1. Yehova bize nasıl bir ümit verdi?

 YEHOVA bize sonsuza dek yaşama ümidi verdi. Bazılarımız ölümsüz ruhi varlıklar olarak gökte yaşayacak (1. Kor. 15:50, 53). Çoğumuzun ümidi ise kusursuz bir sağlıkla yeryüzünde sonsuza dek yaşamak (Vah. 21:3, 4). Ümidimiz ister gökte ister yerde yaşamak olsun bizim için çok değerlidir.

2. Ümidimiz neye dayanır? Neden böyle söyleyebiliyoruz?

² Ümit, güzel şeylerin olacağını beklemek olarak tanımlanabilir. Biz ümidimizin gerçekleşeceğinden kesinlikle eminiz; çünkü bu ümidi bize Yehova verdi (Rom. 15:13). Yehova verdiği sözleri her zaman tutar (Say. 23:19). Tanrımız vaatlerini yerine getirmeyi istiyor ve bunu yapmaya gücü de var. Dolayısıyla, ümidimiz boş bir hayal ya da iyi bir dilekten çok daha fazlasıdır; kanıtlara ve gerçeklere dayanır.

3. Bu makalede hangi konuları ele alacağız? (Mezmur 27:14).

³ Yehova bizi seviyor ve Kendisine güvenmemizi istiyor (Mezmur 27:14’ü okuyun). Ümidimizi O’na bağladıysak şimdi karşılaştığımız sınavlara dayanabiliriz ve gelecekte başımıza ne gelirse gelsin, cesur ve sevinçli olabiliriz. Makalede ümidimizin bizi nasıl koruduğunu ele alacağız. Bunun için, ümidimizin hangi yönden bir gemi demirine ve hangi yönden bir miğfere benzediğini inceleyeceğiz. Sonra da ümidimizi nasıl güçlendirebileceğimizi göreceğiz.

4. Ümit ne yönden bir gemi demiri gibidir? (İbraniler 6:19).

⁴ Pavlus, İbranilere yazdığı mektupta ümidimizi bir gemi demirine, yani çapaya benzetti (İbraniler 6:19’u  okuyun). O sık sık deniz yolculuğu yaptığı için çapanın gemiyi sürüklenmekten nasıl koruduğunu çok iyi biliyordu. Pavlus bir keresinde şiddetli bir fırtınaya yakalanmıştı ve bu sırada denizcilerin geminin kayalıklara çarpıp parçalanmasını engellemek için demir attıklarını görmüştü (Elçi. 27:29, 39-41). Böyle bir gemi demiri gibi, ümidimiz de karşılaştığımız fırtınalarda, yani yaşadığımız sınavlarda Yehova’dan uzaklara sürüklenmemize engel olur. Ayrıca sakin kalmamıza yardım eder; çünkü bu fırtınanın bir gün dineceğini biliriz. İsa da sınavlarla karşılaşacağımızı önceden söylemişti (Yuhn. 15:20). Gelecekteki ödülümüz üzerinde düşünmek rotamızda kalmamıza, yani Yehova’ya hizmetimizi sadakatle sürdürmemize yardım eder.

5. İsa öldürüleceğini bilmesine rağmen ümidi ona nasıl yardım etti?

⁵ İsa çok acı verici şekilde öldürüleceğini bilmesine rağmen, ümidi sayesinde sakin kalabildi ve sadakatini korudu. İsa’nın bu tutumunu anlatmak için Elçi Petrus MS 33 yılının Pentekost gününde, Mezmurlarda bulunan şu sözleri alıntıladı: “Ben ümit içinde yaşayacağım; çünkü Sen canımı ölüler diyarında bırakmazsın ve vefalı kulunun çürüyüp gitmesine izin vermezsin. . . . . Yüzüme baktığında içim neşeyle dolacak” (Elçi. 2:25-28; Mezm. 16:8-11). Evet, İsa öleceğini bilse de, Babasının onu dirilteceğinden ve gökte tekrar O’nunla bir araya geleceğinden kesinlikle emindi (İbr. 12:2, 3).

6. Bir birader ümit hakkında ne söyledi?

⁶ Ümidimiz, birçok kardeşimizin sınavlara dayanmasına yardım ediyor. Mesela, Leonard Chinn biraderin örneğini düşünelim. Bu sadık biraderimiz I. Dünya Savaşı sırasında orduya katılmayı reddettiği için hapsedildi. O, 2 ay boyunca tek başına bir hücrede tutuldu ve daha sonra ağır bir işte çalıştırıldı. Biraderimiz şunları yazdı: “Yaşadıklarım, tahammül edebilmek için ümide ne kadar çok ihtiyacımız olduğunu anlamama yardım etti. İsa’nın, elçilerin ve peygamberlerin örnekleri ve Kutsal Kitapta bulunan değerli vaatler bize gelecek için ümit veriyor. Bu da bizim tahammülümüzü güçlendiriyor.” Leonard biraderimiz için ümidi bir gemi demiri gibiydi. Bizim için de öyle olabilir.

7. Yaşadığımız sınavlar ümidimizi nasıl güçlendirir? (Romalılar 5:3-5; Yakup 1:12).

⁷ Sınavlara dayandığımızda ve Yehova’nın yardımını gördüğümüzde, O’nun onayına sahip olduğumuzu anlıyoruz; bunu bilmek ümidimizi güçlendiriyor (Romalılar 5:3-5; Yakup 1:12’yi okuyun). Böylece ümidimiz hakikate geldiğimiz zamankinden çok daha güçlü oluyor. Şeytan yaşadığımız sınavlar altında ezilmemizi istiyor. Fakat Yehova’nın yardımıyla hepsinin üstesinden gelebiliriz!

8. Ümit ne yönden bir miğfere benzer? (1. Selanikliler 5:8).

⁸ Kutsal Kitap ümidimizi miğfere de benzetir (1. Selanikliler 5:8’i okuyun). Geçmişte savaşlarda miğfer askerlerin başını korurdu. Benzer şekilde ümidimiz de verdiğimiz ruhi savaşta zihnimizi korur. Çünkü Şeytan bizi sanki bir bombardımana tutuyor. Yanlış fikirlerin ve ayartıcı düşüncelerin zihnimizi ele geçirmesini istiyor. Dolayısıyla bir miğferin  askerin başını koruması gibi ümidimiz bizim de zihnimizi korur ve Yehova’ya sadık kalmamıza yardım eder.

9. Ümidi olmayan insanlar nasıl bir yaşam sürer?

⁹ Sonsuz yaşam ümidimiz doğru kararlar vermemize ve ayırt edici olmamıza yardım eder. Öte yandan ümidimiz eğer zayıflarsa yanlış düşüncelerin zihnimizi ele geçirmesine izin veririz. Bunun sonucunda da sonsuz yaşam ümidimizi unutabiliriz. Eski Korintos şehrinde yaşayan Hıristiyanların durumuna bakalım. Onlar Tanrı’nın çok önemli bir vaadine, yani dirilme ümidine olan imanlarını yitirmişlerdi (1. Kor. 15:12). Pavlus bunun ne kadar ciddi bir tehlike olduğunun farkındaydı. Çünkü dirilmeye inanmayan kişilerin sadece anı yaşadıklarını biliyordu (1. Kor. 15:32). Bugün de birçok insan Yehova’nın vaatlerine güvenmediği için kendi zevklerinin peşinden koşuyor. Ancak bizler Yehova’nın vaatlerine büyük bir güven duyuyoruz ve bu ümidimiz tıpkı bir miğfer gibi zihnimizi koruyor. Bu sayede kendimizi mutlu etmeye odaklanmıyoruz ve Yehova’yla ilişkimiz zarar görmüyor (1. Kor. 15:33, 34).

10. Ümit yanlış düşüncelere kapılmaktan bizi nasıl korur?

¹⁰ Ümidimiz Yehova’yı asla memnun edemeyeceğimiz gibi yanlış düşüncelerden de zihnimizi korur. Örneğin bazıları şöyle düşünebilir: “Ben asla sonsuza dek yaşayacak kişilerin arasında olamayacağım. Çünkü buna layık değilim. Tanrı’nın standartlarını asla karşılayamam.” Eyüp’ün sahte dostu Elifaz da onu buna inandırmaya çalışmıştı. Şöyle demişti: “Ölümlü insan nedir ki, temiz olsun?” Daha sonra Tanrı’yla ilgili de şunu söylemişti: “O kutsal meleklerine bile güvenmez, gökler de O’nun gözünde temiz değildir” (Eyüp 15:14, 15). Ne kadar da büyük bir yalan! Unutmayalım ki, bu tarz düşüncelerin arkasında Şeytan var. O, böyle düşüncelere kapılırsak ümidimizi kaybedeceğimizi biliyor. Bu nedenle bu tür düşünceleri geri püskürtelim ve Yehova’nın vaatlerine odaklanalım. O, sonsuza dek yaşamamızı istiyor ve bu hedefe ulaşmamıza yardım edecek. Bundan hiçbir zaman şüphe duymayalım (1. Tim. 2:3, 4).

11. Ümidimizin gerçekleşmesini beklerken neden sabırlı olmalıyız?

¹¹ Ümidimizi güçlü tutmak her zaman kolay değildir. Yehova’nın vaatlerini gerçekleştirmesini beklerken bazen sabırsızlanabiliriz. Fakat şunu unutmayalım: Yehova’nın başlangıcı ve sonu olmadığından O’nun zaman algısı bizimkinden çok farklıdır. Bize uzun gelen bir süre O’nun için kısadır (2. Pet. 3:8, 9). Yehova, vaatlerinin en iyi şekilde yerine gelmesini sağlayacak. Fakat bu, bizim beklediğimiz zamanda olmayabilir. Peki Tanrı’nın vaadini yerine getirmesini beklerken ümidimizi güçlü tutmamıza ne yardım edebilir? (Yak. 5:7, 8).

12. İbraniler 11:1, 6’ya göre, ümidin imanla nasıl bir bağlantısı var?

¹² Ümidimizi güçlü tutmak için Yehova’ya yakın kalmalıyız; çünkü ümidimizi O gerçekleştirecek. Kutsal Kitap ümitle iman arasında bağlantı kurar. Ümide sahip olmak için Yehova’nın var olduğuna ve O’nun, ‘Kendisini ciddiyetle arayanları ödüllendirdiğine iman etmeliyiz’ (İbraniler 11:1, 6’yı okuyun). Yehova bizim  için ne kadar gerçekse, O’nun tüm vaatlerini yerine getireceğine olan güvenimiz de o kadar sağlam olur. Şimdi, Yehova’yla ilişkimizi güçlendirmenin bazı yollarına bakalım. Böylece ümidimiz hep canlı olacak.

13. Tanrı’ya nasıl yaklaşabiliriz?

¹³ Yehova’ya dua edin ve Sözünü okuyun. Yehova’yı göremesek de O’na yaklaşabiliriz. Bunun için, dua ederek Yehova’yla konuşmalıyız. O’nun bizi dinleyeceğine kesinlikle güvenebiliriz (Yer. 29:11, 12). Kutsal Kitabı okuyup üzerinde derin düşündüğümüzdeyse Yehova bizimle konuşmuş olur. Yehova’nın geçmişte vefalı kullarıyla nasıl ilgilendiğini okumak ümidimizi güçlendirir. Tanrı’nın Sözündeki her şey “bizim eğitilmemiz için yazıldı; böylece tahammülümüz ve Kutsal Yazılardan aldığımız teselli sayesinde ümide sahip olabiliriz” (Rom. 15:4).

14. Yehova’nın başkaları için yaptıkları üzerinde neden düşünmeliyiz?

¹⁴ Yehova’nın vaatlerini nasıl yerine getirdiği üzerinde derin düşünün. Yehova, İbrahim’le Sara’ya çocukları olacağını söylemişti ama onlar çocuk sahibi olacak yaşı çoktan geçmişlerdi (Başl. 18:10). Yine de İbrahim, “pek çok milletin babası olabileceğine inandı” (Rom. 4:18). Evet, durum ne kadar ümitsiz görünürse görünsün İbrahim, Yehova’nın vaadini yerine getireceğine tam olarak güveniyordu; ve onun güveni boşa çıkmadı (Rom. 4:19-21). Bir şey bizim için imkânsız görünebilir ancak böyle kayıtlar üzerinde derin düşünmek Yehova’nın vaatlerini her zaman yerine getireceğine olan güvenimizi artırır.

15. Yehova’nın bizim için yaptıkları üzerinde neden düşünmeliyiz?

 ¹⁵ Yehova’nın sizin için neler yaptığı üzerinde düşünün. Tanrı’nın Sözünde bulunan vaatlerin gerçekleşmesinden şahsen siz nasıl yarar görüyorsunuz? Örneğin, Yehova temel ihtiyaçlarımızı karşılayacağına söz veriyor (Mat. 6:32, 33). Ayrıca istediğimizde bize kutsal ruhunu vereceğini vaat ediyor (Luka 11:13). Tanrımız tüm bu sözlerini yerine getiriyor. Yehova’nın sizi şahsen etkileyen diğer vaatlerini de düşünün. O sizi bağışlayacağına, teselli edeceğine ve ruhen besleyeceğine söz veriyor (Mat. 6:14; 24:45; 2. Kor. 1:3). Yehova’nın şimdiye kadar sizin için yaptıkları üzerinde düşünmek gelecekte de sizi yalnız bırakmayacağına olan ümidinizi güçlendirir.

16. Ümidimiz neden çok değerli bir hediyedir?

¹⁶ Sonsuz yaşam ümidimiz Yehova’dan gelen çok değerli bir hediyedir. Bu harika geleceği hevesle bekliyoruz ve bu vaadin gerçekleşeceğine kesinlikle eminiz. Ümidimiz tıpkı bir gemi demiri gibi, sınavlar, zulüm ve hatta ölüm karşısında sürüklenip Yehova’dan uzaklaşmamıza engel olur. Ayrıca tıpkı bir miğfer gibi, zihnimizi korur; böylece yanlış düşünceleri reddeder ve doğru olana sıkıca yapışırız. Ümidimiz, bizi Yehova’ya yaklaştırıyor ve O’nun bizi ne kadar çok sevdiğini açıkça gösteriyor. Evet, ümidimizi güçlü tutmak bize büyük yarar sağlar.

17. Neden ümitle sevinebiliriz?

¹⁷ Pavlus Romalılara yazdığı mektupta “Ümitle sevinin” demişti (Rom. 12:12). O, ümidiyle sevinebilirdi çünkü sadakatini korursa gökte sonsuz yaşam alacağından emindi. Biz de ümidimizle sevinebiliriz, çünkü Yehova’nın vaatlerini yerine getireceğinden kesinlikle eminiz. Mezmur yazarının şu sözlerine yürekten katılıyoruz: “Tanrısı Yehova’ya ümit bağlayana ne mutlu! . . . [O’nun] sadakati devirler boyu sürer” (Mezm. 146:5, 6).