Okuyucuların Soruları

Mezmur 102:26’da yer ve gökler için “yok olacak” diyor. Bu sözler, yeryüzünün yok olacağı anlamına mı gelir?

Mezmur yazarı Yehova’ya bir duasında şunları söyledi: “Yerin temelini eskiden kurdun, gökler de ellerinin işidir. Onlar yok olacak, fakat sen duracaksın; ve hepsi esvap gibi eskiyecek; onları bir kaftan gibi değiştireceksin ve değişecekler” (Mezmur 102:25, 26). Bağlam, bu ayetlerin yeryüzünün yok olmasından değil, Tanrı’nın sonsuzluğundan söz ettiğini gösterir. Bağlam ayrıca bu yaşamsal gerçeğin Tanrı’nın hizmetçilerinin yüreğini neden rahatlattığını da açıklar.

Muhtemelen Babil’de sürgünde olan mezmur yazarı, sözlerine sıkıntılarını anlatmakla başlar. O, çabuk geçen yaşamının “duman gibi” olduğundan yakındı. İçini yakan kaygılarından ötürü ‘kemiklerinin tutuşan odun gibi yandığını’ hissediyordu. ‘Yüreği ot gibi’ kurumuş, tükenmişti ve kendini “dam üstünde yalnız kalan serçe” kadar kimsesiz hissediyordu. Mezmur yazarı sorunları yüzünden yemeden içmeden kesilmişti ve günlerini matem tutarak geçiriyordu (Mezmur 102:3-11). Yine de ümidini tamamen yitirmemişti. Neden? Yehova’nın, Sion’da (Yeruşalim’de) yapmayı vaat ettiği şeyler nedeniyle.

Sion harap edilmesine rağmen Yehova bu yerin onarılacağını vaat etmişti (İşaya 66:8). O yüzden mezmur yazarı, Yehova’ya güvenle şunları söyleyebildi: “Siona merhamet edeceksin; çünkü ona acımak zamanıdır, evet, muayyen vakit geldi. Çünkü RAB Sionu bina etti” (Mezmur 102:13, 16). O, daha sonra kendi yaşadığı acıları anlatmaya devam etti. Mezmur yazarı aslında, eğer harap olan Yeruşalim Tanrı’nın gücüyle tekrar inşa edilebiliyorsa, Yehova’nın onu da içinde bulunduğu kötü koşullardan kurtarabileceğini düşünmüştü (Mezmur 102:17, 20, 23). Fakat mezmur yazarını Yehova’ya tam olarak güvenmeye yönelten başka bir şeydi. Acaba bu neydi? Yehova’nın sonsuz olduğunu bilmesi.

Yehova’nın sonsuz varlığı, mezmur yazarının ömrünün kısalığını çarpıcı biçimde gözler önüne serer. O, Yehova’ya “senin yılların devirler devrine kadardır” der (Mezmur 102:24). Ardından, sözlerine şöyle devam eder: “Yerin temelini eskiden kurdun, gökler de ellerinin işidir” (Mezmur 102:25).

Yeryüzünün ve göklerin var olduğu yılların uzunluğu bile Yehova’nın sonsuz varlığıyla karşılaştırılamaz. Mezmur yazarı sözlerine şunu ekler: “Onlar [yer ve gökler] yok olacak, fakat sen duracaksın” (Mezmur 102:26). Fiziksel yer ve gök zamanla eskiyip yok olabilir. Fakat Yehova sözünde onların sonsuza dek kalacağını söyler (Mezmur 119:90; Vaiz 1:4). Tanrı onları yok etmeyi amaçlarsa bu gerçekleşebilir. Ancak yer ve göklerin tersine Tanrı asla yok olamaz. Tanrı’nın yarattığı fiziksel şeyler ancak O’nun koruması sayesinde ‘ebediyen durur’ (Mezmur 148:6). Eğer Yehova yarattığı şeyleri yenilemeyi durduracak olursa, “hepsi esvap gibi eskiyecek”tir (Mezmur 102:26). Tıpkı bir insanın kıyafetlerini eskitmesi gibi, O’nun yarattığı şeyler de zamanla eskiyip yok olabilirdi; tabii Yehova bunu isteseydi. Ancak başka ayetlerden böyle bir şeyin O’nun amacı olmadığını anlıyoruz. Tanrı’nın Sözü, Yehova’nın fiziksel yer ve gökleri sonsuza dek korumaya kararlı olduğuna dair bize güvence verir (Mezmur 104:5).

Yehova’nın, tüm vaatlerini yerine getirmek amacıyla hep var olacağını bilmek rahatlamamız için bir neden oluşturur. Başımıza hangi zorluk gelirse gelsin, O’na yakardığımızda ‘yoksulun duasına bakacağına ve onların duasını hor görmeyeceğine’ güvenebiliriz (Mezmur 102:17). Evet, Yehova’nın bizi destekleyeceğine dair 102. Mezmur’da verdiği güvence, üzerinde yaşadığımız yeryüzünden daha sarsılmaz ve güvenilirdir.