Leylekten Ders Almak

“EVET, göklerdeki leylek belli vakitlerini biliyor. . . . . ancak RABBİN hükmünü kavmım bilmiyor.” (Yeremya 8:7) Peygamber Yeremya bu sözlerle, Tanrıları Yehova’yı bırakıp yabancı tanrılara tapınmaya başlayan irtidat etmiş Yahuda halkına Yehova’nın verdiği hükmü bildiriyor. (Yeremya 7:18, 31) Yeremya sadakatsiz Yahudilere ders alınması gereken bir örnek vermek için neden leyleği kullandı?

Leylek –özellikle de ak leylek– Mukaddes Kitapta adı geçen ülkeler arasında göç ettiğinden İsrailliler tarafından yaygın olarak bilinirdi. Bu uzun bacaklı iri kuş için kullanılan İbranice isim “vefalı; vefalı sevgiye sahip biri” anlamına gelen bir kelimenin dişil halidir. Diğer pek çok kuştan farklı olarak, erkek ve dişi ak leylek hayatları boyunca birbirlerinden ayrılmadıklarından bu isim onlar için çok uygundur. Kış aylarını sıcak yerlerde geçirdikten sonra, leyleklerin çoğu her yıl genellikle daha önceki yuvalarına geri dönerler.

Leyleklerin içgüdüsel davranışları, başka olağanüstü şekillerde de vefa niteliğine bir örnektir. Hem erkek hem de dişi kuş nöbetleşe olarak kuluçkaya yatar ve yavrularını beslerler. Our Magnificent Wildlife adlı kitap şunları açıklıyor: “Leyleklerin ana baba olarak birbirlerine olağanüstü bir sadakatleri vardır. Almanya’da erkek bir leylek yüksek gerilim hattına çarptı ve öldü. Dişi üç gün boyunca kuluçkaya yatmaya devam etti; bu süre zarfında sadece bir kez ve kısa süre için yiyecek aramak üzere yuvadan ayrıldı. . . . . Başka bir sefer dişi bir leylek vurulduğunda, yavruları baba leylek büyüttü.”

Gerçekten leylekler içgüdüsel olarak, hayatları boyunca eşlerine gösterdikleri sadakat ve yavrularına gösterdikleri sevgi dolu ilgiyle “vefalı” anlamına gelen adlarına uygun hareket ederler. Bu nedenle leylek sadakatsiz ve inatçı İsrailoğullarına ders vermek için etkili bir örnekti.

Bugün pek çok insan için vefa ve sadakat takdire değer fakat uygulanamayacak modası geçmiş niteliklerdir. Boşanmanın hızla artması, ayrılma, zimmete para geçirme ve başka birçok aldatma şekli vefa niteliğine artık hiç değer verilmediğini gösteriyor. Oysa Mukaddes Kitap, sevgi ve iyiliğe dayanan vefanın çok değerli olduğunu gösterir. Mukaddes Kitap İsa’nın takipçilerini doğruluk ve vefada “Allaha göre yaratılan yeni adamı [kişiliği] giymeye” teşvik eder. (Efesoslular 4:24) Evet, bu ‘yeni kişilik’ sadık ve vefalı olmamıza yardım eder. Bununla birlikte biz de vefa konusunda leylekten ders alabiliriz.