Bu Ortamın Son Günlerinde İsa’nın Takipçilerinin Tarafsızlığı

“Ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değildirler.”—YUHANNA 17:16.

1, 2. İsa takipçilerinin dünya ile ilişkileri hakkında ne dedi ve bu sözler hangi soruları doğuruyor?

KUSURSUZ bir insan olarak yaşadığı son gece, İsa öğrencilerinin önünde uzun uzun dua etti. Bu dua sırasında tüm gerçek takipçilerinin yaşamını tarif eden bir şey söyledi. Takipçileri hakkında şöyle dedi: “Ben onlara senin sözünü verdim; ve dünya onlardan nefret eyledi; çünkü ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değildirler. Onları dünyadan kaldırmanı değil, ancak şerirden saklamanı yalvarırım. Ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değildirler.”—Yuhanna 17:14-16.

² İsa, takipçilerinin bu dünyadan olmayacaklarını iki kez belirtti. Üstelik bu ayrılık, gerginliklere neden olacak, yani dünya onlardan nefret edecekti. Yine de İsa’nın takipçilerinin cesaretsizliğe kapılması gerekmezdi, çünkü Yehova’nın gözü onların  üzerinde olacaktı. (Süleymanın Meselleri 18:10; Matta 24:9, 13) İsa’nın sözlerinin ışığında şöyle sorabiliriz: ‘İsa’nın gerçek takipçileri neden dünyadan değillerdir? Dünyadan olmamak ne anlama gelir? İsa’nın takipçileri dünyadan nefret gördüğüne göre, dünyaya ne gözle bakarlar? Özellikle dünyanın yönetimleri hakkındaki görüşleri nedir?’ Bu sorulara Kutsal Yazılardan verilecek cevaplar önemlidir, çünkü hepimizi etkilemektedir.

“Biz Allahtanız”

3. (a) Bizi dünyadan ayrı kılan nedir? (b) Bu dünyanın “şerirde”, yani kötü olanın elinde olduğuna dair hangi kanıt var?

³ Bu dünyadan olmamamızın nedenlerinden biri, Yehova ile olan yakın ilişkimizdir. Resul Yuhanna şöyle yazdı: “Biliriz ki, biz Allahtanız, ve bütün dünya şerirdedir.” (I. Yuhanna 5:19) Yuhanna’nın dünyayla ilgili sözlerinin doğruluğu çok açıktır. Bugün çok yaygın olan savaşlar, suçlar, zulüm, baskı, sahtekârlık ve ahlaksızlık Tanrı’nın değil Şeytan’ın etkisini açıkça gösteriyor. (Yuhanna 12:31; II. Korintoslular 4:4; Efesoslular 6:12) Bir kimse Yehova’nın Şahidi olduğunda bu gibi yanlış davranışları alışkanlık edinmeyecek ya da onaylamayacaktır; bu da onu dünyadan ayrı kılacaktır.—Romalılar 12:2; 13:12-14; I. Korintoslular 6:9-11; I. Yuhanna 3:10-12.

4. Yehova’ya ait olduğumuzu hangi yollarla gösteririz?

⁴ Yuhanna, İsa’nın takipçilerinin dünyanın tersine “Allahtan” olduğunu söyledi. Kendisini Yehova’ya vakfedenlerin tümü O’na aittir. Resul Pavlus şöyle dedi: “Eğer yaşarsak, Rab için yaşarız; ve eğer ölürsek, Rab için ölürüz; imdi eğer yaşarsak da, ölürsek de, Rabbiniz.” (Romalılar 14:8; Mezmur 116:15) Biz Yehova’ya ait olduğumuzdan O’na özel bağlılık gösteririz. (Çıkış 20:4-6) Dolayısıyla, İsa’nın gerçek bir takipçisi yaşamını bazı dünyevi gayelere adamaz. Ve bazı özel simgelere saygı duysa da, ne davranışlarıyla ne de içinden onlara tapınmaz. O spor yıldızlarına ve başka çağdaş “put”lara, yani idollere de kesinlikle tapınmaz. Elbette, başkalarının dilediğini yapma hakkına saygı duyar. Fakat o yalnızca Yaratıcı’ya tapınır. (Matta 4:10; Vahiy 19:10) Bu da onu dünyadan ayrı kılar.

“Benim Krallığım Bu Dünyadan Değildir”

5, 6. Tanrı’nın Krallığına tabiiyet bizi nasıl bu dünyadan ayrı kılar?

⁵ İsa Mesih’in takipçileri Tanrı’nın Gökteki Krallığının tebaalarıdır ve bu tabiiyet de onları dünyadan ayrı kılar. İsa, Pontius Pilatus önünde sorgulanırken şöyle demişti: “Benim kırallığım bu dünyadan değildir; eğer benim kırallığım bu dünyadan olsaydı, Yahudiler eline verilmiyeyim diye hizmetçilerim uğraşırlardı; fakat şimdi benim kırallığım buradan değildir.” (Yuhanna 18:36) Gökteki bu Krallık Yehova’nın adını temize çıkaracak, egemenlik hakkını doğrulayacak ve O’nun amacını hem yerde hem de gökte gerçekleştirecek olan araçtır. (Matta 6:9, 10) İsa, hizmeti boyunca Gökteki Krallıkla ilgili  iyi haberi duyurdu ve bu ortamın sonuna dek duyurulmaya devam edeceğini söyledi. (Matta 4:23; 24:14) Vahiy 11:15’teki şu peygamberlik sözleri 1914 yılında gerçekleşti: “Dünyanın kırallığı Rabbimizin ve onun Mesihinin oldu; ve ebetler ebedince saltanat sürecektir.” Çok yakında gökteki bu Krallık insanlığı yönetecek tek güç olacak. (Daniel 2:44) Gün gelecek, bu dünyanın yöneticileri bile söz konusu Krallığın yetkisini kabul etmek zorunda kalacaklar.—Mezmur 2:6-12.

⁶ İsa’nın takipçileri tüm bunları göz önünde bulundurarak, bugün Tanrı’nın Gökteki Krallığına tabi olur ve İsa’nın ‘önce onun krallığını ve adaletini arayın’ öğüdünü tutarlar. (Matta 6:33) Bütün bunlar onların içinde yaşadıkları ülkeye karşı sadakatsiz oldukları anlamına gelmez, yalnızca manevi anlamda dünyadan ayrı olurlar. İsa’nın takipçilerinin başta gelen görevi, birinci yüzyılda olduğu gibi bugün de, ‘Tanrı’nın gökteki krallığına şahitlik etmektir.’—Resullerin İşleri 28:23.

7. İsa’nın gerçek takipçileri neden tarafsızdır ve bunu nasıl gösterirler?

⁷ Yehova’nın Şahitleri, Yehova’ya ait olduklarından, 20. ve 21. yüzyıllarda ulusal ve uluslararası çekişmelerde tarafsız kalmışlardır. Onlar hiçbir tarafı tutmamışlar ve herhangi bir dünyevi amaçla propaganda yapmamışlardır. Ezici görünen muhalefet karşısında gösterdikleri iman özellikle dikkat çekicidir. Onlar Nazi Almanyasındaki yöneticilere 1934’te ifade ettikleri ilkeleri izlediler: “Siyasal işlerle hiçbir ilgimiz yok, fakat Kralı Mesih olan Tanrı’nın Gökteki Krallığına tam anlamıyla bağlıyız. Kimseye hiçbir zarar vermeyiz. Barış içinde yaşamaktan ve fırsatımız oldukça bütün insanlara iyilik etmekten çok mutlu oluruz.”

Mesih’in Elçileri ve Temsilcileri

8, 9. Yehova’nın Şahitleri bugün hangi anlamda elçiler ve temsilcilerdir ve bu durum onların uluslarla ilişkilerini nasıl etkiler?

⁸ Pavlus kendisinden ve iman kardeşlerinden söz ederken, “Allah sanki vasıtamızla rica ediyormuş gibi, Mesih uğruna elçilik ediyoruz” dedi. (II. Korintoslular 5:20; Efesoslular 6:19) 1914’ten bu yana, Tanrı’nın krallığının “oğullar”ı olan ruhla meshedilmiş İsa’nın takipçilerinin aynı zamanda gökteki krallığın elçileri olduğunu söylemek yerindedir. (Matta 13:38; Filipililer 3:20; Vahiy 5:9, 10) Ayrıca Yehova “başka koyunlar”dan olan bir ‘büyük kalabalığı’ da milletler arasından toplamıştır. İsa’nın bu takipçileri, elçilik işini yerine getiren meshedilmiş oğulları destekleyen, yerde yaşama ümidine sahip kimselerdir. (Vahiy 7:9, 10; Yuhanna 10:16) Bu “başka koyunlar” da, Tanrı’nın Gökteki Krallığının “temsilcileri” olarak adlandırılabilir.

⁹ Bir elçi ve elçilik personeli hizmet ettikleri ülkenin işlerine karışmaz. Benzer şekilde İsa’nın takipçileri de dünya uluslarının siyasal işlerinde tarafsız kalırlar. Herhangi bir ulusun, ırkın, toplumsal ya da ekonomik grubun tarafında ya da karşısında yer almazlar. (Resullerin İşleri 10:34, 35) Tersine ‘herkes için iyilik ederler.’ (Galatyalılar 6:10) Yehova’nın Şahitlerinin tarafsızlığı nedeniyle, hiç kimse onların getirdiği mesajı muhalif bir ırksal,  ulusal ya da etnik grubu destekledikleri iddiasıyla haklı olarak reddedemez.

Sevgileriyle Tanınırlar

10. İsa’nın bir takipçisi için sevgi ne kadar önemlidir?

¹⁰ Yukarıda belirtilenlere ek olarak, İsa’nın takipçilerinin dünya işlerinde tarafsız olmalarının bir başka nedeni de iman kardeşleriyle ilişkileridir. İsa takipçilerine şöyle dedi: “Eğer birbirinize sevginiz olursa, benim şakirtlerim olduğunuzu bütün insanlar bununla bilecekler.” (Yuhanna 13:35) Kardeş sevgisi İsa’nın takipçisi olmanın önemli bir yönüdür. (I. Yuhanna 3:14) İsa’nın bir takipçisinin Yehova ve İsa ile ilişkisiyle bağlantılı olarak iman kardeşleriyle ilişkisi de çok yakındır. Onun sevgisi yalnızca yerel cemaatiyle sınırlı değildir. ‘Dünyada olan kardeşler’ topluluğunun tümünü kapsar.—I. Petrus 5:9.

11. Yehova’nın Şahitlerinin birbirlerine olan sevgisi davranışlarını nasıl etkiler?

¹¹ Bugün Yehova’nın Şahitleri kardeş sevgilerini İşaya 2:4’teki sözleri gerçekleştirerek gösterirler: “Kılıçlarını sapan demirleri, ve mızraklarını bağcı bıçakları yapacaklar; millet millete karşı kılıç kaldırmıyacak, ve artık cengi öğrenmiyecekler.” Yehova’nın eğittiği İsa’nın gerçek takipçileri, hem Tanrı’yla hem de birbirleriyle barış içindedir. (İşaya 54:13) Tanrı’yı ve kardeşlerini sevdikleri için birbirlerine ya da herhangi bir insana zarar vermek üzere harekete geçmeleri düşünülemez bile. Onların barış ve birliği, tapınmalarının temel unsurudur. Böylece Tanrı’nın ruhuna sahip olduklarını da göstermiş olurlar. (Mezmur 133.1; Mika 2:12; Matta 22:37-39; Koloseliler 3:14) Onlar “RABBİN gözleri”nin doğru kimseler üzerinde olduğunu bildiklerinden, ‘barışı arayıp onun ardınca koşarlar.’—Mezmur 34:14, 15.

Dünyaya Bakış Açıları

12. Yehova’nın dünyadaki insanlara karşı tutumu nedir, Yehova’nın Şahitleri bunu nasıl örnek alıyorlar?

¹² Yehova bu dünyaya karşı bir hüküm verdi, fakat dünyadaki tüm bireyleri henüz yargılamadı. Bunu Kendi belirlediği zaman geldiğinde İsa aracılığıyla yapacak. (Mezmur 67:3, 4; Matta 25:31-46; II. Petrus 3:10) Bu arada tüm insanlığa büyük bir sevgi gösteriyor. Herkes sonsuz yaşam kazanma fırsatına sahip olsun diye O, biricik Oğlunu bile verdi. (Yuhanna 3:16) İsa’nın takipçileri olarak, çabalarımız sık sık olumsuz karşılık görse de, başkalarına Tanrı’nın kurtuluş için yaptığı düzenlemeleri anlatarak O’nun sevgisini örnek alıyoruz.

13. Dünyevi yöneticiler hakkındaki görüşümüz ne olmalı?

¹³ Dünyanın yöneticileri hakkındaki görüşümüz ne olmalı? Pavlus bu soruya şu sözlerle cevap verdi: “Herkes, üzerinde olan hükûmetlere tâbi olsun; çünkü Allah tarafından  olmıyan hükûmet yoktur; ve olanlar Allah tarafından tanzim olunmuştur.” (Romalılar 13:1, 2) İnsanlar Mutlak Güce Sahip olanın izniyle, yetkili konumlarda bulunurlar. Bu konumlar birbirine göre daha küçük ya da büyük olabilir, fakat her zaman Yehova’nın konumunun altındadır. İsa’nın bir takipçisi dünyevi otoriteye boyun eğer çünkü bu tutum Yehova’ya itaatinin bir yönüdür. O halde Tanrı’nın talepleriyle bir insan hükümetinin talepleri arasında çelişki olursa ne olacak?

Tanrı’nın Kanunu ve Sezar’ın Kanunu

14, 15. (a) Daniel itaat konusunda ortaya çıkabilecek bir sorunu nasıl önleyebildi? (b) İtaat konusunda kaçınamayacakları bir sorun ortaya çıktığında üç İbrani nasıl bir tavır aldı?

¹⁴ Daniel ve üç arkadaşı, Tanrısal otoriteye tabiiyet ile insan hükümetlerine tabiiyet arasında dengeli bir tutuma sahip olmak bakımından güzel bir örnektir. Bu dört genç İbrani kendilerini Babil’de sürgünde bulduklarında bu ülkenin kanunlarına uydular ve hemen özel bir eğitim için seçildiler. Daniel bu eğitimin Yehova’nın Kanunu ile çelişebileceğini anlayıp, konuyu sorumlu kişiyle konuştu. Sonuç olarak bu dört İbrani’nin vicdanı dikkate alınarak bazı özel düzenlemeler yapıldı. (Daniel 1:8-17) Yehova’nın Şahitleri de gereksiz sorunlardan kaçınmak üzere, görüşlerini görevlilere nezaketle açıklarken Daniel’in örneğini izlerler.

¹⁵ Ancak daha sonraki bir olayda, kaçınılamayacak bir tabiiyet meselesi ortaya çıktı. Babil kralı Dura ovasına büyük bir put dikip, vilayet yöneticileri de dahil tüm üst düzey görevlilere bu heykelin açılışı için toplanmalarını emretti. O sırada Daniel’in üç arkadaşı vilayet yöneticisi olarak atanmış olduğundan bu emir onlar için de geçerliydi. Bu törenin belirli bir anında, orada toplanmış herkes heykelin önünde eğilmeliydi. Fakat bu İbraniler söz konusu hareketin Tanrı’nın kanununa aykırı olduğunu biliyordu. (Tesniye 5:8-10) Dolayısıyla herkes eğildiğinde onlar eğilmedi. Kralın emrine itaatsizlik etmekle korkunç bir şekilde öldürülme riskine girmişlerdi ve hayatlarını yalnızca bir mucize kurtarabilirdi. Fakat onlar Yehova’ya itaatsizlik etmektense ölümü göze aldılar.—Daniel 2:49–3:29.

16, 17. Yaptıkları duyuru işine son vermeleri emredilen resuller nasıl karşılık verdiler, neden?

¹⁶ Birinci yüzyılda İsa Mesih’in resulleri Yeruşalim’deki Yahudi liderlerin önüne getirildiler ve onlara İsa’nın adıyla yaptıkları duyuru işine son vermeleri emredildi. Onlar nasıl karşılık verdi? İsa onlara, Yahudiye’yi de kapsayacak şekilde, tüm milletlerden insanları öğrencisi yapma görevini vermişti. Onlara ayrıca hem Yeruşalim’de hem de dünyanın diğer kısımlarında şahitleri olmalarını söylemişti. (Matta 28:19, 20; Resullerin İşleri 1:8) Resuller, İsa’nın emrinin Tanrı’nın onlarla ilgili isteği olduğunu biliyorlardı. (Yuhanna 5:30; 8:28) Dolayısıyla onlar şöyle dediler: “İnsanlardan ziyade Allaha itaat etmek gerektir.”—Resullerin İşleri 4:19, 20; 5:29.

¹⁷ Bu resuller isyancı kimseler değildi. (Süleymanın Meselleri 24:21) Yine de insan yöneticiler  Tanrı’nın istediği şeyi yapmalarını yasakladığında söyleyebilecekleri yalnızca buydu: ‘İnsanlara değil, Tanrı’ya itaat etmeliyiz.’ İsa, ‘Sezar’ın hakkını Sezar’a, Tanrı’nın hakkını Tanrı’ya’ vermemiz gerektiğini söyledi. (Markos 12:17, YÇ) Bir insanın sözünü dinleyerek Tanrı’nın emrine itaatsizlik edersek, Tanrı’nın hakkı olan şeyi insana vermiş oluruz. Oysa biz Yehova’nın en yüce olan otoritesini de kabul ederiz, Sezar’a borçlu olduğumuz her şeyi de öderiz. Çünkü Kendisi, Evrenin Egemeni, Yaratıcı ve otoritenin Kaynağıdır.—Vahiy 4.11.

Kararlılığımızı Koruyacağız

18, 19. Birçok kardeşimiz nasıl örnek bir tavır almıştır ve biz onların örneğini nasıl izleyebiliriz?

¹⁸ Şu anda birçok hükümet Yehova’nın Şahitlerinin tarafsız tavrını kabul ediyor ve bunun için minnettarız. Ancak bazı ülkelerde Şahitler şiddetli muhalefetle karşılaşıyorlar. 20. yüzyıl boyunca ve günümüze dek bazı kardeşlerimiz “iman uğruna yüce mücadele”lerini ruhi anlamda sürdürürken büyük bir uğraş vermişlerdir.—I. Timoteos 6:12, YÇ.

¹⁹ Biz de onlar gibi kararlılığımızı nasıl koruyabiliriz? Öncelikle muhalefeti beklememiz gerektiğini unutmayalım. Muhalefetle karşılaşmamız bizim için sarsıcı ya da şaşırtıcı olmasın. Pavlus Timoteos’u şöyle uyardı: “Mesih İsada takva üzre yaşamak istiyenlerin hepsi eza çekeceklerdir.” (II. Timoteos 3:12; I. Petrus 4:12) Şeytan’ın etkisinin hüküm sürdüğü bir dünyada muhalefetle karşılaşmamamız için bir neden var mı? (Vahiy 12:17) Biz sadık kaldığımız sürece, bunu ‘yadırgayıp, sövecek’ bazı kimseler her zaman olacaktır.—I. Petrus 4:4, YÇ.

20. Bize güç veren hangi gerçekleri gördük?

²⁰ İkinci olarak, bizler Yehova ve meleklerinin bizi desteklediğine eminiz. Eskiden yaşamış Elişa’nın söylediği gibi: “Bizimle olanlar, onlarla olanlardan çoktur.” (II. Kırallar 6:16; Mezmur 34:7) Yehova kendi iyi amacı uğruna muhaliflerin bir süre daha baskıyı sürdürmelerine izin verebilir. Yine de bize her zaman gerekli dayanma gücünü verecektir. (İşaya 41:9, 10) Bazıları öldürülmüş olsa bile biz dehşete kapılmayız. İsa şöyle dedi: “Bedeni öldürüp de canı öldürmeğe kudreti olmıyanlardan korkmayın; ancak daha ziyade cehennemde hem bedeni, hem canı helâk etmeğe kudreti olandan korkun.” (Matta 10:16-23, 28) Bizler bu ortamda sadece “misafirler”iz. Bu dünyada zamanımızı “gerçekten olan hayat”a, Tanrı’nın yeni dünyasındaki sonsuz yaşama sımsıkı yapışmak üzere kullanıyoruz. (I. Petrus 2:11; I. Timoteos 6:18) Tanrı’ya sadık kaldığımız sürece hiçbir insan bizi bu ödülden yoksun bırakamaz.

21. Her zaman neyi akılda tutmalıyız?

²¹ Öyleyse, Yehova Tanrı’yla aramızdaki değerli ilişkiyi aklımızdan çıkarmayalım. Mesih’in takipçileri ve Gökteki Krallığın tebaaları olmanın sağladığı yararlardan dolayı her zaman minettar olalım. Kardeşlerimizi yürekten sevelim ve onlardan gördüğümüz sevgi bizim için her zaman bir zevk olsun. Her şeyden önemlisi de, mezmur yazarının şu sözlerine kulak verelim: “RABBİ bekle, kuvvetli ol, ve yüreğin cesaretli olsun; evet, RABBİ bekle.” (Mezmur 27:14; İşaya 54:17) O zaman bizler, daha önce yaşamış sayısız iman kardeşimiz gibi ümitli bekleyişimize kararlılıkla devam edeceğiz. İsa’nın sadık takipçileri olarak tarafsızlığımızı koruyup dünyadan ayrı kalacağız.

Açıklayabilir misiniz?

• Yehova ile ilişkimiz bizi nasıl dünyadan ayrı kılar?

• Tanrı’nın Gökteki Krallığının tebaaları olarak bu dünyada tarafsız bir tavrı nasıl koruyabiliriz?

• Kardeşlerimize olan sevgimiz bizi hangi alanlarda tarafsız kılar?

[Sorular]

[Sayfa 15’teki resim]

Tanrı’nın Krallığına tabiiyetimiz dünyayla ilişkimizi nasıl etkiler?

[Sayfa 16’daki resim]

Bir Hutu ve Tutsi birlikte mutlu şekilde çalışıyorlar

[Sayfa 17’deki resim]

Yahudi ve Arap iman kardeşleri

[Sayfa 17’deki resim]

İsa’nın takipçisi Sırp, Boşnak ve Hırvat iman kardeşleri beraberliklerinden sevinç duyuyorlar

[Sayfa 18’deki resim]

Yöneticiler Tanrı’nın kanununu çiğnememizi emrettiğinde izlenmesi gereken doğru yol nedir?