İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

Okuyucuların Soruları

Okuyucuların Soruları

Okuyucuların Soruları

Yaşlandığında Tanrı’ya sadakatsizlik ettiği için eski İsrail kralı Süleyman’ın diriltilmeyeceği sonucuna varabilir miyiz? (1. Krallar 11:3-10).

Mukaddes Kitap diriltileceği kesin olan bazı imanlı erkek ve kadınların isimlerini belirtse de, ismine değindiği her bireyin dirilme olasılığı hakkında bir şey söylemez (İbraniler 11:1-40). Bununla birlikte, Süleyman’ın durumunda Tanrı’nın hükmünün ne olduğuyla ilgili bir fikir edinebilmek için, öldüğünde ona olanlarla bazı sadık kişilere olanları karşılaştırabiliriz.

Kutsal Yazılar ölüler için sadece iki olasılıktan söz eder. Ya geçici bir var olmama durumu ya da ebedi ölüm. Dirilmeyi hak etmediklerine dair hüküm alanlar “Hinnom Vadisi”ne ya da “ateş gölüne” atılır (Matta 5:22; Markos 9:47, 48; Vahiy 20:14). Bunların arasında; ilk insan çifti Âdem ve Havva, hainlik eden Yahuda İskariyot, Tanrı’nın hükmüyle ölen Nuh’un zamanındaki insanlar ile Sodom ve Gomorra halkı gibi kişiler bulunmaktadır. * Dirilme ümidi olanlar, öldüklerinde ölüler diyarına (Şeol ya da Hades’e) giderler. Mukaddes Kitap onların geleceğiyle ilgili şöyle der: “Deniz kendisinde bulunan ölüleri geri verdi. Ölüm ve ölüler diyarı da kendilerinde bulunan ölüleri geri verdiler ve hepsi yaptıklarına göre tek tek yargılandı” (Vahiy 20:13).

Dolayısıyla İbraniler kitabının 11. bölümünde sözü edilen sadık kişiler, ölüler diyarında bulunup dirilmeyi bekleyenlerdir. Bunların arasında Tanrı’nın vefalı hizmetçileri İbrahim, Musa ve Davud da bulunur. Şimdi, onların ölümleriyle ilgili Mukaddes Kitabın ne söylediğine bakalım. Yehova İbrahim’e şöyle demişti: “Fakat sen atalarına selâmetle gideceksin; ve güzel ihtiyarlıkta gömüleceksin” (Tekvin 15:15). Yehova Musa’ya da “İşte, sen atalarınla uyuyacaksın” dedi (Tesniye 31:16). Mukaddes Kitap Süleyman’ın babası Davud hakkında ise şöyle der: “Davud ataları ile uyudu, ve Davud şehrinde gömüldü.” (1. Krallar 2:10). Bu nedenle, ‘atalarıyla uyudu’ ifadesi kişinin ölüler diyarına gittiğini belirtmenin başka bir yoludur.

Peki öldüğünde Süleyman’a ne oldu? Mukaddes Kitap şöyle yanıtlıyor: “Süleymanın Yeruşalimde bütün İsrail üzerinde kırallık ettiği günler kırk yıldı. Ve Süleyman ataları ile uyudu, ve babası Davudun şehrinde gömüldü” (1. Krallar 11:42, 43). Bu nedenle, Süleyman’ın da insanlığın ortak mezarında dirilmeyi beklediği sonucuna varmak makuldür.

Buna göre Kutsal Yazıların, bir kişi için ‘atalarıyla uyudu’ sözlerini kullanması onun için bir dirilme olasılığının olduğunu gösterir. Aslında, Süleyman’dan sonra gelen ve sadakatsizlik etmiş olmasına rağmen bu şekilde söz edilen birçok kral vardır. “Gün gelecek doğru olanlar da olmayanlar da diriltilecektir” sözleri düşünüldüğünde buna inanmak zor değildir (Elçilerin İşleri 24:15). Kimlerin dirilmeye layık bulunduğunu ancak “mezarlarda olan herkes” çıktıktan sonra kesin olarak bileceğiz (Yuhanna 5:28, 29). Geçmişte yaşamış belirli bir kişinin dirilip dirilmeyeceği hakkında kesin bir yargıya varmak yerine, Yehova’nın kusursuz kararına güvenerek beklememiz daha iyi olur.

[Dipnot]

^ p. 4 1 Aralık 1990 tarihli Kule Dergisi’nin 30, 31. sayfalarına bakın.