“Paranızı Neden Geri Getirdiğimi Biliyor musunuz?”

KASPİ’DE (Gürcistan) Nana adında, üç oğlu olan yalnız bir anne “paraya gerçekten ihtiyacım var” diye düşünüyordu. Bir sabah onun bu isteği gerçekleşti. Karakolun yanında 300 lari (150 ABD doları) buldu. Etrafta kimsecikler yoktu. Bu oldukça yüklü bir miktardı. Aslında Nana, lari ulusal para birimi olduğundan beri, yani beş yıldır hiç 100 larilik bir banknot görmemişti. Yerel tüccarlar birkaç yıl çalışsa bile o kadar kazanamazdı.

Nana, ‘imanımı, Tanrı korkusunu ve ruhi düşünüşümü kaybettikten sonra paranın ne önemi olabilir ki?’ diye düşündü. O, inancı nedeniyle karşı karşıya kaldığı şiddetli ezalara, hatta dayaklara dayanmış ve İsa’nın takipçilerine özgü nitelikler geliştirmişti.

Karakola geldiğinde beş polisin çaresizlik içinde bir şeyler aradıklarını gördü. Parayı aradıklarını anladı; bu nedenle onlara yaklaşarak şöyle dedi: “Bir şey mi kaybettiniz?”

“Para” diye cevapladılar.

“Kaç para?”

“Üç yüz lari!”

Nana “paranızı buldum” dedi. Sonra şöyle sordu: “Paranızı neden geri getirdiğimi biliyor musunuz?” Tabii, bilmiyorlardı.

“Çünkü ben Yehova’nın Şahidiyim” diye devam etti. “Eğer Yehova’nın Şahidi olmasaydım, paranızı geri getirmezdim.”

Parayı kaybeden komiser dürüst davranışı için duyduğu minnettarlığı Nana’ya 20 lari vererek gösterdi.

Bu olay Kaspi bölgesinin her yerine hızla yayıldı. Ertesi gün karakoldan çıkan temizlikçi bir kadın Nana’ya şöyle söyledi: “Komiser her zaman senin verdiğin yayını bürosunda tutuyor. Herhalde artık ona daha fazla değer veriyor.” Bir polis memuru da şunları söyledi: “Eğer herkes Yehova’nın Şahidi olsaydı, kimse suç işlemezdi.”