Yehova’yı Memnun Eden Hamt Kurbanları

“Kendinizi Tanrı’ya diri, kutsal ve O’nu hoşnut eden bir kurban olarak sunun.”—ROMALILAR 12:1, Müjde.

1. Mukaddes Kitap Musa Kanunu kapsamındaki kurbanların göreceli değeri hakkında ne söyler?

“ÇÜNKÜ şeriat gelecek iyi şeylerin asıl suretine değil, gölgesine malik olarak, yıldan yıla devam üzre takdim ettikleri ayni kurbanlarla yaklaşanları asla kemale erdiremez.” (İbraniler 10:1) Resul Pavlus cesur bir ifadeyle, Musa Kanunu kapsamında sunulan bütün kurbanların insanların kurtuluşu açısından hiçbir kalıcı değeri olmadığını doğrular.—Koloseliler 2:16, 17.

2. Mukaddes Kitapta, Kanunda bulunan takdimeler ve kurbanlarla ilgili ayrıntılı bilgiyi anlamaya çalışmak neden boşuna değildir?

² Bu, takdimeler ve kurbanlarla ilgili Pentatök’te bulunan bilginin bugün İsa’nın takipçileri açısından hiçbir değer taşımadığı anlamına mı gelir? Aslına bakılırsa, Yehova’nın Şahitlerinin tüm dünyadaki cemaatlerinde Konuşma Yeteneğini Geliştirme İbadetine katılan herkes bir yıldan biraz fazla bir zaman içerisinde Mukaddes Yazıların ilk beş kitabını okudu. Bazıları tüm ayrıntıları okuyup anlamaya çalıştı. Onların bütün çabaları boşuna mıydı? Kuşkusuz değil, “çünkü evelden her ne yazıldı ise, bizim öğretilmemiz için yazıldı, ta ki, sabırla ve kitapların tesellisi ile ümidimiz olsun.” (Romalılar 15:4) Öyleyse, söz konusu Kanunda takdimeler ve kurbanlarla ilgili geçen bütün bu bilgilerden biz hangi ‘öğretimi’ ve ‘teselliyi’ edinebiliriz?

 Bizim İçin Öğretim ve Teselli Kaynağı

3. Hangi temel ihtiyacımız var?

³ Bizden Kanun’da şart koşulan şekilde harfi anlamda kurbanlar sunmamız talep edilmiyorsa da, bizim de kurbanların eski İsraillilere bir ölçüde sağladığı şeye, yani günahlarımızın bağışlanması ve Tanrı’nın onayını kazanmaya çok ihtiyacımız vardır. Artık harfi kurbanlar sunmadığımıza göre, böyle nimetleri nasıl elde edebiliriz? Pavlus, hayvan kurbanlarının sınırlı etkisine dikkati çektikten sonra şunları belirtir: “Dünyaya girerken [İsa] diyor: “Kurban ve takdime istemedin, fakat bana beden hazırladın. Yakılan takdimeler ve suç için kurbanlardan razı olmadın; O zaman dedim (kitabın tomarında benim için yazılmıştır): Senin iradeni yapmak için, ey Allah, işte, geldim.”—İbraniler 10:5-7.

4. Pavlus, Mezmur 40:6-8’teki sözleri İsa Mesih’e nasıl uyguladı?

⁴ Pavlus Mezmur 40:6-8’den alıntı yaparak, İsa’nın “kurban ve takdime”, “yakılan takdime ve suç için kurbanlar”ı devam ettirmek üzere gelmediğini belirtti; Pavlus bu sözleri yazdığı sırada tüm bunlar zaten artık Tanrı’nın onayına sahip değildi. Bunun yerine, İsa gökteki Babasının onun için hazırladığı ve her yönden Âdem’in yaratıldığında sahip olduğu bedene eşdeğer bir bedenle geldi. (Tekvin 2:7; Luka 1:35; I. Korintoslular 15:22, 45) Tekvin 3:15’te önceden bildirilen kadının “zürriyeti” Tanrı’nın kusursuz Oğlu olarak İsa’ydı. İsa, kendi ‘topuğu ezileceği’ halde, ‘Şeytan’ın başını ezmek’ üzere harekete geçecekti. Böylece İsa, ta Habil’in günlerinden beri imanlı insanların özlemle beklediği, insanlığın kurtuluşu için Yehova’nın sağladığı araç oldu.

5, 6. İsa’nın takipçilerinin Tanrı’ya yaklaşması için daha üstün olan hangi yol mevcuttur?

⁵ İsa’nın bu özel rolü hakkında konuşan Pavlus şunları söyledi: “[Tanrı] günahı bilmiyeni bizim için günah yaptı, ta ki biz kendinde Allahın salâhı olalım.” (II. Korintoslular 5:21) “Bizim için günah yaptı” ifadesi “günah  takdimesi yaptı” olarak da tercüme edilebilir. Resul Yuhanna şunları söyledi: “Kendisi günahlarımıza, ve yalnız bizim günahlarımıza değil, fakat bütün dünyaya kefarettir.” (I. Yuhanna 2:2) Böylece eski İsrailliler Tanrı’ya yaklaşmak için geçici araçlara sahipken İsa’nın takipçileri Tanrı’ya ulaşmak için daha üstün bir temel olan İsa Mesih’in kurbanlığına sahiptir. (Yuhanna 14:6; I. Petrus 3:18) Tanrı’nın sağladığı fidye kurbanlığına iman edip O’na itaat edersek, bizim de günahlarımız bağışlanabilir, böylece Tanrı’nın onayına ve bereketine sahip olabiliriz. (Yuhanna 3:17, 18) Bu bir teselli kaynağı değil mi? Bununla birlikte, fidye kurbanlığına iman ettiğimizi nasıl gösterebiliriz?

⁶ Resul Pavlus, İsa’nın takipçilerinin, Tanrı’ya yaklaşması için daha üstün bir temele sahip olduğunu açıkladıktan sonra, İbraniler 10:21-25’te okuduğumuz gibi, Tanrı’nın sevgi dolu düzenlemesine takdirimizi ve imanımızı gösterebileceğimiz üç yolu belirtir. Pavlus’un öğüdü öncelikle “akdese” girecek olanlara, yani gökte yaşama davetini almış meshedilmiş olanlara yöneltilmiş olsa da, kuşkusuz tüm insanlar, İsa’nın kefaret kurbanlığından yararlanmak istiyorsa, Pavlus’un ilham edilmiş sözlerine dikkat etmelidir.—İbraniler 10:19.

Temiz ve Lekesiz Kurbanlar Sunmak

7. (a) İbraniler 10:21 bir kurban sunarken neler yapıldığını nasıl tekrarlar? (b) Bir kurbanın Tanrı’nın gözünde makbul olması için neler yapılmalıydı?

⁷ İlk olarak Pavlus İsa’nın takipçilerini şöyle uyarır: “Yüreklerimiz kötü vicdandan temizlenmiş, ve bedenimiz temiz su ile yıkanmış olarak, iman doluluğunda hakikî yürekle yaklaşalım.” (İbraniler 10:21 [bi12 İbraniler 10:22]) Burada kullanılan sözler açıkça Kanun kapsamında kurban sunmak üzere genel olarak yapılanları gösterir. Bu uygundur, çünkü bir kurbanın kabul edilmesi için doğru bir niyetle sunulması, kurban edilen şeyin de temiz ve lekesiz olması gerekiyordu. Kurban olarak sunulan hayvanlar koyun ya da sığır, yani temiz hayvanlardan ve de “kusursuz” veya sağlıklı olanlarından olmalıydı. Eğer kuşlardan bir kurban sunuluyorsa, kumru ya da güvercin yavrularından olmalıydı. Bu şartlar karşılanırsa ‘kendisi için kefaret etmek üzre kabul olunacaktı.’ (Levililer 1:2-4, 10, 14; 22:19-25) Ekmek takdimesi çürümenin simgesi olan maya içermiyordu; ayrıca bal da içermezdi, ki bununla herhalde mayalanmaya yol açabilecek olan meyvelerin şurubu kastediliyordu. Hayvan ya da ekmek kurbanları mezbahta sunulurken koruyucu olarak tuz eklenirdi.—Levililer 2:11-13.

8. (a) Takdime sunan kişiden neler talep edilirdi? (b) Tapınmamızın Yehova’ya makbul olduğundan nasıl emin olabiliriz?

⁸ Takdime sunan kişi hakkında ne denebilir? Kanun Yehova’nın önüne gelen herkesin temiz ve lekesiz olması gerektiğini belirtir. Herhangi bir nedenle murdar olan bir kişi, sunduğu yakılan takdime ya da selamet kurbanının Yehova tarafından kabul edilebilmesi için O’nun önündeki temiz durumunu yeniden kazanmak üzere, önce bir günah ya da suç takdimesi sunmalıydı. (Levililer 5:1-6, 15, 17) Öyleyse Yehova’nın önünde her zaman temiz bir durumda olmanın önemini takdir ediyor muyuz? Tapınmamızın Tanrı’ya makbul olmasını istiyorsak Tanrı’nın kanunlarıyla ilgili yapılabilen herhangi bir ihlali vakit geçirmeden düzeltmek üzere harekete geçmeliyiz. Tanrı’nın sağladığı yardım kanallarından, yani ‘cemaatin ihtiyarları’ ve “bizim günahlarımıza . . . . kefaret” olan İsa Mesih’in kurbanlığından yararlanmak konusunda hemen harekete geçmeliyiz.—Yakub 5:14; I. Yuhanna 2:1, 2.

9. Yehova’ya sunulan kurbanlarla sahte tanrılara sunulanlar arasındaki temel fark nedir?

⁹ Aslında Yehova’ya sunulan kurbanlarla eski İsrail’in çevresindeki milletlerin sahte tanrılara sunduğu kurbanlar arasındaki temel fark, her tür lekeden temiz kalmaya bu kadar çok önem verilmesiydi. Musa Kanunundaki  kurbanların bu ayırt edici özelliği üzerinde duran bir başvuru kitabı şöyle dedi: “Falcılık ya da kehanetle hiçbir bağlantının, hiçbir dinsel çılgınlığın, kendini sakatlamanın, kutsal fahişeliğin söz konusu olmadığını, şehvet ve sefahat içeren bereket ayinlerinin tamamen yasak olduğunu görüyoruz; insan kurbanları yok; ölüler için kurbanlar yok.” Tüm bunlar bir şeye dikkat çeker: Yehova kutsaldır ve herhangi bir günaha ya da yozlaşmaya göz yummaz veya bunu onaylamaz. (Habakkuk 1:13) O’na sunulan tapınma ve kurbanların, fiziksel, ahlaksal ve ruhsal yönden temiz ve lekesiz olması gerekir.—Levililer 19:2; I. Petrus 1:14-16.

10. Pavlus’un Romalılar 12:1, 2’de kayıtlı sözleriyle uyumlu olarak hangi yönden kendimizi irdelemeliyiz?

¹⁰ Bunu göz önünde tutarak, Yehova’ya sunduğumuz hizmetin O’na makbul olduğundan emin olmak üzere yaşamımızın her alanında kendimizi irdelemeliyiz. İsa’nın takipçilerinin ibadetlerine ve kutsal hizmete belli ölçüde katıldığımız sürece özel yaşamımızda yaptıklarımızın önemli olmadığını asla düşünmemeliyiz. Ayrıca İsa’nın takipçilerine özgü etkinliklere katılmamızın bizi herhangi bir şekilde yaşamımızın diğer alanlarında Tanrı’nın kanunlarına uyma gereğinden muaf tuttuğunu da düşünmemeliyiz. (Romalılar 2:21, 22) Tanrı’nın gözünde murdar ya da lekeli bir şeyin düşünüşümüzü ya da hareketlerimizi kirletmesine izin verirsek O’nun bereketini ve onayını almayı bekleyemeyiz. Pavlus’un şu sözlerini aklınızda tutun: “Ey kardeşler, bedenlerinizi diri, mukaddes, Allaha makbul kurban olarak takdim etmenizi Allahın rahmetleri için size yalvarırım; ruhanî ibadetiniz budur. Ve bu âleme uymayın; fakat Allahın iyi ve makbul ve kâmil iradesi ne olduğunu farketmeniz için fikrinizin yenilenmesi ile değişilmiş olun.”—Romalılar 12:1, 2.

Yürekten Hamt Kurbanları Sunun

11. İbraniler 10:22’de değinilen “ikrar” terimi neleri içerir?

¹¹ Pavlus İbraniler’e yazdığı mektupta daha sonra hakiki tapınmanın yaşamsal bir yönüne dikkat çeker: “Ümidin ikrarını tereddütsüzce sıkı tutalım, çünkü vadeden sadıktır.” (İbraniler 10:22, 23) “İkrar” ifadesi “açıkça söyleme” anlamına gelir; Pavlus ayrıca bir “hamt kurbanı”ndan da söz eder. (İbraniler 13:15) Bu bize Habil, Nuh ve İbrahim gibi kişilerin sunduğu kurbanları hatırlatır.

12, 13. Bir İsrailli yakılan takdime sunduğunda nelere karşı minnettarlığını bildirmiş oluyordu; biz de aynı tutumu nasıl yansıtabiliriz?

¹² Bir İsrailli yakılan takdime sunduğunda bunu “RABBİN önünde” kendi isteğiyle yapardı. (Levililer 1:3) Böyle bir kurbanla gönüllü  olarak Yehova’nın cömertçe verdiği nimetlere ve kavmine gösterdiği sevgi dolu inayete karşı minnettarlığını açıkça söylüyor ya da ikrar ediyordu. Yakılan takdimenin ayırt edici özelliğinin tüm takdimenin mezbahta tamamen yakılması olduğunu hatırlayın; bu tam bağlılık ve vakfımızı uygun şekilde simgelemektedir. Buna karşılık olarak, biz de Yehova’ya “hamt kurbanını, yani, . . . . dudakların meyvasını” gönüllü olarak ve yürekten sunduğumuzda, fidye kurbanlığına imanımızı ve bu düzenleme için hissettiğimiz minnettarlığı sergilemiş oluruz.

¹³ İsa’nın takipçileri hayvan ya da sebze gibi harfi kurbanlar sunmuyorsa da, Gökteki Krallığın iyi haberine şahitlik etme ve insanları İsa Mesih’in öğrencileri yapma sorumluluğu taşıyorlar. (Matta 24:14; 28:19, 20) Tanrı’nın itaatli insanlar için hazırladığı muhteşem şeyleri daha çok insanın öğrenebilmesi için, O’nun Gökteki Krallığını ilan etme işine katılmak üzere fırsatları değerlendiriyor musunuz? İlgi gösteren kişilere bilgi vermek ve onların İsa Mesih’in takipçileri olmasına yardım etmek üzere vaktinizi ve enerjinizi gönüllü olarak harcıyor musunuz? Hizmete gayretli şekilde katılmamız, yakılan takdimenin rahatlatıcı kokusu gibi Tanrı’yı çok hoşnut eder.—I. Korintoslular 15:58.

Tanrı ve İnsanlarla Dost Olmaktan Zevk Duymak

14. Pavlus’un İbraniler 10:24, 25’teki sözleri selamet kurbanı fikriyle nasıl bir uyum içindedir?

¹⁴ Pavlus son olarak, Tanrı’ya tapınırken iman kardeşlerimizle sahip olduğumuz ilişkiye dikkat çeker. “Bazılarının âdet edindiği gibi, toplanmalarımızı terketmiyelim, fakat günün yaklaştığını gördüğünüz nispette, birbirimizi o derece ziyade teşvik ederek, sevgi ve iyi işlere tahrik için birbirimize dikkat edelim.” (İbraniler 10:24, 25) “Sevgi ve iyi işlere tahrik”, “toplanmalarımız” ve ‘birbirimizi teşvik etmek’ gibi ifadeler bize eski İsrail’de selamet takdimesinin Tanrı’nın kavmi için başardığı şeyleri hatırlatır.

15. Selamet kurbanı ile İsa’nın takipçilerinin ibadetleri arasında hangi paralelliği görüyoruz?

¹⁵ “Selâmet takdimeleri” terimi bazen “paylaşma takdimeleri” olarak da tercüme edilir. Burada “selâmet” karşılığında kullanılan sözcük çoğuldur, bu da böyle kurbanlara iştirak etmenin Tanrı ve iman kardeşleri ile barış içinde olmakla sonuçlanacağını simgeleyebilir. Bir bilgin selamet kurbanlarıyla ilgili şunları belirtti: “Gerçekten de bu, Ahit Tanrısıyla sevindirici bir beraberliğin paylaşıldığı bir vakitti; Tanrı her zaman onların  Ev Sahibi olsa bile, kurban yemeği sırasında İsrail’in Konuğu olmaya tenezzül ederdi.” Bu bize İsa’nın şu vaadini hatırlatır: “İki veya üç kişi nerede benim ismimle bir araya toplanmış olurlarsa, ben orada onların ortasındayım.” (Matta 18:20) İsa’nın takipçilerinin ibadetlerine katıldığımız her seferinde yapıcı ilişkilerden, teşvik edici yönlendirmelerden ve Rab İsa Mesih’in bizimle olduğu düşüncesinden yarar görüyoruz. Bu durum İsa’nın takipçilerinin ibadetlerini gerçekten sevinçli ve imanı güçlendiren bir olay yapar.

16. Selamet kurbanını akılda bulundurarak İsa’nın takipçilerinin ibadetlerini sevinçli kılan şeyin özellikle ne olduğunu söyleyin.

¹⁶ Selamet kurbanında bütün yağ, yani bağırsakların, böbreklerin, karaciğer üzerindeki zarın ve belin çevresindeki yağ ve koyunun yağlı kuyruğu mezbahta yakılarak Yehova’ya sunulurdu. (Levililer 3:3-16) Yağ hayvanın en besleyici ve en iyi kısmı sayılırdı. Bunu mezbahta takdim etmek Yehova’ya en iyi olanı vermeyi simgeliyordu. İsa’nın takipçilerinin ibadetlerini özellikle sevinçli kılan nokta orada sadece yönlendirmeler almakla kalmayıp Yehova’ya hamt etmemizdir. Bunu, yürekten ilahiler söylemek, dikkatlice dinlemek, fırsat olduğunda cevaplar vermek üzere alçakgönüllü şekilde, fakat elimizden gelenin en iyisini yaparak gerçekleştirebiliriz. Mezmur yazarı şöyle nida etti: “RABBE hamdedin.” “RABBE yeni bir terane, ve müttakilerin cemaatinde onun hamdini okuyun.”—Mezmur 149:1.

Yehova’dan Gelecek Pek Çok Nimet Bizi Bekliyor

17, 18. (a) Yeruşalim’deki mabedin Yehova’ya vakfedilişinde Süleyman’ın sunduğu kurban ne büyüklükteydi? (b) Mabedin vakfedilme töreni sonucunda insanlar hangi nimetleri elde etti?

¹⁷ Yeruşalim’deki mabedin MÖ 1026 yılının yedinci ayında Yehova’ya vakfedilişinde Kral Süleyman “yakılan takdimeyi ve ekmek takdimesini, ve selâmet takdimelerinin yağını”, “RABBİN önünde kurbanlar” olarak sundu. Ekmek takdimesinde sunulanların yanında bu olayda toplam 22.000 sığır ve 120.000 koyun kurban edildi.—I. Kırallar 8:62-65.

¹⁸ Böyle büyük bir kutlama için yapılan harcamayı ve işin çokluğunu tahmin edebilir misiniz? Bununla birlikte, İsrail’in elde ettiği nimetler bu bedelden çok daha üstündü. Kutlamaların sonunda Süleyman “kavmı gönderdi; ve kıralı mubarek kıldılar, ve RABBİN kulu Davuda ve kavmı İsraile gösterdiği bütün iyilikten dolayı sevinçle ve iyi yürekle çadırlarına döndüler.” (I. Kırallar 8:66) Süleyman’ın söylediği gibi, “RABBİN bereketi, zengin eden odur; ve onunla beraber keder katmaz.”—Süleymanın Meselleri 10:22.

19. Yehova’dan şimdi ve sonsuza dek büyük nimetler almak için ne yapabiliriz?

¹⁹ ‘Gelecek iyi şeylerin gölgesinin’ artık bu “şeylerin asıl sureti” ile yer değiştirdiği bir dönemde yaşıyoruz. (İbraniler 10:1) Asıl büyük Başkâhin olarak İsa Mesih zaten göğe girmiş ve kurbanlığına iman eden herkes için kefaret etmek üzere kendi kanının değerini sunmuştur. (İbraniler 9:10, 11, 24-26) Bu büyük kurbanlık temeline dayanarak ve Tanrı’ya temiz ve lekesiz hamt kurbanlarımızı tüm yüreğimizle sunarak biz de “sevinçle ve iyi yürekle” yolumuza devam edip Yehova’dan zengin nimetler bekleyebiliriz.—Malaki 3:10.

Nasıl Yanıtlarsınız?

• Kanunda kurbanlar ve takdimeler hakkında verilen bilgilerden hangi öğretim ve teselliyi edinebiliriz?

• Bir kurbanın kabul edilmesi için ilk talep nedir; bu bizim için ne anlam taşır?

• Gönüllü yakılan takdimeyle karşılaştırılabilecek bir şey olarak ne sunabiliriz?

• İsa’nın takipçilerinin ibadetleri hangi açılardan selamet takdimesi ile karşılaştırılabilir?

[Sorular]

[Sayfa 18’deki resim]

İsa’nın fidye kurbanlığı Yehova tarafından insanlığın kurtuluşu için sağlanmıştı

[Sayfa 20’deki resim]

Hizmetimizin Yehova’ya makbul olması için her tür lekeden arınmış kalmalıyız

[Sayfa 21’deki resim]

Kutsal hizmetimizle meşgul olurken Yehova’nın iyiliğini herkese bildirmiş oluyoruz