1. İsa’nın takipçisi anne babalar, çocukları vaftiz edilmeden önce hangi konuda emin olmak ister?

“AYLAR boyunca babama ve anneme vaftiz edilmek istediğimi söyleyip durdum; bu konuda benimle sık sık konuştular. Kararımın ciddiyetini kavradığımdan emin olmak istediler. 31 Aralık 1934, hayatımdaki bu önemli olayın gerçekleştiği gündü.” Blossom Brandt vaftiz edilmeye karar verdiğinde neler olduğunu böyle anlattı. Bugün de İsa’nın takipçisi anne babalar çocuklarının hikmetli kararlar vermesine yardım etmek ister. Vaftizi gereksiz yere ertelemek ruhi sorunlara davetiye çıkarabilir (Yak. 4:17). Bununla birlikte, hikmetli anne babalar çocukları vaftiz edilmeden önce onların Mesih’in öğrencisi olma sorumluluğunu taşımaya gerçekten hazır olduğundan emin olmak isterler.

2. (a) Bazı çevre gözetmenleri hangi sorunu fark etti? (b) Bu makalede hangi konuyu ele alacağız?

² Bazı çevre gözetmenleri, 17 ila 23 yaşlarındaki birçok gencin hakikatte büyümüş olmalarına rağmen henüz vaftiz edilmediğini fark etti. Bu gençlerin çoğu cemaat ibadetlerine  ve tarla hizmetine katılıyor. Kendilerini Yehova’nın Şahidi olarak görüyorlar. Ancak bir nedenle yaşamlarını Yehova’ya adamaktan ve vaftiz edilmekten kaçınıyorlar. Bunun sebebi ne olabilir? Bazı durumlarda anne babaları onları vaftizi ertelemeye teşvik ediyor. Bu makalede anne babaların böyle davranmasına neden olan dört kaygıyı ele alacağız.

3. Blossom’ın anne babası hangi konuda kaygılanmıştı?

³ Birinci paragrafta bahsettiğimiz gibi, Blossom’ın anne babası kızlarının vaftizin önemini ve ciddiyetini kavrayacak yaşta olup olmadığını merak ediyordu. Peki bir anne baba çocuğunun kendisini Yehova’ya adayacak durumda olup olmadığını nasıl anlayabilir?

4. İsa’nın Matta 28:19, 20’deki emri bugün anne babalara nasıl yardım edebilir?

⁴ Matta 28:19, 20’yi okuyun. Önceki makalede gördüğümüz gibi, Kutsal Kitap bir kişinin vaftiz edilmesi için belli bir yaş belirtmez. Ancak anne babalar Matta 28:19’daki sözleri dikkatle düşünmelidir. Orada İsa “insanları öğrencim olarak yetiştirin” diye emretti. Bu birine İsa’nın takipçisi olmasına yardım etme hedefiyle eğitim verme anlamı taşır. İsa’nın bir öğrencisi onun öğretilerini öğrenip anlayan ve bunlara bağlı yaşamaya kararlı olan kişidir. Dolayısıyla Hıristiyan bir anne baba, çocuğuna bebekliğinden itibaren Mesih’in vaftizli bir öğrencisi olmasına yardım etme hedefiyle eğitim vermelidir. Elbette bir bebek vaftiz edilmeye yeterli değildir. Ancak Kutsal Kitap küçük çocukların bile hakikati kavrayabileceğini ve takdir edebileceğini gösteriyor.

5, 6. (a) Kutsal Kitabın Timoteos hakkında anlattıklarından onun vaftiziyle ilgili hangi sonuca varıyoruz? (b) Hikmetli anne babalar çocuklarına nasıl en iyi şekilde yardım edebilir?

⁵ Timoteos hakikati genç yaşta benimsemiş ve İsa’nın öğrencisi olmuştu. Elçi Pavlus onun Kutsal Yazılardaki hakikatleri bebekliğinden beri bildiğini söyledi. Timoteos dinsel açıdan bölünmüş bir ailede büyümüş olsa da, annesi ve büyükannesi ona Kutsal Yazıları sevdirmişti. Böylece onun sarsılmaz bir imanı oldu (2. Tim. 1:5; 3:14, 15). Timoteos aşağı yukarı 20 yaşındayken cemaatte özel ayrıcalıklar almaya yeterli durumdaydı (Elçi. 16:1-3).

⁶ Elbette her çocuk farklıdır. Her çocuğun olgunlaşma yaşı da farklıdır. Bazı çocuklar küçük yaşta hem zihinsel hem de duygusal olgunluğa erişiyor ve vaftiz edilmek istediğini söylüyor. Başkaları ise yaşça biraz daha büyüyene dek vaftize hazır olmayabilir. Dolayısıyla hikmetli anne babalar çocuklarına vaftiz edilmeleri için baskı yapmaz. Bunun yerine, çocuğun ilerleme hızını göz önünde bulundurarak onun ruhen gelişmesine yardım ederler. Bir çocuk hikmetli davrandığında anne babasının yüreği sevinir (Özdeyişler 27:11’i okuyun). Ancak anne baba şunu unutmamalıdır ki, hedefleri çocuklarının İsa’nın takipçisi olmasına yardım etmektir. Bunu akılda tutarak kendilerine şöyle sormalıdırlar: “Çocuğum kendisini Tanrı’ya adamasına ve vaftiz edilmesine yetecek kadar bilgiye sahip mi?”

7. Vaftiz edilmek isteyen birinin Kutsal Kitaptaki bütün ayrıntıları bilmesi gerekir mi? Açıklayın.

⁷ Ailedeki öğretmenler olan anne babalar, çocuklarının hakikati iyi  bilmesini ister. Çocuklar böyle sağlam bir temele sahipse kendilerini Tanrı’ya adamak isteyecektir. Yine de bir çocuğun kendini Tanrı’ya adayıp vaftiz edilebilmesi için her Kutsal Kitap öğretisiyle ilgili bütün ayrıntıları bilmesi gerekmez. İsa’nın her takipçisi vaftizden sonra tam bilgisini artırmaya devam etmelidir (Koloseliler 1:9, 10’u okuyun). Öyleyse bir kişi vaftiz edilebilmek için ne kadar bilgi sahibi olmalıdır?

8, 9. Filipi’deki gardiyanla ilgili kayıttan neler öğreniyoruz?

⁸ Birinci yüzyıldaki bir ailenin tecrübesi anne babalara yardım edebilir (Elçi. 16:25-33). Pavlus ikinci vaizlik turunda, MS yaklaşık 50’de Filipi’ye gitti. Oradayken hizmet arkadaşı Silas’la birlikte sahte suçlamalar nedeniyle tutuklanıp hapse atıldı. Gece meydana gelen bir depremde hapishanenin temelleri sarsıldı ve bütün kapılar açıldı. Tutukluların kaçtığını sanan gardiyan tam intihar etmek üzereyken Pavlus onu durdurdu. Pavlus ve Silas gardiyan ile ailesine İsa’yla ilgili hakikati anlattı. Onlar öğrendiklerine iman ettiler ve İsa’ya itaat etmenin önemini fark ettiler. Bunun üzerine hemen vaftiz edildiler. Acaba bu kayıttan ne öğrenebiliriz?

⁹ Bu gardiyan belki de emekli bir Roma askeriydi. Dolayısıyla Kutsal Yazıları bilmiyordu. Hıristiyan olabilmek için temel Kutsal Kitap hakikatlerini öğrenmeli, Tanrı’nın bir hizmetçisi olmanın ne anlama geldiğini anlamalı ve İsa’nın öğretileriyle uyumlu yaşamaya kararlı olmalıydı. Gardiyanın bu kısa süre içinde öğrendikleri onu vaftiz edilmeye yöneltti. Şüphesiz o vaftizinden sonra da bilgi almaya devam etti. Öyleyse siz anne babalar, çocuğunuz Yehova’yı sevdiği ve O’na itaat etmek istediği için vaftiz olmak istediğini söylerse ne yapmalısınız? Vaftiz edilmeye yeterli olup olmadığını görmek için cemaat ihtiyarlarıyla konuşmasını söyleyebilirsiniz. * İsa’nın diğer vaftizli öğrencileri gibi çocuğunuz da ömrü boyunca, hatta sonsuza dek Yehova’nın amacıyla ilgili bilgisini artırmaya devam edecek (Rom. 11:33, 34).

10, 11. (a) Bazı anne babalar ne düşünüyor? (b) Bir çocuğu koruyabilecek en iyi şey nedir?

¹⁰ Bazı anne babalar çocukları için en iyisinin, yükseköğrenim görüp kariyer yapana dek vaftizi ertelemek olduğunu düşünüyor. Bu anne babalar iyi niyetli olabilir. Fakat şu sorular üzerinde düşünmeliler: “Bu, çocuğumun gerçek başarıyı elde etmesine yardım edecek mi? Daha da önemlisi bu düşünce tarzı Kutsal Yazılarla uyumlu mu? Yehova nasıl bir yaşam sürmemizi istiyor?” (Vaiz 12:1’i okuyun).

¹¹ Şunu unutmamalıyız ki, bu dünya ve dünyadaki şeyler Yehova’nın isteklerine ve düşünce tarzına taban tabana zıttır (Yak. 4:7, 8; 1. Yuhn. 2:15-17; 5:19). Bir çocuğu Şeytan’dan, onun dünyasından ve düşünce tarzından koruyacak en iyi şey Yehova’yla yakın bir ilişkidir. Bir anne ya da babanın bu dünyaya özgü şeylere öncelik vermesi, çocuğun aklını karıştırabilir ve onun için  tehlike oluşturabilir. Çocuğunu seven bir anne ya da baba onun başarı anlayışını bu dünyanın şekillendirmesini gerçekten ister mi? Gerçek sevince ve başarıya sahip olmanın tek yolu, hayatımızda ilk yeri Yehova’ya vermektir (Mezmur 1:2, 3’ü okuyun).

12. Bazı anne babalar neden çocuklarının vaftizi ertelemesini istiyor?

¹² Kızını vaftizden caydırmaya çalışan bir anne şöyle dedi: “Utanarak söylüyorum ki, bunun en büyük nedeni cemaatten çıkarma düzenlemesiydi.” Bu kardeşimiz gibi başka anne babalar da, çocuklarının akılsızca davranmaya eğilimli oldukları çağ geçene dek vaftizi ertelemesinin iyi olacağını düşünüyor (Başl. 8:21; Özd. 22:15). Onlar “Çocuğum vaftiz edilmediği sürece cemaatten çıkarılamaz” diye düşünebilir. Bu düşünce tarzı neden yanlıştır? (Yak. 1:22).

13. Biri vaftiz edilmemişse bu onun Yehova’ya karşı sorumlu olmadığı anlamına mı gelir? Açıklayın.

¹³ Elbette İsa’nın takipçisi anne babalar çocuklarının, yaşamlarını Yehova’ya adayacak olgunluğa gelmeden vaftiz edilmesini istemez. Ancak çocuğun vaftiz edilmediği sürece Yehova’ya karşı sorumlu olmadığı sonucuna varmak hata olur. Neden? Yehova’ya karşı sorumlu olmak vaftiz olup olmamaya bağlı değildir. Bir çocuk Yehova’nın gözünde neyin doğru neyin yanlış olduğunu biliyorsa O’na karşı sorumludur (Yakup 4:17’yi okuyun). Dolayısıyla hikmetli anne babalar çocuklarını vaftizden caydırmak yerine, onlara iyi örnek olmak için çaba harcar. Çocuklarının Yehova’nın yüksek ahlak standartlarına karşı bebeklikten itibaren yürekten bir bağlılık geliştirmesini isterler (Luka 6:40). Bu, çocuğunuz için en iyi korumadır, çünkü Yehova’yı severse zaten O’nun yolundan ayrılmak istemeyecektir (İşa. 35:8).

14. Çocuklarının vaftize doğru ilerlemesine yardım eden anne babalara ihtiyarlar nasıl destek olabilir?

¹⁴ Cemaate çobanlık eden ihtiyarlar, ruhi hedefler hakkında olumlu konuşarak anne babaların çabalarını destekleyebilir. Bir kardeşimiz altı yaşında küçük bir kızken Charles T. Russell’ın onunla konuştuğunu hatırlıyor ve şöyle diyor: “Benimle ruhi hedeflerim hakkında konuşmak için 15 dakikasını ayırdı.” Bunun nasıl bir etkisi oldu? Daha sonra bu kardeşimiz öncü oldu ve hizmetine 70 yıldan uzun süre devam etti. Evet, olumlu sözler ve teşvik bir insanın tüm hayatını etkileyebilir (Özd. 25:11). Ayrıca ihtiyarlar anne babaları ve çocuklarını İbadet Salonuyla ilgili işlere dahil edebilir, çocuklara yaşlarına ve becerilerine uygun görevler verebilirler.

15. Cemaatteki kardeşler hangi yollarla gençlere yardım edebilir?

¹⁵ Cemaatteki diğer kardeşler nasıl yardımcı olabilir? Gençlere, uygun bir kişisel ilgi gösterebilirler. Bunun kapsamına, çocuğun ruhen ilerlediğini gösteren belirtileri hemen fark etmek de girer. Örneğin bir genç iyi düşünülmüş içten bir cevap verebilir veya hafta içi ibadetinde bir görev yapabilir. Ya da karşılaştığı bir iman sınavında sadakatini korumuş veya okulda bir şahitlik fırsatını değerlendirmiş olabilir. Böyle bir durumda onu hemen samimiyetle  övün. İbadetlerden önce veya sonra gençlerle konuşmayı hedef edinin. Bu, onlarla içtenlikle ilgilendiğinizi gösterir. Böyle davranışlarınız sayesinde gençler ‘büyük cemaatin’ bir parçası olduklarını fark edebilirler (Mezm. 35:18).

16, 17. (a) Vaftiz bir kişinin geleceğini nasıl etkiler? (b) Tüm Hıristiyan anne babalar hangi sevinci tadabilir? (Makalenin başındaki resme bakın.)

¹⁶ Bir çocuğu ‘Yehova’nın yol gösteren düşünüşünü aşılayarak, O’nun terbiyesiyle yetiştirmek’ Hıristiyan bir anne babanın sahip olabileceği en büyük ayrıcalıklardan biridir (Efes. 6:4; Mezm. 127:3). Eski İsrail milletindeki çocuklardan farklı olarak bizim çocuklarımız kendini Tanrı’ya adamış bir millette doğmuyor. Ayrıca Tanrı ve hakikat sevgisi anne babadan çocuğa otomatik olarak geçmez. Bir çocuk doğduğu günden itibaren anne babanın hedefi onu İsa’nın bir öğrencisi olarak yetiştirmek, kendini Yehova’ya adamasına ve vaftiz edilmesine yardım etmek olmalıdır. Bundan daha önemli ne olabilir? Sonuçta her bireyin yaklaşan büyük sıkıntıda hayatta kalması kendini Tanrı’ya adamasına, vaftiz edilmesine ve O’na sadakatle hizmet etmesine bağlıdır (Mat. 24:13).

¹⁷ Blossom Brandt vaftiz edilmeye karar verdiğinde anne babası onun, hayatındaki bu en önemli adımı atmaya hazır olduğundan emin olmak istedi. Blossom’ın hazır olduğuna kanaat getirince de kararını desteklediler. Vaftizinden önceki gece babası çok güzel bir şey yaptı. Blossom şöyle anlatıyor: “Hepimizden diz çökmemizi istedi ve dua etti. Yehova’ya, küçük kızının kendisini O’na adama kararından dolayı çok mutlu olduğunu söyledi.” 60 yıldan uzun süre sonra Blossom “O geceyi asla unutmayacağımdan emin olabilirsiniz” dedi. Anne babalar, dileriz siz de çocuklarınızın kendilerini Yehova’ya adadığını ve vaftiz edildiğini görmenin mutluluğunu tadarsınız.