Sizi de İlgilendiren Bir Kutlama

İSA MESİH yeryüzündeyken, Tanrı’yı onurlandıran bir kutlama başlattı. İsa’nın, takipçilerine kutlamalarını doğrudan emrettiği tek dinsel tören budur. Bu kutlama, Son Akşam Yemeği olarak da adlandırılan Rabbin Akşam Yemeği idi.

Bu kutlamaya yol açan olayların görgü şahidi olduğunuzu düşünün. İsa ve resulleri Yahudi Fısıh bayramını kutlamak üzere Yeruşalim’de, bir evin üst katındaki bir odada toplanmışlar. Kızarmış kuzu, acı otlar, mayasız ekmek ve kırmızı şaraptan oluşan geleneksel Fısıh yemeğini bitirmişler. Vefasız resul Yahuda İskariyot dışarı gönderilmiş ve birazdan Efendisini ele verecek. (Matta 26:17-25; Yuhanna 13:21, 26-30) İsa’nın yanında sadece 11 sadık resulü var. Onlardan biri de Matta.

Bir görgü şahidi olan Matta’nın kaydına göre, İsa, Rabbin Akşam Yemeğini şöyle başlattı: “İsa [mayasız] ekmek aldı, şükran duası edip parçaladı, ve şakirtlere verdi ve dedi: Alın, yiyin, bu benim bedenimdir. Ve bir [şarap] kâse[si] alıp şükretti, ve onlara vererek dedi: Bundan hepiniz için. Çünkü bu benim kanım, günahların bağışlanması için bir çokları uğrunda dökülen ahdin kanıdır.”—Matta 26:26-28.

İsa neden Rabbin Akşam Yemeği kutlamasını başlattı? Bunu yaparken, neden mayasız ekmek ve kırmızı şarap kullandı? Mesih’in tüm takipçilerinin bu sembollerden alması gerekir mi? Bu anma yemeği ne sıklıkta kutlanmalı? Bu kutlama sizin için gerçekten bir anlam ifade ediyor mu?