Korkmadık Çünkü Yehova Bizimle Beraberdi

Anlatan Egyptia Petridou

Yehova’nın Şahitlerinin faaliyetine uzun zamandır önderlik eden Nathan H. Knorr’un özel konuşmasını dinlemek için Kıbrıs’ın dört bir yanındaki Şahitler 1972’de Lefkoşa’da bir araya geldi. Knorr birader beni uzaktan gördü ve kendimi tanıtmama gerek kalmadan bana “Mısır’dan ne haberler getirdin?” diye sordu. Onunla, memleketim olan İskenderiye’de (Mısır) 20 yıl önce tanışmıştım.

DÖRT çocuktan en büyüğü olarak 23 Ocak 1914’te İskenderiye’de doğdum. Evimiz deniz kıyısındaydı. İskenderiye o zamanlar mimarisi ve tarihiyle ünlü güzel bir kozmopolit şehirdi. Avrupalılar Araplarla iç içe yaşadığından çocukken Arapça, Fransızca, İngilizce ve İtalyancanın yanı sıra ailemizin konuştuğu dil olan Yunancayı öğrendik.

Okuldan mezun olduktan sonra Fransız bir modaevinde iş buldum. Orada seçkin bayanlar için zarif elbiseler tasarlamaktan ve dikmekten büyük keyif aldım. Ayrıca oldukça dindar biriydim ve çok küçük bir kısmını anlayabilsem de Mukaddes Kitabı okumayı çok seviyordum.

O dönemde, yani 1930’lu yılların ortalarında Kıbrıslı iyi bir genç adamla tanıştım. Adı Theodotos Petrides olan bu genç, yetenekli bir güreşçiydi, ayrıca şekerlemecilik sanatını da öğrenmişti ve tanınmış bir pastanede çalışıyordu. Theodotos bana, esmer ufak tefek bir kadına âşık oldu. Romantik Yunanca şarkılarla sık sık penceremin altından bana serenat yapardı. 30 Haziran 1940’ta evlendik. Çok mutlu günler geçirdik. Annemin alt katında oturuyorduk. İlk çocuğumuz John 1941’de dünyaya geldi.

Mukaddes Kitaptaki Hakikatleri Öğreniyoruz

Theodotos’un bir süredir dinimizle ilgili şüpheleri vardı ve Mukaddes Kitap hakkında sorular soruyordu. Yehova’nın Şahitleriyle Mukaddes Kitabı incelemeye başladığından haberim yoktu. Bir gün bebeğimle birlikte evdeyken bir bayan kapıyı çaldı ve bana Mukaddes Kitaba dayalı bir mesajın yazılı olduğu bir kart verdi. Sırf kibarlıktan kartı okudum. Sonra bana Mukaddes Kitaba dayalı bazı yayınlar verdi. Şaşırtıcı olarak, bu yayınlar Theodotos’un eve getirdiği kitapların aynısıydı!

“Bu kitaplardan bende var” dedim. “Lütfen içeri gelin.” Eleni Nicolaou adlı o Şahidi  soru yağmuruna tuttum. Sabırla sorularımı yanıtlarken Mukaddes Kitabı kullandı. Bu çok hoşuma gitti. Birden Mukaddes Kitaptaki mesajı anlamaya başladım. Sohbetimize ara verdiğimiz bir anda Eleni kocamın fotoğrafını gördü. Şaşkınlıkla “Bu beyefendiyi tanıyorum” dedi. Theodotos’un sırrı açığa çıkmıştı. Şaşkına döndüm. Theo Yehova’nın Şahitlerinin ibadetlerine bensiz gidiyordu, üstelik bana bundan hiç bahsetmemişti. O gün Theodotos eve geldiğinde ona şöyle dedim: “Geçen pazar gittiğin yere bu hafta ben de geliyorum!”

Gittiğim ilk ibadette yaklaşık 10 kişilik bir grup Kutsal Yazıların Mika kitabı hakkında konuştu. Söylenen her şeyi büyük bir zevkle dinledim! O günden sonra George ve Katerini Petraki Mukaddes Kitabı bizimle incelemek için her cuma akşamı bizi ziyaret etti. Babam ve kardeşlerimin çoğu Şahitlerle Mukaddes Kitabı incelememize karşı çıktıysa da kız kardeşim hoşgörülüydü, ancak hiçbir zaman bir Şahit olmadı. Fakat annem Mukaddes Kitaptaki hakikati benimsedi. Annem, Theodotos ve ben kendimizi Yehova’ya adamamızın sembolü olarak 1942’de İskenderiye’de denizde vaftiz edildik.

Düzenimiz Bozuluyor

1939’da II. Dünya Savaşı başladı ve kısa sürede kızıştı. 1940’lı yılların başında Alman General Erwin Rommel ve tank birlikleri El Alameyn’in yakınlarına gelmişti ve İskenderiye Britanyalı askerlerle doluydu. Kurutulmuş gıdalar depoladık. Sonra Theodotos’tan, patronunun Süveyş’in yanındaki Port Tevfik’te bulunan yeni şekerleme dükkânıyla ilgilenmesi istendi, bu nedenle oraya taşındık. Yunanca konuşan iki Şahit bizi bu kentte aramaya başlamış. Onlar adresimizi bilmeseler de bizi bulana kadar iyi haberi evden eve duyurdular.

Port Tevfik’teyken Stavros ve Giula Kypraios ve çocukları Totos ve Georgia ile birlikte Mukaddes Kitabı inceledik ve onlarla yakın arkadaş olduk. Stavros Mukaddes Kitabı incelemekten o kadar büyük zevk alırdı ki, eve giden son treni kaçırıp onlarda daha uzun kalalım diye evdeki bütün saatleri bir saat geri alırdı. Sohbetlerimiz gecenin geç saatlerine dek sürerdi.

Port Tevfik’te 18 ay kaldık, sonra annem hastalanınca İskenderiye’ye geri döndük. Annem 1947’de ölene dek Yehova’ya sadık kaldı. Yehova’nın, İsa’nın takipçisi olgun kardeşlerin yapıcı arkadaşlığı aracılığıyla bizi nasıl güçlendirdiğini bir kez daha gördük. Ayrıca hizmet edecekleri yere giden görevli  vaizlerin gemileri İskenderiye’de mola verdiğinde onlara konukseverlik gösterme fırsatımız da oluyordu.

Sevinçler ve Üzüntüler

1952’de ikinci oğlumuz James doğdu. Ana baba olarak oğullarımızı onlara ruhen yarar sağlayacak bir çevrede yetiştirmenin önemini fark ettik, bu nedenle evimizi düzenli olarak yapılan ibadetlere açtık ve tamgün hizmet eden kişileri sık sık evimize davet ettik. Bu sayede büyük oğlumuz John Mukaddes Kitaptaki hakikate karşı sevgi geliştirdi ve henüz ergenlik çağının ortalarındayken öncülüğe başladı. Bir yandan da dünyevi eğitimini tamamlamak için gece okuluna gidiyordu.

Kısa süre sonra Theodotos’a ciddi bir kalp rahatsızlığı teşhisi kondu ve mesleğini bırakması istendi. Oğlumuz James daha dört yaşındaydı. Ne yapacaktık? Yehova “sen korkma, çünkü ben seninle beraberim” dememiş miydi? (İş. 41:10). 1956’da Süveyş Kanalının yakınındaki İsmailiye kentinde öncü olarak hizmet etme daveti aldığımızda yaşadığımız şaşkınlığı ve sevinci düşünün! Sonraki yıllarda Mısır çalkantılı bir dönem geçirdi ve kardeşlerimizin teşvike ihtiyacı oldu.

1960’ta her birimiz elimizde tek bir bavulla Mısır’ı terk etmek zorunda kaldık. Kocamın memleketi olan Kıbrıs’a taşındık. O dönemde Theodotos çok hastaydı ve çalışamıyordu. Neyse ki iyiliksever bir birader ve hemşire, onlara ait bir evde kalmamız için bize teklifte bulundu. Ne yazık ki iki yıl sonra kocam öldü ve ben de küçük oğlum James ile birlikte bir başıma kaldım. John da Kıbrıs’a gelmişti, fakat evlenmişti ve bakması gereken bir ailesi vardı.

Zor Zamanlarda Gördüğümüz İlgi

Daha sonra Stavros ve Dora Kairis bize evlerinde kalacak yer verdi. İhtiyaçlarımızla bir kez daha ilgilendiği için diz çöküp Yehova’ya şükrettim (Mezm. 145:16). Evlerini satıp zemin katında İbadet Salonunun bulunduğu yeni bir ev inşa etmeye karar veren Stavros ve Dora, bize büyük bir iyilik yaparak James ve benim için de iki odalı küçük bir ek bina inşa ettiler.

Daha sonra James de evlendi ve dört çocuklarından ilki doğana kadar karısıyla birlikte  öncü olarak hizmet etti. Knorr biraderin unutulmaz ziyaretinden iki yıl sonra 1974’te Kıbrıs’ta siyasi bir kargaşa yaşandı. * Şahitler de dahil birçok kişi evlerini bırakıp kaçtı ve yeni bir başlangıç yapmaları gerekti. Oğlum John da onlardan biriydi. Karısı ve üç çocuğuyla birlikte Kanada’ya taşındı. Ancak aynı dönemde Kıbrıs’ta Krallık müjdecilerinin sayısında hâlâ artış olduğunu görmek bizi çok sevindirdi.

Emekli maaşımı almaya başlayınca hizmete daha çok katılabildim. Ancak birkaç yıl önce hafif bir felç geçirdim ve oğlum James ve ailesinin yanında yaşamaya başladım. Daha sonra sağlığım daha da kötüleşince birkaç hafta hastanede yattım ve sonra da bir huzurevine geçtim. Sürekli ağrım olmasına rağmen huzurevinde çalışanlara, hastalara ve ziyaretçilere şahitlikte bulunuyorum. Ayrıca uzun saatler boyunca kişisel inceleme yapıyorum ve yakında yapılan Cemaat Kitap Tetkikine ruhi kardeşlerimin sevgi dolu yardımı sayesinde katılabiliyorum.

İleri Yaşta Aldığım Teselli

Theodotos’la birlikte yardım etme fırsatına sahip olduğumuz kişilerin haberlerini duymak beni çok teselli ediyor. Onların çocuklarının ve torunlarının birçoğu Avustralya, İngiltere, İsviçre, Kanada ve Yunanistan gibi çeşitli ülkelerde tamgün hizmet ediyor. Oğlum John ve karısı oğullarıyla birlikte şu anda Kanada’da yaşıyor. Büyük kızları ve kocası öncü olarak hizmet ediyor. En küçük kızları ve kocası, yani Linda ve Joshua Snape de Gilead Okulunun 124. sınıfına davet edildi.

Oğlum James ve karısı Almanya’da yaşıyor. Onların oğullarından biri Atina’daki (Yunanistan), diğeri de Selters’deki (Almanya) Beytelde hizmet ediyor. En küçük oğulları, kızları ve kocası da Almanya’da öncülük yapıyor.

Diriltildiklerinde anneme ve sevgili kocam Theodotos’a anlatacak çok hikâyem var! Ailelerine ne güzel bir miras bıraktıklarını görmek onları çok heyecanlandıracak. *

[Dipnotlar]

[Sayfa 24’teki pasaj]

Yehova’nın, İsa’nın takipçisi olgun kardeşlerin yapıcı arkadaşlığı aracılığıyla bizi nasıl güçlendirdiğini bir kez daha gördük

[Sayfa 24’teki harita]

(Ayrıntılı bilgi için lütfen yayına bakın)

KIBRIS

LEFKOŞA

AKDENİZ

MISIR

KAHİRE

El Alameyn

İskenderiye

İsmailiye

Süveyş

Port Tevfik

Süveyş Kanalı

[Tanıtım notu]

NASA/Visible Earth imagery

[Sayfa 23’teki resim]

Theodotos’la birlikte, 1938

[Sayfa 25’teki resim]

Oğlum James karısıyla birlikte

[Sayfa 25’teki resim]

Oğlum John karısıyla birlikte