Okuyucuların Soruları

Elçi Pavlus İbranilere yazdığı mektupta ‘eller koymaktan’ söz etti. Acaba bunu söylerken ihtiyarların atanmasını mı yoksa başka bir şeyi mi kastediyordu? (İbr. 6:2).

Bu konuda kesin bir şey söylemek mümkün değilse de, Pavlus burada muhtemelen kutsal ruh yoluyla yetenekler verilmesi için eller koymaktan söz etti.

Mukaddes Kitabın teokratik sorumluluklar verilirken kişilerin üzerine eller koyulmasından söz ettiği doğrudur. Musa, Yeşu’yu kendi yerine atadığında ‘onun üzerine elini koydu’ (Tesn. 34:9). Hıristiyan cemaatindeki bazı yeterlik sahibi erkekler, üzerlerine eller koyularak atandılar (Elçi. 6:6; 1. Tim. 4:14). Pavlus bu anlamda “Hiçbir adam üzerine aceleyle elini koyma” demişti (1. Tim. 5:22).

Bununla birlikte girişte değinilen sözlerden hemen önce Pavlus, İbrani Hıristiyanları “ilk öğrenilenleri artık geride bırakarak, hızla olgunluğa doğru ilerleyelim” diye teşvik etmişti. Sonra ilk öğrenilen şeyleri şöyle sıraladı: “Ölü işlerle ilgili tövbe, Tanrı’ya iman, vaftizler, eller koyma” (İbr. 6:1, 2). Pavlus bu ayette eller koymaktan söz ederken ihtiyarların atanmasını mı kastediyordu? Büyük olasılıkla hayır. Çünkü bunun ilk öğrenilenler arasında olduğunu ve bu öğrenildikten sonra ilerleme gösterilmesi gerektiğini söyledi. Oysa bir cemaatte ihtiyar olmak, olgun biraderlerin erişmeye çalıştığı ve erişildiğinde değer verilmesi gereken bir hedeftir (1. Tim. 3:1).

Ancak başka bir amaç için de eller koyulmuştu. Birinci yüzyılda Yehova, bedeni İsrail’i reddetti ve bunun yerine meshedilmiş Hıristiyanlardan oluşan cemaati ruhi İsrail olarak kabul etti (Mat. 21:43; Elçi. 15:14; Gal. 6:16). Bu değişikliğin kanıtı olarak kutsal ruh yoluyla başka diller konuşma gibi mucizevi yetenekler verildi (1. Kor. 12:4-11). Kornelius ve ev halkı iman ettiğinde kutsal ruhu aldılar ve bunun sonucunda ‘başka diller konuştular’ (Elçi. 10:44-46).

Bazı durumlarda mucizevi yetenekler eller koyularak verildi. Filipus Samiriye’de iyi haberi duyururken birçok kişi vaftiz edildi. Yönetim kurulu elçi Petrus’u ve Yuhanna’yı oraya gönderdi. Neden? Şunları okuyoruz: “[Bu ikisi] ellerini onların [yeni vaftiz edilenlerin] üzerine koydular, böylece onlar da kutsal ruhu almaya başladılar.” Kutsal ruhu aldıklarının başkaları tarafından fark edilmesi, onlara mucizevi yetenekler verildiğini gösteriyor. Bunu eskiden büyücülük yapan Simun’dan da biliyoruz. O, kutsal ruhun bu etkisini gördü ve başkalarının üzerine ellerini koyarak kutsal ruhla mucizeler yapma gücünü açgözlülükle satın almaya çalıştı (Elçi. 8:5-20). Daha sonra Efesos’ta 12 kişi vaftiz edildi. Şöyle okuyoruz: “Pavlus ellerini onların üzerine koyduğunda üzerlerine kutsal ruh indi; başka diller konuşmaya ve peygamberlik sözleri bildirmeye başladılar” (Elçi. 19:1-7; ayrıca 2. Timoteos 1:6 ile karşılaştırın).

Dolayısıyla İbraniler 6:2’de, Pavlus’un eller koymaktan söz ederken yenilere kutsal ruh yoluyla yetenekler verilmesini kastettiği anlaşılıyor.