“Sen Ancak Sevinçli Olacaksın”

‘Yehova’ya bayram edeceksin ve sen ancak sevinçli olacaksın’ (TESNİYE 16:15).

1. (a) Şeytan’ın ortaya attığı davalar neleri içeriyordu? (b) Âdem ve Havva’nın isyanından sonra Yehova hangi peygamberlik sözünü bildirdi?

ŞEYTAN, Âdem ve Havva’nın Yaratıcılarına isyan etmelerine neden olduğunda, iki önemli dava ortaya atmış oldu. Birincisi, Yehova’nın güvenilirliği ve yönetme tarzının doğruluğu konusunda şüphe uyandırdı. İkincisi, insanların Tanrı’ya sadece kişisel çıkarları için hizmet edeceğini ima etti. Bu dava Eyub’un zamanında açık bir şekilde ortaya kondu (Tekvin 3:1-6; Eyub 1:9, 10; 2:4, 5). Fakat Yehova meseleyi ele almak için hemen harekete geçti. Daha Âdem ve Havva Aden bahçesindeyken, Yehova bu davaları nasıl çözeceğini söyledi. Bir “zürriyet”, yani soy geleceğini önceden bildirdi. Şeytan’ın onun topuğuna saldırmasının ardından “soy”, Şeytan’ın başını ezip onu öldürecekti (Tekvin [Yaratılış] 3:15, YÇ).

2. Yehova, Tekvin 3:15’teki peygamberlik sözünü gerçekleştirmesi konusunda nasıl anlayış sağladı?

² Zaman geçtikçe Yehova bu peygamberlik sözüne daha fazla ışık tutarak onun mutlaka gerçekleşeceğini gösterdi. Örneğin Tanrı, İbrahim’e bu ‘soyun’ onun çocuklarından geleceğini söyledi (Tekvin 22:15-18). İbrahim’in torunu Yakub, İsrail’in 12 kabilesinin babası oldu. MÖ 1513’te bu kabileler bir millet olunca Yehova onlara kanunlar verdi. Bu kanunlar yılda bir kez kutlanacak çeşitli bayramları içeriyordu. Elçi Pavlus bu bayramların “gelecek şeylerin gölgesi” olduğunu söyledi (Koloseliler 2:16, 17; İbraniler 10:1). Bu bayramlarda, Yehova’nın Soyla ilgili amacının nasıl gerçekleşeceği konusunda anlayış sağlayan düzenlemeler yer alıyordu. Bu bayramların kutlanması İsrail’de büyük sevinç yaratıyordu. Onları kısaca gözden geçirmek, Yehova’nın vaatlerinin güvenilirliğine olan imanımızı güçlendirecek.

Soy Ortaya Çıkıyor

3. Vaat edilen Soy kimdi? Onun topuğuna nasıl saldırıldı?

³ Yehova’nın ilk peygamberlik sözlerini söylemesinden 4.000 yılı aşkın bir zaman sonra, vaat edilen Soy ortaya çıktı. Bu vaat edilen soy İsa’ydı (Galatyalılar 3:16). Kusursuz bir insan olarak İsa, ölüme kadar sadakatini korudu ve böylece Şeytan’ın suçlamalarının yalan olduğunu kanıtladı. İsa günahsız olduğundan, onun ölümü aynı zamanda paha biçilmez bir kurbandı. Bu kurban aracılığıyla İsa, Âdem ve Havva’nın soyundan gelen imanlı kişilerin günah ve ölümden kurtulmasını sağladı. İsa’nın işkence direği üzerinde ölmesi, vaat edilen Soyun ‘topuğuna saldırılması’ anlamına geliyordu (İbraniler 9:11-14).

4. İsa’nın kurban olması neyle temsil edildi?

⁴ İsa, MS 14 Nisan 33’te öldü. * Eski İsrail’de 14 Nisan, Fıshın kutlandığı sevinçli bir gündü. Her yıl o tarihte aileler bir araya gelip yemek yerlerdi; bu yemekte hiçbir kusuru olmayan genç bir kuzu da yenirdi. Böylece, MÖ 14 Nisan 1513’te ölüm meleği Mısırlıların ilk doğanlarını öldürdüğünde, kendi ilk doğanlarının, kuzunun kanı sayesinde kurtulduğunu hatırlıyorlardı (Çıkış 12:1-14). Fısıh kuzusu  İsa’yı temsil ediyordu. Elçi Pavlus onun hakkında şöyle yazmıştı: “Bizim Fısıh kuzumuz olan Mesih kurban edilmiştir” (1. Korintoslular 5:7). Fısıh kuzusunun kanı gibi, İsa’nın dökülen kanı da birçok kişinin kurtulmasını sağlar (Yuhanna 3:16, 36).

“Ölüm Uykusundakilerin Turfandası”

5, 6. (a) İsa ne zaman diriltildi? Bu olay Kanunda neyle temsil edildi? (b) İsa’nın diriltilmesi Tekvin 3:15’in gerçekleşmesini nasıl mümkün kıldı?

⁵ Üçüncü günde İsa, kurbanının değerini Babasına sunmak üzere yaşama döndürüldü (İbraniler 9:24). Onun diriltilmesi başka bir bayramla temsil ediliyordu. 14 Nisan’ın ertesi günü Mayasız Ekmekler Bayramı başlıyordu. Sonraki gün, yani 16 Nisan’da İsrailoğulları, ülkedeki ilk ürün olan arpa hasadının turfandasından bir demet alıp kâhine getirirlerdi. Kâhin de onu Yehova’nın önünde sallardı (Levililer 23:6-14). Yehova’nın, ‘sadık ve gerçek şahidini’ sonsuza dek susturmak isteyen Şeytan’ın çabalarını MS 33’te, tam bu bayramla aynı tarihte boşa çıkarması çok yerindeydi. Yehova MS 16 Nisan 33’te İsa’yı ölümsüz bir ruh olarak yaşamak üzere diriltti (Vahiy 3:14; 1. Petrus 3:18).

⁶ İsa, “ölüm uykusundakilerin turfandası” oldu (1. Korintoslular 15:20). Daha önce diriltilenlerden farklı olarak İsa tekrar ölmedi. Bunun yerine o, göğe, Yehova’nın sağına yükseltildi ve O’nun gökteki Krallığının Kralı oluncaya kadar orada bekledi (Mezmur 110:1; Elçiler 2:32, 33; İbraniler 10:12, 13). İsa, Kral olduğundan beri büyük düşmanı İblis’in başını sonsuza dek ezip soyunu yok edebilecek durumdadır (Vahiy 11:15, 18; 20:1-3, 10).

İbrahim’in Soyu Tek Kişiyle Sınırlı Değildi

7. Haftalar Bayramı neydi?

⁷ İsa, Aden’de vaat edilen Soydu ve Yehova, “İblis’in işlerine son vermek” için onu kullanacaktı (1. Yuhanna 3:8). Fakat Yehova İbrahim’le konuşurken, onun ‘soyunun’ bir kişiyle sınırlı kalmayacağını belirtmişti. İbrahim’in soyu, “göklerin yıldızları gibi, deniz kenarında olan kum gibi” olacaktı (Tekvin 22:17). Bu ‘soydan’ olan diğer kişilerin ortaya çıkması sevinçle kutlanan başka bir bayramla temsil edildi. Eski İsrail’de, 16 Nisan’dan elli gün sonra Haftalar Bayramı kutlanırdı. Kanun bu konuda şöyle der: “Yedinci Sebtin ertesine kadar elli gün sayacaksınız, ve RABBE yeni ekmek takdimesi arzedeceksiniz. Meskenlerinizden, efanın onda ikisi olarak, iki sallama ekmeği getireceksiniz; ince undan olacaklar; RABBE turfanda olarak maya ile pişirilecektir” * (Levililer 23:16, 17, 20).

8. MS 33’ün Pentekost’unda hangi önemli olay oldu?

⁸ İsa’nın yeryüzünde bulunduğu sıralarda, Haftalar Bayramı, Pentekost (Yunanca “ellinci” kelimesinden gelir) olarak biliniyordu. MS 33’ün Pentekost’unda büyük Başkâhin, yani diriltilen İsa Mesih, Yeruşalim’de  toplanan 120 öğrencisinin üzerine kutsal ruhu döktü. Böylece bu küçük gruptaki öğrenciler, hem Tanrı’nın oğulları olarak meshedildi hem de İsa’nın kardeşleri oldular (Romalılar 8:15-17). Onlar “Tanrı’nın İsraili” olarak adlandırılan yeni bir millet haline geldiler (Galatyalılar 6:16). Küçük bir başlangıç yapan bu millet sonunda 144.000 kişi olacaktı (Vahiy 7:1-4).

9, 10. Meshedilmişlerden oluşan cemaat, Pentekost’ta neyle temsil edildi?

⁹ İsa’nın meshedilmiş takipçilerinden oluşan cemaat, her Pentekost’ta Yehova’nın önünde sallanan iki mayalı ekmekle temsil edilirdi. Ekmeklerin mayalı olması, meshedilmiş kişilerin miras alınan günahın mayasını hâlâ taşıdıklarını gösteriyordu. Buna rağmen onlar İsa’nın hayatını kurban ederek sağladığı fidye sayesinde Yehova’ya yaklaşabiliyorlardı (Romalılar 5:1, 2). Peki neden iki ekmek vardı? Bu, Tanrı’nın meshedilmiş oğullarının iki gruptan toplanacak olmasına işaret ediyor olabilirdi: Önce doğuştan Yahudi olanlardan, sonra da milletlerden (Galatyalılar 3:26-29; Efesoslular 2:13-18).

¹⁰ Pentekost gününde sunulan iki ekmek, buğday hasadının turfandasındandı. Bununla uyumlu olarak, ruhla evlat edinilen İsa’nın bu takipçileri, Tanrı’nın “yarattığı varlıklar arasında bir turfanda” olarak adlandırılır (Yakub 1:18). Onlar İsa’nın dökülen kanı sayesinde günahları bağışlanan ilk kişilerdir. Bu da onların gökte ölümsüz bir yaşama kavuşmasını ve orada İsa’yla birlikte hüküm sürmelerini mümkün kılar (1. Korintoslular 15:53; Filipililer 3:20, 21; Vahiy 20:6). Bu konumda bulunan o kişiler çok yakında milletleri “demir değnekle güdecek” ve ‘Şeytan’ın, ayaklarının altında ezildiğini’ görecekler (Vahiy 2:26, 27; Romalılar 16:20). Elçi Yuhanna bu kişiler hakkında şöyle dedi: “Kuzu her nereye giderse onun ardından giderler. Onlar, insanlar arasından turfanda olarak Tanrı ve Kuzu için satın alındılar” (Vahiy 14:4).

Kurtuluşa Dikkat Çeken Bir Gün

11, 12. (a) Kefaret Gününde neler yapılırdı? (b) İsrailoğulları boğa ve keçi kurbanlarından nasıl yarar görürdü?

¹¹ İsrailoğulları, daha sonra Tişri olarak adlandırılan  Etanim ayının * onuncu gününde bir bayram kutlarlardı. Bu bayram, İsa’nın kurban olarak sağladığı fidyeden insanlığın nasıl yararlanabileceğini temsil ederdi. Bu bayramda, tüm millet Kefaret Günü için toplanır ve günahlarının örtülmesi için onlar adına kurban sunulurdu (Levililer 16:29, 30).

¹² Kefaret Gününde başkâhin, genç bir boğa keserdi. Ardından En Kutsal Yere girip, boğanın kanının bir kısmını kefaretgâhın, yani Ahit Sandığının kapağının önünde yedi kez serperdi. Böylece kanı simgesel anlamda Yehova’ya sunmuş olurdu. Bu sunu, başkâhinin ve ‘evinin’, yardımcı kâhinlerin ve Levililerin günahları için sunulurdu. Sonra başkâhin iki keçi alırdı. Birini “kavm için” “suç”, yani günah sunusu olarak keserdi. Onun da kanının bir kısmı En Kutsal Yerdeki kefaretgâhın önünde serpilirdi. Ardından başkâhin ellerini diğer keçinin başına koyar ve İsrailoğullarının hatalarını itiraf ederdi. Sonra milletin günahlarını sembolik olarak taşıyıp uzaklaştırsın diye keçiyi çöle gönderirdi (Levililer 16:3-16, 21, 22).

13. Kefaret Günündeki uygulamalar, İsa’nın oynadığı rolü nasıl temsil etti?

¹³ Tüm bunların önceden gösterdiği gibi, büyük Başkâhin olan İsa, günahların bağışlanması için kendi kanının değerini kullanır. İsa’nın kanının değeri ilk olarak, “ruhi bir yapı” oluşturan 144.000 meshedilmiş Hıristiyan için kullanılır. Bu sayede onlar aklanır ve Yehova’nın önünde temiz bir duruma gelirler (1. Petrus 2:5; 1. Korintoslular 6:11). Boğanın kurban edilmesi bunu temsil eder. Böylece gökteki miraslarını almaları için onlara bir kapı açılmış olur. İkinci olarak, Mesih’e iman eden başka milyonlarca kişi için de İsa’nın kanının değeri kullanılır. Bu da keçinin kurban edilmesiyle gösterilmişti. O kişiler Âdem ve Havva’nın kaybettiği mirası alacak, bu dünyada sonsuz yaşamla ödüllendirilecekler (Mezmur 37:10, 11). Keçi, İsrailoğullarının günahlarını sembolik anlamda uzaklaştırıp çöle götürürdü. Benzer şekilde İsa da dökülen kanı sayesinde insanlığın günahlarını taşıyıp onlardan uzaklaştırır (İşaya 53:4, 5).

Yehova’nın Önünde Sevinmek

14, 15. Haymeler Bayramında neler yapılırdı? Bu, İsrailoğullarına neyi hatırlatıyordu?

¹⁴ Kefaret Gününden sonra İsrailoğulları, yılın en sevinçli bayramı olan Haymeler  Bayramını kutlardı (Levililer 23:34-43). Bayram, Etanim ayının 15’inden 21’ine kadar sürüyordu ve ayın 22’sinde yapılan büyük bir toplantıyla sona eriyordu. Bu bayram hasadın bitişine işaret ediyordu ve cömert iyiliği için Tanrı’ya şükretme zamanıydı. Bu nedenle Yehova bayramı kutlayanlara şu emri verdi: “Allahın RAB bütün mahsulünde, ve ellerinin bütün işinde sana bereket verecek, ve sen ancak sevinçli olacaksın” (Tesniye 16:15). Ne kadar sevinç dolu bir dönem olmalı!

¹⁵ İsrailoğulları bayramın yedi gününde haymelerde, yani çardaklarda otururlardı. Böylece onlara bir zamanlar çölde, çardaklarda yaşadıklarını hatırlatılıyordu. Bayram, Yehova’nın kendileriyle bir baba gibi ilgilendiğini düşünmeleri için onlara bol bol fırsat sağlıyordu (Tesniye 8:15, 16). Ayrıca zengin yoksul tüm İsrailoğulları aynı çardaklarda oturdukları için bayram sırasında herkesin eşit olduğu da onlara hatırlatılıyordu (Nehemya 8:14-16).

16. Haymeler Bayramıyla temsil edilen nedir?

¹⁶ Haymeler Bayramı bir hasat bayramıydı, ürünün toplanması sevinçle kutlanırdı. Bu kutlama, sevinçli bir toplama işine, yani İsa Mesih’e iman edenlerin toplanmasına işaret eder. Bu toplama işi, MS 33’ün Pentekost’unda, İsa’nın 120 öğrencisi meshedilip ‘kutsal bir kâhinler topluluğunun’ bir kısmı olduğunda başladı. İsrailoğulları birkaç gün çardaklarda yaşadıkları gibi, meshedilmişler de bu Tanrı’dan korkmaz dünyada “gurbette misafir” olduklarını biliyorlar. Onların ümidi gökte yaşamaktır (1. Petrus 2:5, 11). İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin toplanması, 144.000’lerden olan son kişilerin toplandığı bu “son günlerde” tamamlanıyor (2. Timoteos 3:1).

17, 18. (a) Meshedilmişlerden başka kişilerin de İsa’nın kurban olmasından yararlanacağını gösteren nedir? (b) Bugün kimler sembolik Haymeler Bayramından yararlanıyor? Bu sevinçli bayram ne zaman doruğa ulaşacak?

¹⁷ O dönemde kutlanan Haymeler Bayramında  70 boğa sunulması dikkate değer (Sayılar 29:12-34). 70 sayısı, 7 ile 10’un çarpımıdır ve Mukaddes Kitapta bu sayılar, gökteki ve yerdeki kusursuzluğu temsil eder. Böylece İsa’nın kurban olması, Nuh’un soyundan olan 70 aileden gelen tüm imanlı insanlara yarar sağlayacak (Tekvin 10:1-29). Bununla uyumlu olarak günlerimizde toplama işi genişlemiştir. Bugün bu iş, tüm milletlerden İsa’ya iman eden ve cennet bir yeryüzünde yaşama ümidine sahip olan bireyleri de kapsıyor.

¹⁸ Elçi Yuhanna bir görüntüde bu çağdaş toplama işini görmüştü. İlk önce, 144.000’lerden olan son kişilerin de mühürlendiğini bildiren bir ses duydu. Sonra “kimsenin sayamayacağı bir büyük kalabalık” gördü. “Ellerinde hurma dallarıyla” Yehova ve İsa’nın önünde duruyorlardı. Bu kişiler “büyük sıkıntıdan çıkıp” yeni dünyaya gelenlerdi. Onlar da şimdi bu eski ortamda yalnızca yabancılar olarak yaşıyorlar. ‘Kuzunun onları güdeceği ve hayat suyunun pınarlarına götüreceği’ zamanı özlemle bekliyorlar. O gün geldiğinde “Tanrı gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek” (Vahiy 7:1-10, 14-17). Mesih’in Bin Yıllık Hükümdarlığının sonunda, sembolik Haymeler Bayramı doruğa ulaşacak. O zaman, diriltilenlerle birlikte büyük kalabalık da sonsuz yaşamla ödüllendirilecek (Vahiy 20:5).

19. Eski İsrail’de kutlanan bayramlar üzerinde düşünmekten nasıl yarar görürüz?

¹⁹ Biz de eski Yahudi bayramlarının anlamı üzerinde düşünürken ‘sevinçli olabiliriz.’ Yehova’nın, Aden’deki peygamberliğin nasıl gerçekleşeceğiyle ilgili anlayış veren düzenlemeler yaptığını düşünmek heyecan vericidir. Ayrıca bunun asıl gerçekleşmesinin adım adım meydana geldiğini görmek de muhteşem. Bugün bizler vaat edilen Soyun ortaya çıktığını ve topuğuna saldırıldığını biliyoruz. O şimdi gökte Kraldır. Dahası 144.000 kişinin çoğu, ölüme kadar sadık olduklarını zaten gösterdiler. Gerçekleşmesi gereken neler kaldı? Peygamberliğin tümüyle gerçekleşmesi ne kadar yakın? Bu sorular sonraki makalede ele alınacak.

[Dipnotlar]

Açıklayabilir misiniz?

• Fısıh kuzusu neyi temsil ediyordu?

• Pentekost Bayramı, hangi toplama işini temsil ediyordu?

• Kefaret Gününün hangi özellikleri İsa’nın kurban olarak sağladığı fidyenin uygulanışına işaret ediyordu?

• Haymeler Bayramı, İsa’nın takipçilerinin toplanmasını nasıl temsil etti?

[Sorular]

[Sayfa 22, 23’teki çizelge]

(Ayrıntılı bilgi için lütfen yayına bakın)

Olay: Temsil Edilen:

Fısıh 14 Nisan Fısıh kuzusunun İsa’nın kurban

kesilmesi edilmesi

Mayasız 15 Nisan Sebt

Ekmekler

Bayramı 16 Nisan Arpanın İsa’nın

(15-21 Nisan) sunulması diriltilmesi

↑

50 gün

↓

Haftalar İki ekmeğin İsa’nın,

Bayramı 6 Sivan sunulması meshedilen

(Pentekost) kardeşlerini

Yehova’ya sunması

Kefaret 10 Tişri Bir boğanın İsa’nın

Günü ve iki kanının değerini

keçinin tüm insanlık

sunulması için sunması

Haymeler 15-21 Tişri Haymelerde Meshedilmişlerin

Bayramı (Toplama sevinçle ve ‘büyük

veya Çardaklar alınması, kalabalığın’

Bayramı) 70 boğanın toplanması

sunulması

[Sayfa 21’deki resimler]

Fısıh kuzusunun kanı gibi, İsa’nın dökülen kanı da birçokları için kurtuluş sağlar

[Sayfa 22’deki resimler]

16 Nisan’da sunulan arpa hasadının turfandası, İsa’nın diriltilmesini temsil ediyordu

[Sayfa 23’teki resimler]

Pentekost’ta sunulan iki ekmek, meshedilmiş Hıristiyanlardan oluşan cemaati temsil ediyordu

[Sayfa 24’teki resimler]

Haymeler Bayramı meshedilmişlerin ve her milletten gelen ‘büyük kalabalığın’ sevinç veren toplanmasını temsil ediyordu