Liberya—Savaşa Rağmen Duyuru Faaliyeti İlerliyor

LİBERYA’DA iç savaş on yıldan fazla bir süredir tüm şiddetiyle devam ediyor. 2003 yılının ortalarına doğru isyancılar, savaştıkları alanı genişleterek başkent Monrovia’ya kadar ilerlediler. Birçok Yehova’nın Şahidi evlerini terk edip kaçmak zorunda kaldı, bu durum bazen defalarca tekrarlandı. Malları birçok kez yağmalandı.

Ne yazık ki, başkentte meydana gelen çatışmalarda binlerce kişi öldürüldü. Öldürülenlerden ikisi Şahitti; bir birader ve bir hemşire. Kardeşler bu sıkıntıyla nasıl başa çıktı ve onlara yardım etmek üzere neler yapıldı?

İhtiyaçta Olanlara Yardım

Tüm bu sıkıntılı dönem boyunca Yehova’nın Şahitlerinin Liberya’daki bürosu ihtiyaçta olanlara yardım sağlamak üzere düzenleme yaptı. Gıda, gerekli ev eşyaları ve tıbbi malzeme sağlandı. İsyancıların limanları denetimlerinde tuttuğu dönemde, yiyecek kıtlığı yaşandı. Büro bu gelişmenin olacağını önceden tahmin etmişti ve şehirdeki İbadet Salonlarına sığınan iki bin Şahit için temel gıda maddelerini hazır bulunduruyordu. Kardeşler bu gıdaları ölçülü şekilde dağıttılar; böylece liman tekrar açılana kadar bu yardım devam etti. Belçika ve Sierra Leone’deki bürolar hava yoluyla tıbbi malzeme gönderdi, Britanya ve Fransa’daki bürolar ise giysi yolladılar.

Bu vahim duruma rağmen, kardeşlerimiz olumlu tutumlarını ve sevinçlerini korudular. Evini üç kez terk edip kaçmak zorunda kalmış olan bir kardeşimizin şu sözleri diğer kardeşlerin de duygularını yansıtıyor: “Bunlar, zaten vaaz ederken sözünü ettiğimiz koşullar; son günlerde yaşıyoruz.”

İyi Habere Verilen Karşılık

Ülke çapında yaşanan kargaşaya rağmen, Şahitler tarla faaliyetinde mükemmel sonuçlar almaya devam ediyorlar. 2003 yılı Ocak ayında 3.879 müjdeciyle o zamana kadarki en yüksek müjdeci sayısına ulaşıldı ve Şubat ayında bu müjdeciler 15.227 ev Mukaddes Kitap tetkiki idare ettiler.

İnsanlar iyi habere hemen karşılık veriyorlar. Bu konuda bir örnek, ülkenin güneydoğu bölgesindeki bir köyde yaşandı. Bir cemaat, Mesih’in Ölümünün Anılmasını, genelde ibadet yaptıkları yerden yürüyerek beş saatlik uzaklıktaki, Bewahn isimli büyük bir köyde kutlamayı planlamıştı. Kardeşler köydekileri Anma Yemeğine davet etmeden önce, Bewahn belediye başkanını davet ettiler. Belediye başkanı bu daveti alınca, yanına Mukaddes Kitabını alıp köylüleri ziyarete gitti ve davetiyede yer alan bir ayeti okudu ve onları Anma Yemeğine katılmaya teşvik etti. Böylece, müjdeciler köye geldiklerinde, yapacakları işin çoktan yapılmış olduğunu gördüler. Belediye başkanı, iki karısı ve çocuklarıyla Anma Yemeğine geldi. Bu kutlamaya toplam 27 kişi katıldı. O tarihten sonra, belediye başkanı Metodist Kilisesi’nden ayrıldı,  Şahitlerle birlikte Mukaddes Kitabı incelemeye başladı ve İbadet Salonu inşa edilmesi için bir arsa sağladı.

Tutum Değişikliği

Kardeşlerimizin davranışları hakikate karşı koyan bazı kişilerin görüşlerini değiştirmesinde de etkili oldu. Örneğin, Opoku adındaki bir adamın durumunu ele alalım. Bir özel öncü tarla hizmetinde onunla karşılaştı ve bir Watchtower dergisi sundu. Dergideki bir makale Opoku’nun dikkatini çekti; ancak parası yoktu. Öncü, dergi için ücret alınmadığını açıklayıp, Opoku’ya dergiyi bıraktı ve tekrar ziyaret etmek için bir düzenleme yaptı. Opoku tekrar ziyaret edildiğinde, öncüye şunu sordu: “Beni tanıyor musunuz? Harper kentindeki üyelerinizin çoğu beni tanır. Ben sizin çocuklarınızı okuldan atardım!” Sonra, eskiden kendisinin o kentteki bir lisenin müdürü olduğunu ve bazı hareketleri yapmadıkları için Yehova’nın Şahitlerinin çocuklarına eziyet ettiğini anlattı.

Ancak, Yehova’nın Şahitlerinin sevgisini gösteren üç farklı olay Opoku’nun tutumunu tekrar gözden geçirmesine neden olmuştu. Birincisi, Şahitlerin, ruhi kardeşlerinden ağır hasta biriyle nasıl ilgilendiklerini görmüştü. Şahitler bu kişinin komşu bir ülkede tedavi görmesi için düzenleme bile yapmıştı. Opoku, hasta olan bu kişinin Şahitler arasında “önemli biri” olduğunu düşünmüştü, fakat onun sıradan bir Şahit olduğunu öğrenmişti. İkincisi, Opoku 1990’lı yıllarda Fildişi Kıyısı’nda sığınmacı olarak yaşamıştı. Susadığı bir gün, genç bir adamdan su satın almaya gitmişti. Opoku’da sadece kâğıt para vardı ve genç adam bunu bozamıyordu; böylece adam Opoku’ya suyu ücretsiz olarak vermişti. Genç adam Opoku’ya suyu uzatırken şöyle sormuştu: “Sizin ve benim gibi insanların para almadan birbirimize bir şeyler vereceğimiz bir zamanın geleceğini düşünüyor musunuz?” Opoku onun Yehova’nın bir Şahidi olduğunu tahmin etmişti ve genç adam da bunu doğrulamıştı. Bu kardeşin cömertliği ve gösterdiği iyilik onu etkilemişti. Üçüncüsü, özel öncünün ücret almadan bir dergi bırakmaya hazır olması, Opoku’yu, Şahitlerle ilgili görüşünün yanlış olduğu ve tutumunu değiştirmesi gerektiği konusunda ikna etmişti. Opoku ruhen ilerledi ve şimdi vaftiz edilmemiş bir müjdecidir.

Liberya’daki kardeşler aşırı zor koşullarda yaşamaya devam etmelerine rağmen, Tanrı’ya güveniyorlar ve Tanrı’nın Gökteki Krallığının adil yönetimi altında daha iyi koşulların olacağına dair iyi haberi sadakatle duyuruyorlar. Yehova onların yaptığı bu zor işi ve ismine gösterdikleri sevgiyi asla unutmayacak.—İbraniler 6:10.

[Sayfa 30’daki haritalar]

(Ayrıntılı bilgi için lütfen yayına bakın)

MONROVİA

[Sayfa 31’deki resimler]

Sıkıntılı zamanlarda, Yehova’nın toplumu ihtiyaçta olanlara ruhi ve fiziksel yardım sağlar