İnsanlığın Sorunları Bir Gün Bitecek mi?

“DÜNYA nüfusunun dörtte biri yoksulluk çekiyor; 1,3 milyarı günde 1 dolardan az parayla geçinmeye çalışıyor, 1 milyarının okuma yazması yok, 1,3 milyarının temiz içme suyu yok ve 1 milyarı her gün aç.” İrlanda’da yayımlanan bir rapor dünyanın durumunu böyle anlatıyor.

Tüm bunlar insanların dünyanın sorunlarına kalıcı çözümler bulamadığını gösteren son derece acı gerçeklerdir! Raporda sözü edilen insanların büyük çoğunluğunun savunmasız kadın ve çocuklardan oluştuğunu düşündüğümüzde bu sorunların daha da üzücü olduğu ortaya çıkıyor. 21. yüzyılda bile hâlâ onların haklarının “her gün sayısız kez çiğneniyor” olması dehşet verici değil mi?—The State of the World’s Children 2000.

“Bir Tek Nesilde Yeni Bir Dünya”

Birleşmiş Milletler Çocuk Fonu “tüm dünyada bu kötü davranışlar nedeniyle yaşam üzerine çöken koyu karanlığın ortadan kaldırılabileceğine” duyduğu güveni ifade etti. Bu kurumun açıkladığına göre, söz konusu milyarlarca yardıma muhtaç kişinin şimdi dayanmak zorunda olduğu korkunç koşullar, “ne kaçınılmaz ne de değiştirilemez” şeylerdir. Aslında, bu kurum “bir tek nesilde yeni bir dünya oluşturmak için tüm insanlara” bir çağrı yaptı. Bu dünyanın, tüm insanlığın “yoksulluk ve ayrımcılıktan uzak, şiddet ve hastalıktan kurtulmuş olacağı” bir dünya olmasını ümit ediyor.

Bu duyguları ifade edenler, “bitmeyecekmiş gibi görünen çekişme ve sıkıntılar zincirinin” neden olduğu üzücü olayları azaltmak için şimdi bile duyarlı insanların gösterdiği büyük çabalardan ilham alıyor. Örneğin, geçen 15 yıldır Çernobil Çocukları Projesi “nükleer bulutun ardında bıraktığı yüzlerce kanserli çocuğun acılarının hafifletilmesine yardım etti.” (The Irish Examiner, 4 Nisan 2000) Küçük büyük bütün yardım kurumlarının savaş ve felaket kurbanı sayısız kişinin yaşamında büyük bir etkisi olduğuna kuşku yok.

Bununla birlikte, bu insani çabalarda payı olanlar gerçekçi bir görüşe sahiptir. Onlar karşılaşılan sorunların “on yıl öncesine göre daha yaygın ve kökleşmiş olduğunu” biliyorlar. İrlanda’daki Concern adlı hayır kurumunun başkanı David Begg’e göre, Mozambik, sel felaketiyle karşılaştığında “kurum personeli, destek sağlayanlar ve bağış verenler bu duruma çok etkin şekilde karşılık verdi.” Begg, “fakat, bu felaketlerin büyüklüğü tek başımıza üstesinden gelemeyeceğimiz boyutlarda” diyor. Afrika’daki yardım çabaları hakkında dürüstçe şunu kabul ediyor: “Var olan birkaç umut parıltısı da titrek ışıklar gibi görünüyor.” Birçok kişi bu sözlerin küremizdeki genel durumu özetlediği görüşündedir.

“Bir tek nesilde yeni bir dünya” görmeyi gerçekçi olarak ümit edebilir miyiz? Var olan insani yardım çabaları gerçekten övgüye değer olsa bile, adalet ve barış dolu bir yeni dünyayla ilgili başka bir beklentiyi dikkate almak mantıklı görünüyor. Sonraki makalenin ele alacağı gibi, Mukaddes Kitap bu ümide dikkat çeker.

 [Sayfa 2’deki resim tanıtım notu]

Sayfa 3, çocuklar: UN/DPI James Bu’nun çektiği fotoğraf