir sesle Kendi ismini yücelteceğini söyleyerek İsa’nın duasını cevapladı (Yuhn. 12:28). İsa, hizmeti boyunca Babasının ismini yüceltti (Yuhn. 17:26). Bu nedenle, İsa’nın gerçek takipçilerinden de Tanrı’nın ismini kullanmaları ve bu ismi başkalarına duyurmaları beklenir.

9. Birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar Tanrı’nın ismine saygı gösterdiklerini nasıl kanıtladı?

⁹ Birinci yüzyılda, Hıristiyan cemaati kurulduktan kısa süre sonra, Yehova ‘Kendi ismini taşıyan bir toplum oluşturmak için diğer milletlerden insanlarla ilgilenmeye başladı’ (Elçi. 15:14). Birinci  yüzyıldaki bu Hıristiyanlar Tanrı’nın ismini kullanmaktan ve bu ismi başkalarına duyurmaktan onur duyuyorlardı. Onlar iyi haberi duyururken ve Kutsal Yazıları kaleme alırken Tanrı’nın ismini kullandılar. * Bu şekilde, Tanrı’nın ismini bildiren tek toplum olduklarını kanıtladılar (Elçi. 2:14, 21).

10. Yehova’nın Şahitlerinin Tanrı’nın ismini bildiren bir toplum olduğuna dair hangi kanıtlar var?

¹⁰ Peki Yehova’nın Şahitleri de Tanrı’nın ismini bildiren bir toplum mu? Kanıtlara bakalım. Bugün birçok din adamı Tanrı’nın özel bir ismi olduğu gerçeğini gizlemek için ellerinden gelen her şeyi yapıyor. Bu ismi kendi Kutsal Kitap çevirilerinden çıkarıyorlar ve bazı durumlarda dini ayinlerde kullanılmasını yasaklıyorlar. * Yehova’nın ismine hak ettiği saygıyı gösteren ve bu ismi yücelten tek toplumun Yehova’nın Şahitleri olduğunu kim inkâr edebilir? Tanrı’nın özel ismini diğer dinsel gruplardan çok daha geniş çapta duyuruyoruz. Bu anlamda, Yehova’nın Şahitleri olarak taşıdığımız isme layık olmak için elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz (İşa. 43:10-12). Bazı Kutsal Kitap tercümanları çevirilerinden Yehova’nın ismini çıkarırken, biz Kutsal Kitap – Yeni Dünya Çevirisi’nde bu ismi olması gereken  her yerde kullanıyoruz. Bu kitap şu ana kadar 240 milyondan fazla basılmıştır. Ayrıca Yehova’nın ismini kullanan Kutsal Kitaba dayalı yayınlarımızı 1.000’den fazla dilde yayımlıyoruz.

11. Birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar hakikate olan sevgilerini nasıl gösterdiler?

¹¹ İsa, Tanrı’yla ve amaçlarıyla ilgili hakikati seviyordu. O, hakikate uygun yaşadı ve bunu başkalarına da duyurdu (Yuhn. 18:37). İsa’nın gerçek takipçileri de hakikati çok seviyordu (Yuhn. 4:23, 24). Hatta Elçi Petrus, Hıristiyanlıktan “hakikat yolu” olarak söz etmişti (2. Pet. 2:2). Birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar, hakikati çok sevdikleri için hakikatle uyumlu olmayan dini öğretileri, kültürel gelenekleri ve kişisel görüşleri tamamen reddettiler (Kol. 2:8). Benzer şekilde bugün de gerçek Hıristiyanlar tüm inanışlarını ve yaşam tarzlarını tamamıyla Tanrı’nın Sözüne dayandırarak ‘hakikat yolunda yürümek’ için çaba gösterirler (3. Yuhn. 3, 4).

12. Yönetim Kurulu bir anlayışımızın değişmesi gerektiğini fark ettiğinde ne yapar? Neden?

¹² Bugün Yehova’nın Şahitleri olarak Kutsal Kitaptaki her şeyi tam olarak anladığımızı iddia etmiyoruz. Hatta bazen Kutsal Kitaptaki bir öğretiyle ilgili yanıldığımız ve teşkilatlanma alanında yanlış kararlar verdiğimiz zamanlar da oldu. Bu bizi şaşırtmamalı, çünkü Kutsal Yazılar açıkça tam bilginin zaman içinde artacağını belirtir (Kol. 1:9, 10). Yehova, hakikati adım adım açıklar. Biz de hakikat ışığının daha da parlamasını sabırla beklemeliyiz (Özd. 4:18). Yönetim Kurulu belirli bir hakikatle ilgili anlayışımızın değişmesi ya da netleşmesi gerektiğini fark ettiğinde, gerekli değişiklikleri yapmak için hemen harekete geçer. Hıristiyan Âleminin birçok mezhebi genellikle kendi cemaatlerini memnun etmek ya da bu dünyada daha popüler bir yer edinmek için değişiklikler yapar. Yehova’nın Şahitleri ise Tanrı’ya daha çok yaklaşmak ve O’na İsa’nın tapındığı gibi tapınmak için değişiklikler yaparlar (Yak. 4:4). Yaptığımız değişiklikleri dönemin trendlerine ya da popüler görüşlere değil, Kutsal Yazılar hakkında daha da netleşen anlayışımıza dayandırıyoruz. Çünkü biz hakikati çok seviyoruz (1. Sel. 2:3, 4).

13. Gerçek Hıristiyanların gösterdiği en önemli nitelik nedir? Bugün Yehova’nın Şahitleri arasında bu nitelik nasıl görülür?

¹³ Birinci yüzyıldaki Hıristiyan cemaatini tanıtan en önemli nitelik sevgiydi. İsa şöyle demişti: “Aranızda sevgi olursa, herkes benim öğrencilerim olduğunuzu bununla bilecek” (Yuhn. 13:34, 35). Bugün bütün dünyadaki Yehova’nın Şahitlerinin arasında bu sevgi ve birlik açıkça görülüyor. Diğer tüm dinlerden farklıyız; çünkü çeşitli milletlerden ve kültürlerden geliyor olsak da bir aile gibi birbirimize bağlıyız. Aramızdaki bu sevgi hem cemaat ibadetlerinde hem de büyük ibadetlerde açıkça görülüyor. Bu kanıt, Yehova’nın ibadet şeklimizi onayladığına dair inancımızı güçlendiriyor.

14. Koloseliler 3:12-14’e göre, birbirimize güçlü bir sevgi göstermenin önemli bir yolu nedir?

¹⁴ Kutsal Yazılar “Birbirinize sevginiz güçlü olsun” der (1. Pet. 4:8). Böyle bir sevgi göstermenin bir yolu, birbirimizi bağışlamak ve birbirimizin kusurlarına  katlanmaktır. Ayrıca cemaatteki herkese, hatta bizi gücendirmiş olanlara bile cömertlik ve konukseverlik göstermenin yollarını ararız (Koloseliler 3:12-14’ü okuyun). Böyle bir sevgi bağı gerçekten de hakiki Hıristiyanları tanıtan en önemli işarettir.

15. Hangi yönlerden birinci yüzyıldaki Hıristiyanların bıraktığı örneği izliyoruz?

¹⁵ Birinci yüzyıldaki Hıristiyan cemaatinin tapınma alanında izlediği yolu başka alanlarda da takip ediyoruz. Mesela teşkilatlanma yapımız o dönemdeki Hıristiyan cemaatine benziyor. Tıpkı birinci yüzyılda olduğu gibi bizde de çevre gözetmenleri, ihtiyarlar ve hizmet görevlileri var (Filip. 1:1; Tit. 1:5). Cinsellik ve evlilik, kanın kutsallığına saygı göstermek ve cemaati günah işleyip tövbe etmeyen kişilerden korumakla ilgili görüşlerimiz birinci yüzyıldaki Hıristiyanlarınki gibidir (Elçi. 15:28, 29; 1. Kor. 5:11-13; 6:9, 10; İbr. 13:4).

16. Efesoslular 4:4-6’daki sözlerden ne öğreniyoruz?

¹⁶ İsa birçok kişinin kendisini izlediğini iddia edeceğini, fakat herkesin bunu içtenlikle yapmayacağını söyledi (Mat. 7:21-23). Ayrıca Kutsal Yazılar son günlerde birçok kişinin ‘Tanrı’ya bağlı gibi görüneceğini’ söyler (2. Tim. 3:1, 5). Ancak Kutsal Kitap Tanrı’nın onayladığı tek bir inanç olduğunu açıkça gösterir (Efesoslular 4:4-6’yı okuyun).

17. Bugün İsa’yı gerçekten takip edenler kimlerdir?

¹⁷ Bugün tek gerçek din hangisidir? Kanıtları inceledik. İsa’nın Yehova’ya tapınmakla ilgili ne öğrettiğine ve birinci yüzyıldaki Hıristiyanların bunu nasıl uyguladığına baktık. Tüm bunlar bizi tek bir cevaba götürüyor: Yehova’nın Şahitleri. Yehova ve amaçları hakkındaki hakikati bilmek ve Yehova’nın toplumunun bir parçası olmak gerçekten de büyük bir onur! Öyleyse, hakikate olan inancımızı güçlendirmeye devam edelim ve hakikate sıkıca yapışalım.