‘Ruhun Gösterdiği Yolda Yürüyecek’ misiniz?
‘Ruhun Gösterdiği Yolda Yürüyecek’ misiniz?
“Ruhun gösterdiği yolda yürüyün, böylece günahkâr bedenin isteklerini asla yapmazsınız” (GALATYALILAR 5:16).
1. Ruha karşı günah işleme endişesi nasıl giderilebilir?
YEHOVA’NIN kutsal ruhuna karşı günah işlemekle ilgili endişelerimizi giderebiliriz. Bunun yolu elçi Pavlus’un şu sözlerini uygulamaktan geçer: “Ruhun gösterdiği yolda yürüyün, böylece günahkâr bedenin isteklerini asla yapmazsınız” (Galatyalılar 5:16). Tanrı’nın ruhunun bize rehber olmasına izin verirsek uygun olmayan bedensel arzulara yenik düşmeyeceğiz (Romalılar 8:2-10).
2, 3. Ruhun gösterdiği yolda yürümek bize ne yarar sağlayacak?
2 Biz “ruhun gösterdiği yolda” yürüdükçe, Yehova’nın etkin kuvveti bizi O’na itaat etmeye yöneltecektir. Hizmetimizde, cemaatte, evde ya da başka yerlerde Tanrı’nın niteliklerini sergileyeceğiz. Eşimize, çocuklarımıza, iman kardeşlerimize ve başkalarına davranışlarımızda ruhun meyveleri görülecek.
3 ‘Tanrı’nın bakış açısından manevi anlamda yaşamak,’ günahı bırakmamızı sağlar (1. Petrus 4:1-6). Kutsal ruh tarafından yönlendiriliyorsak elbette bağışlanamaz bir günah işlemeyeceğiz. Peki ruhun gösterdiği yolda yürümek bize başka ne yönden yarar sağlayacak?
Tanrı’ya ve Mesih’e Yakın Kalmamız
4, 5. Ruhun gösterdiği yolda yürümek İsa’yla ilgili görüşümüzü nasıl etkiler?
4 Kutsal ruhun gösterdiği yolda yürüdüğümüzden, Tanrı ve Oğluyla yakın ilişkimizi sürdürebiliyoruz. Pavlus, ruhun verdiği yetenekler hakkında Korintos’taki iman kardeşlerine şöyle yazdı: “Size [eskiden putperest olanlara] şunu söylemeliyim ki, kimse Tanrı’nın ruhunun etkisiyle konuşurken ‘İsa’ya lanet olsun!’ demez; aynı şekilde kutsal ruhla olmadıkça kimse ‘İsa Efendimizdir!’ de diyemez” (1. Korintoslular 12:1-3). İnsanları İsa’ya lanet etmeye iten her ruh, yani eğilim İblis Şeytan’dan kaynaklanır. Fakat ruhun gösterdiği yolda yürüyen Hıristiyanlar olarak biz, Yehova’nın İsa’yı dirilttiğinden ve onu tüm varlıklardan üstün bir konuma getirdiğinden eminiz (Filipililer 2:5-11). Mesih’in kurban olarak sağladığı fidyeye iman ediyoruz ve Mesih’i, Tanrı tarafından atanan Efendi olarak kabul ediyoruz.
5 MS birinci yüzyılda bazı sözde Hıristiyanlar İsa’nın ‘insan olarak geldiğini kabul etmedi’ (2. Yuhanna 7-11). Bazıları bu yanlış görüşü benimsedikleri için Mesih İsa hakkındaki hakiki öğretileri reddetti (Markos 1:9-11; Yuhanna 1:1, 14). Hakikate bu şekilde isyan etmekten kutsal ruhun gösterdiği yolda yürüyerek kaçınabiliriz. Fakat Yehova’nın lütfunu görmeye ve ‘hakikat yolunda yürümeye’ devam edebilmek için, doğru öğretilere ve O’nun Mukaddes Kitapta bize sunulan görüşüne dikkat etmeliyiz (3. Yuhanna 3, 4). Bu nedenle gökteki Babamızla güçlü ilişkimizi koruyabilmek için bu konuda isyan niteliğindeki tüm öğretileri reddetmeye kararlı olalım.
6. Tanrı’nın ruhu onun gösterdiği yolda yürüyenlerde hangi nitelikleri oluşturur?
6 Pavlus, putperestliğe veya mezheplere geri dönerek hakikatten sapmayı, cinsel ahlaksızlık ve edepsiz davranışlar gibi “bedenin işleri” arasında saydı. Fakat sözlerine şu açıklamayı da ekledi: “Mesih İsa’ya ait olanlar günahkâr bedeni, tutku ve arzularıyla birlikte direğe germişlerdir. Ruhun rehberliğinde yaşıyorsak, ruhun gösterdiği yolda, onunla uyum içinde yürümeye devam edelim” (Galatyalılar 5:19-21, 24, 25). Tanrı’nın etkin kuvveti, onun rehberliğinde yaşayıp gösterdiği yolda yürüyenlerde hangi nitelikleri oluşturur? Elçi Pavlus şöyle yazdı: “Ruhun meyveleri şunlardır: Sevgi, sevinç, barış, tahammül, iyilik, erdem, iman, yumuşak başlılık, özdenetim” (Galatyalılar 5:22, 23). Şimdi ruhun meydana getirdiği bu meyveleri inceleyelim.
‘Birbirimizi Severiz’
7. Sevgi nedir? Bazı özellikleri nelerdir?
7 Ruhun bu niteliklerinden biri sevgidir. Sevgi çoğu kez sıcak bir bağlılıkla birlikte başkalarına güçlü bir şefkat ve çıkarsız bir ilgi içerir. Kutsal Yazılar “Tanrı sevgidir” der, çünkü O, sevginin ta kendisidir. Tanrı’nın ve Oğlunun insanlığa duyduğu büyük sevgi, İsa Mesih’in yaşamını vererek sağladığı fidye ile gösterilir (1. Yuhanna 4:8; Yuhanna 3:16; 15:13; Romalılar 5:8). İsa’nın takipçileri olarak biz de aramızdaki sevgiyle tanınırız (Yuhanna 13:34, 35). Aslına bakarsak bize ‘birbirimizi sevmemiz’ emrediliyor (1. Yuhanna 3:23). Ayrıca Pavlus, sevginin tahammül ettiğini ve iyilikle davrandığını söyler. Sevgi kıskanç değildir, övünmez, çirkin davranışlarda bulunmaz, kendi çıkarını düşünmez. Kolayca kızmaz ya da yapılan kötülüğün hesabını tutmaz. Onun sevinci hakikatle birliktedir, haksızlığa sevinmez. Sevgi her şeye katlanır, inanır, dayanır ve her şeyi ümit eder. Üstelik sevgi asla tükenmez (1. Korintoslular 13:4-8).
8. Neden iman kardeşlerimize sevgi göstermeliyiz?
8 Tanrı’nın ruhunun içimizde sevgi oluşturmasına izin verirsek bu nitelik Tanrı’yla ve komşularımızla ilişkilerimizde görülecektir (Matta 22:37-39). Elçi Yuhanna “Kardeşini sevmeyen ölü durumda kalır” diye yazdı. “Kardeşinden nefret eden katildir ve bilirsiniz ki, hiçbir katilin sonsuz yaşamı olmaz” (1. Yuhanna 3:14, 15). Eski İsrail’de bir katilin sığınak şehirlerden birinde kalabilmesi için istenen şart, onun öldürdüğü kişiden nefret etmemesiydi (Tesniye 19:4, 11-13). Eğer kutsal ruh tarafından yönlendiriliyorsak Tanrı’ya, iman kardeşlerimize ve başkalarına sevgi göstereceğiz.
“RAB Sevinci, Kuvvetiniz Odur”
9, 10. Sevinç nedir? Sevinçli olmak için bazı nedenlerimiz nelerdir?
9 Sevinç, çok mutlu olmaktır. Yehova “mutlu Tanrı”dır (1. Timoteos 1:11; Mezmur 104:31). İsa Babasının isteğini yapmaktan zevk alır (Mezmur 40:8; İbraniler 10:7-9). Ayrıca ‘RAB sevinci, kuvvetimiz odur’ (Nehemya 8:10).
10 Tanrı’nın isteğini yaptığımızda O’nun bize verdiği sevinç zorluklarla, acıyla ya da zulümle karşılaştığımız zamanlarda bile büyük doyum kaynağıdır. “Allah bilgisi” bize büyük bir mutluluk verir (Süleyman’ın Meselleri 2:1-5). Tanrı’yla aramızdaki sevinç veren ilişki tam bilgiye, O’na ve İsa’nın fidyesine imanımıza dayanır (1. Yuhanna 2:1, 2). Tek gerçek uluslararası kardeşliğin bir kısmı olmak da başka bir sevinç kaynağıdır (Tsefanya 3:9; Haggay 2:7). Krallıkla ilgili ümidimiz ve iyi haberi duyurma ayrıcalığımız bize sevinç veriyor (Matta 6:9, 10; 24:14). Sonsuz yaşam ümidimiz de öyle (Yuhanna 17:3). Böyle büyük bir ümidimiz olduğu için “sevinçli” olmalıyız (Tesniye 16:15).
Barış İçinde ve Tahammüllü Oluruz
11, 12. (a) Barışı nasıl tanımlarsınız? (b) Tanrısal barış bizi nasıl etkiler?
11 Ruhun başka bir meyvesi olan barış, huzurlu ve kaygısız olmaktır. Gökteki babamız barış Tanrısıdır ve bize O’nun hakkında şu güvence verilir: “RAB kavmını selâmetle [barışla] mubarek kılar” (Mezmur 29:11; 1. Korintoslular 14:33). İsa öğrencilerine şöyle dedi: “Size barış bırakıyorum, kendi barışımı veriyorum” (Yuhanna 14:27). Bu barış, takipçilerine nasıl yardımcı olacaktı?
12 İsa’nın öğrencilerine verdiği barış, onların yürek ve zihinlerini rahatlatıp korkularını azalttı. Özellikle vaat edilen kutsal ruhu aldıklarında barış ve huzur buldular (Yuhanna 14:26). Kutsal ruhun yönlendirmesi sayesinde ve dualarımıza cevap olarak ‘Tanrı’nın üstün barışını’ tadıyoruz; bu da zihin ve yüreklerimizi rahatlatıyor (Filipililer 4:6, 7). Dahası Yehova’nın ruhu, iman kardeşlerimizle ve başkalarıyla barış içinde ve huzurlu olmamıza da yardım ediyor (Romalılar 12:18; 1. Selanikliler 5:13).
13, 14. Tahammül nedir? Neden tahammül göstermeliyiz?
13 Tahammül, barışçı olmakla bağlantılıdır çünkü bu, kışkırtmalarla karşılaştığımızda ya da durumun düzelmesini beklediğimiz sırada tahammül etmemize yardım eder. Tanrı tahammül gösteriyor (Romalılar 9:22-24). İsa da bu niteliği sergiler. Biz de İsa’nın bu niteliğinden yarar görebiliriz, çünkü Pavlus şöyle yazdı: “Merhamet gördüm. Böylece, Mesih İsa kendisine sonsuz yaşam ümidiyle iman edecek olanlara çarpıcı bir örnek verebildi; çünkü o benim durumumda bütün tahammülünü sergiledi” (1. Timoteos 1:16).
14 Tahammül, başkalarının düşüncesizce söz ve davranışlarına dayanmamıza yardım eder. Pavlus iman kardeşlerini ‘Herkese tahammül gösterin’ diye teşvik etti (1. Selanikliler 5:14). Hepimiz kusurlu olup hatalar yaptığımızdan elbette insanların bize karşı sabırlı olmalarını isteriz. Onlara karşı yanlış bir davranışta bulunduğumuzda tahammül göstermelerini dileriz. O halde biz de “sevinçle tahammül edebilmek” için gayret edelim (Koloseliler 1:9-12).
İyi ve Erdemli Oluruz
15. İyiliği tanımlayın ve bununla ilgili örnekler verin.
15 Dostça ve yapıcı söz ve davranışlarımızla başkalarına ilgi gösterdiğimizde iyilik yapmış oluruz. Yehova iyidir, Oğlu da öyle (Romalılar 2:4; 2. Korintoslular 10:1). Tanrı’nın ve Mesih’in hizmetkârlarından da iyilik yapmaları, yani merhametli olmaları beklenir (Mika 6:8; Koloseliler 3:12). Tanrı’yla kişisel ilişkisi olmayan bazı kimseler bile “olağanüstü bir insanlık”, iyilik gösterdi (Elçiler 27:3; 28:2). O halde “ruhun gösterdiği yolda yürürsek” şüphesiz biz de iyilik yapabiliriz.
16. Hangi koşullar bizi iyilik yapmaya yöneltir?
16 Birinin incitici sözleri veya düşüncesizce davranışları yüzünden haklı nedenlerle öfkelensek bile iyilikle davranabiliriz. Pavlus şöyle dedi: “Öfkelenseniz de günah işlemeyin; öfkeniz gün batmadan dinsin. İblis’e meydan vermeyin. Birbirinize karşı iyi ve şefkatli davranın; Tanrı sizi Mesih aracılığıyla gönülden bağışladığı gibi, siz de birbirinizi gönülden bağışlayın” (Efesoslular 4:26, 27, 32). Özellikle sınavlarla mücadele edenlere iyilikle davranmak yerinde olur. Ancak cemaatteki bir ihtiyar, “iyilik, doğruluk ve hakikat” yolunu bırakma tehlikesinde olan birinin duygularını incitmemek için, ona Kutsal Yazılara dayalı öğütler vermekten kaçınırsa tabii ki iyilik yapmış olmaz (Efesoslular 5:9).
17, 18. Erdem nasıl tanımlanır? Bu nitelik bizim yaşamımızda nasıl bir rol oynar?
17 Erdem, ahlaksal kusursuzluk ya da iyi olma niteliği veya durumudur. Tanrı mutlak anlamda iyidir (Mezmur 25:8; Zekarya 9:17). İsa erdemli ve ahlaksal açıdan kusursuz olmasına rağmen kendisine “İyi Öğretmen” dendiğinde “İyi” unvanını kabul etmedi (Markos 10:17, 18). Çünkü o, iyi olmanın en üstün örneği olarak Tanrı’yı kabul ediyordu.
18 Miras aldığımız günah “iyi” olma potansiyelimizi kısıtlar (Romalılar 5:12). Yine de bize iyiliği öğretmesi için Tanrı’ya dua edersek bu niteliği gösterebiliriz. Pavlus Roma’daki iman kardeşlerine şöyle yazdı: “Sizinle ilgili şuna ikna olmuş durumdayım: Her bilgiyle dolu olduğunuz gibi, iyilikle de dolusunuz” (Romalılar 15:14). Cemaatteki bir gözetmen “iyiliksever” olmalıdır (Titus 1:7, 8). Eğer Tanrı’nın ruhu tarafından yönlendiriliyorsak iyi ve erdemli olmamızla tanınacağız ve Yehova bizi ‘iyilikle anacak’ (Nehemya 5:19; 13:31).
“İkiyüzlü Olmayan İman”
19. İbraniler 11:1’le uyumlu olarak imanı tanımlayın.
19 Ruhun meyvelerinden biri olan iman, “ümit edilen şeylerle ilgili güvenceli bir bekleyiş, görülmeyen gerçeklere dair kanıtların açıkça görülmesidir” (İbraniler 11:1). İmanımız varsa Yehova’nın tüm vaatlerinin gerçekleşeceğinden emin oluruz. Görülmeyen gerçeklere dair ikna edici kanıtlar o kadar güçlüdür ki imanın bu kanıtlara eşdeğer olduğu söylenebilir. Örneğin yaratılış bizi bir Yaratıcının varlığına ikna eder. Ruhun gösterdiği yolda yürürsek böyle bir imanımız olacak.
20. “Bizi kolayca saran günah” nedir? Bu günahtan ve bedenin işlerinden nasıl kaçınabiliriz?
20 “Bizi kolayca saran günah” iman eksikliğidir (İbraniler 12:1). Bedenin işlerinden, maddecilikten ve imanı yok edebilecek yanlış öğretilerden kaçınmak için Tanrı’nın ruhuna güvenmeyi bilmeliyiz (Koloseliler 2:8; 1. Timoteos 6:9, 10; 2. Timoteos 4:3-5). Tanrı’nın ruhu, Yehova’nın günümüzdeki hizmetçilerinde, İsa’dan önce yaşamış şahitlerin ve Mukaddes Kitapta bahsedilen diğer kişilerin imanlarına benzer bir iman oluşturur (İbraniler 11:2-40). Ayrıca bizim ‘ikiyüzlü olmayan imanımız’ başkalarının da imanını güçlendirebilir (1. Timoteos 1:5, dipnot; İbraniler 13:7).
Yumuşak Başlılık ve Özdenetim Gösteririz
21, 22. Yumuşak başlılık nasıl tanımlanır? Neden bu niteliği sergilemeliyiz?
21 Yumuşak başlılık, mizaç ve davranış açısından nazik ve sakin olmaktır. Tanrı’nın niteliklerinden biri yumuşak başlılıktır. Yehova’nın niteliklerini kusursuz şekilde yansıtan İsa’nın yumuşak başlı biri olmasından bunu anlıyoruz (Matta 11:28-30; Yuhanna 1:18; 5:19). O halde Tanrı’nın hizmetkârları olarak bizden ne talep edilir?
22 Gerçek Hıristiyanlar olarak bizden ‘herkese karşı yumuşak başlı davranmamız’ beklenir (Titus 3:2). Hizmetimizde yumuşak başlılık gösteriyoruz. Ruhen yeterli kişilere, hata yapan bir iman kardeşlerini “yumuşak başlı bir tutumla” düzeltmeleri öğütlenir (Galatyalılar 6:1). Hepimiz “alçakgönüllülükle, yumuşak başlılıkla” davranarak Hıristiyanlar arasındaki birliğe ve barışa katkıda bulunabiliriz (Efesoslular 4:1-3). Her zaman ruhun gösterdiği yolda yürürsek, yumuşak başlılık ve özdenetim gösterebiliriz.
23, 24. Özdenetim nedir? Bize nasıl yardım eder?
23 Özdenetim düşüncelerimizi, konuşmamızı ve davranışlarımızı kontrol altında tutmamıza yardım eder. Yehova Yeruşalim’i yok eden Babillilere karşı ‘kendini tuttu’ (İşaya 42:14). İsa, acı çekerken özdenetim göstererek bize “bir örnek bıraktı.” Ayrıca elçi Petrus iman kardeşlerine ‘bilgilerine özdenetimi katmalarını’ öğütledi (1. Petrus 2:21-23; 2. Petrus 1:5-8).
24 Cemaatteki ihtiyarların da özdenetim göstermesi beklenir (Titus 1:7, 8). Kutsal ruhun gösterdiği yolda yürüyen herkes özdenetim gösterebilir. Bu sayede ahlaksızlıktan, açık saçık konuşmalardan veya Yehova’nın onayını kaybetmesine neden olacak başka şeylerden kaçınabilir. Eğer Tanrı’nın ruhunun bizde özdenetim oluşturmasına izin verirsek başkaları da bunu, konuşma ve davranışlarımızdan görecektir.
Ruhun Gösterdiği Yolda Yürümeye Devam Edin
25, 26. Ruhun gösterdiği yolda yürümek bugünkü ilişkilerimizi ve gelecekle ilgili beklentilerimizi nasıl etkiler?
25 Ruhun gösterdiği yolda yürürsek Krallığın iyi haberini gayretle duyuracağız (Elçiler 18:24-26). Uyumlu biri olacağız, özellikle Tanrı’ya bağlılık gösterenler bizimle zaman geçirmekten zevk alacak. Kutsal ruh tarafından yönlendirilenler olarak Yehova’ya tapınan iman kardeşlerimiz için de ruhi teşvik kaynağı olacağız (Filipililer 2:1-4). Gerçek Hıristiyanların tümü böyle kişiler olmak istemez mi?
26 Şeytan’ın denetimindeki bu dünyada ruhun gösterdiği yolda yürümek kolay değildir (1. Yuhanna 5:19). Fakat bugün milyonlarca insan bunu yapıyor. Yehova’ya tüm yüreğimizle güvenirsek şimdi yaşamdan zevk alacağız. Ve kutsal ruhu veren sevgi dolu Tanrı’nın doğruluk yolunda ebediyen yürüyebileceğiz (Mezmur 128:1; Süleyman’ın Meselleri 3:5, 6).
Nasıl Cevaplarsınız?
• ‘Ruhun gösterdiği yolda yürümek’ Tanrı ve Oğluyla ilişkimizi nasıl etkiler?
• Hangi nitelikler ruhun meyvelerini oluşturur?
• Tanrı’nın ruhunun meyvelerini ortaya koymanın bazı yolları nelerdir?
• Ruhun gösterdiği yolda yürümek bugünkü yaşamımızı ve gelecekle ilgili beklentilerimizi nasıl etkiler?
[Sorular]
[Sayfa 23’teki resim]
Yehova’nın kutsal ruhu bizi iman kardeşlerimizi sevmeye teşvik eder
[Sayfa 24’teki resim]
Yapıcı söz ve işlerle iyilik yapın