Hayatı ve İnsanları Seven Bir Adam
Hayatı ve İnsanları Seven Bir Adam
UZUN zamandır Yehova’nın Şahitlerinin Yönetim Kurulunun bir üyesi olan Daniel Sydlik’in yeryüzündeki yaşamı 18 Nisan 2006 Salı günü sona erdi. 87 yaşındaydı ve yaklaşık 60 yıldır Brooklyn’deki (New York) Beytel ailesinin bir üyesi olarak hizmet ediyordu.
Yakın arkadaşları ona Dan birader diyordu. Sydlik birader, Beytel’e 1946 yılında geldi. Bundan önce özel öncü olarak California’da hizmet etti ve ayrıca İkinci Dünya Savaşı sırasında İsa’nın takipçilerine özgü tarafsızlığından ötürü bir süre hapishanede yattı. Onun yaşadığı deneyimler, 1 Haziran 1985 tarihli The Watchtower dergisinde hayat hikâyesinin anlatıldığı “How Priceless Your Friendship, O God! (Tanrım, Senin Dostluğun Ne Kadar da Değerli!)” başlıklı makalede canlı bir şekilde ele alındı.
Sydlik birader gerçekçi ve yaklaşılır biri olarak tanınırdı. Beytel’de sabah tapınmasını idare ettiğinde olumlu tutumunu ve yaşam sevincini genellikle şu açılış sözleriyle yansıtırdı: “Yaşayan gerçek Tanrı’ya hizmet etmek için hayatta olmak çok güzel!” Bir konuşmacı olarak da “Tanrısı Yehova olan Kavme Ne Mutlu”, “Yehova’nın Sevincini Yansıtın”, “Tanrı’nın Ruhunun Ateşini Canlı Tutun” ve “En İyisi Önümüzde” temalı konuşmalarla başkalarını da bu bakış açısına sahip olmaya teşvik ediyordu.
Sydlik birader, İngiltere’den gelen Marina Hodson ile 1970’te evlendi ve ondan her zaman “Yehova’dan bir hediye” olarak bahsederdi. Yehova’ya birlikte 35 yıldan fazla bir süre boyunca hizmet ettiler.
Sydlik birader Beytel’de geçirdiği dönem boyunca matbaa ve Yazı Departmanı da içinde olmak üzere çeşitli departmanlarda hizmet etti. Aynı zamanda Yehova’nın Şahitlerinin WBBR radyo istasyonunda da çalıştı. Sonra Kasım 1974’te Yönetim Kuruluna tayin edildi ve son olarak Personel ve Yazı heyetlerinde çalıştı.
Sydlik birader 30 yılı aşkın bir süre Personel Heyetinde çalışırken, en çok insanlara duyduğu derin sevgisiyle tanındı. Gür sesiyle, Yehova’ya hizmet etmenin değerli bir imtiyaz olduğuna her zaman dikkat çekerek birçok kişiyi teşvik etti. Daima, gerçek mutluluğun dış etkenlere değil, Yehova’yla olan ilişkimize ve yaşama bakış açımıza bağlı olduğunu vurgulardı.
Sydlik birader her ne kadar Beytel ailesi tarafından çok özleniyor olsa da, hayatı ve insanları seven biri olarak bıraktığı örnek yaşamaya devam edecek. Onun Vahiy 14:13’te sözü edilen şu kişiler arasında olduğuna eminiz: “Efendimizin yolunda ölenlere ne mutlu! Ruh diyor ki, zahmet çekmeyi bırakıp dinlensinler, evet, çünkü yaptıkları şeyler onlarla birlikte gidiyor.”