İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

“Siz Hep Kardeşsiniz”

“Siz Hep Kardeşsiniz”

“Siz Hep Kardeşsiniz”

“Rabbi diye çağırılmayın; zira sizin mualliminiz birdir, ve siz hep kardeşsiniz.”—MATTA 23:8.

1. Hangi konu dikkate değerdir?

BİR Doğu ülkesinde yaşayan, İsa’nın takipçisi bir kadın, Avustralya’dan gelen dolgun vakitli vaize şöyle sordu: “Dolgun vakitli bir vaiz mi yoksa Beytel’de çalışan biri mi daha çok onuru hak eder?” Aslında, başka ülkeden gelen dolgun vakitli bir vaize mi, yoksa Teşkilatın bürosunda çalışan yöresel bir hizmetçiye mi daha çok saygı gösterilmesi gerektiğini öğrenmek istiyordu. Sınıf bilincinin yoğun şekilde hissedildiği bir kültürü yansıtan bu masum soru, dolgun vakitli vaizi şaşkınlığa düşürdü. Yine de, kimin daha büyük olduğu sorusu, insanların güç ve etki açısından hangi sırada olduğunu öğrenme arzusundan kaynaklanır.

2. İman kardeşlerimizle ilgili bakış açımız nasıl olmalı?

2 Bu merak hiç de yeni değildir. İsa’nın öğrencileri bile aralarında en büyüğün kim olduğu konusunda sürekli tartışıyordu. (Matta 20:20-24; Markos 9:33-37; Luka 22:24-27) Onlar da sınıf ayrımının belirgin şekilde hissedildiği birinci yüzyıldaki Yahudi kültüründen geliyordu. İsa böyle bir toplumu düşünerek öğrencilerine şu öğüdü verdi: “Rabbi diye çağırılmayın; zira sizin mualliminiz birdir, ve siz hep kardeşsiniz.” (Matta 23:8) Mukaddes Kitap bilgini Albert Barnes “Öğretmen” anlamına gelen “Rabbi” gibi dinsel bir unvanın”ona sahip olanlarda gurur ve üstünlük, olmayanlarda ise haset ve aşağılık duygusu yarattığını; ayrıca bu unvanın ruhunun ‘Mesih’teki sadeliğe’ zıt olduğunu” belirtti. Gerçekten de, İsa’nın takipçileri “ihtiyar” sözcüğünü pohpohlama amacıyla kullanarak aralarındaki nazırlara “İhtiyar Filanca” diye hitap etmekten kaçınırlar. (Eyub 32:21, 22) Öte yandan, İsa’nın bu öğüdünün ruhuna uygun yaşayan ihtiyarlar, tıpkı Yehova’nın, vefalı kullarına ve İsa Mesih’in, vefalı takipçilerine yaptığı gibi, cemaatteki diğer kardeşlere onur verir.

Yehova ile İsa’nın Örneği

3. Yehova ruh yaratıklarına nasıl onur verir?

3 Yehova en “Yüce” kişi olmasına rağmen, başlangıçtan beri, yarattıklarını Kendi işlerinde kullanarak onlara onur verdi. (Mezmur 83:18) Yehova ilk insanı yarattığında biricik Oğlunu ‘ustabaşı’ olarak kullandı. (Süleymanın Meselleri 8:27-30; Tekvin 1:26) Yehova kötü Kral Ahab’ı yok etmeye karar verdiğinde, gökteki meleklerin bunun yapılmasıyla ilgili fikirlerini açıklamalarını istedi.—I. Kırallar 22:19-23.

4, 5. Yehova insan kullarını nasıl onurlandırır?

4 Yehova evrenin Yüce Egemeni olarak hüküm sürer. (Tesniye 3:24) O’nun insanlara danışmaya hiç ihtiyacı yoktur. Buna rağmen, onları dikkate almaya, deyim yerindeyse tenezzül eder. Bir mezmur yazarı şöyle hamt etti: “Göklerde ve yerde olanlara bakmağa tenezzül eden, yücelerde oturan, Allahımız RAB gibi kim vardır? Düşkünü topraktan kaldırır.”—Mezmur 113:5-8.

5 Yehova Sodom ve Gomorra’yı imha etmeden önce İbrahim’in sorularını dinledi ve onun adalet duygusunu tatmin etti. (Tekvin 18:23-33) Yehova İbrahim’in isteklerinin sonucunun ne olacağını zaten bilmesine rağmen onu sabırla dinledi ve savunduğu mantığı kabul etti.

6. Habakkuk bir soru sorduğunda Yehova’nın ona onur vermesinin sonucu ne oldu?

6 Yehova aynı zamanda şunu soran Habakkuk’u da dinledi: “Ya RAB, ne vakte kadar imdada çağıracağım da sen işitmiyeceksin?” Yehova bu soruyu otoritesine bir meydan okuma olarak mı gördü? Hayır, Habakkuk’un sorularını yerinde buldu ve bunun üzerine hükmünü uygulamak için Kildanîleri harekete geçirme amacını açıkladı. Peygambere, ‘önceden bildirilen hükmün yalan çıkmayacağı’ konusunda güvence verdi. (Habakkuk 1:1, 2, 5, 6, 13, 14; 2:2, 3) Yehova Habakkuk’un kaygılarını ciddiye alarak ve ona cevap vererek bu peygambere onur verdi. Sonuç olarak, peygamber çok endişeli bir durumdayken, kurtuluşunun Tanrısına duyduğu tam güvenle canlandı ve sevinç doldu. Bugün Yehova’ya güvenimizi artıran Habakkuk kitabında bunlar yansıtılmıştır.—Habakkuk 3:18, 19.

7. Petrus’un MS 33’teki görevi neden dikkate değerdi?

7 Başkalarına saygı göstermekle ilgili başka iyi bir örnek de İsa Mesih’tir. O öğrencilerine şöyle demişti: “Kim beni insanlar önünde inkâr ederse, ben de onu göklerde olan Babamın önünde inkâr ederim.” (Matta 10:32, 33) Buna rağmen, ele verildiği gece bütün öğrencileri onu terk etti ve resul Petrus onu üç kere inkâr etti. (Matta 26:34, 35, 69-75) İsa görünenlerin ötesine baktı ve Petrus’un en derin duygularını ve içten tövbesini dikkate aldı. (Luka 22:61, 62) Sadece 51 gün sonra İsa, Petrus’un Pentikost gününde 120 öğrencisini temsil etmesini ve ‘Gökteki Krallığın anahtarlarının’ birincisini kullanmasını isteyerek, tövbe eden bu resulünü onurlandırdı. (Matta 16:19; Resullerin İşleri 2:14-40) Petrus’a, ‘dönüp kardeşlerine kuvvet verme’ fırsatı tanındı.—Luka 22:31-33.

Aile Üyelerine Onur Vermek

8, 9. Bir koca karısına onur verirken Yehova ve İsa’yı nasıl örnek alabilir?

8 Tanrı tarafından verilen yetkiyi uygulamak konusunda kocalar ve ana babalar, Yehova ve İsa Mesih’i örnek almakla iyi ederler. Petrus şu öğüdü verdi: “Ey kocalar, siz ayni suretle daha zayıf kaba, ve hayat inayetinin hemvarislerine hürmet eder gibi, kadına hürmet ederek karılarınızla beraber akıl dairesinde oturun.” (I. Petrus 3:7) Tahta bir kaptan daha kırılgan olduğu bilinen narin bir porseleni elinize aldığınızı düşünün. Ona diğerinden daha çok özen göstermez misiniz? Bir koca da Yehova’yı örnek alıp, aile meselelerinde karar verirken karısının fikirlerini dinleyerek bunu yapabilir. Yehova’nın İbrahim’le konuşmak için vakit ayırdığını hatırlayın. Bir koca kusurlu yapısından dolayı meseleyi her yönüyle göremiyor olabilir. Öyleyse, karısına onur vererek onun fikrini içtenlikle dinlemesi akıllıca olmaz mı?

9 Erkek otoritesinin kökleşmiş olduğu bazı ülkelerde, kocalar karılarının, en içteki duygularını ifade etmek için zorlu bir engeli aşması gerekebileceğini unutmamalıdır. İsa Mesih’in, yeryüzündeyken, gelecekteki gelin sınıfının bir kısmını oluşturan öğrencileriyle ilgileniş tarzını örnek alın. Daha onlar ihtiyaçlarını dile getirmeden, fiziksel ve ruhsal yönden sınırlı yapılarını dikkate alarak onlara sevgisini gösterdi. (Markos 6:31; Yuhanna 16:12, 13; Efesoslular 5:28-30) Ayrıca, karınızın sizin ve aileniz için yaptıklarını gözlemlemek üzere vakit ayırın ve takdirinizi söz ve işlerinizle ifade edin. Hem Yehova hem İsa, layık olanları takdir etti, övdü ve takdis etti. (I. Kırallar 3:10-14; Eyub 42:12-15; Markos 12:41-44; Yuhanna 12:3-8) Doğu ülkelerinden birinde yaşayan İsa’nın takipçisi bir kadın, kocası Yehova’nın Şahidi olduktan sonra şöyle dedi: “Kocam eskiden üç dört adım önden gider ve her şeyi bana taşıtırdı. Şimdi ise torbaları o taşıyor ve evde yaptığım işleri takdir ettiğini gösteriyor!” Gerçek takdiri yansıtan küçük bir söz, karınızın kendisine değer verildiğini hissetmesine önemli ölçüde yardım eder.—Süleymanın Meselleri 31:28.

10, 11. Ana babalar Yehova’nın isyankâr İsrail milletine davranışları konusundaki iyi örnekten neler öğrenebilir?

10 Ana babalar çocuklarıyla ilgilenirken, özellikle tedip gerektiğinde Tanrı’yı örnek almalıdır. Yehova “İsraile ve Yahudaya” kötü yollarından dönmeleri için sürekli uyarıda bulundu, fakat onlar ‘boyunlarını sertleştirdi.’ (II. Kırallar 17:13-15) Hatta İsrailliler “ağızları ile ona yaltaklandılar, ve dilleri ile ona yalan söylediler.” Birçok ana baba çocuklarının bazen böyle davrandığını hissediyor olabilir. İsrailliler “Allahı . . . . denediler”, O’na acı verdiler, O’nu incittiler. Fakat, Yehova merhametliydi, “fesadı bağışladı, ve helâk etmedi.”—Mezmur 78:36-41.

11 Hatta Yehova, İsraillilere rica ederek şöyle dedi: “Şimdi gelin de davamızı görelim; suçlarınız kırmız gibi olsa da, kar gibi beyaz olur; kırmız böceği gibi kızıl olsa da, yapağı gibi olur.” (İşaya 1:18) Yehova’nın hata yapması söz konusu değilse de, bu isyankâr milleti meseleleri halletmeye çağırdı. Bu, ana babaların çocuklarıyla ilişkilerinde alabilecekleri çok güzel bir örnek, değil mi? Gerektiğinde, meseleyi onların tarafından dinleyerek, onlara onur verin ve neden değişmeleri gerektiği konusunu onlarla müzakere edin.

12. (a) Çocuklarımıza Yehova’dan daha fazla onur vermekten neden kaçınmalıyız? (b) Çocuklarımızı tedip ederken onların haysiyetini gözetmek neler gerektirir?

12 Kuşkusuz çocukların bazen sert öğütlere ihtiyacı olur. Ana babalar ‘kendi oğullarına Yehova’dan ziyade hürmet eden’ Eli gibi olmak istemez. (I. Samuel 2:29) Yine de, gençler yapılan düzeltmenin ardındaki sevgiyi görebilmeli. Onlar ana babasının sevgisini fark edebilmelidir. Pavlus babaları şöyle uyarır: “Çocuklarınızı incitmeyin, fakat onları Rabbin terbiye ve nasihatile yetiştirin.” (Efesoslular 6:4) Ayette söz konusu olan, ana babanın otoritesi değildir; dikkat edilmesi gereken nokta, babanın aşırı sertliği yüzünden çocuklarını incitmemeye gayret ederek onların haysiyetini gözetmesinin gereğidir. Evet, çocuğun haysiyetini dikkate almak ana babadan zaman ve çaba ister, fakat bunun sonuçları her fedakârlığa değer.

13. Mukaddes Kitabın ailedeki yaşlılarla ilgili görüşü nedir?

13 Aile üyelerine onur vermek, bir kişinin karısı ve çocuklarına saygı göstermesinden daha çok şey içerir. Bir Japon atasözü şöyle der: “Yaşlandığında, çocuklarına itaat et.” Atasözünün vurguladığı nokta, yaşlı ana babaların otoritelerini aşmaktan kaçınmaları ve yetişkin olan çocuklarının söylediklerini dikkate almaları gerektiğidir. Ana babaların çocuklarına kulak vererek onları onurlandırması Kutsal Yazılara uygunsa da, çocuklar ailenin yaşlı üyelerine karşı saygısız bir tutum sergilememelidir. Süleymanın Meselleri 23:22 şöyle der: “İhtiyar olduğu zaman, ananı hor görme.” Kral Süleyman bu söze uygun davranarak, kendisine bir ricada bulunmak için gelen annesine onur verdi. Süleyman kendi tahtının sağına annesi için bir taht koydurdu ve yaşlı annesi Bat-şeba’nın söylediklerini dinledi.—I. Kırallar 2:19, 20.

14. Cemaatteki yaşlıları nasıl onurlandırabiliriz?

14 Büyük ruhi ailemizde, cemaatin yaşlı üyelerine onur vermek konusunda ‘önde gitmek’ üzere uygun bir ortamda bulunuyoruz. (Romalılar 12:10) Eskisi kadar çok çalışamıyor olabilirler ve bu durum onları üzebilir. (Vaiz 12:1-7) Bir klinikte yatalak hasta olan meshedilmiş bir Şahit, bir keresinde böyle bir sıkıntısını dile getirdi: “Ölüp, tekrar işe döneceğim günü sabırsızlıkla bekliyorum.” Bu yaşlı kardeşlere göstereceğimiz uygun saygı ve onur onlara yardım edebilir. İsraillilere şöyle emredilmişti: “Ak saçlının önünde ayağa kalkacaksın, ve kocamış olana hürmet edeceksin.” (Levililer 19:32) Yaşlı kişilere takdir edildiklerini ve onlara ihtiyaç olduğunu hissettirerek düşünceli davranın. ‘Ayağa kalkmak’, oturup onların yıllar boyunca neler yaptığını dinlemeyi de kapsayabilir. Bu, yaşlılara onur verecek ve bizim ruhi yaşamımızı zenginleştirecektir.

‘Onur Vermekte Önde Gidin’

15. Cemaat üyelerinin haysiyetini gözetmek üzere ihtiyarlar ne yapabilir?

15 İhtiyarlar iyi bir örnek oluşturduğunda cemaat mensupları da iyi bir gelişme gösterir. (I. Petrus 5:2, 3) Yoğun iş programlarına rağmen sevgi dolu ihtiyarlar, gençlere, aile reislerine, yalnız annelere, ev hanımlarına ve yaşlılara, sorunları olsun ya da olmasın yaklaşmak üzere ilk adımı atar. İhtiyarlar cemaat üyelerinin söyleyeceklerini dinler ve yapabildikleri şeyler için onları över. Bir hemşire ya da biraderin yaptıklarıyla ilgili takdir dolu sözler söyleyen dikkatli bir ihtiyar, yerdeki yaratıklarını takdir eden Yehova’yı örnek almış olur.

16. Neden ihtiyarların da cemaatteki diğer kardeşlerle aynı onura layık olduğunu düşünmeliyiz?

16 İhtiyarlar Yehova’yı örnek alarak Pavlus’un şu tembihini uygulamak konusunda iyi bir örnek oluşturur: ‘Kardeş sevgisinde birbirinize karşı müşfik sevginiz olsun. Birbirinize onur vermekte önde gidin.’ (Romalılar 12:10) Sınıf bilincinin kök saldığı ülkelerde yaşayan ihtiyarlar açısından bu daha zor olabilir. Örneğin, bir Doğu ülkesinde “kardeş” sözcüğü için iki karşılık var; biri onurlu, diğeri sıradan bir anlam taşıyor. Geçen yıllara kadar cemaat fertleri ihtiyarlara ve daha yaşlı olanlara, onur veren terimle hitap ediyor ve diğerleri için sıradan terimi kullanıyordu. Fakat, onlar her zaman sıradan terimi kullanmaya teşvik edildiler, çünkü İsa takipçilerine “siz hep kardeşsiniz” demişti. (Matta 23:8) Başka ülkelerde fark bu kadar belirgin olmayabilirse de , insanların sınıf ayrımı yapma eğilimlerinin farkında olmalıyız.—Yakub 2:4.

17. (a) İhtiyarlar neden yaklaşılır olmalı? (b) Cemaat fertleriyle ilişkilerinde ihtiyarlar Yehova’yı nasıl örnek alabilir?

17 Gerçi, Pavlus bazı ihtiyarlara “iki kat hürmete lâyık” şekilde davranmamızı teşvik ettiyse de, onlar yine de kardeşimizdir. (I. Timoteos 5:17) Evrensel Egemen’in “inayet tahtına cesaretle” yaklaşabiliyorsak, Yehova’yı örnek alması gereken ihtiyarlara neden yaklaşamayalım? (İbraniler 4:16; Efesoslular 5:1) Nazırlar başkalarının öğüt almak ya da tavsiyede bulunmak için kendilerine ne kadar sık yaklaştıklarına bakarak yaklaşılabilirliklerini ölçebilirler. Yehova’nın, işlerine başkalarını dahil etme tarzından ders alın. O başkalarına sorumlulukları devrederek onur verir. Başka bir Şahidin sunduğu bazı öneriler uygulanabilir görünmese de, ihtiyarlar gösterilen ilgiyi takdir etmeli. Yehova’nın İbrahim’in araştırıcı sorularını ve Habakkuk’un sıkıntı içindeki feryatlarını nasıl karşıladığını hatırlayın.

18. İhtiyarlar yardıma ihtiyacı olanları düzeltmek konusunda Yehova’yı nasıl örnek alabilir?

18 Bazı iman kardeşlerimizin yanlışlarının düzeltilmesi gerekir. (Galatyalılar 6:1) Yine de, onlar Yehova’nın gözünde değerlidir ve saygı görmeye layıktır. Bir Şahit şöyle dedi: “Öğüt veren biri bana saygılı davrandığında, ona daha rahat yaklaşabiliyorum.” Birçok insan kendilerine saygılı davranıldığında öğüde olumlu karşılık verir. Bu daha çok zaman alıyor olabilir, fakat yanlış adım atmış olanları dinlemek o kişilerin gerekli her öğüdü kabul etmesini kolaylaştırır. Yehova’nın İsraillilere duyduğu sevgi nedeniyle onları nasıl defalarca ikna etmeye çalıştığını hatırlayın. (II. Tarihler 36:15; Titus 3:2) Duygudaşlık ve sevgiyle verilen öğüt, yardıma ihtiyacı olanların yüreklerini etkiler.—Süleymanın Meselleri 17:17; Filipililer 2:2, 3; I. Petrus 3:8.

19. İsa’nın takipçilerinin inançlarına sahip olmayan insanlar hakkında nasıl bir görüşümüz olmalı?

19 Onur verme alanımız, gelecekte bizim ruhi kardeşlerimiz olma olasılığı olanları da içine alacak kadar kapsamlıdır. Bu insanlar mesajımızı kabul etmek konusunda şimdi yavaş davranıyor olabilir, fakat yine de onlar hakkında sabırlı olmalı ve kişi olarak haysiyetlerini gözetmeliyiz. Yehova “bazılarının helâk olmalarını istemiyerek . . . . bütün insanlar tövbeye dönsün” istiyor (II. Petrus 3:9) Yehova ile aynı görüşü korumamız gerekmez mi? Genel olarak insanların iyiliğini düşünerek, her zaman dostça davranmaya çalışırsak şahitlik etmenin yolunu hazırlayabiliriz. Tabii, ruhi tehlikeler içerebilecek arkadaşlıklardan kaçınıyoruz. (I. Korintoslular 15:33) Yine de, bizimle aynı inanca sahip olmayanları hor görmeyerek “dostça” davranabiliriz.—Resullerin İşleri 27:3, Müjde.

20. Yehova ve İsa Mesih’in örnekleri bizi ne yapmaya yöneltmeli?

20 Evet, Yehova ve İsa Mesih her birimizi saygıya değer görüyor. Her zaman onların nasıl hareket ettiğini hatırlayalım ve aynı şekilde birbirimize onur vermekte önde gidelim. Ayrıca Rabbimiz İsa Mesih’in şu sözlerini her zaman aklımızda tutalım: “Siz hep kardeşsiniz.”—Matta 23:8.

Nasıl Cevaplarsınız?

• İman kardeşlerinizle ilgili görüşünüz ne olmalı?

• Yehova ve İsa Mesih’in örneği sizi başkalarına onur vermeye nasıl yöneltir?

• Kocalar ve ana babalar başkalarına nasıl onur verebilir?

• İhtiyarların aynı imanda oldukları kişileri kardeş olarak görmeleri onların nasıl davranmasına yol açar?

[Sorular]

[Sayfa 18’deki resim]

Takdir sözleriyle karınıza onur verin

[Sayfa 18’deki resim]

Çocuklarınızı dinleyerek onları onurlandırın

[Sayfa 18’deki resim]

Cemaattekilere saygılı davranın