“Babadan benim adımla ne dilerseniz verecektir” (Yuhanna 16:23).

Dünya çapında birçok insan dua ederken dini resimler, heykeller kullanıyor veya azizlere, meleklere veya atalarının ruhlarına dua ediyor. İsa’nın yukarıdaki sözleri şunu gösteriyor: Tanrı’ya dua etmeliyiz ve İsa’nın adıyla dua ettiğimizi sözlerimizle ifade etmeliyiz. Böylece İsa Mesih’in yaşamsal rolünü kabul ettiğimizi göstermiş oluruz. O şöyle demişti: “Benim aracılığım olmadan Babaya kimse gelemez” (Yuhanna 14:6).

“Yüreğinizi [Tanrı’ya] dökün” (Mezmur 62:8).

Yehova’ya dua ettiğimizde bir çocuğun onu çok seven babasıyla konuştuğu gibi konuşmalıyız. Ezberlenen duaları tekrarlamak veya kitaplardan dua okumak yerine, Tanrı’yla saygılı ve samimi şekilde konuşmalıyız.

‘Tanrı, amacına uygun her dileğimizi dinler’ (1. Yuhanna 5:14).

Yehova Tanrı Kutsal Kitapta bizim için neler yapacağını ve bizim O’nun için neler yapmamızı istediğini açıklar. Tanrı’nın dualarımızı kabul etmesi için, O’nun amacıyla uyumlu olarak dua etmeliyiz. Kutsal Kitabı inceleyerek Tanrı’nın amacının ne olduğunu öğrenebiliriz. Tanrı’yı yakından tanıdığımızda O’nun hoşnut olacağı dualar edeceğiz.

İhtiyaçlarınız için dua edin. Yiyecek, giyecek ve barınma gibi günlük ihtiyaçlarımız için dua edebiliriz. Doğru kararlar almak için hikmet ve sıkıntılara dayanabilmek için güç isteyebiliriz. Dualarımızda Tanrı’nın imanımızı güçlendirmesini, bizi bağışlamasını ve bize yardım etmesini dileyebiliriz (Luka 11:3, 4, 13; Yakup 1:5, 17).

Başkaları için dua edin. Çocuklarının birbirini sevdiğini gören anne babalar mutlu olur. Yehova da yeryüzündeki çocuklarının birbiriyle ilgilenmesini ister. Dolayısıyla eşimiz, çocuklarımız, ailemiz ve arkadaşlarımız için dua etmemiz uygundur. Kutsal Kitap “Birbiriniz için dua edin” der (Yakup 5:16).

Şükredin. Kutsal Kitap Yaratıcımız hakkında şöyle der: “Gökten yağmurlar yağdırmış, bereketli mevsimler vermiş ve sizi bol bol doyurarak yüreklerinizi sevinçle doldurmuştur” (Elçiler 14:17). Tanrı’nın bizim için tüm yaptıklarını düşününce dualarımızda O’na şükretme isteği duyacağız. Tabii minnettarlığımızı, dualarımız dışında yaşam tarzımızla da göstermeliyiz (Koloseliler 3:15).

İçten dualarımıza hemen cevap alamadığımızda moralimiz bozulabilir. Böyle olması Tanrı’nın bizimle ilgilenmediği anlamına mı geliyor? Asla! Aşağıdaki örnekler, ne olursa olsun dua etmeye devam etmenin önemini gösteriyor.

İlk makalede adı geçen Steve şöyle diyor: “Dua etmeyi bıraksaydım hayatta hiçbir ümidim kalmazdı.” Peki o dua etmeyi neden bırakmadı? Steve Kutsal Kitabı incelemeye başladı. Zamanla duanın önemini ve dua etmekten neden vazgeçmemesi gerektiğini öğrendi. Sonuç ne oldu? Steve şöyle diyor: “Zor günlerimde arkadaşlarımdan çok destek gördüm. Bunun için Tanrı’ya dualarımda şükrediyorum. Şimdi hiç olmadığım kadar mutluyum.”

Jenny kendini dua etmeye layık görmüyordu. O şöyle diyor: “Dibe vurduğum bir gün Tanrı’ya kendimi neden bu kadar değersiz hissettiğimi sordum.” Dua ona nasıl yardım etti? Şöyle anlatıyor: “Tanrı ile konuşmak, duruma O’nun bakış açısından bakmama yardım etti. Şunu anladım ki, kendimi bir şeylere layık görmeyen bendim, Tanrı değil. Ayrıca Tanrı’nın dualarımı nasıl cevapladığını görmek pes etmememe, mücadeleyi sürdürmeme yardım etti.” Jenny şimdi nasıl hissediyor? “Yehova’yı beni seven, benimle ilgilenen gerçek bir Tanrı, baba ve bir arkadaş olarak görmeye başladım. Yehova, O’nun istediklerini yapmaya çalıştığım sürece benim yanımda olacak ve bana yardım edecek.”

Şimdi Isabel’in yaşadıklarına bakalım. Hamileyken doktoru ona oğlunun engelli olacağını söyledi. Isabel bunu duyunca yıkıldı. Bazıları ona bebeği aldırmasını söyledi. Isabel, “Kahrımdan öleceğimi düşünüyordum” diyor. Peki o ne yaptı? Şöyle diyor: “Tanrı’ya bana yardım etmesi için tekrar tekrar dua ettim.” Bir süre sonra oğlu Gerard doğdu ve gerçekten de engelliydi. Acaba Isabel Tanrı’nın dualarını cevapladığını düşünüyor mu? Evet düşünüyor. Peki ama nasıl? Isabel şöyle diyor: “Oğlum şu anda 14 yaşında ve engelli olmasına rağmen hayattan zevk alıyor. Oğlum, Tanrı’nın dualarıma verebileceği en iyi cevap. O gerçekten de Tanrı’nın en güzel hediyesi!”

Bu kişilerin içten ifadeleri, Kutsal Kitaptaki şu sözlerle çok uyumlu: “Ey Yehova, yumuşak başlıların dileğini elbet duyarsın. Onların yüreğini hazırlarsın ve kulak verip yakarışlarını dinlersin” (Mezmur 10:17). Gerçekten de dua etmekten vazgeçmemek için çok sağlam nedenlerimiz var!

Kutsal Kitapta İsa peygamberin birçok duası kayıtlıdır. Öğrencilerine öğrettiği bir dua, dünya çapında çok iyi bilinir. Bu duadan neler öğrenebiliriz?