Okuyucuların Soruları

Yehova, günahları fidye kurbanlığının değerine dayanarak bağışlamaya istekli olduğuna göre, İsa’nın takipçilerinin günahlarını cemaatteki ihtiyarlara itiraf etmesi neden gereklidir?

Davud ve Bat-şeba ile ilgili olayda da görülebileceği gibi, Yehova, çok vahim olduğu halde Davud’un günahını, içten tövbesi nedeniyle bağışladı. Natan peygamber ona geldiğinde, Davud açıkça günahını şöyle itiraf etti: “RABBE karşı suç ettim.”—II. Samuel 12:13.

Bununla birlikte, Yehova sadece günah işleyen kişinin içten tövbesini kabul edip onu bağışlamakla kalmaz, ayrıca onun ruhen iyileşmesine yardım etmek üzere sevgi dolu düzenlemeler de yapar. Davud’un durumunda bu yardım Natan peygamber vasıtasıyla geldi. Bugün, İsa’nın takipçilerinin cemaatinde ruhen olgun ihtiyarlar var. İsa’nın öğrencisi Yakub şunu açıklıyor: “İçinizden biri [ruhen] hasta mıdır? kilisenin ihtiyarlarını çağırtsın, ve onu Rabbin ismile yağla meshederek üzerine dua etsinler; ve iman duası hastayı kurtaracak, ve Rab onu kaldıracaktır; ve eğer günahlar işlemişse, kendisine bağışlanacaktır.”—Yakub 5:14, 15.

Deneyimli ihtiyarlar, vicdan azabı çeken kişinin yüreğindeki acıyı yatıştırmak için birçok şey yapabilir. Onlar, günah işleyen kişiye karşı davranış tarzlarında  Yehova’yı örnek almaya gayret ederler. Belki güçlü bir tedip gerekse bile, asla sert olmak istemezler. Tersine, şefkatle kişinin acil ihtiyaçlarını göz önünde bulundururlar. Günah işleyen kişinin düşünüşünü, Tanrı’nın Sözünü kullanarak sabırla düzeltmeye çalışırlar. (Galatyalılar 6:1) Kişi günahını kendiliğinden itiraf etmese bile, ihtiyarlar kendisine yaklaştığında, tövbe etmeye yönelebilir; tıpkı Natan Davud’a geldiğinde olduğu gibi. İhtiyarların bu şekilde sunduğu destek, günah işleyen kişiyi günahını tekrarlama tehlikesinden ve katılaşarak duyarsız bir günahkâr haline gelmenin ciddi sonuçlarından korur.—İbraniler 10:26-31.

Utanç duyulan bir davranışı başkalarına itiraf etmek ve bağışlama dilemek kuşkusuz kolay değildir. Bu manevi bir güç gerektirir. Bununla birlikte, bir an için diğer seçenek üzerinde biraz düşünün. Ciddi günahını cemaatteki ihtiyarlara açıklamayan bir adam şunu söyledi: “Yüreğimde hiç dinmeyen bir acı hissediyordum. Vaaz etme işindeki çabalarımı artırdım, fakat o azap veren duygu hep kaldı.” O, günahını Tanrı’ya duada itiraf etmenin yeterli olduğunu düşünmüştü; fakat böyle olmadığı açıktı, çünkü Kral Davud’unkine benzer duygular onu da rahatsız ediyordu. (Mezmur 51:8, 11) Yehova’nın ihtiyarlar vasıtasıyla sağladığı sevgi dolu yardımı kabul etmek gerçekten kat kat daha iyidir!