Zulme Rağmen Mutlu

“Benim yüzümden insanlar sizi kınadıkları, size zulmettikleri ve aleyhinizde her türlü yalanı söyledikleri zaman ne mutlu sizlere!”—MATTA 5:11.

1. İsa, mutluluk ve zulüm konusunda takipçilerine hangi güvenceyi verdi?

İSA, elçilerini Gökteki Krallığı duyurmaları için ilk kez gönderdiğinde, onları muhalefetle karşılaşacaklarına dair uyardı. Onlara şöyle dedi: “Benim ismimden ötürü bütün insanlar sizden nefret edecek.” (Matta 10:5-18, 22) Oysa İsa, daha önce Dağdaki Vaazında elçilerine ve diğer kişilere güvence verip, böyle bir muhalefetin duydukları derin mutluluğu yok edemeyeceğini söylemişti. Üstelik İsa, mutlu olmak ile onun takipçisi olmaktan dolayı zulüm görmek arasında bağlantı bile kurmuştu. Zulüm görmek insana nasıl mutluluk verebilir?

Doğruluk Yolunda Sıkıntı Çekmek

2. İsa ve Petrus’a göre, ne tür sıkıntı mutluluk verir?

² İsa’nın sözünü ettiği sekizinci mutluluk nedeni şudur: “Ne mutlu doğruluk yolunda  zulüm görenlere, çünkü göklerin krallığı onlarındır.” (Matta 5:10) Sıkıntı çekmek başlı başına övgüye değer bir durum değildir. İsa’nın elçisi olan Petrus şunu yazdı: “Günah işlediğiniz için dayak yerseniz, buna katlanmanın ne değeri olur? Fakat iyi olanı yaparken sıkıntı çeker ve buna katlanırsanız, bu Tanrı’yı memnun eder.” Sonra sözlerine şöyle devam etti: “Ancak içinizden hiç kimse, katil, hırsız, suçlu ya da başkalarının işine burnunu sokan biri olduğundan dolayı sıkıntı çekmesin. Fakat biri, Mesih’in takipçisi olduğundan sıkıntı çekerse hiç utanmasın, bu adı taşıyarak Tanrı’yı yüceltmeye devam etsin.” (1. Petrus 2:20; 4:15, 16) İsa’nın sözlerine göre, doğruluk yolunda sıkıntı çekip dayanmak kişiyi mutlu eder.

3. (a) Doğruluk yolunda zulüm görmek ne anlama gelir? (b) Zulmün İsa’nın ilk takipçileri üzerinde nasıl bir etkisi oldu?

³ Gerçek doğruluk, Tanrı’nın isteğini ve emirlerini yerine getirmektir. Bu nedenle, doğruluk yolunda sıkıntı çekmek, bir kişinin Tanrı’nın standartlarını veya taleplerini çiğneme baskısına karşı koyduğu için sıkıntı çekmesi demektir. Elçiler, İsa’nın ismini duyurmaya son vermeyi reddettiklerinden dolayı Yahudi liderlerden zulüm gördüler. (Elçilerin İşleri 4:18-20; 5:27-29, 40) Acaba bu durum onların sevincini azalttı ya da duyuru işini durdurmalarına yol açtı mı? Kuşkusuz hayır! “İsa’nın ismi uğrunda aşağılanmaya layık görüldükleri için Sanhedrin’den sevinç içinde çıktılar. Her gün mabette ve evden eve sözü öğretmeye ve İsa Mesih hakkındaki iyi haberi bildirmeye yılmadan devam ediyorlardı.” (Elçilerin İşleri 5:41, 42) Gördükleri bu zulüm onlara sevinç verdi ve duyuru işinde gayretlerini kamçıladı. Daha sonra, İsa’nın ilk takipçileri imparatora tapınmayı reddettikleri için Romalılardan zulüm gördüler.

4. İsa’nın takipçilerinin zulüm görmesinin bazı nedenleri nelerdir?

⁴ Çağımızda Yehova’nın Şahitleri “Krallık hakkındaki bu iyi haber”i duyurma işine son vermeyi reddettiklerinden dolayı zulüm görüyorlar. (Matta 24:14) Şahitler, ibadetleri yasaklandığında, Mukaddes Kitabın bir araya toplanma emrini yerine getirmekten vazgeçmektense, sıkıntı çekmeye hazırlar. (İbraniler 10:24, 25) Onlar Kutsal Yazılara dayanan tarafsızlıkları veya kanın yanlış amaçla kullanımını reddetmeleri nedeniyle zulüm görüyorlar. (Yuhanna 17:14; Elçilerin İşleri 15:28, 29) Ancak, doğruluktan yana böyle tavır alması bugün Tanrı’nın toplumuna çok büyük bir huzur ve mutluluk veriyor.—1. Petrus 3:14.

Mesih Uğrunda Kınanmak

5. Günümüzde Yehova’nın toplumunun zulüm görmesinin temel nedeni nedir?

⁵ İsa’nın Dağdaki Vaazında saydığı dokuzuncu mutluluk nedeni de zulümle ilgilidir. O şöyle dedi: “Benim yüzümden insanlar sizi kınadıkları, size zulmettikleri ve aleyhinizde her türlü yalanı söyledikleri zaman ne mutlu sizlere!” (Matta 5:11) Yehova’nın toplumunun zulüm görmesinin temel nedeni şimdiki kötü ortamın bir kısmı olmamalarıdır. İsa öğrencilerine şunu söyledi: “Siz dünyaya ait olsaydınız, dünya kendisinin olanı severdi. Ben sizi dünyadan seçip aldığım için siz dünyaya ait değilsiniz; bu yüzden de dünya sizden nefret ediyor.” (Yuhanna 15:19) Benzer şekilde Petrus da şöyle dedi: “Sizin artık bu yolda onlarla aynı sefahat batağına koşmamanıza şaşırıp hakkınızda aşağılayıcı şekilde konuşuyorlar.”—1. Petrus 4:4.

6. (a) Artakalan ve arkadaşları neden kınanıyor ve zulüm görüyor? (b) Kınanmamız mutluluğumuzu azaltıyor mu?

⁶ İlk takipçilerinden, İsa’nın verdiği yetkiyle yaptıkları duyuru işine son vermeleri istenmişti. Daha önce gördüğümüz gibi, onlar bunu reddettikleri için zulüm görmüşlerdi. Mesih, takipçilerine şu görevi vermişti: “Yeryüzünün uçlarına dek şahitlerim olacaksınız.”  (Elçilerin İşleri 1:8) Mesih’in meshedilmiş kardeşlerinden sadık bir artakalan, “büyük kalabalık”tan olan vefalı arkadaşlarının yardımıyla bu görevi gayretle yerine getirmektedir. (Vahiy 7:9) Bu nedenle, Şeytan “onun soyundan [Tanrı’nın teşkilatının gökteki kısmını simgeleyen “kadın”ın soyundan] artakalan ve Tanrı’nın emirlerine uyup İsa’ya şahitlik etme işini sürdürenlerle” savaşıyor. (Vahiy 12:9, 17) Biz, Yehova’nın Şahitleri olarak İsa’ya şahitlik ediyoruz; o şimdi Gökteki Krallık yönetiminin Kralı olarak hüküm sürüyor ve bu yönetim Tanrı’nın adil yeni dünyasına giden yolun üzerindeki insan yönetimlerini yok edecek. (Daniel 2:44; 2. Petrus 3:13) Bu yüzden kınanıyor ve zulüm görüyor olsak da, Mesih’in adı uğruna sıkıntı çektiğimiz için mutluyuz.—1. Petrus 4:14.

7, 8. Muhalifler İsa’nın ilk takipçilerinin aleyhinde hangi yalanları söylediler?

⁷ İsa, takipçilerine, insanlar kendi yüzünden onların aleyhinde “her türlü yalanı söyledikleri zaman” bile, kendilerini mutlu hissetmeleri gerektiğini söyledi. (Matta 5:11) İsa’nın ilk takipçilerinin durumunda gerçekten böyle oldu. MS yaklaşık 59-61 yıllarında Pavlus Roma’da gözaltında tutulurken, oradaki Yahudi liderler İsa’nın takipçileri hakkında şöyle demişti: “Her yerde bu mezhebin aleyhinde konuşulduğunu biliyoruz.” (Elçilerin İşleri 28:22) Pavlus ve Silas “Sezar’ın buyruklarına karşı” çıkarak “dünyayı altüst” etmekle suçlanıyordu.—Elçilerin İşleri 17:6, 7.

⁸ Tarihçi K. S. Latourette, Roma İmparatorluğu dönemindeki İsa’nın takipçileri hakkında şunları yazdı: “Çok farklı suçlamalar vardı. Hıristiyanlar putperest törenlere katılmayı reddettiklerinden dolayı ateist olmakla suçlanıyordu. Toplumsal yaşamdaki pek çok etkinlikten –putperest bayramlardan, toplumsal eğlencelerden . . . .– uzak durup çekimser kaldıkları için insan ırkından nefret ettikleri ileri sürülerek, onlarla alay edilirdi. Hıristiyan erkek ve kadınların geceleyin bir araya toplandığı . . . . ve sonra seks âlemleri yaptıkları söylenirdi. . . . . [Mesih’in Ölümünün Anılması] sadece iman edenler tarafından kutlandığından, Hıristiyanların düzenli olarak bebek kurban edip onun kanını ve etini yedikleri söylentileri çıkmaya başlamıştı.” Ayrıca, İsa’nın ilk takipçileri imparatora tapınmayı reddettiklerinden, devlet düşmanları olmakla da suçlandılar.

9. Birinci yüzyıldaki İsa’nın takipçileri, haklarındaki sahte suçlamalara nasıl karşılık verdiler ve bugün durum nedir?

⁹ Bu sahte suçlamalar, İsa’nın ilk takipçilerinin Gökteki Krallığın iyi haberini duyurma görevini yerine getirmelerini engelleyemedi. MS 60-61 yıllarında, Pavlus ‘iyi haberin tüm dünyada meyve verip yayıldığından’ ve “gök altında tüm insanlar arasında” duyurulduğundan söz edebildi. (Koloseliler 1:5, 6, 23) Bugün aynı şey oluyor. Birinci yüzyıldaki İsa’nın takipçileri gibi, bugün de Yehova’nın Şahitleri haksız yere suçlanıyor. Yine de günümüzde Gökteki Krallık mesajını duyurma işi gelişiyor ve bu hizmete katılanlara büyük mutluluk veriyor.

Peygamberler Gibi Zulüm Görenlere Ne Mutlu

10, 11. (a) İsa dokuzuncu mutluluk nedeniyle ilgili sözlerini nasıl bitirdi? (b) Peygamberlere neden zulmedildi? Örnekler verin.

¹⁰ İsa, dokuzuncu mutluluk nedeniyle ilgili sözlerini şöyle bitirdi: “Sevinin . . . . sizden önce peygamberlere de böyle zulmettiler.” (Matta 5:12) Yehova’nın, sadakatsiz İsrailoğullarını uyarmak üzere gönderdiği peygamberler iyi karşılanmadılar ve çoğu kez zulüm gördüler. (Yeremya 7:25, 26) Pavlus bu gerçeğe tanıklık ederek şöyle yazdı: “Daha ne diyeyim? . . . . Diğer peygamberlerden anlatmaya devam etsem zaman yetmeyecek. İman  sayesinde, . . . . alaya alınarak, kırbaçlanarak, hatta zincirlenip hapsedilerek sınandılar.”—İbraniler 11:32-38.

¹¹ Kötü kral Ahab ve karısı İzebel’in yönetimi sırasında Yehova’nın birçok peygamberi kılıçtan geçirildi. (1. Krallar 18:4, 13; 19:10) Yeremya peygamber tomruğa vuruldu ve sonra çamurlu bir sarnıca atıldı. (Yeremya 20:1, 2; 38:6) Daniel peygamber aslanların bulunduğu bir çukura atıldı. (Daniel 6:16, 17) Yehova’ya pak tapınmayı savundukları için, İsa’dan önceki tüm bu peygamberler zulüm gördü. Yahudi dinsel liderler birçok peygambere zulmetti. Bu nedenle İsa, yazıcıları ve Ferisileri “peygamberleri öldürenlerin oğulları” olarak adlandırdı.—Matta 23:31.

12. Yehova’nın Şahitleri olarak, eski devirlerdeki peygamberler gibi zulüm görmeyi neden bir ayrıcalık sayıyoruz?

¹² Bugün Yehova’nın Şahitleri olarak, Gökteki Krallığın iyi haberini gayretle duyurduğumuz için çoğu kez zulüm görüyoruz. Düşmanlarımız bizi “başkalarını kendi dinimize çevirmeye çalışan saldırgan kişiler” olmakla suçluyor; fakat Yehova’nın bizden önceki sadık hizmetçilerinin de aynı eleştirilerle karşılaştığını biliyoruz. (Yeremya 11:21; 20:8, 11) Eski devirlerdeki sadık peygamberlerinkiyle aynı nedenden ötürü sıkıntı çekmeyi bir ayrıcalık sayıyoruz. Öğrenci Yakub şunları yazdı: “Kardeşlerim, Yehova adına konuşan peygamberleri, sıkıntı çekmek ve sabretmek konusunda örnek alın. Bakın, sıkıntıya tahammül edenlerin mutlu olduğunu söylüyoruz.”—Yakub 5:10, 11.

Mutlu Olmak İçin Gerçek Nedenler

13. (a) Zulümden neden yılmıyoruz? (b) Hangi şey kararlılığımızı korumamızı sağlar ve bu neyi kanıtlar?

¹³ Zulümden yılmak şöyle dursun; peygamberlerin, İsa’nın ilk takipçilerinin ve bizzat İsa Mesih’in izinden gitme düşüncesi bizi teselli ediyor. (1. Petrus 2:21) Kutsal Yazılardaki ifadeler, örneğin Petrus’un şu sözleri bizi çok mutlu ediyor: “Sevgili kardeşlerim, sizin için bir sınav olan ateşli sıkıntılar karşısında, başınıza gelen garip bir şeymiş gibi şaşkınlığa düşmeyin. Eğer Mesih’in adı uğruna kınanırsanız ne mutlu size! Çünkü insana onur veren ruh, Tanrı’nın ruhu, sizde duruyor demektir.” (1. Petrus 4:12, 14) Yaşadığımız tecrübelerden şunu iyi biliyoruz: Sadece Yehova’nın ruhunun bizde durması ve bizi güçlendirmesi sayesinde, zulüm karşısında kararlılığımızı koruyabiliriz. Kutsal ruhun desteği, Yehova’nın bizi bereketlediğini kanıtlıyor, bu da bize büyük mutluluk veriyor.—Mezmur 5:12; Filipililer 1:27-29.

14. Doğruluk yolunda zulüm gördüğümüze sevinmek için hangi nedenlere sahibiz?

¹⁴ Doğruluk yolunda muhalefet ve zulüm görmekten mutlu olmamızın bir diğer nedeni, bunun, İsa’nın gerçek takipçileri olarak  Tanrı’ya bağlı bir yaşam sürdüğümüzü kanıtlamasıdır. Pavlus şöyle yazdı: “Mesih İsa yolunda Tanrı’ya bağlı bir yaşam sürmek isteyenlerin hepsi zulüm görecektir.” (2. Timoteos 3:12) Şeytan, Yehova’nın yarattığı her şeyin O’na bencil nedenlerden ötürü hizmet ettiğini ileri sürüp meydan okumuştu. O nedenle, deneme karşısında bütünlüğümüzü korumamızın Şeytan’ın bu iddiasına da bir yanıt oluşturacağı düşüncesi bizi son derece mutlu ediyor. (Eyub 1:9-11; 2:3, 4) Yehova’nın adil egemenlik hakkının doğrulanmasında küçük de olsa bir payımızın olması bizi sevindiriyor.—Süleyman’ın Meselleri 27:11.

Ödülden Ötürü Sevinçten Sıçrayın

15, 16. (a) İsa ‘sevinmemiz ve sevinçten sıçramamız’ için hangi nedeni gösterdi? (b) İsa’nın meshedilmiş takipçileri için gökte hangi ödül var; “başka koyunlar”dan olan arkadaşları nasıl ödüllendirilecek?

¹⁵ İsa, eski devirlerdeki peygamberler gibi, iftiraya uğramaktan ve zulüm görmekten sevinç duymak için ek bir neden daha gösterdi. Dokuzuncu mutluluk nedenini açıklarken, sözlerinin sonuna doğru şöyle dedi: “Sevinin ve sevinçten sıçrayın, çünkü göklerdeki ödülünüz büyüktür.” (Matta 5:12) Pavlus şunları yazdı: “Günahın ödediği ücret ölümdür, Tanrı’nın verdiği armağan ise Efendimiz Mesih İsa aracılığıyla sonsuz yaşamdır.” (Romalılar 6:23) Evet, ‘büyük ödül’ yaşamdır ve bu, bizim hak ettiğimiz bir şey değildir. Bu, karşılıksız bir armağandır. İsa, Yehova’dan geldiği için, ödülün “göklerde” olduğunu söyledi.

¹⁶ Meshedilmişler “yaşam tacını” alıyorlar; onlar için bu, gökte Mesih ile ölümsüz yaşam demektir. (Yakub 1:12, 17) Yeryüzünde yaşama ümidine sahip “başka koyunlar” ise yeryüzü cennetinde sonsuz yaşamı miras almayı dört gözle bekliyorlar. (Yuhanna 10:16; Vahiy 21:3-5) Aslında her iki grup da “ödülü” hak etmediler. Hem meshedilmişler hem de “başka koyunlar” Yehova’nın “eşsiz lütfu” sayesinde ödüllerini alıyorlar. Bu, Pavlus’ta  şunu söyleme isteği uyandırdı: “Sözlerle anlatılamaz armağanı için Tanrı’ya şükürler olsun.”—2. Korintoslular 9:14, 15.

17. Zulüm gördüğümüzde neden mutlu olabiliriz ve mecazi anlamda ‘sevinçten sıçrayabiliriz?’

¹⁷ Pavlus, bazıları kısa bir süre sonra İmparator Neron tarafından acımasızca zulüm görecek iman kardeşleri için şöyle yazdı: “Sıkıntılar içindeyken de kıvanç duyalım; çünkü bildiğimiz gibi, sıkıntı tahammülü oluşturur, tahammül Tanrı’nın onayını kazandırır, Tanrı’nın onayı da ümit oluşturur. Ümit hayal kırıklığına uğratmaz.” Aynı zamanda o, şunu dedi: “Ümitle sevinin. Sıkıntıya dayanın.” (Romalılar 5:3-5; 12:12) İster gökte, isterse de yeryüzünde yaşama ümidine sahip olalım, deneme karşısında sadık kalmamızın ödülü, hak ettiğimiz herhangi bir şeyden ölçülemeyecek kadar büyüktür. Kralımız İsa Mesih’in yönetiminde, sevgili Babamız Yehova’ya hizmet etmek ve hamt etmek üzere sonsuza dek yaşama ümidine sahip olmaktan sınırsız sevinç duyuyoruz. Mecazi anlamda ‘sevinçten sıçrıyoruz.’

18. Son yaklaşırken uluslardan ne bekleniyor; Yehova ne yapacak?

¹⁸ Bazı ülkelerde Yehova’nın Şahitleri zulüm gördü ve halen de görüyor. İsa, bu ortamın sonuyla ilgili peygamberliğinde gerçek takipçilerini şöyle uyardı: “Benim ismimden ötürü bütün milletler sizden nefret edecek.” (Matta 24:9) Sona yaklaştıkça, Şeytan, Yehova’nın toplumuna karşı nefretlerini göstermeleri için ulusları kışkırtacak. (Hezekiel 38:10-12, 14-16) Bu, Yehova’nın harekete geçme zamanının geldiğine işaret edecek. Yehova şöyle diyor: “Kendimi büyük edeceğim, ve kendimi takdis edeceğim, ve çok milletlerin gözünde kendimi tanıtacağım, ve bilecekler ki, ben RAB’İM (Yehova’yım).” (Hezekiel 38:23) Böylece Yehova, büyük ismini kutsayacak ve toplumunu zulümden kurtaracak. Öyleyse, “sınava dayanan insana ne mutlu!”—Yakub 1:12.

19. ‘Yehova’nın büyük gününü’ beklerken, ne yapmalıyız?

¹⁹ ‘Yehova’nın büyük günü’ giderek yaklaşırken, İsa’nın ismi uğrunda “aşağılanmaya layık” görüldüğümüz için sevinelim. (2. Petrus 3:10-13; Elçilerin İşleri 5:41) Yehova’nın adil yeni dünyasındaki ödülümüzü beklerken, ilk takipçileri gibi “İsa Mesih hakkındaki iyi haberi” ve onun Gökteki Krallık yönetimini bildirmeye ve öğretmeye devam edelim.—Elçilerin İşleri 5:42; Yakub 5:11.

Tekrarlama Soruları

• Doğruluk yolunda sıkıntı çekmek ne anlama gelir?

• Zulmün İsa’nın ilk takipçileri üzerinde nasıl bir etkisi oldu?

• Yehova’nın Şahitlerinin, eski devirlerdeki peygamberler gibi zulüm gördükleri neden söylenebilir?

• Zulüm gördüğümüze neden ‘sevinebilir ve sevinçten sıçrayabiliriz?’

[Sorular]

[Sayfa 16, 17’deki resimler]

‘İnsanlar sizi kınadıkları ve size zulmettikleri zaman ne mutlu sizlere’

[Tanıtım notu]

Cezaevindeki grup: Chicago Herald-American