BREZİLYA’da, Krallıkla ilgili faaliyetler 1930’ların başlarında nispeten yavaş ilerliyordu. 1935’te Nathaniel ve Maud Yuille adlı öncüler o zaman duyuru işine önderlik eden Joseph F. Rutherford biradere bir mektup yazdı. Onlar hizmet etmeye gönüllüydü ve “nereye olursa olsun gitmeye hazır” olduklarını söylediler.

Emekli bir inşaat mühendisi olan Nathaniel o zamanlar 62 yaşındaydı. San Francisco’da (California, ABD) Yehova’nın Şahitlerinin bir cemaatinde hizmet yöneticisiydi. Oradayken duyuru faaliyetini düzenlemiş ve iyi haberi yaymak için ses donanımı kullanmıştı. Tecrübesi ve hizmete istekli oluşuyla yeni görevinde çok yararlı olacaktı: Pek çok dilin konuşulduğu geniş Brezilya sahasında büro gözetmeni olarak hizmet edecekti.

1936’da Nathaniel ve Maud, bir çevirmen olan öncü arkadaşları Antonio P. Andrade’yle birlikte Brezilya’ya geldi. Yanlarında çok değerli bazı eşyalar getirdiler: 35 fonograf ve bir ses donanımlı araba. Dünyada kara üzerindeki en geniş 5. ülke olan Brezilya’da o zamanlar sadece 60 kadar müjdeci vardı. Ancak yeni bir araç olan bu ses donanımı sayesinde sadece birkaç yıl içinde milyonlarca insana ulaşabildiler.

Yuille’ler geldikten bir ay sonra Yehova’nın Şahitlerinin Bürosu, São Paulo’da bir bölge ibadeti düzenledi; bu Brezilya’da duyuru hizmeti içeren ilk bölge ibadetiydi. Anlaşılan Maud hemşirenin sürdüğü bu ses donanımlı araba ilk olarak umumi konuşmayı ilan etmek için kullanıldı ve  konuşmayı dinlemeye 110 kişi geldi. Bölge ibadetinin programı müjdecilerin moralini yükseltti, bunun sonucunda tarla hizmetinde daha çok çalışmaya başladılar. Yayınlar ve şahitlik kartlarıyla birlikte Almanca, İngilizce, İspanyolca, Lehçe, Macarca ve daha sonra Portekizce fonograf kayıtlarını kullanarak iyi haberi duyurmayı öğrendiler.

1937’de São Paulo, Rio de Janeiro ve Curitiba’da duyuru amaçlı üç bölge ibadeti düzenlendi, bunlar vaizlik işine hız kazandırdı. Bölge ibadetine katılanlar ses donanımlı araba eşliğinde kapı kapı gidiyorlardı. O zaman genç bir çocuk olan José Maglovsky şöyle yazdı: “Kutsal Kitaba dayalı yayınlarımızı bir sergiye yerleştiriyorduk ve hoparlörlü arabadan bir ses kaydı yayımlanırken, ne olduğunu öğrenmek için evlerinden dışarı çıkan insanlarla konuşuyorduk.”

Vaftizler nehirde yapıldı. O sırada yüzmeye gelen insanlar bir tarafta güneşleniyordu, bu da ses donanımlı arabayla iyi haberi duyurmak için güzel bir fırsattı. Rutherford biraderin vaftiz konuşması hoparlörlerden yankılanıyordu. Meraklı insanlar arabanın etrafında toplanmaya başlayarak konuşmanın Portekizce çevirisini dinliyorlardı. Ardından vaftiz adayları Lehçe kaydedilmiş ilahiler eşliğinde vaftiz edildiler. Kardeşler de farklı dillerde ilahiler söylediler. 1938 Yearbook’ta bu olayla ilgili şöyle okuyoruz: “Tıpkı Pentekost’taki gibiydi, herkes konuşulanları kendi dilinde anlıyordu.”

Bölge ibadetlerinin ardından hava güneşli olsun yağmurlu olsun, her pazar günü ses donanımlı araba São Paulo ve çevre şehirlerdeki parklarda, evlerin ve fabrikaların bulunduğu bölgelerde insanlara Kutsal Kitabın mesajını duyuruyordu. Ayrıca bu arabadan, her ay São Paulo’nun 100 kilometre kadar kuzeybatısında bulunan 3.000 kişilik bir cüzam kolonisine de bir program dinletilirdi. Zamanla orada güçlü bir cemaat oluştu. Sağlık durumları korkunç olmasına rağmen bu Krallık müjdecileri başka bir cüzam kolonisini ziyaret edip Kutsal Kitabın teselli eden mesajını bildirmek üzere izin aldılar.

Ses kayıtlarının Portekizcesi nihayet 1938’in sonlarında geldi. Ölenlerin anıldığı “Tüm Ruhlar Günü”nde arabayla mezarlıktan mezarlığa gidilerek “Ölüler Nerede Bulunuyor?” ve “Yehova” gibi kayıtlar çalınırdı. Bu şekilde, yakınını kaybetmiş 40.000’den fazla kişiye ulaşıldı.

Kutsal Kitabın hakikatlerinin bu kadar cesurca ilan edilmesine öfkelenen din adamları arabanın yasaklanması için yerel yetkililere baskı yaptılar. Yuille hemşire bir keresinde bir papazın, arabanın etrafını sarmaları için ayaktakımını kışkırttığını anlattı. Ancak belediye başkanı ve polis de geldi ve tüm programı baştan sona dinlediler. Belediye başkanı yayın alarak oradan ayrıldı. O gün bir karışıklık çıkmadı. 1940 Yearbook Brezilya için 1939 yılını, tüm muhalefete rağmen “Yüce Rabbimize hizmet ettiğimiz ve O’nun ismini bildirdiğimiz en iyi zaman” olarak adlandırdı.

Ses donanımlı “Watch Tower arabasının” gelişi Brezilya’daki duyuru faaliyetinde bir dönüm noktası oldu. Onun sayesinde milyonlarca insana Krallık mesajı ulaştı. Bu ünlü araba 1941’de satıldıysa da, Brezilya’nın geniş topraklarında yüz binlerce Yehova’nın Şahidi iyi haberi samimi insanlara duyurmaya devam ediyor (Brezilya arşivimizden).