İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

Teşvik Kaynağı Yehova’yı Örnek Alın

Teşvik Kaynağı Yehova’yı Örnek Alın

‘Tanrı’ya şükürler olsun. Tüm sıkıntılarımızda bizi teselli [ya da “teşvik”] eder’ (2. KOR. 1:3, 4).

İLAHİLER: 7, 3

1. Aden’deki isyandan sonra Yehova insanlığa nasıl cesaret ve ümit verdi?

İNSANLAR Âdem’in günahı yüzünden kusurlu duruma geldiğinden beri Yehova Tanrı onları hep cesaretlendirdi. Aden’deki isyanın hemen ardından Âdem’in soyuna ümit ve güven verecek bir düzenleme yaptı. İnsanlık için her şey sona ermemişti. Başlangıç 3:15’teki vaat anlaşıldıkça, insanlığa “eski yılan” İblis Şeytan’ın bir gün yok olacağına ve tüm kötü işlerinin sona ereceğine dair ümit verecekti (Vah. 12:9; 1. Yuhn. 3:8).

YEHOVA GEÇMİŞTE KULLARINI NASIL TEŞVİK ETTİ?

2. Yehova Nuh’u nasıl cesaretlendirdi?

2 Nuh peygamberin yaşadığı dönemde o ve ailesi dışında Yehova’ya tapınan hiç kimse yoktu. Şiddetin ve ahlaksızlığın son derece yaygın olması Nuh’un cesaretini kırabilirdi (Başl. 6:4, 5, 11; Yahd. 6). Ama ‘Tanrı’nın yolunda yürümeye’ devam edebilmesi için Yehova ona gereken cesareti verdi (Başl. 6:9). Nasıl? Nuh’a o kötü dünyayı yok edeceğini söyledi ve ailesinin kurtulması için neler yapması gerektiğini açıkladı (Başl. 6:13-18). Evet, Yehova cesaret ve teşvik kaynağı olduğunu gösterdi.

3. Yehova Yeşu’yu nasıl cesaretlendirdi? (Makalenin başındaki resme bakın.)

3 Daha sonra Yehova zorlu bir görev alan Yeşu’yu da cesaretlendirdi. Yeşu Tanrı’nın halkını Vaat Edilmiş Topraklara götürecek ve orada yaşayan milletlerin güçlü ordularını yenip topraklarını fethedecekti. Bu Yeşu’yu korkutabilirdi. Yehova bunu bildiği için Musa’dan Yeşu’ya cesaret vermesini istedi. Şöyle dedi: “Yeşu’yu görevlendir, onu yüreklendir ve güçlendir, çünkü bu halkın başında karşı yakaya o geçecek, göreceğin diyarı onların miras almasını da o sağlayacak” (Tekr. 3:28). Yeşu harekete geçmeden önce Yehova şu sözlerle onu bir kez daha güçlendirdi: “Sana yine emrediyorum: Cesur ve güçlü ol. Korkma, dehşete kapılma! Çünkü her nereye gidersen Ben, Tanrın Yehova, senin yanında olacağım” (Yeşu 1:1, 9). Gerçekten çok yüreklendirici sözler!

4, 5. (a) Yehova geçmişte halkını nasıl cesaretlendirdi? (b) Yehova Oğlunu nasıl teşvik etti?

4 Yehova halkını bir grup olarak da cesaretlendirdi. Örneğin Babil’e sürgüne gittiklerinde cesarete ihtiyaçları olacağını biliyordu. Bu nedenle onları yüreklendirecek şu sözleri yazdırdı: “Korkma, çünkü Ben seninle beraberim. Etrafına bakınıp durma, çünkü Ben senin Tanrınım. Sana güç vereceğim. Sana yardım edeceğim. Doğruluk getiren sağ elimle seni sımsıkı tutacağım” (İşa. 41:10). Bu güvenceye ilk Hıristiyanlar da sahipti, bugün biz de sahibiz (2. Korintoslular 1:3, 4’ü okuyun).

5 Yehova, oğlu İsa’yı da teşvik etti. İsa vaftiz edildikten sonra gökten şöyle bir ses duydu: “Sevgili oğlum budur, ondan memnunum” (Mat. 3:17). Bu sözler, yeryüzündeki hizmeti boyunca İsa’ya büyük güç vermiş olmalı!

İSA BAŞKALARINI NASIL TEŞVİK ETTİ?

6. İsa talantlar örneğiyle takipçilerini nasıl teşvik etti?

6 İsa Babasını örnek aldı. Bu ortamın sonundan bahsederken verdiği talantlar örneğiyle, takipçilerini sadakatlerini korumaya teşvik etti. O örnekte, efendi sadık hizmetkârlarından her birini şöyle över: “Aferin, iyi ve sadık hizmetkâr! Sana az şey emanet edildiğinde bile güvenilir olduğunu gösterdin. Ben de sana çok şeyin sorumluluğunu vereceğim. Gel, efendinin sevincine katıl” (Mat. 25:21, 23). Bu sözler dinleyenlerin, Yehova’ya sadakatle hizmet etme kararlılığını güçlendirmiş olmalı.

7. İsa elçilerini, özellikle de Petrus’u nasıl teşvik etti?

7 İsa’nın elçileri sık sık aralarında kimin en büyük olduğu konusunda tartışırdı. Fakat İsa onları alçakgönüllü olmaya ve efendilik taslamak yerine başkalarına hizmet etmeye sabırla teşvik etti (Luka 22:24-26). Petrus yaptığı hatalarla onu birkaç defa büyük bir hayal kırıklığına uğrattı (Mat. 16:21-23; 26:31-35, 75). Ama İsa Petrus’tan ümidini kesmektense onu cesaretlendirdi, hatta iman kardeşlerini güçlendirmekle görevlendirdi (Yuhn. 21:16).

GEÇMİŞTEN ÖRNEKLER

8. Hizkiya komutanları ve halkı nasıl yüreklendirdi?

8 İsa yeryüzüne gelip bu konuda kusursuz bir örnek bırakmadan önce bile imanlı kişiler başkalarını cesaretlendirmeleri gerektiğinin farkındaydı. Kral Hizkiya, Asur ordusunun tehdidi karşısında komutanları ve Yahuda halkını toplayıp yüreklendirdi. ‘Hizkiya’nın sözleri üzerine halk güç buldu’ (2. Tarihler 32:6-8’i okuyun).

9. Başkalarını güçlendirmek konusunda Eyüp kitabından ne öğrenebiliriz?

9 Eyüp kendisi teselliye ihtiyaç duyduğu halde, “teselli değil, üzüntü kaynağı” olan üç arkadaşına bu konuda bir ders verdi. ‘Benim yerimde siz olsaydınız ağzımdan çıkan sözlerle sizi güçlendirir, dilimden dökülen tesellilerle yatıştırırdım’ dedi (Eyüp 16:1-5). Eyüp daha sonra Elihu, hatta bizzat Yehova tarafından teselli edildi (Eyüp 33:24, 25; 36:1, 11; 42:7, 10).

10, 11. (a) Yeftah’ın kızının neden teşvike ihtiyacı vardı? (b) Benzer şekilde bugün kimler övgümüzü hak ediyor?

10 Geçmişte teşvike ihtiyacı olan başka biri de Yeftah’ın kızıydı. Hâkim Yeftah Ammonoğullarıyla savaşmadan önce bir adakta bulundu. Eğer Yehova ona zafer kazandırırsa evine dönünce kendisini karşılamaya çıkan ilk kişiyi kutsal mekânda hizmet etmesi için O’na adayacağını söyledi. Zaferi kutlamak için onu karşılamaya çıkan ilk kişi kızı oldu. Yeftah’ın yüreğine adeta bir hançer saplandı, çünkü o biricik evladıydı. Fakat sözünü tuttu ve kızını hayatı boyunca Kutsal Çadırda hizmet etmesi için Şilo’ya gönderdi (Hâk. 11:30-35).

11 Bu durum Yeftah için zordu ama kızı için çok daha zor olmalıydı. Yine de o babasının kararına istekle boyun eğdi (Hâk. 11:36, 37). Bunu yaparak evlenme, çocuk sahibi olma, ailesinin ismini ve soyunu sürdürme hakkından vazgeçmiş oldu. Teselliye ve desteğe ondan daha çok kimin ihtiyacı olabilirdi ki! Kayıt şöyle diyor: “Ondan sonra İsrail’de bir gelenek oldu: İsrail kızları her yıl dört gün Gileadlı Yeftah’ın kızının yanına onu övmeye giderlerdi” (Hâk. 11:39, 40). Bekârlık yıllarını ‘Efendimize ait şeylere’ daha fazla odaklanmak için kullanan kardeşlerimiz de övgüyü ve teşviki hak etmiyor mu? (1. Kor. 7:32-35).

ELÇİLER İMAN KARDEŞLERİNİ NASIL TEŞVİK ETTİ?

12, 13. Petrus kardeşlerini nasıl güçlendirdi?

12 İsa ölümünden önceki gece Petrus’a şunları söyledi: “Simun, Simun! İşte, Şeytan buğday gibi kalburdan geçirmek için sizi istedi. Fakat ben imanını yitirmeyesin diye senin için yakardım. Sen de geri döndüğün zaman kardeşlerini güçlendir” (Luka 22:31, 32).

Elçilerin mektupları birinci yüzyıldaki Hıristiyanları teşvik ettiği gibi bugün bizi de teşvik ediyor (12-17. paragraflara bakın)

13 Petrus ilk Hıristiyan cemaatinin direklerinden biriydi (Gal. 2:9). Pentekost’ta ve daha sonraki yıllarda gösterdiği cesaretle iman kardeşlerini teşvik etti. Yıllar süren hizmetinin sonlarına doğru yazdığı mektupta onlara şöyle dedi: “Size birkaç söz yazdım; amacım sizi cesaretlendirmek ve Tanrı’nın gerçek lütfuna sahip olduğunuz konusunda içten bir şahitlikte bulunmaktı. Bu lütfa sıkıca sarılın” (1. Pet. 5:12). Onun ilhamla yazdığı mektuplar çağlar boyunca Hıristiyanları teşvik etti. Yehova’nın vaatlerinin gerçekleşmesini bekleyen bizlerin de bu teşvike çok ihtiyacı var (2. Pet. 3:13).

14, 15. Elçi Yuhanna’nın ilhamla kaleme aldığı sözler yüzyıllardır Hıristiyanları nasıl teşvik ediyor?

14 Elçi Yuhanna da ilk Hıristiyan cemaatinin direklerinden biriydi. İsa’nın hizmetini anlattığı heyecan verici İncil kaydı yüzyıllar boyunca Hıristiyanlar için teşvik kaynağı olmuştur ve olmaya devam etmektedir. Örneğin, İsa’nın gerçek takipçilerini tanıtan niteliğin sevgi olduğunu sadece Yuhanna İncili’nde okuruz (Yuhanna 13:34, 35’i okuyun).

15 Yuhanna’nın yazdığı üç mektupta da birçok ruhi hazine bulunur. Günahın ağırlığı altında ezildiğimizde, “İsa’nın kanı bizi her günahtan arındırır” sözlerini okumak içimizi rahatlatmıyor mu? (1. Yuhn. 1:7). Suçluluk duygularıyla boğuşurken, “Tanrı yüreğimizden büyüktür” ayetini okuduğumuzda gözlerimiz dolmuyor mu? (1. Yuhn. 3:20). Ayrıca “Tanrı sevgidir” sözlerini sadece Yuhanna kaleme aldı (1. Yuhn. 4:8, 16). O, ikinci ve üçüncü mektuplarında da ‘hakikat yolunda yürüyen’ Hıristiyanlardan övgüyle bahsetti (2. Yuhn. 4; 3. Yuhn. 3, 4).

16, 17. Elçi Pavlus ilk Hıristiyanları nasıl teşvik etti?

16 Elçi Pavlus da kardeşleri teşvik etmek konusunda şüphesiz harika bir örnekti. Anlaşılan Hıristiyanlığın ilk dönemlerinde elçilerin çoğu Yeruşalim’de, yani yönetim kurulunun bulunduğu şehirde kalmaya devam etti (Elçi. 8:14; 15:2). Yahudiye’deki Hıristiyanlar, Yahudiliğin etkisiyle tek Tanrı inancına sahip olan insanlara Mesih’i duyuruyordu. Öte yandan elçi Pavlus kutsal ruhun yönlendirmesiyle, Yunanlılar ve Romalılar gibi birçok tanrıya tapınan insanlara gönderilmişti (Gal. 2:7-9; 1. Tim. 2:7).

17 Pavlus Yunanistan, İtalya ve bugünkü Türkiye’nin dört bir yanına yolculuk edip Yahudi olmayan insanlara iyi haberi duyurdu ve cemaatler kurdu. Bu yeni kardeşler ‘kendi hemşerilerinden zulüm görüyordu’ ve teşvike ihtiyaçları vardı (1. Sel. 2:14). Pavlus Selanik’te yeni kurulan cemaate MS 50 dolaylarında şunları yazdı: ‘Dualarımızda sizleri andığımızda, Tanrı’ya daima şükrediyoruz; çünkü imanınızdan kaynaklanan işinizi, sevgiden dolayı verdiğiniz emeği ve dayanma gücünüzü hep hatırlıyoruz’ (1. Sel. 1:2, 3). Ayrıca onlara birbirlerini cesaretlendirmelerini tembih etti. Şöyle dedi: “Birbirinizi teselli etmeye ve güçlendirmeye devam edin” (1. Sel. 5:11).

YÖNETİM KURULUNUN TEŞVİKİ

18. Birinci yüzyılda yönetim kurulu, Filipus için nasıl teşvik kaynağı oldu?

18 Birinci yüzyılda yönetim kurulu hem önderlik edenler hem de diğer kardeşler için bir teşvik kaynağı oldu. İncil vaizi Filipus Samiriye halkına Mesih’i duyurduğu zaman yönetim kurulundaki kardeşler ona ihtiyacı olan desteği verdi. Aralarından iki kişiyi, Petrus ve Yuhanna’yı oraya gönderdiler, onlar da hakikati benimseyen Samiriyelilerin kutsal ruhu alması için dua etti (Elçi. 8:5, 14-17). Yönetim kurulunun desteği hem Filipus’u hem de bu yeni kardeşleri çok teşvik etmiş olmalı!

19. Birinci yüzyılda yönetim kurulunun gönderdiği mektubun cemaatler üzerinde nasıl bir etkisi oldu?

19 Daha sonra yönetim kurulunun önemli bir karar vermesi gerekti: Yahudi kökenli olmayan Hıristiyanların Musa Kanununda talep edildiği gibi sünnet olması gerekiyor muydu? (Elçi. 15:1, 2). Sorumlu konumdaki kardeşler kutsal ruhun yönlendirmesiyle ve ayetler üzerinde akıl yürüterek bunun artık gerekli olmadığına karar verdiler ve bu konuda cemaatlere bir mektup yazdılar. Yönetim kurulu temsilciler gönderip bu mektubu cemaatlere iletti. Sonuç ne oldu? “Mektup okunduğunda, kardeşler teşvik edici sözlerden ötürü sevinç duydular” (Elçi. 15:27-32).

20. (a) Bugün Yönetim Kurulu dünya çapındaki kardeşleri nasıl teşvik ediyor? (b) Sonraki makalede hangi soru cevaplanacak?

20 Bugün de Yehova’nın Şahitlerinin Yönetim Kurulu Beytel ailesinin üyelerini, sahada özel tamgün hizmette olan kardeşleri ve aslında hepimizi teşvik ediyor. Bu, birinci yüzyıldakine benzer bir etki yaratıyor: Kardeşler teşvik edici sözlerden ötürü sevinç duyuyor! Buna ek olarak Yönetim Kurulu 2015 yılında Yehova’ya Dönün kitapçığını yayımladı ve bu yayın dünya çapında hakikatten uzaklaşan birçok kişi için büyük teşvik kaynağı oldu. Peki başkalarını teşvik etmek konusunda Yehova’yı örnek alması gerekenler sadece sorumlu konumdaki kardeşler mi? Bu sorunun cevabı sonraki makalede ele alınacak.