1-2. (a) Yehova Anma Yemeğine katılan milyonlarca kişiye baktığında ne görüyor? (Kapak resmine bakın.) (b) Bu makalede neyi ele alacağız?

YEHOVA’NIN her yıl dünya çapında Anma Yemeğine katılan milyonlarca kişiye baktığında neler gördüğünü bir düşünün! O, katılanların sayısından çok, orada bulunan bireylere dikkat ediyor. Örneğin her yıl sadakatle bu toplantıya katılan kişileri fark ediyor. Onların arasında Anma Yemeğine yoğun muhalefete rağmen katılanlar da var. Bazıları ise diğer ibadetlere gelmeseler de Anma Yemeğine katılmanın önemli olduğunu düşünüyor. Yehova bu toplantıya ilk defa, belki de sırf meraktan katılan kişileri de fark ediyor.

² Elbette Yehova bu kadar çok kişinin Anma Yemeğine katıldığını görmekten mutlu oluyor (Luka 22:19). Fakat O’nun asıl ilgilendiği katılan kişilerin sayısı değil, katılma nedenleridir. Evet, Yehova niyete önem verir. Bu makalede şu önemli sorunun cevabını göreceğiz: Neden Anma Yemeğinin yanı sıra, Yehova’nın O’nu seven kişiler için düzenlediği diğer ibadetlere de katılıyoruz?

3-4. (a) İbadetlere neden katılıyoruz? (b) İbadetlere katılmamız hakkımızda ne gösterir? (c) 1. Korintoslular 11:23-26’ya göre Anma Yemeğini neden kaçırmamalıyız?

³ İbadetlere katılmamızın en önemli nedeni bunun tapınmamızın bir kısmı olmasıdır. Ayrıca ibadetlerde Yehova bizi eğitir. Gururlu kişiler başkalarından bir şeyler öğrenmeleri gerektiğine inanmazlar (3. Yuhn. 9). Bizlerse  Yehova’dan ve teşkilatından eğitim almayı çok istiyoruz (İşa. 30:20; Yuhn. 6:45).

⁴ İbadetlere gitmemiz alçakgönüllü, yani öğrenmeye istekli olduğumuzu gösterir. Anma Yemeğine sadece sorumluluk duygusuyla değil, İsa’nın şu emrine alçakgönüllülükle uyduğumuz için de katılırız: “Beni anmak için bunu yapmaya devam edin” (1. Korintoslular 11:23-26’yı okuyun). Bu toplantı gelecekle ilgili ümidimizi güçlendirir ve Yehova’nın bizi ne kadar çok sevdiğini hatırlamamızı sağlar. Fakat Yehova yılda sadece bir kere cesaret ve güç bulmamızın yeterli olmadığını biliyor. Bu nedenle her hafta ibadetlerimiz var ve Yehova bunlara katılmamızı istiyor. Alçakgönüllülük itaat etmemizi sağlıyor ve her hafta en az birkaç saatimizi ibadetlere hazırlık yapmaya ve katılmaya ayırıyoruz.

5. Alçakgönüllü kişiler neden Yehova’nın davetine karşılık veriyor?

⁵ Her yıl birçok alçakgönüllü kişi Yehova’dan eğitim almayı kabul ediyor (İşa. 50:4). Genelde onlar ilk olarak Anma Yemeğine katılıyorlar ve sonra diğer ibadetlere de gelmeye başlıyorlar (Zek. 8:20-23). Bizler onlarla birlikte ‘yardımcımız ve kurtarıcımız’ Yehova’dan eğitim almaktan mutluluk duyuyoruz (Mezm. 40:17). Bir düşünün, Yehova ve çok sevdiği oğlu İsa bizi eğitim almaya davet ediyor! Hangi şey bu daveti kabul etmekten daha cazip ve önemli olabilir? (Mat. 17:5; 18:20; 28:20).

6. Alçakgönüllülük bir adamın Anma Yemeğine katılmasına nasıl yardım etti?

⁶ Her yıl İsa’nın ölümünün anılmasına mümkün olduğunca çok kişiyi davet etmeye çalışıyoruz. Birçok alçakgönüllü insan Anma Yemeğine gelmekten yarar görüyor. Bir örnek görelim. Birkaç yıl önce bir kardeş konuştuğu bir adama Anma Yemeği davetiyesi verdi, fakat adam gelemeyeceğini söyledi. Anma Yemeği akşamı kardeşimiz bu adamın İbadet Salonuna geldiğini görünce çok şaşırdı. Adam orada gördüğü ilgiden o kadar etkilendi ki diğer ibadetlere de katılmaya başladı. Hatta yıl boyunca sadece üç ibadet kaçırdı. Peki onun tüm ibadetlere katılma kararı almasına ne yardım etti? Bu adam fikrini değiştirecek kadar alçakgönüllüydü. Ona davetiye veren kardeş daha sonra şöyle dedi: “O çok yumuşak başlı bir adam.” Yehova kuşkusuz bu adamı hakiki tapınmaya çekti. O artık vaftiz edilmiş bir Şahit (2. Sam. 22:28; Yuhn. 6:44).

7. İbadetlerde öğrendiklerimiz ve Kutsal Kitapta okuduklarımız alçakgönüllü olmamıza nasıl yardım eder?

⁷ İbadetlerde öğrendiklerimiz ve Kutsal Kitapta okuduklarımız alçakgönüllü olmamıza yardım eder. Genelde Anma Yemeğinden önceki haftalarda yapılan ibadetlerde, İsa’nın bıraktığı kusursuz örnek ve hayatını vererek gösterdiği alçakgönüllülük ele alınır. Anma Yemeğinden önceki günlerde ise İsa’nın öldüğü ve diriltildiği dönemde yaşanan olayları Kutsal Kitaptan okumaya teşvik ediliriz. Tüm bunlar İsa’nın bizim için yaptığı büyük özveriye takdirimizi artırır. Onun alçakgönüllü tutumunu örnek almak ve bizim için zor olduğunda bile Yehova’nın isteğini yerine getirmek isteriz (Luka 22:41, 42).

8. İsa nasıl cesaret gösterdi?

⁸ İsa’nın cesaretini de örnek almaya çalışıyoruz. Ölümünden önceki günlerde onun nasıl cesurca davrandığını düşünün. Yakında düşmanlarının onu aşağılayacağını, işkence edeceğini ve direğe gereceğini biliyordu (Mat. 20:17-19). Yine de ölümle yüzleşmeye hazırdı. O gün geldiğinde Getsemani’de sadık elçilerine şöyle dedi: “Haydi, kalkın gidelim. Bakın beni ele veren yaklaşıyor” (Mat. 26:36, 46). Silahlı bir kalabalık onu tutuklamaya geldiğinde ise öne çıkıp cesurca kendini tanıttı ve askerlere elçilerini bırakmalarını söyledi (Yuhn. 18:3-8). İsa gerçekten büyük bir cesaret gösterdi. Bugün de meshedilmiş Hıristiyanlar ve başka koyunlar İsa’nın cesaretini örnek alıyor. Nasıl?

9. (a) İbadetlere düzenli katılmak için neden cesarete ihtiyacımız olabilir? (b) Yehova’ya sadakatle hizmet etmemiz hapisteki kardeşlerimizi nasıl etkileyebilir?

⁹ İbadetlere düzenli olarak katılabilmek için zor koşullarda cesaret göstermemiz gerekebilir. Bazı kardeşlerimiz ölüm acısına, cesaretsizliğe ya da sağlık sorunlarına rağmen ibadetlere gitmeyi sürdürüyor. Bazıları da aile üyelerinden ya da hükümet yetkililerinden gördüğü yoğun muhalefete rağmen cesaret gösterip ibadetlere katılıyor. Bizim örnek tutumumuzun, inancı nedeniyle hapiste olan kardeşlerimizi nasıl etkilediğini bir düşünün! (İbr. 13:3). Sıkıntılara rağmen Yehova’ya hizmet etmeyi sürdürdüğümüzü duyduklarında imanlarını, cesaretlerini ve sadakatlerini koruma gücü bulurlar. Elçi Pavlus da benzer bir şey yaşamıştı. Roma’da ev hapsindeyken kardeşlerinin Tanrı’ya sadakatle hizmet ettiğini her duyduğunda çok mutlu oldu (Filip. 1:3-5, 12-14). Pavlus serbest bırakılmadan kısa süre önce ya da hemen sonra İbraniler mektubunu kaleme aldı. Mektubunda bu sadık Hıristiyanları ‘kardeş sevgilerini sürdürmeye’ ve ibadetleri asla ihmal etmemeye teşvik etti (İbr. 10:24, 25; 13:1).

10-11. (a) Anma Yemeğine kimleri davet etmeliyiz? (b) Efesoslular 1:7’ye göre bunu neden yapmalıyız?

¹⁰ Akrabalarımızı, iş arkadaşlarımızı ve komşularımızı Anma Yemeğine davet ettiğimizde cesaret gösteririz. Peki onları neden davet ederiz? Yehova ve İsa’nın bizim için yaptıklarına o kadar minnettarız ki başkalarını da Anma Yemeğine davet etmek için elimizden geleni yaparız. Fidye aracılığıyla Yehova’nın ‘lütfundan’ nasıl yararlanabileceklerini onların da öğrenmesini isteriz (Efesoslular 1:7’yi okuyun; Vah. 22:17).

¹¹ İbadetlerde bir araya gelerek cesaret gösterdiğimizde, hem Tanrı’nın hem de İsa’nın harika şekilde sergilediği başka değerli bir niteliği de göstermiş oluruz.

12. (a) İbadetler Yehova ve İsa’ya sevgimizi nasıl güçlendirir? (b) 2. Korintoslular 5:14, 15’e göre İsa’yı hangi yönden örnek almalıyız?

¹² Yehova ve İsa’ya duyduğumuz sevgi bizi ibadetlere katılmaya zorlar. İbadetlerde öğrendiklerimiz de Yehova ve İsa’ya sevgimizi daha fazla güçlendirir. İbadetlerde onların bizim için yaptıklarını sık sık hatırlarız (Rom. 5:8). Özellikle Anma Yemeği onların sevgilerinin ne kadar derin olduğunu, hatta fidyeyi henüz takdir etmeyen kişileri bile ne kadar çok sevdiklerini bize hatırlatır. Duyduğumuz minnettarlık nedeniyle İsa’yı her gün hayatımızda örnek almaya çalışırız (2. Korintoslular 5:14, 15’i okuyun). Ayrıca fidyeyi sağladığı için Yehova’yı yüceltme isteği duyarız. Bunu yapmanın bir yolu ibadetlerde içten cevaplar vermektir.

13. Yehova’ya ve Oğluna duyduğumuz sevginin büyüklüğünü nasıl gösterebiliriz? Açıklayın.

¹³ Yehova’ya ve Oğluna duyduğumuz sevginin büyüklüğünü onlar için özveride bulunmaya istekli olarak gösterebiliriz. Genelde ibadetlere katılmak için bazı özverilerde bulunmamız gerekir. Birçok cemaat hafta içi ibadetini akşam saatlerinde yapıyor, dolayısıyla çalışan kardeşler ibadete yorgun şekilde geliyor. Diğer ibadet ise hafta sonu, yani insanların dinlendiği bir günde yapılıyor. Yorgun olmamıza rağmen ibadete gittiğimizde Yehova bunu fark eder mi? Kesinlikle evet! Hatta ne kadar büyük çaba harcarsak Yehova O’na gösterdiğimiz sevgiyi o kadar çok takdir eder (Mar. 12:41-44).

14. İsa özverili sevgi göstermek konusunda bize nasıl örnek oldu?

¹⁴ İsa özverili sevgi göstermek konusunda bize harika bir örnek bıraktı. Öğrencileri için sadece canını vermeye değil, günlük hayatında kendinden çok onların yararını gözetmeye de istekliydi. Örneğin yorgun olduğunda ya da duygusal baskı altındayken bile öğrencileriyle ilgilenmeyi sürdürdü (Luka 22:39-46). Ayrıca başkalarından neler alabileceğine değil, onlara neler verebileceğine odaklandı (Mat. 20:28). Yehova’ya ve kardeşlerimize sevgimiz bu kadar güçlü olursa hem Anma Yemeğine hem de diğer  ibadetlere katılmak için elimizden geleni yapacağız.

15. Özellikle kimlere yardım etmeye çalışıyoruz?

¹⁵ Gerçek bir kardeşler topluluğunun içindeyiz ve başkalarını da bu topluluğa davet etmeye seve seve zaman ayırıyoruz. En önemlisi de “iman kardeşlerimiz” arasındaki faaliyetsiz kişilere yardım etmeye çalışıyoruz (Gal. 6:10). Sevgimizi göstermek için onları ibadetlere, özellikle de Anma Yemeğine katılmaya teşvik ediyoruz. Faaliyetsiz biri sevgi dolu Babamız ve Çobanımıza geri döndüğünde Yehova ve İsa gibi biz de çok mutlu oluyoruz (Mat. 18:14).

16. (a) Birbirimizi nasıl teşvik edebiliriz? (b) İbadetler bize nasıl yarar sağlayacak? (c) Yılın bu dönemi İsa’nın Yuhanna 3:16’daki sözlerini hatırlamak için neden iyi bir zaman?

¹⁶ Gelecek haftalarda, 19 Nisan 2019 Cuma akşamı yapılacak Anma Yemeğine olabildiğince çok kişiyi davet edin. (“ Davet Edelim” çerçevesine bakın.) Yıl boyunca, Yehova’nın bizim için düzenlediği tüm ibadetlere katılarak birbirimizi teşvik edelim. Bu ortamın sonu yaklaşırken ibadetler alçakgönüllülük, cesaret ve sevgi niteliklerini korumamıza yardım edecek (1. Sel. 5:8-11). Yehova ve oğlu İsa’nın büyük sevgisine duyduğumuz minnettarlığı göstermek için elimizden geleni yapalım (Yuhanna 3:16’yı okuyun).