Kutsal Kitap bir meleğin isyan ederek Tanrı’nın yönetme hakkına meydan okuduğunu söyler. Daha sonra İblis Şeytan diye adlandırılan bu melek, insanların Tanrı’nın rehberliği ve yönetimi olmadan daha mutlu olacağını iddia etti. Ne yazık ki ilk anne babamız Âdem ve Havva da Şeytan gibi Tanrı’ya isyan etti (Başlangıç 3:1-6; Vahiy 12:9).

Âdem ve Havva, Tanrı’yı egemenleri olarak reddettikleri için cennette sonsuza dek sağlıklı ve kusursuz şekilde yaşama ümitlerini kaybettiler (Başlangıç 3:17-19). Onların bu kararı soylarından gelen insanları da etkiledi. Kutsal Kitap “Günah bir insan [Âdem] aracılığıyla ve ölüm günah aracılığıyla dünyaya girdi” der (Romalılar 5:12). Günahın başka bir acı sonucu daha oldu. Kutsal Kitap bunu şöyle anlatır: “İnsanın insana egemen olması hep insanın zararına olmuştur” (Vaiz 8:9). Başka sözlerle, insanların birbirlerini yönetmesi beraberinde büyük sorunlar getirdi.

Kutsal Kitap insanlar arasındaki ilk yöneticinin Nimrod isimli bir adam olduğunu söyler. Nimrod Yehova’nın yönetimine isyan etmişti. O zamandan beri yetki sahibi insanlar ellerindeki gücü hep kötüye kullandı. Yaklaşık 3.000 yıl önce Süleyman peygamber şunları yazdı: “Ezilenlerin gözyaşlarını gördüm, onları teselli eden yok; güç ezenlerin elinde” (Vaiz 4:1).

Bugün de durum farklı değil. Birleşmiş Milletler’in 2009’da çıkardığı bir yayına göre, şu düşünce gittikçe daha çok kabul görüyor: “Toplumların yaşadığı tüm sorunların asıl sebeplerinden biri kötü yönetimlerdir.”

Dünyanın daha iyi yöneticilere ve daha iyi bir yönetim şekline ihtiyacı var. Ve Yaratıcımız tam da bunu yapacağını vaat ediyor.

Tanrı gökte bir krallık, yani bir yönetim kurdu. Bu Krallık tüm insan yönetimlerinin yerini alacak ve “kendisi sonsuza dek duracak” (Daniel 2:44). İşte milyonlarca insan bu Krallık hakkında dua ediyor (Matta 6:9, 10). Ancak Tanrı bu Krallığı Kendisi yönetmeyecek. O, Krallığın başına insan olarak yaşamış birini getirdi. Bu kişi kimdir?