Şeytan Hakkındaki Gerçek

“Yeni ahdin her yerinde, Tanrı ve iyiliğin güçleri ile Şeytan’ın yönlendirdiği kötülüğün güçleri arasında büyük bir mücadele görülür. Bu bir ya da iki yazarın görüşü değil, ortak görüştür. . . . . Dolayısıyla Yeni Ahdin tanıklığı açıktır. Şeytan her zaman Tanrı’ya ve kullarına düşman olan kötü ve gerçek bir varlıktır.”—“The New Bible Dictionary.”

ÖYLEYSE, Hıristiyan olduğunu iddia eden ve Mukaddes Kitaba inandığını söyleyen birçok kişi, Şeytan’ın varlığını neden reddediyor? Çünkü aslında onlar, Mukaddes Kitabın Tanrı’nın Sözü olduğunu kabul etmiyorlar. (Yeremya 8:9) Mukaddes Kitap yazarlarının, Tanrı’dan gelen hakikati doğru şekilde aktarmayıp, çevrelerindeki milletlerin felsefelerini yansıttığını söylüyorlar. Örneğin, Katolik ilahiyatçı Hans Küng şunları yazdı: “Şeytan ve cin ordularıyla ilgili mitolojik fikirler . . . . eski dönem Yahudiliğine Babil mitolojisinden sızmış ve oradan da Yeni Ahde girmiştir.”—On Being a Christian.

Fakat Mukaddes Kitap insanların sözü değil, gerçekten de Tanrı’nın ilham edilmiş Sözüdür. Bu yüzden onun Şeytan hakkında  dediklerini ciddiye almamız iyi olur.—II. Timoteos 3:14-17; II. Petrus 1:20, 21.

İsa Ne Düşünüyordu?

İsa Mesih Şeytan’ın gerçekten var olduğuna inanıyordu. İsa içindeki bir kötülük tarafından denenmedi. Sonraları “bu dünyanın reisi” olarak adlandırdığı gerçek bir kişinin saldırısına uğradı. (Yuhanna 14:30; Matta 4:1-11) Aynı zamanda, başka ruhi yaratıkların da Şeytan’ın kötü planlarını desteklediğine inanıyordu. O “cine tutulmuş” insanları iyi etti. (Matta 12:22-28) Ateist görüşlü bir yayın olan A Rationalist Encyclopædia bile bunun önemini şu sözlerle belirtti: “Kötü ruhi yaratıklarla ilgili inancın İncillerde anlatılan İsa tarafından kabul edilmesi ilahiyatçıların önüne her zaman bir engel olarak çıkmıştır.” İsa İblis ve cinlerinden söz ederken, Babil mitolojisinden kaynaklanan boş inançları tekrarlamıyordu. Onların gerçekten var olduğunu biliyordu.

İsa’nın kendi günlerindeki dinsel öğretmenlere söylediği şu sözleri ele aldığımızda İblis hakkında çok şey öğreniriz: “Siz babanız İblistensiniz; ve babanızın heveslerini yapmak istiyorsunuz. O başlangıçtan katil idi, ve hakikatte durmadı; çünkü kendisinde hakikat yoktur. Yalan söylediği zaman, kendisininkinden söyler, çünkü o yalancıdır, ve yalanın babasıdır.”—Yuhanna 8:44.

Buna göre, ismi “iftiracı” anlamına gelen İblis, ‘yalancıydı ve yalanın babasıydı’. Tanrı hakkında yalan söyleyen ilk kişiydi ve bunu ta Aden bahçesinde yaptı. Yehova ilk ana babamıza iyilik ve kötülüğü bilme ağacının meyvesinden yerlerse ‘mutlaka öleceklerini’ söyledi. Şeytan bir yılanı kullanarak bu sözlerin doğru olmadığını söyledi. (Tekvin 2:17; 3:4) Buna uygun olarak o, “İblis ve Şeytan denilen . . . . eski yılan” olarak adlandırıldı.—Vahiy 12:9.

İblis iyilik ve kötülüğü bilme ağacı hakkında yalan söyledi. O ağacın meyvesinden yemenin yasaklanmasının haksızlık, yani gücün kötüye kullanılması olduğunu savundu. Âdem ile Havva’ya, neyin iyi ve neyin kötü olduğuna kendileri karar vererek “Allah gibi” olabileceklerini söyledi. Şeytan onların seçme özgürlüğüne sahip kişiler olarak kendi kararlarını kendileri vermesi gerektiğini ima etti. (Tekvin 3:1-5) Tanrı’nın yönetme şeklinin doğruluğuna yönelik bu saldırı çok önemli davaların ortaya çıkmasına neden oldu. Dolayısıyla Yehova bu davaların halledilmesi için zaman tanıdı. Bu, Şeytan’ın  yaşamasına bir süre için izin verildiği anlamına geliyor. Onun kısıtlı süresi şimdi hızla sonuna yaklaşıyor. (Vahiy 12:12) Yine de, o kendi öğretilerini yaymak için İsa’nın günlerindeki yazıcılar ve Ferisiler gibi insanları kullanarak, yalan ve aldatmaca ile insanlığı Tanrı’ya yabancılaştırmaya devam ediyor.—Matta 23:13, 15.

İsa İblis hakkında şunları da söyledi: “O başlangıçtan katil idi, ve hakikatte durmadı.” Bu Yehova’nın İblis’i bir “katil” olarak yarattığı anlamına gelmez. Ayrıca Mukaddes Kitap onun Tanrı’ya karşı gelenler için hazırlanmış ateşli ve işkence çekilen bir yerde görevli bir tür canavar olarak yaratıldığını öğretmez, üstelik böyle bir yerin var olduğunu da öğretmez. Mukaddes Kitap ölülerin ateşli bir yerde ya da Şeytan’ın bulunduğu yerde değil, insanlığın ortak mezarında bulunduğunu gösterir.—Resullerin İşleri 2:25-27; Vahiy 20:13, 14.

İblis başlangıçta “hakikatte” idi. Bir zamanlar Tanrı’nın kusursuz bir ruh oğlu olarak Yehova’nın semavî ailesinin bir parçasıydı. Fakat o “hakikatte durmadı.” Kendi yollarını ve yalana dayanan ilkelerini tercih etti. “Başlangıçtan” ifadesi, onun Tanrı’nın melek oğlu olarak yaratıldığı zamanı değil, isteyerek Yehova’ya isyan edip Âdem ile Havva’ya yalan söylediği zamanı kasteder. İblis tıpkı Musa’nın zamanında Yehova’ya isyan eden insanlara benzer. Onlar hakkında şöyle okuyoruz: “Ona karşı fesat ettiler, onun oğulları değillerdir, onların ayıbıdır; aksi ve iğri bir nesildir.” (Tesniye 32:5) Aynı şeyler Şeytan hakkında da söylenebilir. İsyan ettiğinde, Âdem ile Havva’nın ve aslında tüm insan ailesinin ölümünden sorumlu olduğundan “katil” oldu.—Romalılar 5:12.

İtaatsiz Melekler

Şeytan’ın isyanına başka melekler de katıldı. (Luka 11:14, 15) Bu melekler Nuh’un günlerinde “kendi meskenlerini terketmiş” ve “insan kızları” ile cinsel ilişki kurmak üzere insan bedenleri almıştı. (Yahuda 6; Tekvin 6:1-4; I. Petrus 3:19, 20) “Gökün yıldızlarının üçte biri”, yani ruhi yaratıkların bir azınlığı bu yolu izledi.—Vahiy 12:4.

Oldukça simgesel bir dille yazılmış olan Vahiy kitabı, İblis’i “büyük kızıl bir ejder” olarak tasvir eder. (Vahiy 12:3) Neden? Harfi anlamda çok garip ve çirkin bir bedeni olduğu için değil. Aslında ruhi yaratıkların ne tür bir bedene sahip olduklarını bilmiyoruz; fakat herhalde Şeytan, bu açıdan meleklerden farklı değildir. Bununla birlikte, “büyük kızıl ejder” tanımı Şeytan’ın açgözlü, korkutucu, güçlü ve yıkıcı mizacına uygundur.

Şeytan ve cinleri şimdi ciddi şekilde kısıtlanmıştır. Artık, bir zamanlar yapabildikleri gibi maddi beden alamazlar. Tanrı’nın Gökteki Krallığının 1914’te Mesih’in yönetiminde kurulmasından kısa süre sonra onlar yeryüzü dolaylarına atıldı.—Vahiy 12:7-9.

İblis Zorlu Bir Düşmandır

Böyle olmasına rağmen, İblis zorlu bir düşman olmayı sürdürüyor. O “kimi yutacağını arıyarak gümürdenen aslan gibi dolaşıyor”. (I. Petrus 5:8) İblis kusurlu bedenimizde bulunan belirsiz bir kötülük eğilimi değildir. Gerçi her gün kendi günahkâr eğilimlerimizle mücadele ediyoruz. (Romalılar 7:18-20) Fakat asıl mücadele, “bu karanlığın dünya hükümdarlarına karşı, semaviyatta olan kötülüğün ruhî ordularına karşıdır.”—Efesoslular 6:12.

İblis’in etkisi ne oranda yaygındır? Resul Yuhanna “bütün dünya şerirdedir” dedi.  (I. Yuhanna 5:19) Kuşkusuz, İblis’i saplantı haline getirmek ya da boş inançlardan kaynaklanan korkuların elimizi kolumuzu bağlamasına izin vermek istemiyoruz. Bununla birlikte, onun hakikate karşı bizi körleştirme ve Tanrı’nın önündeki bütünlüğümüzü bozma çabalarına karşı tetikte kalmamız iyi olur.—Eyub 2:3-5; II. Korintoslular 4:3, 4.

İblis Tanrı’nın iradesini yapmak isteyenlere her zaman şiddet kullanarak saldırmıyor. Bazen kendini “nur meleği” gibi gösteriyor. Resul Pavlus, İsa’nın takipçilerini bu tehlikeye karşı şu sözlerle uyardı: “Yılan Havvayı kurnazlığı ile aldattığı gibi, belki sizin fikirleriniz de bozulup Mesihe olan sadelik ve temizlikten ayrılır diye korkuyorum.”—II. Korintoslular 11:3, 14.

Dolayısıyla, ‘ayık olmak, uyanık olmak ve ona karşı imanda sabit durmak’ gerekir. (I. Petrus 5:8, 9; II. Korintoslular 2:11) Bu nedenle amatörce olsa bile ruhçulukla bağlantılı herhangi bir şeyle uğraşarak Şeytan’ın elinde oyuncak olmaktan kaçının. (Tesniye 18:10-12) İsa Mesih, İblis tarafından denendiğinde defalarca Tanrı’nın Sözüne değinmişti; bunu hatırlayarak Tanrı’nın Sözünü gayretle inceleyin. (Matta 4:4, 7, 10) Dua ederek Tanrı’nın ruhunu dileyin. Ruhun meyveleri, Şeytan’ın etkili şekilde körüklediği bedenin işlerinden kaçınmanıza yardım edebilir. (Galatyalılar 5:16-24) Aynı zamanda herhangi bir şekilde İblis ve cinlerinden kaynaklanan bir baskı hissettiğinizde Yehova’ya içtenlikle dua edin.—Filipililer 4:6, 7.

İblis karşısında dehşete kapılmamız gerekmez. Yehova, Şeytan’ın yapabileceği her şeye karşı gerçek bir korunma vaat eder. (Mezmur 91:1-4; Süleymanın Meselleri 18:10; Yakub 4:7, 8) Resul Pavlus şöyle der: “Rabde ve onun kudretinin kuvvetinde kuvvetlenin.” O zaman “İblisin hilelerine karşı durabil[eceksiniz].”—Efesoslular 6:10, 11.

[Sayfa 5’teki resim]

İsa İblis’in gerçek bir kişi olduğunu biliyordu

[Sayfa 6’daki resim]

“Bütün dünya şerirdedir”

[Tanıtım notu]

NASA fotoğrafı

[Sayfa 7’deki resimler]

Her zaman Tanrı’nın Sözünü inceleyerek ve dua ederek İblis’e karşı durun