Psikolojik sorunlar yaşayan bir yakınımız varsa ne yapacağımızı bilemeyebiliriz. Ancak yaşadığı zorlukla mücadele etmesine yardım ederek onu ne kadar önemsediğimizi gösterebiliriz.

‘Dinlemeye hevesli olun’ (YAKUP 1:19).

Yakınınıza yardım etmenin en iyi yollarından biri, konuşmak istediğinde onu dinlemektir. Ancak söylediği her şey için bir yorumda bulunmanız gerekmez. Onu can kulağıyla dinleyin ve onunla ilgilendiğinizi hissetmesini sağlayın. Onu anlamaya çalışın. Hemen bir sonuca varmaktan ve onu yargılamaktan kaçının. Yakınınızın, sonradan pişman olacağı şeyler söyleyebileceğini unutmayın (Eyüp 6:2, 3).

‘Morali bozuk olanları yüreklendirin’ (1. SELANİKLİLER 5:14).

Yakınınız, kaygılarla ya da değersizlik duygusuyla boğuşuyor olabilir. Ne söyleyeceğinizi bilemiyor olsanız da, onu önemsediğinizi dile getirin. Bu onu rahatlatabilir ve moral verebilir.

“Gerçek dost her zaman sever” (ÖZDEYİŞLER 17:17).

Yardım teklif edin. Hangi konularda yardıma ihtiyacı olduğunu tahmin etmektense  ona bunu açıkça sorun. Belki neye ihtiyacı olduğunu dile getirmekte zorlanabilir. Bu durumda siz birlikte bir şeyler yapmayı önerin. Örneğin yürüyüşe çıkmak gibi. Ya da alışveriş, temizlik ve diğer işler için yardım teklif edin (Galatyalılar 6:2).

“Sabırlı olun” (1. SELANİKLİLER 5:14, Yeni Çeviri).

Yakınınız her zaman konuşmaya istekli olmayabilir. Ne zaman konuşmak isterse onu seve seve dinleyeceğinizi ifade edin. Bazen rahatsızlığından dolayı sizi kıracak şeyler söyleyebilir ya da yapabilir. Yaptığınız programı iptal edebilir ya da morali bozuk olabilir. Yakınınıza destek olurken, sabırlı ve anlayışlı olmaya devam edin (Özdeyişler 18:24).

“Arkadaşımın her zaman içini dökebileceği bir dost olmaya çalışıyorum. Sorunlarını çözemesem de anlattığı her şeyi can kulağıyla dinliyorum. Bazen kendini iyi hissetmesi için tek ihtiyacı olan bu oluyor.” (Farrah, a arkadaşı yeme bozukluğu, kaygı bozukluğu ve depresyonla mücadele ediyor.)

“Arkadaşım çok düşünceli ve olumlu biri. Beni evine davet etti. Birlikte nefis bir yemek yedik. Ortam o kadar sıcak ve sevgi doluydu ki ona neler hissettiğimi anlatabildim. Bana gerçekten çok iyi geldi.” (Hatice, depresyonla mücadele ediyor.)

“Sabır gerçekten çok önemli. Karım beni kızdıran bir şey yaparsa kendime şunu hatırlatıyorum: O aslında böyle biri değil, hastalığı yüzünden bu şekilde davranıyor. O zaman sinirlenmiyorum ve daha anlayışlı oluyorum.” (Yakup, eşi depresyonla mücadele ediyor.)

“Karım bana olağanüstü şekilde destek oluyor ve beni çok rahatlatıyor. Ben kaygılarla boğuşurken, istemediğim bir şeyi yapmaya beni hiç zorlamıyor. Bu bazen kendi sevdiği şeylerden de vazgeçmesi anlamına geliyor. O kadar özverili ki onu hiç kimseye değişmem.” (Enrico, kaygı bozukluğuyla mücadele ediyor.)