1. Matta 24:9’a göre, dünyadan nefret görmek bizi neden şaşırtmamalı?

YEHOVA bizi sevme ve sevilme ihtiyacıyla yarattı. Dolayısıyla, nefret görmek bize acı verir, hatta korkuya kapılmamıza neden olabilir. Örneğin Avrupa’da yaşayan Georgina * isimli bir hemşire şöyle diyor: “14 yaşındayken, Yehova’ya hizmet ettiğim için annem benden nefret etmeye başladı. Bu beni çok üzdü ve kendimi yalnız hissettim. İyi biri olup olmadığımı sorgulamaya başladım.” Danilo isimli bir birader de şöyle yazdı: “Askerler Yehova’nın Şahidi olduğum için bana vurdu, hakaret etti ve tehditler savurdu. Korkuya kapıldım ve kendimi çok aşağılanmış hissettim.” Böyle nefret görmek bize acı verse de şaşırmıyoruz. Çünkü İsa bunun olacağını söylemişti (Matta 24:9’u okuyun).

2-3. İsa’nın takipçileri neden nefret görüyor?

² Bu dünya İsa’nın takipçilerinden nefret ediyor. Neden? Çünkü İsa gibi biz de ‘dünyaya ait değiliz’ (Yuhn. 15:17-19). Dolayısıyla, devlete saygı göstersek de siyasi açıdan taraf tutmuyoruz. Ayrıca devlete ya da onu temsil eden sembollere tapınmak anlamına geleceğinden bayrağı selamlamıyoruz ve ulusal marşı söylemiyoruz. Biz sadece Yehova’ya tapınıyoruz. İnsanları yönetme hakkının Tanrı’ya ait olduğunu savunuyoruz. Fakat Şeytan ve onun “soyu” bu gerçeğe şiddetle karşı çıkıyor (Başl. 3:1-5, 15). İnsanlığın tek umudunun Tanrı’nın Krallığı olduğunu ve bu krallığın çok  yakında ona karşı çıkan herkesi yok edeceğini duyuruyoruz (Dan. 2:44; Vah. 19:19-21). Duyurduğumuz bu mesaj, yumuşak başlılar için iyi bir haber, kötüler içinse korkunç bir haberdir (Mezm. 37:10, 11).

³ Dünyanın bizden nefret etmesinin başka bir nedeni de, Tanrı’nın standartlarıyla uyumlu bir yaşam sürmemiz. Tanrı’nın standartlarıyla, dünyanın düşük ahlak standartları arasında çok büyük bir zıtlık var. Örneğin, geçmişte Sodom ve Gomorra’da yaşayan kişiler iğrenç cinsel davranışlarda bulunuyordu ve Tanrı oradaki insanları bu davranışları yüzünden yok etmişti. Oysa bugün birçok insan bu tür davranışları açıkça onaylıyor! (Yahd. 7). Kutsal Kitabın ahlak standartlarına uyduğumuz için birçok kişi bizimle alay ediyor ve hoşgörüsüz insanlar olduğumuzu söylüyor! (1. Pet. 4:3, 4).

4. Hangi nitelikler nefret gördüğümüzde bize güç verebilir?

⁴ Nefrete maruz kaldığımızda ve hakaret gördüğümüzde dayanmamıza ne yardım edebilir? Yehova’nın bize yardım edeceğine güçlü bir imanımız olmalı. İmanımız bir kalkan gibi ‘kötünün tüm ateşli oklarını söndürebilir’ (Efes. 6:16). Fakat imanın yanı sıra sevgiye de ihtiyacımız var. Neden? Çünkü sevgi kolayca kızmaz, acı veren her şeye katlanır ve dayanır (1. Kor. 13:4-7, 13). Şimdi Yehova’ya, iman kardeşlerimize ve hatta düşmanlarımıza duyduğumuz sevginin nefrete dayanmamıza nasıl yardım ettiğini göreceğiz.

5. İsa, Babasına duyduğu sevgi sayesinde ne yapabildi?

⁵ İsa ölümünden önceki gece takipçilerine şöyle dedi: “Dünya Babamı sevdiğimi bilsin diye, her şeyi Babamın bana emrettiği gibi yapıyorum” (Yuhn. 14:31). İsa’nın Yehova’ya olan sevgisi onu güçlendirdi ve önündeki sınavlara dayanmasına yardım etti. Yehova’ya duyduğumuz sevgi aynı şekilde bizi de güçlendirebilir.

6. Romalılar 5:3-5’e göre, Yehova’nın toplumundaki kişiler bu dünyadan nefret gördüklerinde ne hissederler?

⁶ Tanrı’ya duydukları sevgi O’na hizmet eden kişilerin zulme dayanmasına her zaman yardım etmiştir. Örneğin, Yahudi yüksek mahkemesi elçilere duyuru işini bırakmalarını emretmişti. Fakat elçilerin Tanrı’ya duyduğu sevgi onların ‘insanlardan önce Tanrı’ya itaat etmesine’ yardım etti (Elçi. 5:29; 1. Yuhn. 5:3). Bu sarsılmaz sevgi bugün de, zalim ve güçlü devletler tarafından zulme uğrayan kardeşlerimizin sadakatlerini korumasına yardım ediyor. Bu dünya bizden nefret ettiğinde cesaretsizliğe kapılmıyoruz. Tersine bunu bir ayrıcalık olarak görüyoruz (Elçi. 5:41; Romalılar 5:3-5’i okuyun).

7. Ailemizden muhalefet gördüğümüzde ne tepki vermeliyiz?

⁷ Belki de dayanılması en zor sınavlardan biri aileden nefret görmektir. Hakikate ilgi göstermeye başladığımızda bazı aile fertlerimiz kandırıldığımızı düşünebilir. Bazılarıysa aklımızı kaçırdığımızı zannedebilir (Markos 3:21 ile karşılaştırın). Hatta bize fiziksel ya da duygusal olarak şiddet uygulayabilirler. Bu tepkiler bizi şaşırtmamalı. Çünkü İsa ‘insanın düşmanlarının kendi ev halkından olacağını’ söylemişti (Mat. 10:36). Ailemiz hakkımızda ne düşünürse düşünsün, elbette biz onları asla düşmanımız olarak görmeyiz. Tersine Yehova’ya sevgimiz güçlendikçe insanlara sevgimiz de güçlenir (Mat. 22:37-39). Fakat sırf bir insanı memnun etmek için  Kutsal Kitaptaki kanun ve ilkelerden asla ödün vermeyiz.

8-9. Bir hemşirenin şiddetli muhalefete dayanmasına ne yardım etti?

⁸ Daha önce sözleri alıntılanan Georgina, annesinden gördüğü şiddetli muhalefete dayanmayı başardı. O şunları anlatıyor: “Annemle birlikte Şahitlerle Kutsal Kitabı incelemeye başlamıştık. Fakat altı ay sonra ibadetlere katılmak istediğimde, annemin tutumu birden değişti. Fark ettim ki, hakikate isyan eden kişilerle görüşüyordu ve benimle konuşurken onların görüşlerini savunuyordu. Ayrıca beni aşağılıyor, saçımı çekiyor, boğazımı sıkıyor ve yayınlarımı çöpe atıyordu. 15 yaşına geldiğimde vaftiz edildim. Annem Yehova’ya hizmet etmemi engellemek için, beni uyuşturucu kullanan ve suç işleyen gençlerin bulunduğu bir ıslah evine gönderdi. Sizi sevmesi ve sizinle ilgilenmesi gereken birinden muhalefet gördüğünüzde buna dayanmak çok zor.”

⁹ Peki Georgina’nın muhalefete dayanmasına ne yardım etti? Şunları söylüyor: “Annemin bana muhalefet etmeye başladığı gün Kutsal Kitabın tamamını okumayı yeni bitirmiştim. Hakikati bulduğuma artık kesinlikle emindim ve kendimi Yehova’ya çok yakın hissediyordum. O’na sık sık dua ederdim ve beni dinlediğini bilirdim. Islah evinde yaşarken bir hemşire beni evine davet ederdi. Birlikte Kutsal Kitabı okur ve araştırma yapardık. İman kardeşlerim bana çok güç verdi. Beni ailelerinin bir kısmı olarak gördüler. Şunu bizzat gördüm ki, Yehova bize muhalefet eden herkesten çok daha güçlü.”

10. Hangi konuda Yehova’ya her zaman güvenebiliriz?

¹⁰ Elçi Pavlus hiçbir şeyin ‘Mesih İsa’da görülen Tanrı’nın sevgisinden bizi ayıramayacağını’ söyledi (Rom. 8:38, 39). Belki bazen sıkıntılar yaşayabiliriz. Fakat Yehova bizi teselli etmek ve güçlendirmek için her zaman yanımızda olacak. Ayrıca Georgina’nın yaşadıklarından gördüğümüz gibi, Yehova değerli ruhi ailemizi kullanarak da bize yardım eder.

11. İsa’nın Yuhanna 15:12, 13’te tarif ettiği sevgi, öğrencilerine nasıl yardım etti? Bir örnek verin.

¹¹ İsa ölümünden önceki gece öğrencilerine birbirlerini sevmeleri gerektiğini hatırlattı (Yuhanna 15:12, 13’ü  okuyun). O, özverili sevginin birlik içinde kalmalarına ve dünyadan gördükleri nefrete dayanmalarına yardım edeceğini biliyordu. Selanik cemaatinin durumunu düşünelim. Cemaat kurulduğundan beri oradaki kardeşler zulüm görüyordu. Fakat onlar tahammül ve sevgi konusunda örnek oldular (1. Sel. 1:3, 6, 7). Pavlus o kardeşleri birbirlerine sevgi göstermeye devam etmeye, hatta bu konuda ‘daha da gelişmeye’ teşvik etti (1. Sel. 4:9, 10). Sevgi sayesinde morali bozuk olanları yüreklendirecek ve zayıflara destek olacaklardı (1. Sel. 5:14). Onlar Pavlus’un öğüdünü dinledi. Bunu nereden biliyoruz? Çünkü Pavlus yaklaşık 1 yıl sonra yazdığı ikinci mektubunda onlara şöyle dedi: “Birbirinize olan sevginiz büyüyor” (2. Sel. 1:3-5). Birbirlerine gösterdikleri sevgi zorluklara ve zulme dayanmalarına yardım etti.

12. Savaşın olduğu bir ülkede kardeşler birbirlerine nasıl sevgi gösterdi?

¹² Daha önce bahsettiğimiz Danilo biraderin ve karısının yaşadıklarını düşünelim. Yaşadıkları kasaba savaştan etkilenince onlar ibadetlere katılmayı, ellerinden geldiğince iyi haberi duyurmayı ve sahip oldukları yiyecekleri iman kardeşleriyle paylaşmayı sürdürdüler. Sonra bir gün silahlı askerler Danilo’nun evine geldi. Danilo şöyle anlatıyor: “İnancımı inkâr etmemi istediler. Bunu reddedince beni dövdüler ve beni vuracakmış gibi yapıp başımın üzerinden ateş ettiler. Giderlerken, geri döndüklerinde karıma tecavüz edeceklerini söyleyerek beni tehdit ettiler. Fakat iman kardeşlerimiz hemen bizi başka bir kasabaya giden bir trene bindirdi. O kardeşlerin bize gösterdiği büyük sevgiyi asla unutmayacağım. Diğer kasabaya vardığımızda, oradaki kardeşler bize yiyecek getirdi ve benim iş ve ev bulmama yardım etti. Böylece biz de savaş bölgesinden kaçan başka Şahitlere evimizi açabildik.” Böyle tecrübelerin de gösterdiği gibi, birbirimize olan sevgimiz nefrete dayanmamıza yardım edebilir.

13. Kutsal ruh insanlar bizden nefret ettiğinde bile Yehova’ya hizmet etmeyi sürdürmemize nasıl yardım eder?

¹³ İsa takipçilerine düşmanlarını sevmelerini söylemişti (Mat. 5:44, 45). Peki bunu yapmak kolay mı? Hayır, değil. Fakat Tanrı’nın kutsal ruhunun yardımıyla  bu mümkün. Tanrı’nın ruhu sevginin yanı sıra sabır, iyilikseverlik, yumuşak başlılık ve özdenetim geliştirmemizi sağlar (Gal. 5:22, 23). Bu nitelikler nefrete dayanmamıza yardım eder. Hakikatte olan eşine, çocuğuna ya da komşusuna kötü davranan birçok kişi, onlar bu güzel nitelikleri sergilediği için muhalefet etmeyi bıraktı. Hatta bazıları iman kardeşimiz oldu. Bu nedenle, Yehova’ya hizmet ettiğiniz için sizden nefret edenleri sevmekte zorlanıyorsanız kutsal ruhu almak için dua edin (Luka 11:13). Ayrıca Tanrı’ya itaat etmenin her zaman en iyisi olduğuna güvenin (Özd. 3:5-7).

14-15. Romalılar 12:17-21’deki sözler Yasmin’in kocasına sevgi göstermesine nasıl yardım etti?

¹⁴ Ortadoğu’da yaşayan Yasmin hemşirenin yaşadıklarını düşünelim. Yehova’nın Şahidi olduğunda kocası onun kandırıldığını düşündü ve Tanrı’ya hizmet etmesini engellemeye çalıştı. Ona aşağılayıcı şeyler söyledi. Akrabalarından, bir din adamından ve bir büyücüden onu tehdit etmelerini ve aileyi parçalamakla suçlamalarını istedi. Hatta bir ibadete gelip kardeşlere hakaret etti. Yasmin kocasının kötü davranışları yüzünden sık sık ağlardı.

¹⁵ Yasmin İbadet Salonuna geldiğinde ruhi ailesi onu teselli eder ve güçlendirirdi. İhtiyarlar onu Romalılar 12:17-21’deki sözleri uygulamaya teşvik etti (Okuyun). Yasmin şöyle anlatıyor: “Bunu yapmak kolay değildi. Ama Yehova’dan yardım istedim ve Kutsal Kitabın söylediklerini uygulamak için elimden geleni yaptım. Kocam kasıtlı olarak mutfağa toz toprak atardı, ben temizlerdim. Hakaret ettiğinde sakince karşılık verirdim. Hasta olduğunda ona bakardım.”

16-17. Yasmin’in yaşadıklarından neler öğreniyorsunuz?

¹⁶ Yasmin kocasına sevgi göstermesinin olumlu sonuçlarını gördü. Şöyle diyor: “Kocam her zaman doğruyu söylediğimi bildiğinden, bana daha çok güvenmeye başladı. Din hakkında konuşurken artık beni saygıyla dinliyor. Ve huzurlu olabilmemiz için kendisinin de çaba göstermesi gerektiğini kabul etti. Şimdi ibadetlere gitmem konusunda beni o teşvik ediyor. Aile hayatımız tamamen değişti. Artık sıcak ve huzurlu bir yuvamız var. Umarım kocam da bir gün yüreğini hakikate açar ve Yehova’ya hizmet etmeye başlar.”

¹⁷ Yasmin’in yaşadıklarından şunu görüyoruz:  ‘Sevgi her şeye katlanır, her şeyi ümit eder, her şeye dayanır’ (1. Kor. 13:4, 7). Nefret görmek bizi derinden etkileyebilir ve acı verebilir. Ama sevgi nefretten çok daha güçlüdür. Kalpleri fetheder ve Yehova’nın yüreğini sevindirir. Bununla birlikte, insanlar bizden nefret etmeye devam etse bile mutlu olabiliriz. Nasıl?

18. Nefret gördüğümüzde neden mutlu olabiliriz?

¹⁸ İsa ‘İnsanlar sizden nefret ettiğinde ne mutlu sizlere!’ dedi (Luka 6:22). Tabii nefret görmek bizim tercihimiz değil. Zulüm görmekten zevk almıyoruz. Öyleyse nefret gördüğümüzde neden mutlu olabiliriz? Şu 3 nedeni düşünün. İlk olarak, nefrete dayandığımızda Tanrı’nın onayını kazanırız (1. Pet. 4:13, 14). İkincisi, imanımız güçlenir ve arınır (1. Pet. 1:7). Ve üçüncüsü, bu sayede paha biçilmez değerdeki sonsuz yaşam ödülünü alacağız (Rom. 2:6, 7).

19. Elçiler dayak yedikten sonra neden mutluydu?

¹⁹ İsa diriltildikten kısa süre sonra elçiler onun söz ettiği mutluluğu yaşadılar. Onlara dayak atılmıştı ve duyuru işini bırakmaları söylenmişti; fakat yine de sevinçliydiler. Neden? “İsa’nın ismi uğrunda aşağılanmaya layık görüldükleri için” (Elçi. 5:40-42). Onların Efendilerine duydukları sevgi, kendilerinden nefret edenler nedeniyle duydukları korkudan daha güçlüydü. Ve iyi haberi “yılmadan” duyurarak bu sevgilerini kanıtladılar. Bugün de birçok kardeşimiz zorluklara rağmen sadakatle hizmet etmeye devam ediyor. Onlar Yehova’nın Kendi ismine gösterdikleri sevgiyi ve yaptıkları işleri unutmayacağını biliyorlar (İbr. 6:10).

20. Sonraki makalede hangi konuyu ele alacağız?

²⁰ Bu sistem sona erene dek dünya bizden nefret etmeye devam edecek (Yuhn. 15:19). Fakat korkmamıza gerek yok. Sonraki makalede göreceğimiz gibi, Yehova “sadık kullarını korur” (Mezm. 31:23). Öyleyse Yehova’yı, iman kardeşlerimizi ve hatta düşmanlarımızı sevmeye devam edelim. Bu öğüde uyduğumuzda birlik içinde ve ruhen güçlü kalırız. Yehova’yı yüceltiriz ve sevginin nefretten çok daha güçlü olduğunu kanıtlarız.