Sevdiğiniz Biri Yehova’yı Bıraktığında

MURAT ve Leman Yehova’nın Şahidi bir çifttir. * Mukaddes Kitabın, İsa’nın takipçisi ana babalara tembih ettiği gibi onlar, çocuklarına Kutsal Yazıları sevgiyle ve özenle öğrettiler (Süleyman’ın Meselleri 22:6; 2. Timoteos 3:15). Ne yazık ki çocuklarının bazıları büyüdüklerinde Yehova’ya hizmet etmeyi sürdürmedi. Leman, “Yehova’ya hizmet etmeyi bırakan çocuklarım için yüreğim parçalanıyor” diyor, “her gün bu korkunç acıyı çekmiyormuş gibi davranmayı nasıl başarabilirim? Başkaları kendi oğullarından bahsettiklerinde boğazım düğümleniyor, gözyaşlarımı zor tutuyorum.”

Evet bir kimse Yehova’yı ve Kutsal Yazıların gösterdiği yaşam yolunu bırakmayı seçerse imanlı aile bireyleri genellikle çok acı çeker. İrem, “Ablamı çok seviyorum. Onun Yehova’ya döndüğünü görmek için her şeyi yaparım!” diyor. Erkek kardeşi ahlaksız bir yaşama dalıp Yehova’ya sırt çeviren Merve, şunları söylüyor: “Bu benim için çok zor oldu, çünkü bunun dışında her açıdan o benim için harika bir kardeşti. Onu özellikle, bütün aile bir araya toplandığımızda çok arıyorum.”

Neden Bu Kadar Zor?

Bir evladı veya sevilen başka birini ruhi anlamda kaybetmek, İsa’nın takipçisi olan akrabaları neden bu kadar derin bir kedere boğar? Çünkü onlar Kutsal Yazılarda, Yehova’ya sadık kalanlara cennet bir yeryüzünde sonsuz yaşam vaat edildiğini biliyorlar (Mezmur 37:29; 2. Petrus 3:13; Vahiy 21:3-5). Bu mutluluğu eşleriyle, çocuklarıyla, ana babalarıyla, kardeşleriyle ve torunlarıyla paylaşmayı özlemle bekliyorlar. Yehova’ya hizmet etmeyi bırakan sevdiklerinin orada olmama ihtimalini düşünmek onlara çok acı verir. İsa’nın takipçileri, Yehova’nın kanun ve ilkelerinin şimdiki hayatlarında bile kendi yararlarına olduğunu bilirler. Bu nedenle onlar sevdiklerinin böyle kötü sonuçlar biçecekleri şeyler ekmelerinden dolayı yürek acısı çekerler (İşaya 48:17, 18; Galatyalılar 6:7, 8).

 Hiçbir zaman böyle bir kayıp yaşamamış bazı kişiler için, bunun ne kadar acı olduğunu anlamak zor olabilir. Bu durum, hayatın hemen tüm yönlerini etkiler. Leman şunları söylüyor: “İbadetlerde oturup ana babaların çocuklarıyla konuştuklarını, gülüştüklerini görmek bana gitgide daha da zor gelmeye başladı. Her mutlu olay, sevdiğimiz kişilerin yokluğuyla gölgeleniyor.” İsa’nın takipçisi olan bir ihtiyar, üvey kızının dört yıl boyunca onlarla ilişkisini kestiğini anlatıyor. Şunları söylüyor: “Sevinçli olmamız gereken zamanlarda bile yüreğimiz sızlıyordu. Eşime bir hediye verdiğimde ya da hafta sonu için onu güzel bir yere götürdüğümde, kızının mutluluğumuzu paylaşmadığını hatırlayıp gözyaşlarına boğuluyordu.”

İsa’nın bu takipçilerinin tepkileri aşırı mı? Öyle olmayabilir. Aslında bir bakıma onlar, benzer niteliklerle yaratıldıkları Yehova’nın duygularını yansıtıyor olabilirler (Tekvin 1:26, 27). Bu ne anlama gelir? Toplumu olan İsrail O’na isyan ettiğinde Yehova neler hissetmişti? Mezmur 78:38-41 ayetlerinden anladığımıza göre Yehova gücendi ve incindi. Ama yine de onları sabırla uyardı, terbiye etti ve tövbe ettiklerini gösterdiklerinde defalarca bağışladı. Açıkça gördüğümüz gibi Yehova, “ellerinin işi” olan yarattığı varlıklara vefayla bağlıdır ve onları kolay kolay gözden çıkarmaz (Eyub 14:15; Yunus 4:10, 11). O, insanları da benzer şekilde vefalı bağlılık gösterme  kapasitesiyle yarattı ve özellikle aile bireyleri arasındaki bağ çok güçlü olabilir. Bu nedenle insanların, sevdikleri bir akrabalarını ruhi anlamda kaybetmelerine bu kadar üzülmeleri şaşırtıcı değildir.

Aslında, sevilen birinin Tanrı’yı bırakması, hakiki tapınmada olan kişilerin karşılaştığı en zor denemelerden biridir (Elçiler 14:22). İsa, mesajının kabul edilmesinin, bazı ailelerde ayrılık yaratacağını söylemişti (Matta 10:34-38). Bunun nedeni Mukaddes Kitap mesajının ailede ayrılık yaratması değildir. Daha çok, imanı paylaşmayan veya Tanrı’ya sadık kalmayan aile üyeleri, İsa’nın yolundan gitmeyi reddederek, bırakarak hatta bu yola karşı koyarak ayrılık yaratırlar. Bununla birlikte, Yehova kendisine sadık olanları, başlarına gelen denemeler karşısında yardımsız bırakmadığı için O’na minnettar olmalıyız. Şu anda sevdiğiniz birini ruhi anlamda kaybetmenin acısını çekiyorsanız, bu acıya katlanmanıza ve bir ölçüde sevinç ve teselli bulmanıza Mukaddes Kitaptaki hangi ilkeler yardımcı olabilir?

Başa Çıkmak

“İmanınızı güçlendirerek . . . . Tanrı’nın sevgisinden ayrılmayın” (Yahuda 20, 21). İçinde bulunduğunuz özel koşullara bağlı olarak, Yehova’ya hizmet etmeyi bırakan aile üyesine yardım etmek için şu anda yapabileceğiniz bir şey olmayabilir. Yine de hem kendi imanınızı hem de sadık kalan diğer aile bireylerinin imanını güçlendirebilirsiniz ve güçlendirmelisiniz de. Üç oğlundan ikisi Yehova’ya hizmet etmeyi bırakan Vildan şunları söylüyor: “Eşimle bana, eğer ruhen güçlü kalırsak oğullarımızın aklı başına geldiğinde onları karşılamak için olabildiğince iyi durumda olmamız gerektiği hatırlatıldı. Eğer babası onu tekrar kabul edecek durumda olmasaydı müsrif oğlun hali ne olurdu?”

Güçlü kalabilmek için kendinizi hakiki tapınmayla ilgili uğraşlara verin. Bunun kapsamına Mukaddes Kitabı programlı bir şekilde derinlemesine incelemek ve ibadetlere katılmak girebilir. Koşullarınız elverdiğince, cemaatteki başka kişilere yardım etmeye hazır olun. Gerçi başlangıçta böyle faaliyetler size zor gelebilir. Vildan şunları hatırlıyor: “İlk eğilimim, yaralı bir hayvan gibi kendimi soyutlamak oldu. Fakat eşim, hakiki tapınmayla ilgili uğraşlarla meşgul olmayı sürdürmemiz için ısrar etti. İbadetlere mutlaka giderdik. Bölge ibadeti zamanı geldiğinde, oraya gidip insanların arasına karışmak için cesarete çok ihtiyacım oldu. Fakat sunulan program bizi Yehova’ya yaklaştırdı. Yehova’ya sadık kalan oğlumuzun imanı özellikle o ibadette çok güçlendi.”

Daha önce sözü edilen Merve, tarla hizmetinde faal olmaktan büyük yarar gördü ve şimdi dört kişinin Mukaddes Kitabı incelemesine yardım ediyor. Benzer şekilde Lale de şunları söylüyor: “Hâlâ her gün gözyaşı döktüğüm halde, Yehova’ya şükrediyorum, çünkü çocuk yetiştirmekte bazı ana babalar gibi başarılı olamasam bile Mukaddes Kitabın bu son günlerde ailelere yardım edebilen kusursuz mesajına sahibim.” Yetişkin çocukları cemaatten ayrılan Kerem ve Ela, koşullarını ayarlayıp ihtiyacın daha büyük olduğu bir yere taşındılar ve tamgün hizmet etmeye başladılar. Bu onların meselelere tarafsız olarak bakmalarına yardım etti ve kedere boğulmalarını önledi.

 Ümidi elden bırakmayın. Sevgi “her şeyi ümit eder” (1. Korintoslular 13:7). Yukarıda adı geçen Kerem, şunları anlatıyor: “Çocuklarımız hakikat yolunu bıraktıklarında bunun ölümden farkı yok diye düşünmüştüm. Fakat kız kardeşimin ölümünden sonra bakış açım değişti. Şükürler olsun ki çocuklarım gerçek anlamda ölmedi ve Yehova, dönmeleri için kapıyı açık tutmaya devam ediyor.” Aslında yaşanan tecrübeler, hakikati bırakan birçok kişinin sonunda geri döndüğünü gösteriyor (Luka 15:11-24).

Kendinizi suçlamayın. Özellikle ana babalar, geriye dönüp baktıklarında bazı durumlarda daha farklı davranmadıkları için pişmanlık duymaya eğilimli olabilirler. Ancak Hezekiel 18:20 ayetindeki temel düşünceye göre, Yehova suç işleyen kişinin yanlış seçimlerinden, ana babayı değil kendisini sorumlu tutar. Süleyman’ın Mesellerinde birçok defa ana babalara çocuklarını doğru yolda yetiştirmeleri gerektiği söylenir. Oysa ilginçtir ki, gençlere, ana babalarını dinleyip onlara itaat etmeleri konusunda bunun dört katından daha fazla öğüt verilir. Evet, çocuklar kusurlu ana babalarının verdiği Mukaddes Kitap eğitimine karşılık vermekle sorumludurlar. Herhalde siz de meseleleri o an için elinizden geldiğince iyi ele almıştınız. Yine de bazı hatalar yaptığınızı ve bunun sizin suçunuz olduğunu düşünseniz bile bu, hatalarınızın sevdiğiniz kişinin hakikatten ayrılmasına neden olduğu anlamına gelmez. Ne olursa olsun, keşkelere boğularak hiçbir şey kazanılmaz. Hatalarınızdan ders alın, onları tekrarlamamaya kararlı olun ve sizi bağışlaması için Yehova’ya dua edin (Mezmur 103:8-14; İşaya 55:7). Sonra da geçmişe değil geleceğe bakın.

Başkalarına karşı sabırlı olun. Bazı kişiler aslında sizi nasıl teşvik veya teselli edeceklerini bilemeyebilirler, özellikle de başlarından benzer bir olay geçmediyse. Ayrıca, insanların teşvik veya teselli konusundaki görüşleri birbirinden farklıdır. Bu nedenle bazıları sizi üzen şeyler söylerse, elçi Pavlus’un Koloseliler 3:13’te bulunan şu öğüdünü uygulayın: “İçinizden birinin diğerinden yakınmak için bir nedeni olsa bile, birbirinize katlanmaya ve birbirinizi gönülden bağışlamaya devam edin.”

Yehova’nın terbiyeyle ilgili düzenlemesine saygı gösterin. Eğer akrabanız cemaat tarafından terbiye edildiyse, bunun, Yehova’nın düzenlemesinin bir kısmı olduğunu ve suç işleyen kişi de dahil herkes için en iyisi olduğunu aklınızdan çıkarmayın (İbraniler 12:11). Bu nedenle kararı ya da onu veren ihtiyarları eleştirme eğilimine karşı koyun. Unutmayın ki, olayları Yehova’nın istediği şekilde ele almak en iyi sonuçları doğurur; öte yandan Yehova’nın düzenlemelerine karşı koymak ancak daha fazla sıkıntıya yol açar.

İsrailoğulları Mısır’dan kurtulduktan sonra Musa düzenli olarak halkın davalarına bakmaya başladı (Çıkış 18:13-16). Bir kişinin lehine olan bir karar muhtemelen başka birinin aleyhine olacağından, bazı kimselerin Musa’nın kararları yüzünden hayal kırıklığına uğradığını tahmin edebiliriz. Zaman zaman onun önderliğine isyan etmelerinin kökünde, Musa’nın kararlarını eleştirmeleri yatıyor olabilir. Ancak Yehova, toplumuna önderlik etmek için Musa’yı kullanıyordu ve Musa’yı değil, ona isyan edenleri ve onları destekleyen ailelerini cezalandırdı (Sayılar 16:31-35). Bugün Tanrı’nın verdiği otoriteye sahip olan kişilerin kararlarına saygı duymak ve işbirliği yapmak konusunda bu olaydan bir ders alabiliriz.

 Bununla ilgili olarak Derya, kızı cemaat tarafından terbiye edildiğinde dengeli bir görüşü korumakta çok zorlandığını hatırlıyor. Şunları söylüyor: “Yehova’nın düzenlemelerinin makullüğünü ele alan makaleleri tekrar tekrar okumak bana çok yardımcı oldu. Konuşmalarda veya makalelerde geçen, dayanmama ve hizmete devam etmeme yardımcı olacak noktaları özel bir deftere kaydettim.” Bu bizi yaşadığımız durumla başa çıkmamıza yardım eden başka bir noktaya götürür.

Duygularınızı ifade edin. Güvendiğiniz bir iki yakın arkadaşınızla duygularınızı paylaşmayı yararlı bulabilirsiniz. Bunu yaparken, olumlu bakış açısını korumanıza yardım edecek arkadaşlar seçin. Şüphesiz en etkili yol, Yehova’ya dua ederek ‘yüreğinizi onun önüne dökmektir’ * (Mezmur 62:7, 8). Neden? Çünkü O, en derin duygularınızı bile çok iyi anlar. Örneğin böyle duygusal bir acı yaşamak zorunda kalmanızın haksızlık olduğunu düşünebilirsiniz. Fakat şunu unutmayın, Yehova’yı terk eden siz değilsiniz. Duygularınızı Yehova’ya açın ve olaya daha olumlu bakmanıza yardımcı olmasını rica edin (Mezmur 37:5).

Zaman geçtikçe duygularınızı daha iyi kontrol edebileceksiniz. Bu arada gökteki Babanızı memnun etme çabalarınızdan vazgeçmeyin ve asla boşa kürek çektiğinizi düşünmeyin (Galatyalılar 6:9). Unutmayın ki, Yehova’yı bıraksak da sorunlar yaşamaya devam edeceğiz. Öte yandan Yehova’ya sadık kalırsak sıkıntılarla karşılaştığımızda O’ndan yardım göreceğiz. O halde Yehova’nın, durumunuzun farkında olduğundan ve ihtiyacınız olan gücü tam zamanında vermeye devam edeceğinden emin olun (2. Korintoslular 4:7; Filipililer 4:13; İbraniler 4:16).

[Dipnotlar]

[Sayfa 19’daki çerçeve]

Başa Çıkmak İçin . . .

◆ “İmanınızı güçlendirerek . . . . Tanrı’nın sevgisinden ayrılmayın” (Yahuda 20, 21).

◆ Ümidi elden bırakmayın (1. Korintoslular 13:7).

◆ Kendinizi suçlamayın (Hezekiel 18:20).

◆ Başkalarına karşı sabırlı olun (Koloseliler 3:13).

◆ Yehova’nın terbiyeyle ilgili düzenlemesine saygı gösterin (İbraniler 12:11).

◆ Duygularınızı ifade edin (Mezmur 62:7, 8).

[Sayfa 21’deki çerçeve/resim]

Siz Yehova’yı Bıraktıysanız

Bunun nedeni ne olursa olsun, Yehova’yla ilişkiniz ve elde edebileceğiniz sonsuz nimetler tehlikede demektir. Belki Yehova’ya dönmeyi düşünüyorsunuz. Bunun için şimdi gayret ediyor musunuz? Yoksa bunu “uygun bir zamana” mı erteliyorsunuz? Unutmayın ki Armagedon’un kara bulutları hızla yaklaşıyor. Dahası bu ortamda yaşam kısa ve belirsizliklerle doludur. Yarın hayatta olup olmayacağınızı dahi bilemezsiniz (Mezmur 102:3; Yakub 4:13, 14). Ölümcül bir hastalığa yakalanan bir adam şunları söylemişti: “Bu hastalığa yakalandığımda Yehova’ya tamgün hizmet ediyordum, utanmam gereken bir sırrım yok. Bu, şu anda benim için çok teselli edici bir duygu.” Bir düşünün, ya bu adam hastalığa yakalandığında “bir gün Yehova’ya döneceğim!” diye düşünüyor olsaydı! Eğer Yehova’yı bıraktıysanız, geri dönmek için en doğru zaman şimdidir.

[Sayfa 18’deki resimler]

Hakiki tapınmayla ilgili uğraşlarla meşgul olmanız doğru bakış açısını korumanıza yardımcı olabilir