Nefret bir kişiye veya bir grup insana karşı duyulan tiksinti veya düşmanlıktır. Bu, geçici bir öfkeden çok daha fazlasıdır.

İnsanlar farklı nedenlerle nefret duymaya başlayabilir. Nefretlerinin sebebi çoğu zaman karşı tarafın ne yaptığı ile değil, kim olduğu ile ilgilidir. Belki onların kötü ve tehlikeli olduklarını ve asla değişemeyeceklerini düşünüyorlar. Belki de onları aşağı görüyorlar veya tehdit olarak algılıyor ve sorunların kaynağı olarak görüyorlar. Bazı kişiler de şiddet görmüş, adaletsizliğe uğramış veya başka bir olay yaşamış olabilir. Bunun sonucunda da yüreklerinde nefret duygusu yer edebilir.

İnsanlar hiç tanımadıkları kişilerden nefret edebiliyor. Örneğin biri, büyüklerinin veya yakınlarının önyargılı görüşlerini fark etmeden benimseyebilir. Böylece nefret kolayca yayılabilir ve bir topluluğun ortak görüşü haline gelebilir.

Dünyanın nefretle dolu olmasının bir nedeni gördüğümüz gibi nefretin kolayca yayılması. Fakat nefret döngüsünü kırmak için nefretin kökenine inmeliyiz. Şimdi Kutsal Kitaba bakarak nefretin nasıl ortaya çıktığını öğrenelim.

NEFRET ŞEYTAN’LA BAŞLADI. İlk nefret duyan varlık gökteki bir melekti. O, Tanrı’ya isyan etti ve İblis Şeytan olarak adlandırıldı. Şeytan isyan ettiğinde “katil oldu.” O ‘yalancı ve yalanın babası’ olarak dünyadaki nefreti körüklemeye devam ediyor (Yuhanna 8:44; 1. Yuhanna 3:11, 12). Kutsal Kitap onun kötü niyetli, öfkeli ve saldırgan olduğunu söyler (Eyüp 2:7; Vahiy 12:9, 12, 17).

KUSURLU İNSANLAR OLARAK DOĞUŞTAN NEFRETE EĞİLİMLİYİZ. İlk insan Âdem, Şeytan’ın isyanına katıldı ve günah işledi. Âdem’in günahkâr olması sonucunda, biz de ondan bu özelliği miras aldık ve kusurlu doğduk (Romalılar 5:12). Bunun etkisini Âdem’in ilk oğlu Kain’de görüyoruz. O, kardeşi Habil’den nefret etti ve onu öldürdü (1. Yuhanna 3:12). Elbette bugün sevgi, şefkat gibi güzel nitelikler gösteren birçok insan var. Fakat Âdem’in soyundan geldiğimiz için hepimiz günahkârız. Ve bugün çoğu insan bencillik, kıskançlık, kibir gibi eğilimler gösteriyor. Bunlar nefreti körükleyen duygular (2. Timoteos 3:1-5).

HOŞGÖRÜSÜZ ORTAMDA NEFRET BÜYÜR. Yaşadığımız dünya, acımasız tutum ve davranışları teşvik ederek nefreti körükler. Hoşgörüsüzlük, zorbalık, mal mülke zarar verme, önyargılar ve hakaret içeren konuşmalar giderek artıyor, çünkü “bütün dünya kötü olanın [İblis Şeytan’ın] elinde bulunuyor” (1. Yuhanna 5:19).

Kutsal Kitap bize sadece nefretin nasıl ortaya çıktığını anlatmakla kalmaz, nasıl sona ereceğini de öğretir.