“Bana Gelin, Ve Size Ben Rahat Veririm”

‘Sözü Vaaz Etmek’ Rahatlık Verir

ÖNEMLİ bir görevi olan kusursuz bir adamdı. Öğretme yöntemleri o kadar etkiliydi ki, “halk onun öğretişine çok şaştı.” (Matta 7:28) Aynı zamanda, yorulmak bilmeyen bir vaizdi. Zamanını, enerjisini ve olanaklarını öncelikle Tanrı’nın Gökteki Krallığını vaaz etme işine ayırmıştı. Gerçekten de İsa Mesih eşsiz bir vaiz ve öğretmen olarak, yaşadığı memleketi bir uçtan bir uca dolaşmıştı.—Matta 9:35.

İsa’nın ivedi görevi, o zamanki insanlara ‘krallığın iyi haberini’ vaaz etmek ve bu işin dünya çapında yapılması için öğrencilerini eğitmekti. (Matta 4:23; 24:14; 28:19, 20) Acaba başlı başına muazzam bir iş olması yanında ivedilik de taşıyan vaaz etme görevinin ağır sorumluluğu İsa’nın kusurlu ve yetenekleri sınırlı takipçileri için ezici bir yük mü olacaktı?

Kesinlikle hayır! İsa öğrencilerine, “hasadın Rabbi” olan Yehova Tanrı’ya daha çok işçi için yalvarmalarını söyledikten sonra, onları insanları eğitmeye gönderdi. (Matta 9:38; 10:1) Ondan sonra vaaz etme görevini de kapsayan takipçisi olma sorumluluğunun, gerçek bir rahatlık getireceği güvencesini verdi. İsa şöyle dedi: “Bana gelin, ve size ben rahat veririm.”—Matta 11:28.

Bir Sevinç Kaynağı

Bu davet çok merhametli, sevgi ve iyilik doludur! İsa’nın, takipçilerine duyduğu duyarlı ilgiyi yansıtıyor. Öğrencileri Tanrı’nın Gökteki Krallığının “iyi haberini” vaaz etme sorumluluğunu yerine getirmekle rahatlık buluyor. Bu onlara gerçek bir sevinç ve doyum veriyor.—Yuhanna 4:36.

İsa’nın yeryüzüne gelmesinden uzun zaman önce Kutsal Yazılar Tanrı’ya sunulan kutsal hizmetin bir yönünün sevinç olması gerektiğini vurguladı. Mezmur yazarı şöyle hamt ettiğinde bu açık olarak belirtildi: “Ey bütün dünya, meserretle RABBE nida edin. RABBE sevinç ile kulluk edin; onun önüne terennümle girin.” (Mezmur 100:1, 2) Günümüzde her milletten insan Yehova’yı yüceltiyor. Onların övgü ifadeleri zafer kazanan bir ordunun sevinç haykırışları gibidir. Kendini Tanrı’ya gerçekten adamış olanlar O’nun huzuruna “terennümle” gelir. Bu uygundur, çünkü Yehova hizmetçilerinin O’na vakflarının gereğini yaparken sevinç duymalarını isteyen ‘mutlu Tanrı’dır.’—I. Timoteos 1:11.

Rahatlığa Kavuşmuş Vaizler

Tarla hizmetindeki zor işin bize yorgunluk değil, tam tersine rahatlık vermesi nasıl mümkün olabilir? Yehova’nın işini yapmak İsa için canlandırıcı bir yemek gibiydi. O şöyle dedi: “Benim yemeğim beni gönderenin iradesini yapmak, ve onun işini başarmaktır.”—Yuhanna 4:34.

Benzer şekilde günümüzde gayretle vaaz eden İsa’nın takipçilerine ‘sözü vaaz etmek’ sevinç veriyor. (II. Timoteos 4:2) Vaaz etme işinde ayda 70 saatten fazla zaman harcayan, İsa’nın takipçisi Connie adlı orta yaşlı bir kadın şunları belirtti: “Hizmette geçen günün sonunda yorgun olsam bile sevinç ve doyum hissediyorum.”

Gökteki Krallık mesajı olumlu karşılanmıyorsa ne olacak? Connie sözlerini şöyle sürdürüyor: “Verilen karşılık ne olursa olsun, tarla hizmetine katıldığım için hiçbir zaman pişmanlık duymadım. Yehova’yı memnun eden şeyi yaptığımı bilmenin yanında, hakikat hakkında konuşmayı bir zevk sayıyorum, çünkü bunu yapınca Mukaddes  Kitaptaki muhteşem ümit yüreğimde güçleniyor.”

İnsanların Tanrı hakkında tam bilgi edinmesine yardım etmenin kendi yaşamlarına anlam kattığını başkaları da fark etti. Vaaz etme işinde düzenli olarak ayda 50 saatten fazla zaman harcayan Meloney adlı genç kadın şunu belirtti: “Bu hizmet rahatlık hissi veriyor, çünkü yaşamıma bir yön ve amaç kazandırıyor. Tarla hizmetine katıldığımda kişisel sorunlar ve günlük stresler ikinci planda kalıyor.”

Vaaz etme işinde gayretli başka bir Yehova’nın Şahidi olan Millicent şöyle diyor: “Bu hizmet, başkalarına Tanrı’nın insanlıkla ilgili amacı hakkında konuşarak ve Cennetin yeryüzünde nasıl yeniden kurulacağını açıklayarak geçirdiğim her günü değerli kılıyor. Günbegün Yehova’yı daha gerçek bir Kişi olarak görmemi sağlıyor ve başka hiçbir yolla elde edemeyeceğim ölçüde huzur ve mutluluk hissediyorum.”

Dinlemekle Rahatlık Bulanlar

Tanrısal hizmetlerini yapmak Gökteki Krallığı vaaz edenleri kuşkusuz rahatlatıyor ve hayat veren mesajı kabul eden kişiler de bununla rahatlık buluyor. Portekiz’de bir öğretmen, rahibeler ve papazlarca yetiştirilmiş olmasına rağmen, kendi kilisesinde ruhi ihtiyaçlarının karşılanmadığını hissetti. Mukaddes Kitapla ilgili soruları yanıtsız kalmıştı. Yehova’nın Şahitlerinden biriyle yaptığı düzenli bir Mukaddes Kitap tetkiki, Kutsal Yazılarla ilgili anlayışının giderek artmasını sağladı. Öğretmen coşkuluydu. Şöyle dedi: “Her çarşamba yaptığımız tetkiki hevesle bekliyordum, çünkü sorularım Mukaddes Kitaba dayalı ikna edici kanıtlarla birer birer yanıtlanıyordu.” Şimdi bu kadın da Yehova’nın vakfolmuş bir hizmetçisidir ve o da Mukaddes Kitap hakikatiyle başkalarına rahatlık veriyor.

O halde Yehova’nın Şahitleri vaaz etme görevlerinin ciddiyeti ya da küresel sahalarının genişliği altında ezilmiş değildirler. Ne kayıtsızlık ne de muhalefet onları yıldırabilir. Gökteki Krallığı vaaz etme görevlerini yerine getirmek üzere canla başla çalışırlar. İnsanların bulunabileceği her yerde iyi haberi onlarla paylaşırlar: Amerika Birleşik Devletleri’nde, duran bir kamyonda (1), Kore’de bir havaalanında (2), Andlar’da (3) ya da Londra’da bir dükkânda (4). İsa’nın çağımızdaki takipçileri kendilerine nimetler getiren işlerini dünya çapında sevinçle yerine getiriyor. İsa da vaadine uygun olarak onları rahatlatıyor ve başka birçok kişinin rahatlaması için onları kullanıyor.—Vahiy 22:17.