Yehova’nın Hizmetinde Sevincinizi Koruyun

“Rabde daima sevinin; tekrar diyeceğim: Sevinin.”—FİLİPİLİLER 4:4.

1, 2. Bir birader ile ailesi sahip oldukları her şeyi kaybetmelerine rağmen sevinçlerini nasıl koruyabildi?

SİERRA LEONE’DE yaşayan ve İsa’nın bir takipçisi olan 70 yaşındaki James, bütün ömrü boyunca çok çalışmıştı. Sonunda dört odalı mütevazı bir ev alacak kadar para biriktirdiğinde ne kadar sevindiğini siz düşünün! Bununla birlikte, James ve ailesi bu eve taşındıktan bir süre sonra, ülkede iç savaş patlak verdi ve evleri yerle bir oldu. Evlerini kaybettiler, fakat sevinçlerini kaybetmediler. Neden?

² James ve ailesi dikkatlerini kaybettikleri şeyler üzerinde değil, ellerinde kalanlar üzerinde yoğunlaştırdılar. James şunları açıklıyor: “Dehşet dolu günlerde bile, ibadetlerimizi yaptık, Mukaddes Kitabı okuduk, birlikte dua ettik ve sahip olduğumuz şeyler çok az olsa da hepsini başkalarıyla paylaştık. Dikkatimizi Yehova ile aramızdaki muhteşem ilişki üzerinde yoğunlaştırdığımız için sevincimizi koruyabildik.” İsa’nın bu sadık takipçileri sahip  oldukları nimetlerle ‘sevinmeye’ devam ettiler; bu nimetlerin en büyüğü de Yehova ile yakın bir kişisel ilişkiydi. (II. Korintoslular 13:11) Kuşkusuz, dayanılması güç sıkıntılı koşullar içinde bulunuyorlardı. Fakat Yehova ile sevinmekten vazgeçmediler.

3. İlk Hıristiyanlardan bazıları sevincini nasıl korudu?

³ İlk Hıristiyanlar da James ve ailesinin yaşadıklarına benzer denemelerle karşılaşmıştı. Fakat resul Pavlus İsa’nın İbrani takipçilerine şunları yazdı: “Mallarınızın yağma edilmesini sevinçle karşıladınız.” Pavlus bu sevincin kaynağını da açıkladı: “Daha iyi ve kalıcı bir malınız olduğunu bilerek.” (İbraniler 10:34, Müjde) Evet, İsa’nın ilk yüzyıldaki takipçilerinin güçlü bir ümidi vardı. Onlar yağma edilemez bir şey olan, Tanrı’nın Gökteki Krallığında solmaz “hayat tacını” almayı güvenle bekliyorlar. (Vahiy 2:10) Bugün de, Tanrısal ümidimiz, yerle ya da gökle ilgili olsun, sıkıntılarla karşılaştığımız zaman bile sevincimizi korumamıza yardım edebilir.

“Ümitte Sevinin”

4, 5. (a) Pavlus’un “ümitte sevinin” öğüdü Romalılar için neden tam zamanında verilmişti? (b) İsa’nın bir takipçisinin ümidini gözden kaçırmasına neler neden olabilir?

⁴ Resul Pavlus Roma’daki iman kardeşlerini sonsuz yaşam ‘ümidinde sevinmeye’ teşvik etti. (Romalılar 12:12) Bu Romalılar için tam zamanında verilen bir öğüttü. Pavlus’un onlara yazdığı mektubun üzerinden on yıl geçmeden ağır zulümle karşılaştılar ve bazıları İmparator Neron’un emriyle işkence edilerek öldürüldü. Tanrı’nın onlara vaat edilen hayat tacını vereceğine iman etmeleri kuşkusuz onlara sıkıntılarında destek oldu. Bizim için durum nasıl?

⁵ İsa’nın takipçileri olarak biz de zulüm görmeyi bekliyoruz. (II. Timoteos 3:12) Ayrıca ‘vakit ve beklenmedik olayların’ hepimizin başına gelebileceğinin farkındayız. (Vaiz 9:11) Sevdiğimiz birini bir kazada kaybedebiliriz. Öldürücü bir hastalık ana babamızın ya da yakın bir dostumuzun ölümüne neden olabilir. Gökteki Krallıkla ilgili ümidimizi net olarak zihnimizde tutmazsak böyle denemeler meydana geldiğinde ruhen tehlikeli bir duruma düşebiliriz. Öyleyse kendimize şunları sormamız iyi olur: ‘Ümitte seviniyor muyum? Bu ümit hakkında ne kadar sık düşünüyorum? Gelmekte olan Cennet benim için ne kadar gerçek? Kendimi orada görüyor muyum? Bu ortamın sonunun gelmesini, hakikati ilk duyduğum zamanki kadar hevesle bekliyor muyum?’ Özellikle son sorunun üzerinde ciddiyetle düşünmek gerekir. Neden? Çünkü sağlığımız iyiyse, rahat bir yaşam sürecek kadar para kazanıyorsak ve dünyanın savaştan, kıtlıktan ve doğal felaketlerden az çok uzak bir bölgesinde yaşıyorsak en azından şimdilik, Tanrı’nın yeni dünyasının gelmesiyle ilgili büyük ihtiyacı gözden kaçırabiliriz.

6. (a) Pavlus ve Silas sıkıntıyla karşılaştıklarında düşüncelerini neyin üzerinde yoğunlaştırdılar? (b) Pavlus ve Silas’ın örneği bizi bugün nasıl teşvik edebilir?

⁶ Pavlus Romalılara ayrıca “sıkıntıda sabırlı olun” öğüdünü de verdi. (Romalılar 12:12) Pavlus sıkıntılara yabancı değildi. Bir kere rüyasında, Makedonya’daki insanların Yehova hakkında bilgi almasına yardım etmesi için onu ‘Makedonya’ya geçmeye’ davet eden bir adamı gördü. (Resullerin İşleri 16:9) Bunun üzerine, Luka, Silas ve Timoteos’la birlikte gemiyle Avrupa’ya doğru yola çıktı. Bu gayretli vaizleri orada ne bekliyordu? Sıkıntı! Pavlus ile Silas, Makedonya’nın Filipi kentinde vaaz ettikten sonra kırbaçlanarak hapse atıldılar. Filipi’de yaşayan bazılarının Gökteki Krallık mesajına sadece kayıtsızlık değil, şiddetli muhalefet de gösterdiği açıktı. Olayların böyle gelişmesi bu gayretli vaizlerin sevincini kaybetmesine neden oldu mu? Hayır. Dövülüp hapse atıldıktan sonra, “gece yarısına doğru Pavlus ve Silas dua ediyorlar ve Allaha ilâhiler okuyorlardı.” (Resullerin İşleri 16:25, 26) Kuşkusuz dövülmenin acısı Pavlus ve Silas’a  sevinç vermiyordu, fakat bu iki vaiz bunun üzerinde durmuyordu. Onlar düşüncelerini Yehova ve O’nun kendilerine sağladığı nimetler üzerinde yoğunlaştırmıştı. Pavlus ve Silas ‘sıkıntıda sevinçle sabrederek’ Filipi ve başka yerlerdeki kardeşler için iyi örnek oldular.

7. Dualarımızda neden şükran ifadelerine yer vermeliyiz?

⁷ Pavlus şöyle yazdı: “Duada gayretle devam edin.” (Romalılar 12:12) Endişeli olduğunuz zamanlar dua ediyor musunuz? Hangi konuda dua ediyorsunuz? Belki özel sorununuzu belirtiyor ve Yehova’nın yardımını istiyorsunuz. Fakat dualarınızda sahip olduğunuz nimetler için şükran ifadelerine de yer verebilirsiniz. Sorunlar çıktığında Yehova’nın bizim için yaptığı iyilikler üzerinde düşünmek ‘ümitte sevinmemize’ yardım eder. Yaşamı pek de sorunsuz geçmeyen Davud şunları yazdı: “Ya RAB Allahım, yaptığın hârikalar, ve bizim için düşüncelerin çoktur; sana benziyen yoktur. Onları ilân edip söylemek istesem, sayıya gelmez.” (Mezmur 40:5) Davud gibi her zaman, Yehova’dan aldığımız nimetleri derin düşünürsek sevincimizi kaybetmemizin olanaksız olduğunu göreceğiz.

Olumlu Bir Tutumu Koruyun

8. İsa’nın bir takipçisi zulümle karşılaştığında onun mutlu kalmasına yardım eden nedir?

⁸ İsa, takipçilerini, çeşitli denemelerle karşılaştıklarında olumlu ruh durumunu korumaya teşvik etti. Şöyle dedi: “Benim uğruma insanlar size sitem edecekleri, eza eyliyecekleri, ve size karşı yalan yere her türlü fenalığı söyliyecekleri zaman, size ne mutlu!” (Matta 5:11) Böyle koşullarda mutlu olmak için hangi nedenimiz var? Muhalefete karşı koyabilmemiz, Yehova’nın ruhunun üzerimizde olduğunu kanıtlar. Resul Petrus kendi günlerindeki iman kardeşlerine şöyle demişti: “Eğer Mesihin adı için sitem olunursanız, size ne mutlu! çünkü izzetin ve Allahın Ruhu üzerinizde kalır.” (I. Petrus 4:13, 14) Yehova ruhu aracılığıyla dayanmamıza ve sonuç olarak sevincimizi korumamıza yardım edecektir.

9. Bazı kardeşler, imanları nedeniyle hapisteyken, onların sevinçli kalmalarına yardım eden neydi?

⁹ En zor koşullarda olsak bile, sevinçli kalmak için nedenler bulabiliriz. Adolf isimli İsa’nın takipçisi böyle olduğunu gördü. O Yehova’nın Şahitlerinin faaliyetinin yıllardır yasak olduğu bir ülkede yaşıyor. Adolf ve arkadaşlarından bazıları yakalandı ve Mukaddes Kitaba dayalı inançlarını inkâr etmedikleri için uzun  yıllar hapse mahkûm oldular. Hapiste yaşam zordu, fakat Adolf ve arkadaşları, Pavlus ve Silas gibi Tanrı’ya şükredecek nedenler buldu. Hapishane tecrübesinin imanlarını kuvvetlendirmelerine, cömertlik, duygudaşlık ve kardeş sevgisi gibi değerli Tanrısal nitelikler geliştirmelerine yardım ettiğini fark ettiler. Örneğin, bir mahkûma evden bir paket gelirse o, içindekileri iman kardeşleriyle paylaşırdı; diğerleri de ek olarak sağlanan bu şeyleri “her iyi atiye ve her kâmil mevhibe”nin asıl Kaynağı olan Yehova’dan gelmiş kabul ediyordu. Bu tür iyilikler hem veren hem de alan kişiyi sevindiriyordu. Böylece onlara imanlarını zayıflatmak için verilmiş olan bu ceza aksine ruhen güçlenmelerini sağladı!—Yakub 1:17; Resullerin İşleri 20:35.

10, 11. Bir hemşire amansız bir sorgulama ve sonra uzun bir hapis dönemine nasıl göğüs gerebildi?

¹⁰ Gökteki Krallık işinin uzun zamandır yasak olduğu bir ülkede yaşayan Ella da Tanrısal ümidini başkalarıyla paylaştığı için tutuklandı. Sekiz ay boyunca amansız bir sorgulamaya tabi tutuldu. Sonunda mahkemeye çıkarıldığında, başka hiçbir Yehova’nın Şahidinin bulunmadığı bir hapishanede on yıllık bir cezaya mahkûm edildi. O sırada Ella henüz 24 yaşındaydı.

¹¹ Kuşkusuz Ella yetişkinlik çağının ilk yıllarını bir hapishane hücresinde geçirmeye can atmıyordu. Fakat durumunu değiştiremeyeceği için bakış açısını değiştirmeye karar verdi. Bunun için, hapishaneyi kendi kişisel şahitlik sahası olarak görmeye başladı. Şöyle diyor: “Vaaz edilecek o kadar çok kişi vardı ki yıllar çabucak geçip gitti.” Beş yılı aşkın bir süre sonra Ella yeniden sorguya çekildi. Onu sorguya çekenler, hapishane parmaklıklarının Ella’nın imanını yok etmediğini fark ederek şöyle dediler: “Seni serbest bırakamayız, çünkü hiç değişmemişsin.” Ella kararlılıkla şöyle yanıt verdi: “Fakat ben değiştim! Şimdi tutumum hapse girdiğim zamankinden çok daha iyi ve imanım öncekinden çok daha güçlü!” Sözlerine şunu da ekledi: “Beni serbest bırakmak istemiyorsanız, Yehova’nın serbest kalmamı uygun gördüğü zamana kadar bekleyeceğim.” Beş buçuk yıl hapiste kalmak Ella’nın sevincini yok etmemişti! İçinde bulunduğu her koşulda yetinmeyi öğrenmişti. Onun örneğinden bir şeyler öğrenebilir misiniz?—İbraniler 13:5.

12. İsa’nın bir takipçisine zor durumlarda huzur veren nedir?

¹² Ella’nın böyle zorlukları atlatmasını sağlayan bazı olağanüstü yeteneklere sahip olduğunu sanmayın. Mahkûm edilmeden önceki aylarda yapılan sorgulamadaki durumuyla ilgili Ella şunu kabul ediyor: “Korkudan dişlerimin birbirine çarptığını ve kendimi ürkek bir serçe gibi hissettiğimi hatırlıyorum. Bununla birlikte, Ella’nın Yehova’ya imanı çok güçlüydü. O’na güvenmeyi öğrenmişti. (Süleymanın Meselleri 3:5-7) Sonuç olarak Tanrı onun için öncekinden daha gerçek oldu. Şunları açıklıyor: “Sorgulama odasından her içeri girişimde içimi bir huzur kaplıyordu . . . . Durum ne kadar korkunçsa, bu huzur o kadar derin oluyordu.” Bu huzurun kaynağı Yehova’ydı. Resul Pavlus bunu şöyle açıklıyor: “Hiç bir şeyde kaygı çekmeyin, fakat her şeyde istekleriniz, Allaha dua ve yalvarışla, şükranla bildirilsin. Ve Allahın her anlayışın çok üstünde olan selâmeti [huzuru] Mesih İsada yüreklerinizi ve düşüncelerinizi muhafaza edecektir.”—Filipililer 4:6, 7.

13. Sıkıntılarla karşılaştığımızda dayanma gücümüzün olacağına ilişkin bize güvence veren nedir?

¹³ O zamandan beri serbest olan Ella zorluklara rağmen sevincini korudu. Bunu kendi kuvvetiyle değil, Yehova’nın ona sağladığı güçle başardı. Aynı şey resul Pavlus için de geçerliydi, o şöyle yazmıştı: “İmdi çok hazzederek zayıflıklarımla daha ziyade övüneceğim, ta ki, Mesihin kuvveti benim üzerime konsun. . . . . çünkü ne zaman zayıf isem, o zaman kuvvetliyim.”—II. Korintoslular 12:9, 10.

14. İsa’nın bir takipçisinin bir deneme karşısında olumlu bir görüşü nasıl edinebileceğini ve bunun nasıl sonuçlanabileceğini örnekleyin.

¹⁴ Bugün kişisel olarak karşılaştığınız baskılar  burada ele aldıklarımızdan biraz farklı olabilir. Yine de ne şekilde olursa olsun baskılarla başa çıkmak zordur. Örneğin, işvereniniz yaptığınız işi diğer dinlere mensup işçilerinkinden daha fazla eleştiriyor olabilir. Belki başka bir iş aramanız mümkün olmayabilir. Sevincinizi nasıl koruyacaksınız? Hapishanedeki tecrübenin kendilerine önemli nitelikler kazandırdığı Adolf ile arkadaşlarını hatırlayın. İşvereniniz “ters huylu” biri bile olsa onu memnun etmek için içtenlikle çaba harcarsanız sabır ve tahammül gibi Tanrısal nitelikler geliştireceksiniz. (I. Petrus 2:18) Ayrıca, bir işçi olarak değeriniz, dolayısıyla bir gün daha tatmin edici bir iş bulma olasılığınız artabilir. Şimdi de Yehova’nın hizmetinde sevincimizi koruyabilmenin başka bazı yollarını ele alalım.

Yaşamı Basitleştirmek Sevince Yol Açar

15-17. Bir çift, sıkıntının kaynağı tamamen ortadan kaldırılamasa da, bunu hafifletmeyi nasıl öğrendi?

¹⁵ Yaptığınız iş ya da çalıştığınız yerle ilgili fazla seçenek olmayabilir, fakat belki yaşamınızın başka yönlerini kontrol edebilirsiniz. Aşağıdaki tecrübeye bir bakalım.

¹⁶ İsa’nın takipçisi bir çift bir ihtiyarı evlerinde yemeğe davet etti. Akşamın ilerleyen saatlerinde birader ve hemşire son zamanlarda, yaşamın baskılarından bunaldıklarını söylediler. Her ikisi de, işleri tam gün ve zorlu bir çalışma gerektirmesine rağmen başka bir iş arayacak durumda değildiler. Bu duruma daha ne kadar dayanabileceklerini bilmiyorlardı.

 ¹⁷ İhtiyardan öğüt istediklerinde “yaşamınızı basitleştirin” yanıtını aldılar. Nasıl? Karı koca her gün işe gidip gelmek için yaklaşık üç saat harcıyordu. Bu çifti iyi tanıyan ihtiyar iş yerine daha yakın bir yere taşınmayı düşünmelerini tavsiye etti, böylece her gün işe gidip gelirken harcadıkları vakti azaltabilirlerdi. Kazanılan zaman daha önemli şeyleri halletmek ya da sadece biraz dinlenmek için kullanılabilirdi. Yaşamın baskıları sevincinizi bir ölçüde yok ediyorsa, bazı ayarlamalar yaparak rahatlamanın mümkün olup olmadığını neden düşünmeyesiniz?

18. Kararlar vermeden önce dikkatlice düşünmek neden çok önemlidir?

¹⁸ Baskıyı azaltmanın başka bir yolu kararlar vermeden önce dikkatlice düşünmektir. Örneğin, İsa’nın bir takipçisi bir ev inşa etmeye karar verdi. Daha önce hiç ev yapmamış olmasına rağmen çok karmaşık bir mimari proje seçti. Şimdi ise evinin projesini seçmeden önce “kendi gidişine dikkat” etmiş olsaydı gereksiz sorunlardan kaçabileceğini anlamış durumdadır. (Süleymanın Meselleri 14:15) İsa’nın başka bir takipçisi bir iman kardeşinin borcuna kefil oldu. Anlaşmaya göre borç alan, borcunu geri ödeyemezse, bunu kefil ödemek zorundaydı. Başta her şey yolunda gitti, fakat zamanla borçlu borcunu ödemekten kaçınmaya başladı. Borç veren paniğe kapıldı ve kefilden bütün borcu ödemesini istedi. Bu kefili büyük baskı altına soktu. Borcun sorumluluğunu üstlenmeden önce bütün etkenleri daha dikkatlice ele almış olsaydı bu zorluktan kaçınmış olmaz mıydı?—Süleymanın Meselleri 17:18.

19. Yaşamımızda baskıyı hafifletmenin bazı yolları ne olabilir?

¹⁹ Yorulduğumuzda, kişisel Mukaddes Kitap tetkikimizi, tarla hizmetimizi ve ibadetlere katılımımızı azaltarak üzerimizdeki baskıyı hafifletebileceğimiz ve sevincimizi yeniden kazanabileceğimiz sonucuna varmayalım. Çünkü bunlar Yehova’nın mukaddes ruhunu alabileceğimiz önemli yollardır ve bu ruhun bir meyvesi sevinçtir. (Galatyalılar 5:22) İsa’nın takipçilerinin faaliyetleri her zaman canlandırıcıdır ve genellikle fazla yorucu değildir. (Matta 11:28-30) Bizi yoran şeyler çoğunlukla ruhi faaliyetler değil, eğlence ya da dünyevi faaliyetlerdir. Makul bir saatte yatmayı öğrenmek güç kazanmamıza yardım edebilir. Biraz fazladan dinlenmek çok yararlı olabilir. Ölünceye kadar Yehova’nın Şahitleri’nin Yönetim Kurulunun bir üyesi olarak hizmet eden N. H. Knorr dolgun vakitli vaizlere her zaman şöyle derdi: “Cesaretiniz kırıldığında yapmanız gereken ilk şey biraz dinlenmektir. Gece iyi bir uyku çektikten sonra hemen her sorunun ne kadar kolay görüneceğine siz de şaşıracaksınız.”

20. (a) Sevincimizi korumanın bazı yollarını özetleyin. (b) Sevinçli olmak için hangi nedenler var? (Sayfa 17’deki çerçeveye bakın.)

²⁰ İsa’nın takipçilerinin ‘mutlu Tanrı’ya’ hizmet etme imtiyazları vardır. (I. Timoteos 1:11) Gördüğümüz gibi ciddi sorunlarla karşılaşsak bile sevincimizi koruyabiliriz. Krallıkla ilgili önümüzdeki ümidi koruyalım, gerektiğinde görüşümüzü düzeltelim ve yaşamımızı basitleştirelim. O zaman hangi durumla karşılaşırsak karşılaşalım resul Pavlus’un şu sözlerine karşılık vereceğiz: “Rabde daima sevinin; tekrar diyeceğim: Sevinin.”—Filipililer 4:4.

Şu Sorular Üzerinde Dikkatle Düşünün:

• İsa’nın takipçileri Gökteki Krallıkla ilgili ümidi neden net olarak aklında tutmalı?

• Zor durumlarda bile sevincimizi korumamıza yardım eden nedir?

• Yaşamımızı neden basitleştirmeliyiz?

• Bazıları hangi alanlarda yaşamlarını basitleştirdi?

[Sorular]

[Sayfa 17’deki çerçeve/resimler]

Sevinçli Olmak İçin Ek Nedenler

İsa’nın takipçileri olarak sevinmemiz için birçok neden var. Şunları düşünün:

1. Yehova’yı tanıyoruz.

2. Tanrı’nın Sözü olan hakikati öğrendik.

3. İsa’nın fidye kurbanlığına imanımız sayesinde günahlarımız bağışlanabilir.

4. Tanrı’nın Gökteki Krallığı hüküm sürüyor ve yakında yeni dünya gelecek!

5. Yehova bizi ruhi bir cennete getirdi.

6. İsa’nın takipçileri arasındaki sağlıklı ilişkiden zevk alıyoruz.

7. Vaaz etme işine katılma imtiyazımız var.

8. Hayattayız ve belli ölçüde gücümüz var.

Sevinmek için başka kaç neden belirtebilirsiniz?

[Sayfa 13’teki resim]

Pavlus ve Silas hapisteyken bile sevinçliydi

[Sayfa 15’teki resimler]

Dikkatiniz Tanrı’nın yeni dünyasıyla ilgili sevinçli bekleyiş üzerinde yoğunlaşmış durumda mı?