Yalnız İşlerle Değil, Lütuf Sayesinde Kurtulduk

“İmanınızdan ötürü . . . . kurtuldunuz; ancak . . . . kimseye övünme nedeni olmasın diye, kurtuluşunuz işlere bağlı değildir” (EFESOSLULAR 2:8, 9).

1. İsa’nın takipçileri kişisel başarılar konusunda diğer insanlardan nasıl farklıdır, neden?

GÜNÜMÜZDE insanlar kişisel başarılarıyla çok gururlanır ve çoğu zaman hiç gecikmeden bunlarla övünmeye başlarlar. Oysa İsa’nın takipçileri farklıdır. Onlar kendi başarılarına –bunlar hakiki tapınmayla bağlantılı olsa bile– gereğinden fazla önem vermekten kaçınırlar. Yehova’nın toplumunun bir bütün olarak başardığı işlerle sevinmekle birlikte kişisel katkılarını geri planda tutarlar. Onlar Yehova’nın hizmetinde, doğru güdülerin kişisel başarılardan daha önemli olduğunun farkındadır. Çünkü sonunda sonsuz yaşam armağanı alan biri, bunu kişisel başarıları değil, imanı ve Tanrı’nın lütfu sayesinde almış olacak (Luka 17:10; Yuhanna 3:16).

2, 3. Pavlus neyle övündü, neden?

² Elçi Pavlus bu gerçeğin çok iyi farkındaydı. ‘Bedenindeki bir dikenden’ kurtulmak için üç kere dua ettikten sonra Yehova’dan “Lütfum sana yeter; çünkü gücüm zayıflıkta tam olur” yanıtını almıştı. Pavlus Yehova’nın kararını alçakgönüllülükle kabul etti ve “zayıflıklarım konusunda övünmekten büyük mutluluk duyarım ki, Mesih’in gücü bana korunak olsun” dedi. Onun alçakgönüllü  tutumu bize örnektir (2. Korintoslular 12:7-9).

³ Pavlus hizmette göze çarpan biri olsa da, başarılarını kendine mal etmedi. Haddini bilir bir tutumla “Bu lütuf, kutsal kimselerin hepsinden de küçük olan bana verildi; şöyle ki, Mesih’in akıl almaz zenginliği hakkındaki iyi haberi diğer milletlere duyurayım” dedi (Efesoslular 3:8). Pavlus burada ne övünüyordu ne de kibirli bir şekilde üstünlük taslıyordu. Çünkü “Tanrı kibirlilere karşıdır, fakat alçakgönüllülere lütuf gösterir” (Yakub 4:6; 1. Petrus 5:5). Pavlus’un örneğini izliyor muyuz? Alçakgönüllülükle kendimizi kardeşlerimizin hepsinden “küçük” görüyor muyuz?

‘Başkalarını Kendinizden Üstün Tutun’

4. Başkalarını kendimizden üstün tutmak neden bazen zor olabilir?

⁴ Elçi Pavlus İsa’nın takipçilerine “Hiçbir şeyi birbirinizle çekişerek veya kendini beğenmiş bir tutumla yapmayın; tersine, başkalarını kendinizden üstün tutarak alçakgönüllü davranın” diye öğüt verdi (Filipililer 2:3). Bu öğüdü uygulamak, özellikle de sorumlu bir konumdaysak zor olabilir. Belki bunun nedeni, bugünün dünyasında yaygın olan rekabet ruhundan bir ölçüde etkilenmiş olmamız olabilir. Çocukken ya evde kardeşlerimizle ya da okulda sınıf arkadaşlarımızla rekabet etmemiz istenmiş olabilir. Belki sürekli, en iyi öğrenci ya da okul takımındaki en iyi sporcu olmaya çalışmamız söylendi. Yapmamız uygun olan bir görevde elimizden gelenin en iyisini yapmamız elbette övgüye değer. Ancak İsa’nın takipçileri bunu kendilerine dikkat çekmek için değil, o faaliyetten tam olarak yararlanmak ve belki başkalarının da faydalanması için yaparlar. Üstelik her zaman ‘bir numara’ olmayı istemek tehlikeli olabilir. Nasıl?

5. Kontrol etmezsek rekabet ruhu neye yol açabilir?

⁵ Rekabet ruhu veya kendini beğenmişlik gibi bir tutumu kontrol etmezsek, bu saygısız ve kibirli biri olmamıza yol açabilir. Başkalarının yeteneklerini ve ayrıcalıklarını kıskanır hale gelebiliriz. Süleyman’ın Meselleri 28:22 “Kötü gözlü [kıskanç] adam zenginlik ardından koşar; ve üzerine yoksulluk geleceğini bilmez” der. Hatta, hakkımız olmayan konumlara cüretkârca göz dikebiliriz. Davranışlarımızı haklı çıkarmak için söylenmeye ve başkalarını eleştirmeye başlayabiliriz; bunlar İsa’nın takipçilerinin kaçınması gereken eğilimlerdir (Yakub 3:14-16). Sonuçta bencil bir tutum geliştirme tehlikesiyle karşı karşıya kalırız.

6. Mukaddes Kitap rekabet ruhuna karşı nasıl uyarıyor?

⁶ Bu nedenle Mukaddes Kitap İsa’nın takipçilerini “Kendini beğenmiş, birbiriyle yarışan ve birbirini kıskanan kişiler olmayalım” diye uyarıyor (Galatyalılar 5:26). Elçi Yuhanna da, böyle bir tutuma yenildiği anlaşılan bir kardeşten söz ederken şunu  yazmıştı: “Cemaate bazı şeyler yazdım, fakat aralarında lider olma sevdasındaki Diotrefis saygısızca davranarak bizden gelen hiçbir şeyi kabul etmiyor. İşte bu nedenle, yaptıklarını, bizi hiç durmadan kötülemesini oraya gelince yüzüne vuracağım.” İsa’nın bir takipçisi için ne üzücü bir durum! (3. Yuhanna 9, 10).

7. Rekabet gerektiren işlerde İsa’nın takipçileri olarak hangi şeyden kaçınmak isteyeceğiz?

⁷ Tabii, İsa’nın bir takipçisinin rekabete dayalı her şeyden tamamen uzak durabileceğini düşünmek gerçekçi olmaz. Örneğin işimiz, benzer ürünler üreten ya da benzer hizmetler sunan kişi veya firmalarla ekonomik bir rekabet içine girmemizi gerektirebilir. Böyle olduğunda bile işimizi saygı, sevgi ve nezaketle yürütmek isteyeceğiz. Yasadışı ve hakikate yakışmayan uygulamaları reddedeceğiz. Rekabet düşkünü, merhametsiz ve kendi çıkarını düşünen biri olarak tanınmak istemeyeceğiz. Hangi konuda olursa olsun, ‘bir numara’ olmanın hayattaki en önemli şey olduğunu düşünmeyeceğiz. Böyle bir tutum işimizde gerekliyse, tapınmamızda çok daha gereklidir!

‘Kendinizi Başka Biriyle Karşılaştırmayın’

8, 9. (a) Neden cemaatteki ihtiyarların birbirleriyle rekabet etmeleri için hiçbir neden yok? (b) 1. Petrus 4:10’daki öğüt neden Tanrı’nın tüm hizmetçileri için geçerlidir?

⁸ İsa’nın takipçilerinin Tanrı’ya tapınırken sahip olması gereken tutum şöyle ilham edilmiştir: “Her biriniz kendi yaptıklarını gözden geçirsin, o zaman kendini başka biriyle karşılaştırarak değil, kendi durumuna bakarak bir kıvanç nedeni bulabilecek” (Galatyalılar 6:4). Cemaatteki ihtiyarlar birbirlerine rakip olmadıklarının bilinciyle, kurul olarak işbirliği yapar ve birlikte çalışırlar. Her biri, cemaatin iyiliğine katkıda bulunmaktan sevinç duyar. Böylece, bölücü rekabetten sakınır, birlik konusunda tüm cemaate iyi örnek olurlar.

⁹ Bazı ihtiyarlar, yaş, deneyim ya da yetenekleri nedeniyle diğer ihtiyarlardan daha etkili ya da daha anlayışlı olabilir. Sonuçta, Yehova’nın teşkilatında her ihtiyarın farklı sorumlulukları vardır. Onlar karşılaştırmalar yapmak yerine, şu öğüdü akılda tutar: “Herkes, aldığı armağan ölçüsünde, Tanrı’nın çeşitli yollarla görülen lütfunun iyi kâhyaları olarak elindekini birbirine hizmet etmekte kullansın” (1. Petrus 4:10). Aslında bu ayet Yehova’nın tüm hizmetçileri için geçerlidir. Çünkü hepimiz bir ölçüde tam bilgi armağanını aldık ve tarla hizmetine katılma ayrıcalığını tadıyoruz.

10. Kutsal hizmetimizi ancak ne şekilde sunarsak Yehova kabul eder?

¹⁰ Kutsal hizmetimiz, başkalarından üstün olma amacıyla sunulduğunda değil, ancak sevgi ve bağlılıktan kaynaklandığında Yehova’ yı memnun eder. Hakiki tapınmayı destekleme faaliyetimiz hakkında dengeli bir görüşe sahip olmamız bu nedenle çok önemlidir. Gerçi güdüleri tam olarak yargılayabilen hiçbir insan yoktur, ama “yürekleri tartan” Yehova’dır (Süleyman’ın Meselleri 24:12; 1. Samuel 16:7). Dolayısıyla kendimize zaman zaman “Bende Yehova’ya hizmet etme isteği uyandıran nedir?” diye sormalıyız (Mezmur 24:3, 4; Matta 5:8).

Hizmetimizle İlgili Uygun Görüş

11. Hizmetimiz hakkında hangi sorular üzerinde düşünmek makul olabilir?

¹¹ Yehova’nın onayını kazanmak açısından en önemli şey güdülerimizse, imanımızdan kaynaklanan işlere ne kadar önem vermeliyiz? Doğru bir güdüyle hizmet ettiğimiz sürece, yaptığımız işin kaydını tutmamız gerçekten gerekli mi? Rakamların hizmetimizden daha önemli olmasını ve faaliyetimizle ilgili başlıca kaygımızın iyi rapor vermek olmasını istemediğimizden, bu soruları sormak makuldür.

12, 13. (a) Tarla hizmetimizin kaydını tutmamız için hangi nedenler var? (b) Duyuru faaliyetimizin dünya çapındaki toplam raporunu incelerken sevinmek için hangi nedenlerimiz var?

¹² Yehova’nın İsteğini Yerine Getiren Teşkilat kitabında yazanlara dikkat edin: “İsa Mesih’in ilk takipçileri, duyuru işindeki gelişmelere ilişkin haberleri ilgiyle dinliyorlardı (Markos 6:30). Kutsal Yazıların Elçilerin İşleri kitabı bize, Pentekost günü onun öğrencileri üzerine kutsal ruh döküldüğünde orada 120 kadar kişinin bulunduğunu anlatır. Çok geçmeden öğrencilerin sayısı 3.000’e, derken 5.000’e yükseldi. . . . . (Elçiler 1:15; 2:5-11, 41, 47; 6:7; 4:4). Bu artışla ilgili haberler öğrencileri ne kadar yüreklendirmiş olmalı!” Bugün Yehova’nın Şahitleri aynı nedenle, İsa’nın “Krallık hakkındaki bu iyi haber, dünyanın her yerinde bütün milletlere şahitlik amacıyla duyurulacak ve son o zaman gelecek” sözlerinin gerçekleşmesi olarak dünya çapında başarılan işin tam bir kaydını tutmaya çalışıyor (Matta 24:14). Bu raporlar dünya çapında neler başarıldığını gerçekçi bir şekilde gösteriyor. Raporlar sayesinde iyi haberi duyurma işinin ilerlemesi için hangi alanda yardıma ihtiyaç olduğu,  ne tür yayınlardan ne miktarda gerektiği görülüyor.

¹³ Görüldüğü gibi, faaliyetimizi rapor etmemiz iyi haberi duyurma görevimizi daha etkili şekilde yerine getirmemize imkân verir. Ayrıca, dünyanın farklı yerlerindeki kardeşlerimizin hizmette neler yaptığını öğrenmek bizi teşvik etmiyor mu? Dünya çapındaki büyümeyi ve gelişmeyi bildiren haberler bize sevinç veriyor, içimizde daha faal olma arzusu uyandırıyor ve Yehova’nın bereketinden emin olmamızı sağlıyor. Dünya raporuna kişisel raporumuzun da dahil edildiğini bilmek ne kadar mutluluk verici, değil mi? Toplam rakamla karşılaştırınca bizim katkımız küçük olsa da Yehova’nın gözünden kaçmaz (Markos 12:42, 43). Her birimizin raporu olmadan, toplam raporun eksik olacağını unutmayalım.

14. İyi haberi duyurma ve insanlara öğretim vermenin yanı sıra, Yehova’ya sunduğumuz tapınmanın kapsamına başka neler girer?

¹⁴ Tabii her Şahidin Yehova’ya kendini adamış bir hizmetçi olarak sorumluluğunu yerine getirirken yaptıklarının büyük kısmı raporuna yansımaz. Örneğin düzenli kişisel Mukaddes Kitap incelemesi, ibadetlerde bulunup programa katılım, cemaatteki görevler, ihtiyaç olduğunda kardeşlere yardım, dünya çapındaki duyuru faaliyetine verilen maddi destek ve benzeri şeyler raporda yer almaz. Tarla hizmeti raporumuz, duyuru faaliyetindeki gayretimizi korumamıza yardım etmesi ve gevşememizi engellemesi açısından önemliyse de, bu konuda doğru bir bakış açımız olmalı. Tarla hizmeti raporumuz, sonsuz yaşama yeterli olup olmadığımızı belirleyen ruhi bir ehliyet ya da izin belgesi gibi görülmemelidir.

“İyi İşlerde Gayretli”

15. İşler bizi kurtarmaya yetmese de neden gereklidir?

¹⁵ Görüldüğü gibi, işler bizi kurtarmaya yetmese de gereklidir. Bu nedenle İsa’nın takipçileri “iyi işlerde gayretli ve sadece kendine ait bir toplum” olarak adlandırılıyor. Ayrıca onların ‘sevgi ve iyi işler için gayretlendirmek üzere birbirlerine dikkat etmeye’ teşvik edilmesinin nedeni de budur (Titus 2:14; İbraniler 10:24). Mukaddes Kitabı kaleme alanlardan bir başkası, “ruhtan yoksun beden nasıl ölüyse, işlerden yoksun iman da öyle ölüdür” diyerek bunu daha net şekilde belirtti (Yakub 2:26).

16. İşlerden daha önemli olan nedir, hangi şeyden sakınmalıyız?

¹⁶ İyi işler önemlidir, ancak o işleri yapmamızın ardındaki güdü daha önemlidir. Bu nedenle zaman zaman güdülerimizi incelememiz hikmetlilik olur. Ancak hiç kimsenin güdülerini tam olarak bilemeyeceğimizden, başkalarını yargılamaktan sakınmalıyız. Mukaddes Kitapta bize “Sen kimsin ki, başkasının evindeki hizmetçi hakkında hüküm veriyorsun?” diye soruluyor. “Efendisinin  kararına göre, görevinde kalır ya da kalmaz” (Romalılar 14:4). Hepimizin Efendisi Yehova ve O’nun atadığı Hâkim Mesih İsa, bizi yalnız işlerimize göre değil, güdülerimize, olanaklarımıza, sevgimize ve bağlılığımıza göre yargılayacak. Elçi Pavlus “Tanrı’nın . . . . onayını kazanmış, hakikat sözünü doğru şekilde kullanan, yüzü ak bir işçi olarak çıkmak için elinden geleni yap” diye tembihliyor. İsa’nın takipçileri olarak böyle yapıp yapmadığımıza yalnızca Yehova ve Mesih İsa doğru şekilde karar verebilir (2. Timoteos 2:15; 2. Petrus 1:10; 3:14).

17. Elimizden geleni yapmaya çalışırken neden Yakub 3:17’yi akılda tutmalıyız?

¹⁷ Yehova bizden beklentilerinde makuldür. Yakub 3:17’ye göre “yukarıdan gelen hikmet,” diğer özelliklerinin yanı sıra “makuldür.” Yehova’yı bu konuda örnek almamız hem tam bir başarı hem de hikmetlilik olmaz mı? Dolayısıyla, kendimizden de kardeşlerimizden de makul olmayan ve erişilemez beklentilerimiz olmamalı.

18. İşlerimiz ile Yehova’nın lütfu hakkında dengeli bir görüşümüz olduğunda neyi bekleyebiliriz?

¹⁸ Yehova’nın lütfu ve hizmetimiz hakkında dengeli bir görüşü koruduğumuz sürece, Tanrı’nın gerçek hizmetçilerinin tanıtıcı bir özelliği olan sevincimizi koruyacağız (İşaya 65:13, 14). Yehova, kişisel olarak ne kadar hizmet edebildiğimize bakmaksızın tüm toplumuna nimetler yağdırıyor. Bundan dolayı sevinç duyabiliriz. ‘Dua ve yakarışla, şükretmeye’ devam ederek Tanrı’dan elimizden geleni yapmamıza yardım etmesini isteriz. Böylece ‘Tanrı’nın, her düşünüşün çok üstünde olan barışı, Mesih İsa aracılığıyla yüreğimizi ve zihnimizi koruyacaktır.’ Bundan hiç şüphemiz olmasın (Filipililer 4:4-7). Evet, kurtulabileceğimizi bilmek bizi rahatlatabilir ve teşvik edebilir. Fakat bu, yalnız işlerle değil, Yehova’nın lütfu sayesinde olabilir!

İsa’nın Takipçileri Neden

• kişisel başarılarıyla övünmekten kaçınırlar?

• rekabet ruhu göstermekten uzak dururlar?

• tarla hizmetindeki faaliyetlerini rapor ederler?

• iman kardeşlerini yargılamaktan kaçınırlar?

[Sorular]

[Sayfa 15’teki resim]

“Lütfum sana yeter; çünkü gücüm zayıflıkta tam olur”

[Sayfa 16, 17’deki resimler]

İhtiyarların her biri, cemaatin iyiliğine katkıda bulunmaktan sevinç duyar

[Sayfa 18, 19’daki resimler]

Her birimizin raporu olmadan, dünya çapındaki toplam rapor eksik olacaktır