YEMYEŞİL bir ormanın içinden bir anda göz alıcı renkleriyle havalanan bir kuş sürüsü. Bu muhteşem manzara 15. yüzyılın sonlarında Orta ve Güney Amerika’ya ulaşan Avrupalı kâşifleri kendine hayran bıraktı. Gördükleri bu kuşlar Amerika kıtasının tropik bölgelerinde bulunan, uzun kuyruklu ara papağanlarıydı. Çok geçmeden bu eşsiz canlıların resimleri, yeni keşfedilen bu cennetin simgesi olarak haritalarda yer almaya başladı.

Ara papağanlarının hem erkeği hem de dişisi canlı renklere sahiptir. Bu özellik onları parlak renklere sahip diğer kanatlılardan farklı kılar. Tiz çığlıklar atan aralar sosyal ve zeki hayvanlardır. Tünedikleri yeri sabah erkenden terk edip yaklaşık 30 kuştan oluşan sürüler halinde tohum, tropik meyve ve başka yiyecekler aramaya koyulurlar. Her papağan gibi aralar da yiyeceklerini genellikle pençeleriyle kavrar, çengele benzeyen büyük gagalarıyla ısırırlar. Gagalarıyla sert kabuklu yemişleri bile kırabilirler. Beslendikten sonra çoğu zaman kil yemek için yamaçlara ve nehir kenarlarına akın ederler. Kil muhtemelen yiyeceklerindeki toksinlerin etkisini yok eder ve ihtiyaçları olan kimyasal elementleri edinmelerini sağlar.

 Aralar normalde tek eşlidir ve çocuklarıyla ilgilenmek için işbirliği yaparlar. Çeşitli türleri olan ara papağanları ağaç kovuklarında, nehir kenarlarındaki ve termit tepeciklerindeki oyuklarda ya da yamaçlardaki yarık ve çatlaklarda yuva yapar. Çiftleri yuvalarında birbirlerini temizlerken görebilirsiniz. Bir ara papağanı altı aylıkken tam anlamıyla gelişmiş olsa da yaklaşık üç yıl boyunca anne babasıyla birlikte kalır. Aralar doğada 30 ila 40 yıl, insanlar tarafından bakıldıklarında ise 60 yıldan uzun süre yaşayabilirler. Yaklaşık 18 tür ara papağanı vardır. Bazılarını resimlerde görebilirsiniz.